Promocja książki Eugeniusza Zubera "Koszalin współczesny w pigułce

- Nie trzeba być samorządowcem, by kochać Koszalin - twierdzi Eugeniusz Żuber, który dziś otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Koszalina. Przyjętą przez radnych - 20 za, 3 przeciw (radni PiS), 2 nie wzięło udziału - uchwałę o przyznanie tego zaszczytnego tytułu poparło wcześniej 513 koszalinian. Żuber był zawsze otwarty na drugiego człowieka. Miał, ma łatwość w nawiązywaniu kontaktów, relacji... Dlatego dla bardzo wielu mieszkańców naszego miasta to po prostu "Gienek". To osoba, z którą zawsze można porozmawiać o historii, teraźniejszości i przyszłości Koszalina. Jego wieloletnia działalność na stałe znalazła się w historii Koszalina. Dziś przypominamy tylko w krótkiej filmowej wypowiedzi wycinek jego jako samorządowca walki o Województwo Środkowopomorskie.    Eugeniusz Żuber - dr nauk prawnych, koszaliński samorządowiec i społecznik jest autorem dziesięciu książek omawiających m.in. problemy działalności i finansowania kultury w Polsce, potrzebę istnienia województwa środkowopomorskiego oraz czterech publikacji poświęconych miastu Koszalin. W swoich książkach opisuje funkcjonowanie jednostek pomocniczych w Polsce na przykładzie Rad Osiedli w Koszalinie, a także działalności samorządu miejskiego w Koszalinie. Jako miłośnik Koszalina jest autorem wielu publikacji poświęconych miastu, m.in. z okazji 750-lecia nadania praw miejskich (2016r.) ukazała się jego książka współczesny na 750- lecie praw miejskich", w 2019 roku ,Jtoszalin współczesny w pigułce" i najnowsza 10 publikacja „Moje książki. Moje miasto" w 2020r. Jest autorem wielu opracowań, analiz społecznogospodarczych i samorządowych dotyczących głównie Pomorza Środkowego i Koszalina. Wielki zwolennik i niezmordowany entuzjasta utworzenia województwa na Pomorzu Środkowym. Był inicjatorem i pełnomocnikiem projektu obywatelskiego w sprawie utworzenia Województwa Środkowopomorskiego, który dwukrotnie prezentował na obradach plenarnych w Sejmie RP w 2004 i 2006 roku. Wynikiem działań walki o województwo są liczne publikacje, opracowania oraz trzy pozycje książkowe zawierające stosowne uzasadnienia dr. Eugeniusza Zubera o potrzebie utworzenia Województwa Środkowopomorskiego. Swoje zamierzenia wypełniał z wielkim zaangażowaniem; organizował liczne spotkania z mieszkańcami Miasta, odczyty, brał udział w seminariach i konferencjach poświęconych wspomnianej tematyce. Godną uwagi jest Jego wieloletnia praca w koszalińskich strukturach samorządowych. Przez 3 kadencje pełnił funkcje Wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej (2002- 2014), a przez 4 kadencje koszalińskiego radnego(l 994-1998, 2002-2014); był również Przewodniczącym Sejmiku Samorządowego woj. koszalińskiego (1994-1998). W latach 1979-1986 pełnił funkcje wiceprezydenta i prezydenta Miasta. Powierzenie dr Eugeniuszowi Zuberowi wymienionych funkcji świadczy o dużym zaufaniu społecznym w środowisku lokalnym. Miłośnik kultury, wykazujący dbałość w budowaniu tożsamości kulturalnej Miasta. Był inicjatorem, organizatorem i pierwszym dyrektorem Miejskiego Ośrodka Kultury w Koszalinie; wspierał i współtworzył bazę dla rozwoju potrzeb kulturalnych i duchowych mieszkańców, m.in. zespołów artystycznych i tanecznych „Bałtyk", „Chórów Polonijnych", organizacji festiwali „Młodzi i