Informacja dotycząca polityki plików cookies: Informujemy, iż w naszych serwisach internetowych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Dalsze korzystanie z naszych serwisów, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności. Zamknij.
Bezpieczeństwo na drodze - zmiany w przepisach już od 1 czerwca br.
20 Maj 2021 godz. 11:01
Ala z mat. inf.
 

Jakie są rodzaje suszarek do prania i którą wybrać?

Suszarka do prania to urządzenie, które pozwoli wysuszyć odzież w wygodny sposób. Korzystając z tego rodzaju urządzenia, można zapomnieć o problemach z poruszaniem się po łazience, w której wisi pranie, czy o nieudolnych próbach manewrowania po pokoju lub balkonie zagraconym stojącą suszarką czy innymi nieszczególnie wygodnymi konstrukcjami, umożliwiającymi wysuszenie prania. Jak wybrać suszarkę do prania pozwalającą uniknąć tych problemów tak, by była naprawdę dobrej jakości? Dlaczego warto zdecydować się na suszarkę do prania? Dlatego, że suszarki do prania mają jeszcze więcej zalet niż te, wymienione w powyższym akapicie. Poza zaoszczędzeniem przestrzeni, urządzenia tego typu skracają czas suszenia ubrań. Kiedy suszymy ubrania tradycyjne, np. rozwieszając je na balkonie, czas suszenia jest nieprzewidywalny, bo jest determinowany choćby zmiennymi warunkami atmosferycznymi. W przypadku suszarek do prania przeciwnie, okres schnięcia konkretnych tkanin jest stały i łatwy do określenia.  Ponadto, wbrew powszechnym, niesłusznym opiniom, suszarki do prania nie niszczą tkanin, co więcej, ubrania wysuszone w ten sposób nie tylko nie ulegną zniszczeniu, ale także będą prezentować się lepiej, bo urządzenia tego typu pozwalają np. niwelować ilość pojawiających się na tkaninie zagnieceń. Ryzyko uszkodzeń tkanin jest wręcz minimalizowane o tyle, że istnieje mniejsza szansa na uszkodzenia ubrania mechanicznie, np. poprzez powyciąganie tkaniny, kiedy ubranie "wisi" na balkonie. Ponownie, wbrew powszechnym, wypracowywanym po niedokładnym, pobieżnym researchu, opiniom, urządzenia te nadają się do suszenia całego szeregu tkanin - nawet jedwabiu, czy kurtek puchowych - i co do każdego z tych przykładów mogą wykazywać właściwości pielęgnujące dany materiał.  Podstawowe typy suszarek do prania Wybierając suszarkę do prania możemy wybierać wśród trzech najpopularniejszych modeli: suszarki wywiewowej (ewakuacyjnej) Suszarki kondensacyjne suszarki z pompą ciepła (odmiana suszarek kondensacyjnych) Kolejność ta prezentuje suszarki od opcji najtańszych (do 1000 zł), po najdroższe (nawet do 5000 zł wzwyż). Urządzenia te różni jednak nie tylko cena. Suszarki wywiewowe, to sprzęt, którego nie zamontujemy w każdym mieszkaniu, a jego umiejscowienie w pomieszczeniu trzeba gruntownie przemyśleć. Podczas działania suszarki, polegającego na wprowadzeniu do bębna gorącego powietrza przenikającego tkaniny i suszącego je, powietrze te musi zostać ostatecznie odprowadzone, musi wydostać się na zewnątrz. By podczas tego procesu w pomieszczeniu nie pojawiła się szkodliwa wilgoć (wyprowadzone powietrze zawiera dużo pary wodnej), suszarka tego typu musi być podłączona rurą do szybu wentylacyjnego. Urządzenia te nadają się najlepiej do domów jednorodzinnych. Są to suszarki obecnie najrzadziej spotykane, a ich dawna popularność z każdym rokiem ustępuje suszarkom kondensacyjnym.  