Film", Koncertów Organowych i innych. Trwale zapisał swój współudział w powstaniu budowy małej architektury miejskiej, jak budowa pomników m.in.: pomnika Władysława Hasiora - „Tym, którzy walczyli o Polskość i Wolność Pomorza", pomnika - „Więzi Polonii z Macierzą", czy popiersia K.C. Norwida. Dr Eugeniusz Żuber był i pozostaje czynnym członkiem stowarzyszeń i organizacji pozarządowych działających w Koszalinie na rzecz społeczności lokalnej, m.in. Koszalińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, Stowarzyszenia Przyjaciół Koszalina (współzałożyciel i pierwszy prezes), Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (członek władz krajowych) czy Stowarzyszenia Pomorza Środkowego - „Integracja dla rozwoju". W działalności tej dał się poznać jako osoba potrafiąca dzielić się swoim doświadczeniem, wiedzą prawno-ekonomiczną, społeczną, związaną z miastem i regionem. Podczas organizowanych seminariów, konferencji, kongresów o zasięgu miejskim, regionalnym czy krajowym dotyczących tematyki społeczno- gospodarczej, samorządowej, zawsze akcentował i przedstawiał pozytywny wizerunek Koszalina i Regionu. W życiu zawodowym, oprócz pracy w samorządzie wojewódzkim, miejskim i gminnym pracował przez 13 lat jako wykładowca akademicki - adiunkt w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie (1999-2010) i Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Gdańsku (2010-2012), wykładając przedmioty: o organizacji samorządu i finansach publicznych. Był promotorem i recenzentem prac licencjackich i magisterskich również wielu mieszkańców Koszalina. Swoje obowiązki wypełniał zawsze z wielką pasją i zaangażowaniem. Za swoja wieloletnią działalność i zaangażowanie na rzecz Miasta i Regionu był wielokrotnie uhonorowany odznaczeniami państwowymi, resortowymi, regionalnymi i lokalnymi: państwowe: -Brązowy Krzyż Zasługi (1972r.), -Złoty Krzyż Zasługi (1977r.), -Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984r.), - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999r.), resortowe: kultury, sportu i turystyki, administracji, organizacji społecznych krajowych, regionalne i lokalne: - odznaka honorowa Zasłużony dla województwa koszalińskiego"- dwukrotnie (1977r., 1997r.), - medal pamiątkowy w uznaniu zasług dla rozwoju Koszalina „Za zasługi dla Koszalina" (1979r.). Mamy honor i przyjemność wystąpić z wnioskiem o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Panu dr Eugeniuszowi Żuberowi, którego obywatelska postawa, bezinteresowność, społeczne zaangażowanie, pracowitość, życzliwość i umiejętność realizowania stawianych sobie celów na rzecz Miasta i jego mieszkańców, mogą stanowić wzór do naśladowania dla młodych pokoleń Koszalina. Przebieg pracy zawodowej dr. Eugeniusza Żubera • instruktor ds. turystyki w Wojewódzkim Zrzeszeniu LZS w Koszalinie (1964-1966), • Przewodniczący Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, • a następnie kierownik Wydziału Kultury -Prezydium Powiatowej RN w Miastku (1966-1971), • naczelnik miasta Miastko (odpowiednik burmistrza) (1971 -1974), • kierownik Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej na miasto i powiat w Koszalinie • (1974-1976), • założyciel i dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Koszalinie (1976-1979), • wiceprezydent Koszalina (1979-1986), • prezydent miasta Koszalin (1986), • sekretarz