Suszarki kondensacyjne pozwalają uniknąć problemu z odprowadzeniem powietrza, ponieważ działają na innej zasadzie, a powietrze, które suszy ubrania, jest schładzane, para wodna skraplana, w konsekwencji czego zbiera się w specjalnym, przeznaczonym do tego pojemniku, który należy po każdym praniu opróżnić. Urządzenie tego typu wymaga tylko podłączenia do prądu i tym wyróżnia się i góruje nad opcją poprzednią. Z kolei suszarka z pompą ciepła - model najdroższy - działa na takiej zasadzie jak suszarki kondensacyjne, z tą różnicą, że jest dodatkowo wyposażona w pompę ciepła (pozwalającej nie odprowadzać ciepła na zewnątrz, a wykorzystać je do ogrzania powietrza w następnych fazach cyklu suszenia, tworząc zamknięty obieg, w którym nie dochodzi do strat ciepła) która pozwala na dużą energooszczędność, co ostatecznie, zwraca większą ilość pieniędzy wyłożonych na zakup urządzenia. Urządzenia tego typu w szerokim przedziale cenowym oferuje np. firma Miele - suszarki Miele. O tym, na jaką suszarkę się zdecydujemy, decydują więc nasze potrzeby co do mobilności sprzętu, nasze finansowe możliwości, ewentualna chęć tego, by nasza inwestycja się zwróciła (kiedy bierzemy pod uwagę energooszczędność danego rozwiązania) oraz warunki mieszkaniowe. To jednak nie wszystko. Poniżej znajduje się lista kwestii, które także należy wziąć pod uwagę. Pamiętajmy, że przed zakupem warto zapoznać się z różnymi typami urządzeń, w różnym przedziela cenowym, tak, by suszarka idealnie pasowała do rozkładu domu.  Wybór suszarek do prania - na co jeszcze zwrócić uwagę?  Poza wybraniem modelu suszarki do ubrań, który będzie idealnie pasował do wnętrza danego domu, przy zakupie tego rodzaju urządzenia warto rozważyć także pojemność suszarki. Dobrze, by ta suszarka, na którą się zdecydujemy korespondowała z pojemnością używanej przez domowników pralki. To pozwoli w pełni wykorzystać możliwości kupionego urządzenia. Nie mniej znacząca jest klasa energetyczna urządzania (skala od A+++, najbardziej energooszczędnych, do G, najmniej energooszczędnych). Wybierając urządzenie o wysokiej klasie energetycznej (np. A+) nie tylko oszczędzamy pieniądze, ale także pomagamy środowisku naturalnemu. Warte uwagi są także programy suszenia, które oferuje dane urządzenie.  Przeanalizujmy, z jakich tkanin zrobione są używane przez nas ubrania i inne tkaniny, które chcemy prać (pościel itp.), oraz jaki typ odzieży/pościeli/ręczników itd. posiadamy w największej ilości, a następnie szukajmy urządzeń z programami, które są im dedykowane, takimi jak program do prania koszul, ręczników czy pościeli. Poza programami dedykowanymi konkretnym rodzajom odzieży, warto przyjrzeć się, czy urządzenie posiada programy antyalergiczne oraz takie, które posiadają samoczyszczący się wymiennik ciepła, pozwalający oczyścić urządzenie z pozostałości włókien. Kolejne z programów, na które poleca się  zwrócić uwagę to te, pozwalające określić, o jakie godzinie urządzenie ma samodzielnie rozpocząć pracę. Jeżeli nie znosimy prasować, można także sprawdzić, czy urządzenie posiada funkcję redukowania zagnieceń. Ostatecznie można także, dodatkowo pokusić się o zakup łącznika, pozwalającego umieścić suszarkę w bezpośrednim sąsiedztwie pralki - np. na pralce, tak, że dobrze dopasowane do siebie urządzenia, stworzą pewnego rodzaju jednolitą maszynę, wspaniale usprawniającą funkcjonowanie gospodarstwa domowego. Jeżeli wszystkie te informacje przytłaczają, by wybrać możliwie najlepsze urządzenie, tak w przypadku suszarki do prania, jak i piekarnika, warto po prostu posłużyć się rankingiem - ranking suszarek do prania. Rosnące zainteresowanie zakupami suszarek do prania bądź wspomnianych piekarników, wpisuje się we współczesny trend zastępowania w domu urządzeniami tego, co do tej pory wykonywano ręcznie. Jak widać, trend ten ma pokrycie w tym, czego faktycznie potrafią dokonać te urządzenia (wystarczy spojrzeć na przedstawiony na początku artykułu szereg zalet suszarek), i tak jak nie warto ulegać trendom bezmyślnie, tak też nie warto się tego trendu obawiać, bo faktycznie dobrej jakości urządzenie często zrobi daną czynność lepiej, niż my sami, oszczędzając i umilając czas nam, jak i innym domownikom. 
30 Maj 2021 godz. 6:22
Ala za Lot
 

Nowe, wakacyjne połączenie lotnicze Szczecin – Rijeka

Polskie Linie Lotnicze LOT ogłosiły uruchomienie, z dniem 3 lipca 2021 roku połączenia lotniczego na trasie Szczecin – chorwacka Rijeka – Szczecin. Samolot Polskich Linii Lotniczych LOT, trasę do Rijeki pokonywać będzie z częstotliwością 1 x tygodniowo (sobota) wg. następującego rozkładu lotów: Wylot ze Szczecina : 09:10 Przylot do Rijeki: 11:10 Wylot z Rijeki: 17:35 Przylot do Szczecina: 19:40 Bilety są dostępne na stronie www.lot.com, a ich cena zaczyna się od 125 złotych za lot w jedną stronę (249 złotych za lot w dwie strony)     "Ogłoszenie połączenia lotniczego do chorwackiej Rijeki, z jednej strony doskonale wpisuje się w rozwój siatki połączeń, jaki od kilku lat, wraz z liniami lotniczymi realizuje Port Lotniczy Szczecin – Goleniów, z drugiej zaś pokazuje, że zeszłoroczne uruchomienie długo wyczekiwanego połączenia do Chorwacji okazało się strzałem w dziesiątkę i jest realizowane również w tym roku. Dzięki temu połączeniu, mieszkańcy Województw Zachodniopomorskiego nie będą skazani na wielogodzinną, bo trwającą prawie 16 godzin podróż samochodem. Jesteśmy pewni, że tego lata, poprzez możliwość pokonania tej trasy w niecałe 2 godziny, wiele osób z Województwa Zachodniopomorskiego skusi się na wypoczynek nad pięknym Adriatykiem" – powiedział Maciej Dziadosz Prezes Zarządu Portu Lotniczego Szczecin – Goleniów  
3 Maj 2021 godz. 12:50
Ala z mat. inf.
 

10 pytań, które warto zadać na rozmowie kwalifikacyjnej. Dowiedz się wszystkiego o przyszłym szefie i kolegach