miejski PZPR (1987-1989), • zastępca dyrektora w Woj ewódzkim Urzędzie Statystycznym w Koszalinie (1990-1994), • radny, delegat z Koszalina do Sejmiku Samorządowego województwa koszalińskiego, • Przewodniczący Sejmiku Samorządowego woj. koszalińskiego (1994-1998), • członek prezydium Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego (1994-1998), • koszaliński radny Rady Miejskiej 4 kadencje (1994-1998, 2002-2014), • wiceprzewodniczący Rady Miejskiej 3 kadencje (2002-2014), • sekretarz gminy Mielno (2003-2007); Ścieżka kultury • Kierownik Wydziału Kultury Prezydium PRN w Miastku (1969-1971), • Dyrektor (założyciel) Miej skiego Ośrodka Kultury w Koszalinie (1976-1979), • Radny Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie (1976-1980), • członek Komisji Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej, • Wiceprezydent Miasta odpowiedzialny za sprawy kultury w Koszalinie (1979-1986), • Członek Narodowej Rady Kultury w Warszawie powołanej przez premiera RP (1984-1989) • Przewodniczący Komisji Budżetowej, członek Prezydium Narodowej Rady Kultury, • Członek Rady Naukowej Instytutu Kultury w Warszawie (1986-1991), • autor 2 książek o problemach kultury w Polsce oraz ekspertyzy dla Ministerstwa Kultury, krajowych opracowań o Funduszu Rozwoju Kultury, • uczestnik (przedstawiciel woj. koszalińskiego) Kongresu Kultury w Warszawie w 1981 r. Ścieżka organizacji społecznych • Koszalińskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, • Stowarzyszenie Przyjaciół Koszalina - współzałożyciel i pierwszy prezes, • Polskie Towarzystwo Ekonomiczne - członek władz krajowych, • Stowarzyszenie Pomorza Środkowego „Integracja dla rozwoju" - współzałożyciel i prezes (2003-2008), • Obywatelski Komitet Inicjatywy Ustawodawczej. Koszalin-Słupsk - pełnomocnik Komitetu (2003-2007). Informacje uzupełniające • Przyjazd do Koszalina w 1964r. z Sypniewa k./Wałcza - propozycja pracy w Wojewódzkim Zrzeszeniu LZS. • Przeprowadzka do Koszalinie w latach 1964-1966 z przerwą 8-letnią na zamieszkanie i pracę w administracji powiatowej i miejskiej w Miastku. • Powrót do Koszalina w 1974 roku w związku z proponowaną pracą w Ratuszu. Związki z Ratuszem: • Praca zawodowa: 1974-1986 (12 lat) • Radny Rady Miejskiej 4 kadencje (16 lat) • Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej 3 kadencje 2002-2014 (12 lat) Przykłady działań bezpośrednich: 1. Utworzenie, organizacja od podstaw i pierwszy dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury (1976 - 1979), 2. Inicjator powstania Zespołu Pieśni Tańca „Bałtyk" promującego miasto w kraju i w Europie; 3. Współudział w organizacji festiwali: Chórów Polonijnych, Młodzi i Film, Koncertów Organowych i innych imprez i koncertów rangi międzynarodowej, krajowej i regionalnej w kulturze i sporcie (Centralne Dni Olimpijczyka). 4. Współudział w powstaniu: • pomnika Władysława Hasiora „Tym, którzy walczyli o Polskość i Wolność Pomorza", • pomnika „Więzi Polonii z Macierzą", • popiersia K.C. Norwida. 