Wielu kandydatów idąc na rozmowę kwalifikacyjną, zastanawia się, czy i jakie pytania należy zadawać podczas spotkania w sprawie pracy. Pracownicy HR ciekawi są, kto kryje się za danym CV, czy użyty kreatywny szablon CV  rzeczywiście wybrała osoba pełna fantazji, czy klasyczne CV przesłał kandydat, który stawia na standardy. Czasem stawiane pytania także wiele mówią o zadającej je osobie.  Zwykle kandydaci mają w zanadrzu typowe pytania dotyczące firmy, danego działu, czy też polityki firmy. Jednak warto przygotować na rozmowę kwalifikacyjną niestandardowe pytania, dzięki którym rozmowa nabierze innego znaczenia. Co więcej, kandydat dowie się więcej o przyszłym szefie, a pracodawca spojrzy na danego kandydata pod innym kątem. Jakie pytania warto zatem zadać? Poniżej opisujemy 10 najważniejszych zagadnień. Szef i koledzy są ważniejsi niż sama praca? Pracownicy często opuszczają miejsce pracy nie ze względu na wykonywaną pracę, lecz na złe stosunki z szefem lub ze współpracownikami. To, czy pracownik jest zadowolony z wykonywanej pracy, zależy w dużej mierze od zespołu i od stosunku, jaki ma się do szefa.   Pracownicy, którzy mają już duże doświadczenie w pracy, wiedzą czego oczekują od przyszłego szefa i współpracowników. Wielu z nich uważa też, że podczas rozmowy kwalifikacyjnej nie można się zbyt dużo dowiedzieć o szefie oraz o pozostałych pracownikach. To nieprawda! Zadając odpowiednie pytania, możesz zdobyć więcej informacji niż Ci się wydaje.  Rozwijaj odpowiedzi lub sam zadawaj pytania Wielu kandydatów podczas rozmowy kwalifikacyjnej czeka grzecznie na pytania, po czym na nie odpowiada. W końcu pod koniec rozmowy rekruter pyta: „Czy ma Pan/i jakieś pytania?” i padają te same, standardowe zdania, które dotyczą: godzin pracy, dni urlopowych (ilość) czy możliwego rozwoju na danym stanowisku. W najgorszym przypadku po zakończonej rozmowie znane jest nazwisko potencjalnego szefa oraz liczba pracowników, z którymi będzie się współpracowało.  Warto być nieco bardziej kreatywnym i zadać pracodawcy inne pytania np. dotyczące jego osoby. Po co? Aby dowiedzieć się, co go motywuje, jakie ma podejście do pracy, do zarządzania i czy to właśnie ta praca jest jego zawodowym spełnieniem marzeń, czy przez kolejne lata pozostanie na stanowisku. Jeśli chcesz się tego dowiedzieć, koniecznie zadaj poniższe pytania podczas rozmowy kwalifikacyjnej.  1.     Co wzbudziło zainteresowanie w moim życiorysie, że zaproszono mnie na rozmowę kwalifikacyjną?   Dzięki temu dowiesz się, co szczególnie ceni pracodawca na stanowisku, na które się zgłosiłeś. Takie pytanie warto zadać na początku rozmowy. Wówczas rekruter pewnością pozytywnie zapamięta Cię po zakończonej rozmowie.    2.     Na jakiej podstawie stwierdzą Państwo, po okresie próbnym, czy dobrze wykonuję moją pracę?   To pytanie jest jednym z najważniejszych, które powinien postawić każdy kandydat. Okazuje się, że podczas rozmowy kwalifikacyjnej brakuje rozmowy o wzajemnych oczekiwaniach. Przyszły szef powinien jasno określić, co jest jego motywacją i jak ocenia konkretną pracę. Wielu pracowników zostaje zwolnionych jeszcze w czasie okresu próbnego, bo nie wiedzą, jakie oczekiwania ma ich przełożony. Zadając powyższe pytanie podczas rozmowy kwalifikacyjnej i otrzymując na nie rzetelną odpowiedź, być może unikniesz zwolnienia podczas okresu próbnego.    3.     Czy jest coś, co szczególnie ceni Pan/Pani w pracy zespołowej?   Tutaj poznasz wiele ważnych aspektów. Jak dobrze pracodawca zna swój zespół? Czy potrafi z uznaniem mówić o innych osobach? Co najbardziej ceni w roli przełożonego? W jaki sposób ocenia się w firmie pracownika? Jest różnica między odpowiedzią: „Po prostu sprawdzamy miesięczne wskaźniki wydajności” a wypowiedzią: „Pracownicy wspierają się wzajemnie, pracują bardzo samodzielnie, a w przypadku jakichkolwiek problemów zwracają się bezpośrednio o pomoc do mnie.”. To bardzo wiele mówi o stylu zarządzania w danym przedsiębiorstwie, jak również o kulturze firmy.    4.     Co motywuje Pana/Panią do pracy?   Zadając takie pytanie swojemu rozmówcy, odbijasz piłeczkę. Na pewno już wiesz, że do pytań, które najczęściej zadawane są w rozmowie kwalifikacyjnej, należy to o Twoją motywację. Musisz więc wiedzieć, co Ciebie motywuje, bo pewnie otrzymasz to samo może pytanie. Pytając o motywację pracodawcy, dowiesz się, co dla Twojego przyszłego szefa jest ważne, jakie ma wartości i cele w swojej pracy. Tym samym możesz wywnioskować, w jakim stopniu cele rozmówcy pasują do Twoich osobistych.   5.     Co się Panu/Pani szczególnie podoba w Państwa firmie?   Przez postawienie tego pytania, dowiesz się, co tak naprawdę szef myśli o swojej firmie. Czy najważniejsze są innowacyjne produkty, rozwój firmy, pracownicy i rodzaj współpracy, kultura firmy, a może własne perspektywy rozwoju zawodowego?   6.     Na jakiej podstawie wyznaczane są cele, które mają osiągnąć pracownicy?   To pytanie może być przydatne podczas rozmowy kwalifikacyjnej o stanowisko kierownicze. Cele np. sprzedażowe na dany miesiąc przekazywane są przez kierownictwo do niższych stopniem pracowników. Jeśli dowiesz się, w jaki sposób wyznacza je Twój szef, będziesz wiedzieć, jak lepiej zarządzać zespołem w Twojej przyszłej pracy.    7.     Jaką otrzymam pomoc, aby móc się dalej rozwijać?   Dla wielu pracowników ważny jest rozwój, zarówno zawodowy, jak i osobisty. Nie chodzi  tutaj o klasyczne „szczeble kariery”, wyższy status w firmie, lecz o pomoc pracodawcy w poszerzeniu Twojej wiedzy czy zdobyciu nowych umiejętności. Wielu z nas życzyłoby sobie „szefa-mentora”, który pozostanie po stronie pracowników  i który będzie zainteresowany rozwojem swoich podwładnych. Jeśli po reakcji Twojego rozmówcy zobaczysz, że to pytanie go oburzyło, możesz mieć pewność, że rozwój osobisty pracowników w danym przedsiębiorstwie jest drugorzędny. Z tego względu zastanów się, czy na takich zasadach i dla takiego szefa chcesz pracować.    8.     Jakie są największe wyzwania zespołu w najbliższych miesiącach?   Niestety, często zdarza się tak, że już po pierwszym dniu w nowej pracy okazuje się, iż zlecone Ci zadania nie mają wiele wspólnego z tym, co było napisane w ogłoszeniu o pracy. Duże projekty były już rozpoczęte, a nikt nie chce oddawać sterów w trakcie realizacji zadania.  Z tego względu tematy, które miały przypaść Tobie, musiały zostać przejęte przez innych kolegów lub ponownie zreorganizowane.    Zadając powyższe pytanie, dowiesz się, jakie najważniejsze projekty będą w firmie realizowane w ciągu najbliższych miesięcy i co Cię może czekać.    9.     W jaki sposób podejmowane są decyzje w zespole oraz w firmie?   Dla wielu z nas ważne jest, aby kierownik i zespół podejmowali jasne decyzje oraz realizowali je w uporządkowany sposób. Zarządzanie w stylu: „róbmy tak, aby nie wchodzić sobie w drogę” nie jest w dzisiejszych czasach pozytywnie widziane. Wielu pracowników oczekuje, aby ich opinia została zauważona, a głos wysłuchany. W ten sposób i oni mogą mieć wpływ na podejmowanie decyzji. Pytanie o procesy decyzyjne  ma bardzo duże znaczenie dla każdego, kto lubi udzielać się w ważnych zagadnieniach.    10.  Załóżmy, że odkryję Pana/Pani błąd. Jak mam na to zareagować?   Tutaj nie chodzi tylko i wyłącznie o kulturę firmy, o to jak postępować z błędami konkretnych pracowników, lecz o jakość współpracy między kierownictwem a pracownikami niższymi rangą. Odpowiedź na to pytanie pokazuje, czy pracodawca potrafi przyznać się do błędu oraz, czy pracownicy i kadra kierownicza potrafią porozumieć się na tym samym poziomie.     I już! Tak wygląda przegląd przykładowych pytań, które warto zadać podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Pamiętaj, taka rozmowa jest możliwością poznania nie tylko Ciebie, czyli kandydata, ale i potencjalnego szefa oraz współpracowników. Ty także masz prawo zadawać pytania, aby lepiej poznać przyszłą firmę.    Z drugiej strony, dzięki Twojej dociekliwości, rekruter czy szef zauważą, że jesteś dobrze przygotowanym do rozmowy kandydatem. Pokażesz także, iż wpływ na podjęcie Twojej decyzji, czy chcesz gdzieś pracować, ma środowisko pracy. Z ręką na sercu, jeśli Twój potencjalny pracodawca oburzy się przez zadawanie tego typu pytań, dobrze zastanów się, zanim podpiszesz umowę. Może się też zdarzyć, że odpowiedzi na te pytania nie zostaną Ci udzielone. W końcu są one bardzo osobiste i stanowią wyznanie dla wielu rekruterów.    Podczas zadawania pytań, koniecznie zwróć uwagę na reakcje swojego rozmówcy. Przekonasz się, czy chce on po prostu wypytać Cię o CV, czy angażuje się w rozmowę poprzez zadawane pytania.      Przedstawiony przez nas powyżej zestaw pytań jest tylko zbiorem przykładów. Nie ucz się ich na pamięć, bo nie pozostawi to po Tobie dobrego ważenia ;) Swoje pytania dopasuj na bieżąco, w zależności od danej sytuacji i przebiegu rozmowy kwalifikacyjnej, a także od osobistych odczuć i od tego,  jakie informacje są dla Ciebie najważniejsze.
26 Kwietnia 2021 godz. 14:47
Ala, fot. Dominik Wasilewski
 