5. Oddelegowanie z Ratusza do prac przygotowawczych i organizacyjnych przy Centralnych Dożynkach w Koszalinie w 1975r. 6. Walka o utworzenie woj. środkowopomorskiego ze stolicami w Koszalinie i Słupsku: • zebranie podpisów obywatelskich (136.435), • utworzenie Komitetu Inicjatywy Obywatelskiej, • powołanie na pełnomocnika Komitetu, • przedstawienie obywatelskiego projektu ustawy podczas obrad sejmu w 2004 r. i 2006 r., • projekty po pierwszym czytaniu w sejmie zostały przesłane do dalszych prac w komisjach sejmowych, skąd nie wróciły do drugiego czytania, przeleżały w komisjach, • całością działań kierował E. Żuber, poświęcając bezinteresownie czas i opracowując wiele dokumentów, argumentacji, wynikiem działań walki o woj. środkowopomorskiego jest wiele publikacji E. Zubera oraz trzy książki z odpowiednimi uzasadnieniami, organizacja i współudział w wielu konferencjach, sympozjach i spotkaniach dotyczących miasta, regionu, gospodarki, samorządu, finansów, działań społecznych i socjalnych, wygłaszanie referatów, prezentacji i prelekcji tematycznych, udział merytoryczny w dyskusji, opracowania dokumentacyjne, przedstawiciel Koszalina w kongresach i zjazdach na poziomie centralnym np. I Kongres Kultury Polskiej, Kongresy Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (2x), Krajowe Zjazdy LZS (2x), zjazd pracowników państwowych i społecznych, Udział w delegacji polskiego samorządu w konferencjach w Strasburgu i Brukseli. Udział w delegacjach Koszalina do Gladsaxe (Dania) -2x i Bourges (Francja) - 3x. 7. Odznaczenia : państwowe: - Brązowy Krzyż Zasługi (1972r.), - Złoty Krzyż Zasługi (1977r.), - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984r.), - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999r.), resortowe: kultury, sportu i turystyki, administracji, organizacji społecznych krajowych, regionalne i lokalne: - odznaka honorowa „Zasłużony dla województwa koszalińskiego dwukrotnie (1977r., 1997r.), - medal pamiątkowy w uznaniu zasług dla rozwoju Koszalina „Za zasługi dla Koszalina" (1979r.) 8. E. Żuber w encyklopediach krajowych i zagranicznych: 2004r. „ biLoegkrsayfkiocznn y WHO IS WHO w Polsce ", wyd. Szwajcaria, 2006r. „Złota Księga Polskiego samorządu 2002-2006", wyd. Gliwice, 201 lr. „555 Twarzy Koszalina", wyd. Koszalin, 2014r. „Złota Księga Polskiego Samorządu 2010-2014", wyd. Gliwice, 2019r. „Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej", wyd. Londyn, UK. 9. Propozycje pracy w Warszawie i w Bydgoszczy • propozycja pracy w Warszawie w Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku podsekretarza stanu (wiceministra) i zamieszkania w Warszawie, dwukrotnie (1982, 1987) - odmowna, nie przyjęta, • propozycja pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) i zamieszkania w Bydgoszczy - odmowna, nie przyjęta, 10. Wykształcenie: • studia licencjackie (uk.l972r.), Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, • studia magisterskie (mgr administracji, 1974r.), Uniwersytet Gdański w Gdańsku, • studia doktoranckie (dr nauk prawnych, 1979r.), Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu.

Jaką powierzchnie ma Koszalin? Jak długa jest sieć komunikacyjna? Ile wynosi łączna długość sieci gazowniczej? Ile wynosi zadłużenie na 1 mieszkańca? Ilu prezydentów miał Koszalin od 2000r.? Na ile jednostek podzielone jest nasze miasto? – te i wiele innych informacji znajdziecie Państwo poniżej. Podział miasta Koszalina na osiedla i jednostki strukturalne / źródło: UM Koszalin Koszalin swoich obszarem zajmuje powierzchnie 9834 ha, co stanowi ok. 0,43% powierzchni całego województwa. Łączna długość granic administracyjnych naszego miasta wynosi 73 km. Liczba ludności Koszalina, na dzień 31 grudnia 2012r., wynosiła 109 343 mieszkańców. Na 1 km kw. w mieście przypadło 1 112 mieszkańców. Obszar miasta podzielony jest na 6 jednostek strukturalnych, w tym 5 jednostek obszarowych (centrum, południe, zachód, północ, wschód), a także obszar komunikacyjny, w którego granicach znajduje się podstawowa sieć drogowa i tereny kolejowe. Jednocześnie obszar w granicach administracyjnych Koszalina został podzielony na 17 osiedli.   