Koszalin: ul. Kościuszki po remoncie

Wkrótce będziemy mogli korzystać z tej przebudowanej ul. T. Kościuszki.
12 Maj 2021 godz. 6:51
Ala z mat. inf.
 

7 mitów o fotowoltaice

Choć tematyka odnawialnych źródeł energii oraz fotowoltaiki jest już dość znana wśród wielu Polaków, to nadal mnóstwo osób nie zna dokładnie zasad działania paneli fotowoltaicznych. Niewiedza oraz powielanie zasłyszanych nieprawdziwych informacji w zakresie fotowoltaiki powoduje powstawanie licznych szkodliwych mitów. Warto je rozwiać i poznać rzeczywiste mechanizmy funkcjonowania systemów fotowoltaicznych Mit 1 – w Polsce brakuje słońca   Jest to prawdopodobnie jeden z najczęściej powielanych mitów o fotowoltaice. Wielu sądzi, że w tak mało słonecznym kraju instalacja paneli fotowoltaicznych w ogóle się nie opłaci. Tymczasem moduły produkują prąd nawet w pochmurne dni. Co więcej, w ciągu dnia i czasie sezonu wiosenno-letniego, panele gromadzą tyle energii, że z powodzeniem mogą ją uwalniać nie tylko nocami, ale też przez cały okres jesienno-zimowy. Ponadto Słońce w Polsce świeci przez zaskakująco dużą liczbę dni. Dla niedowiarków dostępne są też statystyki Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, według których w 2020 roku słońce świeciło średnio przez prawie 50% dnia, a roczna suma nasłonecznienia okazała się aż o 600 h większa niż norma klimatologiczna.    Mit 2 – fotowoltaika jest zbyt droga dla przeciętnie zarabiającego obywatela   Dobrze sprawdzająca się instalacja fotowoltaiczna kosztuje do 6 tys. zł. za każdy kW. Inwestorzy najczęściej decydują się na moduły umożliwiające wytworzenie do 5 kW. Ostateczny koszt całego systemu zależy głównie od jakości paneli i inwertera, elementów konstrukcyjnych i okablowania czy od samego montażu. Bez wątpienia bardziej opłacalne jest zainwestowanie w sprzęt dobrej jakości, od zaufanych producentów. Co ważne, dostępne są dofinansowania do farmy fotowoltaicznej, między innymi z programu „Mój prąd” czy „Czyste powietrze”. Bardzo pomocna też jest możliwość zakupu instalacji fotowoltaicznej na raty – w Stilo Energy dostępne w kredycie 0%.   Mit 3 – Inwestycja w fotowoltaikę zwraca się bardzo długo lub w ogóle   Ostateczny czas zwrotu kosztów związanych z instalacją farmy fotowoltaicznej zależy przede wszystkim od ceny końcowej konkretnej instalacji i przeciętnego dotychczasowego zużycia prądu inwestora. Według obliczeń ekspertów, można się spodziewać zwrotu inwestycji średnio po ok. 8 latach od montażu paneli, a decydując się na rozwiązania od Stilo Energy, zwrot możliwy będzie już po 6 latach pracy instalacji. Co więcej, stale rosnące ceny za energię eklektyczną mogą skrócić ten czas nawet do 5 lat. Warto jednocześnie pamiętać, że produkowanie prądu z promieni słonecznych to przede wszystkim ogromny krok ku ochronie planety przed postępującą degradacją, do jakiej przyczynia się głównie spalanie węgla dla uzyskania energii zarówno elektrycznej, jak i cieplnej.    Mit 4 – panele fotowoltaiczne nie są odporne na zjawiska atmosferyczne   Wysokie jakościowo panele fotowoltaiczne są odporne na standardowe działanie deszczu, śniegu i gradu, a także wiatru. Warto wybrać moduły posiadające grube szkło hartowane, chroniące przed urazami mechanicznymi. Ponadto panele powinny być mrozoodporne i ognioodporne. Bez problemu też udźwigną ciężar śniegu, choć warstwę powyżej 3cm powinno się delikatnie usunąć. Zwykle jednak odpowiedni kąt nachylenia instalacji pozwala na samoistne zsuwanie się śniegu pod wpływem grawitacji. Co więcej, panele PV często posiadają samoczyszczącą się powłokę, dzięki której mogą być dłużej sprawne i wydajne. Ponadto na instalację fotowoltaiczną zawsze udzielana jest gwarancja, m.in. na uszkodzenia mechaniczne modułów, nawet na 12 lat w Złotej Gwarancji od Stilo Energy.    Mit 5 – instalacje fotowoltaiczne są często awaryjne   Niektórzy uważają, że system fotowoltaiczny jest delikatny i awaryjny, więc koszty eksploatacyjne nie są opłacalne względem osiąganych korzyści. W rzeczywistości liczne badania przeprowadzane w krajach wysoko rozwiniętych (jak Niemcy, Japonia czy USA) potwierdzają, że awaryjność paneli PV jest bardzo niska, nawet na poziomie ułamka procentu w ciągu dekady. Ogromny wpływ na sprawne działanie instalacji fotowoltaicznej jakość całego sprzętu – należy wybierać jedynie znanych i zaufanych producentów, oferujących najdłuższą gwarancję na sprawność konstrukcji. Warto pamiętać, że najczęściej awarii ulega falownik, dlatego trzeba zwrócić szczególną uwagę na jego jakość i nie warto na nim oszczędzać, ponieważ bez sprawnego inwertera pada cały system. Ważne jest też solidne, fachowe zamocowanie instalacji przez wykwalifikowaną ekipę monterską.    Mit 6 – montowanie paneli PV wymaga uzyskania zezwolenia   Według prawa budowlanego zezwolenie na montaż paneli fotowoltaicznych jest konieczne dopiero przy instalacji o mocy powyżej 50 kW. Standardowe gospodarstwa domowe zazwyczaj potrzebują maksymalnie do 20 kW. Ponadto nie można mocować urządzeń o wysokości powyżej 3m, jednak konstrukcja fotowoltaiczna zwykle nie przekracza tej wielkości. Co ważne, montaż modułów wolnostojących również nie wymaga uzyskania uprzedniej zgody ani zgłoszenia.   Uwaga! W przypadku mikroinstalacji powyżej 6,5 kW ustawa nakłada obowiązek skontrolowania projektu przez rzeczoznawcę budowlanego pod kątem bezpieczeństwa pożarowego. Co więcej, zakończoną konstrukcję (zarówno na dachu, jak i na gruncie) należy zgłosić do Państwowej Straży Pożarnej. Obowiązki ustawowe nie należy jednak traktować jako utrudnienie dla inwestora, a jako działania mające na celu zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników instalacji fotowoltaicznych.    Mit 7 – instalacja fotowoltaiczna zawsze wymaga wzmocnienia dachu   Co do zasady wzmocnienie podłoża dachowego przed montażem farmy fotowoltaicznej nie jest koniecznie. Samą potrzebą takiego działania każdorazowo powinien sprawdzić fachowiec. Wskaże on ciężar ostateczny planowanej instalacji oraz zbada całkowitą nośność poszycia. Podpowie też w jaki sposób ewentualnie wzmocnić dach, by prawidłowo zamontować panele. Mimo to, standardowe, współczesne pokrycia zwykle nie wymagają w ogóle ingerencji w konstrukcję. Również dachówki czy blachodachówki nie stanowią problemu dla wykwalifikowanych montażystów fotowoltaiki, jacy pracują m.in. dla Stilo Energy. 
19 Lutego 2021 godz. 5:51
Aa za Fundacja Eco Textil
 

Koszalin: Bezpłatne wypożyczalnie sprzętu rehabilitacyjnego

Mieszkańcy Koszalina chętnie wypożyczają specjalistyczny sprzęt zupełnie za darmo w dwóch wypożyczalniach w mieście. Do ich dyspozycji są wózki, chodziki, kule ortopedyczne i specjalne rowery trójkołowe. A to wszystko dzięki odzieży, którą oddajemy do specjalnych pojemników. Sprzęt dostępny w asortymencie wypożyczalni W wypożyczalni przy ulicy Zwycięstwa 204A (WSPL) dostępne są wózki, które pomagają w przemieszczaniu się osobom niepełnosprawnym motorycznie, nie będącym w stanie samodzielnie chodzić. Do dyspozycji są także kule ortopedyczne, które wykorzystywane są przez osoby po doznanych urazach lub zabiegach operacyjnych, trwale niesprawnych ruchowo. Dają podparcie przy chodzeniu  i pomagają w utrzymaniu równowagi, odciążają niesprawną kończynę. Z kolei chodziki rehabilitacyjne będą ułatwiać chodzenie, utrzymanie pionowej postawy oraz przewożenie bagażu podręcznego.    Z kolei w wypożyczalni przy ulicy Rzecznej 5 wypożyczać można specjalistyczne rowery trójkołowe. Ta wypożyczalnia jest czynna w sezonie rowerowym.   Jak wypożyczyć sprzęt?  Z asortymentu wypożyczalni mogą korzystać osoby potrzebujące na zasadzie wypożyczenia sprzętu na określony czas.  Więcej informacji można uzyskać pod numerami telefonu: 943488717 – ul Zwycięstwa 204A. 94 342 06 16 – ul. Rzeczna 5.     Sprzęt można wypożyczyć również poprzez stronę internetową Sprzęt można zamówić także online. Dodatkowo, w wypożyczalni internetowej do dyspozycji są również łóżka rehabilitacyjne z materacami przeciwodleżynowymi.   Osoby potrzebujące mogą korzystać ze sprzętu całkowicie za darmo, pokrywają jedynie koszt dostarczenia i odebrania przesyłki. W Polsce działają podobne wypożyczalnie, ale komercyjne - za wynajęcie wózka czy kul trzeba płacić. A dla chorych często stanowi to barierę - mówi Monika Lipnicka z Fundacji Eco Textil, która jest organizatorem wypożyczalni internetowej.   Jak wypożyczyć sprzęt w wypożyczalni internetowej? Sprzęt z wypożyczalni internetowej jest dostępny całkowicie bezpłatnie dla osób prywatnych. Aby otrzymać konkretną rzecz, dana osoba powinna wypełnić wniosek dostępny na stronie Fundacji Eco Textil. Wniosek rozpatrywany jest w przeciągu 24 godzin. Przypominamy, że wypożyczający ponosi jedynie koszt związany z dostarczeniem i odebraniem sprzętu. 
29 Kwietnia 2021 godz. 8:52
Ala, fot. FB/Amfiteatr w Koszalinie, Jakub Kowalik
 