Podział gruntów w granicach administracyjnych miasta przedstawia się następująco: 37% - lasy, 34% - użytki rolne, 7% - drogi, 1% - inne komunikacyjne (w tym kolejowe), 1% - Wykaz gruntów w granicach administracyjnych Miasta / źródło: UM Koszalin tereny rekreacyjno-wypoczynkowe, 1% - wody, 19% - pozostałe grunty (w tym budowlane). Tereny zielone miasta stanowią 38,32% jego powierzchni. W ich skład wchodzi m.in. las komunalny, zieleń przyuliczna, 7 parków miejskich oraz skwery i zieleńce. W graniach Koszalina występuje 67 punktowych i 13 przestrzennych form ochrony przyrody. Wody podziemne w mieście charakteryzują się II klasą jakości (wody dobrej jakości). Woda rzeki Dzierżęcinki ma III i IV klasę czystości, zaś Jezioro Lubiatowskie – III.   Według danych z 31.12.12r., w populacji mieszkańców kobiety (57 614) przeważają nad mężczyznami (51 729). Zatem na Uczniowie na poszczególnych poziomach kształcenia w latach szkolnych od 2001/2002 do 2012/2013 / źródło: UM Koszalin 100 mężczyzn przypada 111 kobiet. Ludność w wieku przedprodukcyjnym stanowi 15,6% całości, produkcyjnym – 64%, zaś poprodukcyjnym – 20,4%. Warto dodać, że osób pracujących jest 30 705, natomiast bezrobotnych zarejestrowanych – 6 037. Zatem udział bezrobotnych zarejestrowanych w liczbie ludności w wieku produkcyjnym wynosi 8,6%. W latach 2000-2011 nastąpiła poprawa w zakresie bezpieczeństwa, m.in. zmniejszyła się liczba stwierdzonych przestępstw (o ok. 21%), wzrosła wykrywalność przestępstw (o ok. 50%), zmniejszyło się zagrożenie przestępczością kryminalną (o ok. 35%) oraz wrosło bezpieczeństwo na drogach (o ok. 70%).   Ilość obiektów sportowych na przestrzeni lat 2001-2012 / źródło: UM Koszalin W okresie 2001-2012 pomocą Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej zostało objętych średnio rocznie 3 375 rodzin (7 242 osób). Na terenie miasta funkcjonuje 59 przychodni, 27 praktyk lekarskich, 40 aptek ogólnodostępnych oraz 4 placówki stacjonarnej pomocy społecznej (stan na 31.12.12r.). W roku szkolnym 2012/2013 Gmina Miasto Koszalin była organem prowadzącym dla 19 przedszkoli, 14 szkół podstawowych, 13 gimnazjów, 5 liceów ogólnokształcących, 14 techników, 7 zasadniczych szkół zawodowych, 2 placówek szkolnictwa specjalnego, poradni psychologiczno-pedagogicznej, bursy międzyszkolnej, internatu, Pałacu Młodzieży, Centrum Kształcenia Ustawicznego (z różnymi typami szkół dla dorosłych) i dla Fundacje, stowarzyszenia i organizacje społeczne w Koszalinie w latach 2000-2012 / źródło: UM Koszalin Szkolenia Schroniska Młodzieżowego.   Na terenie miasta działa kilku operatorów telekomunikacyjnych (w tym telefonii komórkowej) świadczących usługę dostępu do Internetu. Ponadto na terenie Koszalina funkcjonuje ok. 40 punktów dostępu do Internetu typu Hotspot (stan na kwiecień 2013r.). W naszym mieście znajduje się 11 placówek bibliotecznych, 2 kina, 2 muzea oraz 4 galerie i salony sztuki. Dodatkowo na terenie miasta funkcjonuje 37 klubów sportowych oraz 52 sekcje sportowe, a ich liczba członków wynosi 3 131 (stan na 31.12.12r.). W 2012r. na terenie miasta, w systemie Struktura podmiotów gospodarki narodowej w Koszalinie w latach 2000-2012 / źródło: UM Koszalin REGON zarejestrowanych było 447 fundacji, stowarzyszeń i organizacji społecznych. Ponadto w 2012r. zarejestrowanych było 18 373 podmiotów gospodarczych, z czego 97% wszystkich podmiotów gospodarczych należało do sektora prywatnego.   Na trenie Koszalina znajduję się 10 turystycznych obiektów zbiorowego zakwaterowania, w tym 5 hoteli, 1 schronisko młodzieżowe, 1 motel, 2 inne obiekty hotelowe oraz 1 obiekt niesklasyfikowany. Ponadto na terenie miasta funkcjonuje 19 obiektów niebędących obiektami hotelarskimi, w których świadczone są usługi hotelarskie. Zestawienie długości dróg publicznych w gminie Koszalin / źródło: UM Koszalin Łączna długość dróg publicznych w Koszalinie wynosi 220,7 km. Największy odsetek stanowią drogi gminne (52,5%) i drogi powiatowe (33,2%). W sumie tworzą one 85,6% ogólnej długości wszystkich dróg. Na terenie miasta istnieje 178 stanowisk postojowych typu „taxi” i 14 typu „taxi bagażowe”. Miasto zapewnia 9 930 miejsc postojowych dla samochodów osobowych oraz 267 dla pojazdów uprzywilejowanych (stan na kwiecień 2013r.).   Na terenie miasta usługi transportu drogowego świadczy Miejski Zakład Komunikacji Sp. z o.o. Posiadany potencjał transportowy, według danych z kwietnia 2013r., obejmuje 64 pojazdy, z czego 77% to autobusy niskopodłogowe, dodatkowo 100% to autobusy spełniające normy EURO. Sieć komunikacyjna obejmuje 14 linii o łącznej długości Syntetyczne zestawienie budżetu Koszalina w latach 2000-2012 (tys. zł) / źródło: UM Koszalin 156,29 km. Ponadto przez Koszalin przebiegają 2 jednotorowe linie kolejowe. System kanalizacji na terenie miasta obejmuje swoim zasięgiem 95% obszaru Koszalina, w tym 20% to kanalizacja ogólnospławna, a 75% - kanalizacja rozdzielcza.   Łączna długość sieci gazowniczej wynosi 259,6 km (stan na kwiecień 2013r.). Istniejąca sieć to: podziemna preizolowana (58%), podziemna kanałowa (39%) oraz napowietrzna (3%). W Koszalinie na koniec 2012r. było 43 864 mieszkań. Natomiast przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania wynosiła 63,4 m kw. W skład Rady Miejskiej w kadencji 2010-2014 wchodzi 25 radnych. Od 2000r. Koszalin miał 3 prezydentów: Henryk Sobolewski, Mirosław Mikietyński i Piotr Jedliński (aktualnie).   Analiza dochodów Koszalina w latach 2000-2012 wskazuje na wzrost dochodów o 117,7%. Natomiast wielkość dochodów wzrosła z kwoty 195 mln zł w 2000r. do kwoty 425 mln zł w 2012r. Zaś analiza wydatków Koszalina w latach 2000-2012 wskazuje na wzrost wydatków o 145,2%. Wydatki ogólnie poniesione przed miasto wzrosły z kwoty 204,5 mln zł w 2000r. do kwoty 460,4 mln zł w 2012r. Wysoka dynamika wydatków spowodowała konieczność zwiększenia deficytu budżetowego i wzrostu zadłużenia miasta, które wzrosło z kwoty 30,6 mln zł w 2000r. do 219,9 mln zł w 2012r. Zadłużenie na 1 mieszkańca w 2000r. wynosiło 281 zł, natomiast w 2012r. wynosiło 2 013 zł.   Dane zawarte w artykule pochodzą z Banku Danych Lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego (aktualne na 31 grudnia 2012r.) oraz ze Strategii Rozwoju Koszalina (z kwietnia 2013r.).