Amfiteatr oficjalne przekazany

To jedna z największych inwestycji ostatnich lat w naszym mieście. Budżet inwestycji wyniósł prawie 44 miliony złotych. Zmodernizowany Amfiteatr dysponuje 4400 miejscami z wydzieloną częścią widowni do 1000 osób na mniejsze imprezy. W budynku zaplecza jest mała sala widowiskowo-multimedialna, która stanowi również foyer z częścią wystawową. Dodajmy, że nowy obiekt posiada profesjonalną, wygłuszoną salą prób oraz dwie multimedialne sale, które mieszczą do dziesięciu osób.  Każda z nich oraz ośmioma garderobami dla artystów występujących w Amfiteatrze.
Więcej artykułów
8 Marca 2021 godz. 2:27
Art za laczynaspilka.pl
 

Wychowanek Bałtyku w kadrze!

Trener Paulo Sousa powołał grupę 35 zawodników na marcowe, eliminacyjne mecze do Mistrzostw Świata w Katarze. W grupie powołanych znalazł się 17-letni Kacper Kozłowski, aktualny zawodnik Pogoni Szczecin, wychowanek Bałtyku Koszalin. To drugi po Sebastianie Mili, wychowanek Bałtyku powołany do seniorskiej reprezentacji Polski. Czekamy na debiut. Powodzenia. Kacper Kozłowski miał 15 lat, 7 miesięcy i 3 dni, kiedy zadebiutował w PKO BP Ekstraklasie To jeden z największych polskich talentów, zainteresowany sprowadzaniem go był m.in. Manchester United. Obecnie jest najmłodszym kadrowiczem. Młodszy od niego w reprezentacji Polski był tylko... Włodzimierz Lubański. Lubański w dniu debiutu miał 16 lat 188 dni, Kacper Kozłowski podczas publikowania tej grafiki ma 17 lat i 140 dni! Więcej na temat Kacpra Kozłowskiego przeczytasz klikając  tu.
1 Czerwca 2021 godz. 13:34
At za FB/Hala Widowiskowo-Sportowa Koszalin
 

Koszalińska Strefa Kibica

Przed nami najważniejsza piłkarska impreza roku, turniej UEFA EURO 2021! Z tej okazji zapraszamy do wspólnego kibicowania biało-czerwonym! Prezydent Piotr Jedliński podjął decyzję, iż w samym centrum miasta po raz kolejny przygotowany zostanie specjalny telebim, na którym wyświetlone zostaną wszystkie mecze piłkarskich Mistrzostw Europy.  Jednocześnie informujemy, że Koszalińska Strefa Kibica zorganizowana zostanie zgodnie ze wszystkimi zasadami oraz wytycznymi sanitarnymi. Na terenie strefy kibica dostępnych będzie 250 miejsc siedzących dla kibiców. W przypadku ich zajęcia, dostęp do strefy będzie możliwy tylko dla osób posiadających zaświadczenie o otrzymaniu dwóch dawek szczepionek przeciwko COVID, zgodnie z obowiązującymi obecnie rozporządzeniami rządowymi. Liczba dostępnych miejsc w strefie będzie ograniczona. Pierwszy mecz w ramach Strefy Kibica obejrzeć będzie można już 11 czerwca. Tego dnia o godzinie 21:00 odbędzie się spotkanie inauguracyjne Turcja - Włochy. Mecze Reprezentacji Polski zaplanowane zostały: 1. 14 czerwca, godzina 18:00: Polska - Słowacja2. 19 czerwca, godzina 21:00: Polska - Hiszpania3. 23 czerwca, godzina 18:00: Polska - Szwecja. Organizatorami wydarzenia są: Miasto Koszalin, Zarząd Obiektów Sportowych i Hala Widowiskowo-Sportowa. Zadanie współfinansowane jest przez Gminę Miasto Koszalin
16 Kwietnia 2021 godz. 5:37
Art mat.inf.
 

Świat sponsoringu sportowego – legendarne współprace i miliardowe wydatki na promocje

Kiedy w 1928 roku Coca-Cola dostarczając napoje dla amerykańskiej reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie zamieściła przy tym swoje reklamy, być może jeszcze nieświadomie rozpoczęła erę sponsoringu w sporcie. Pół wieku później ten sposób reklamowania wkroczył na stadiony w USA i Europie Zachodniej, a potem dotarł również do środowisk klubowych w Polsce.[1] Według najnowszego raportu Sports Sponsorship Investment[2] wydatki firm na reklamę i marketing sportowy na 2020 rok były szacowane na 48 miliardów dolarów. A w ciągu pięciu ostatnich lat wzrosły o około 20 proc. Liczby te zweryfikowała pandemia i mocno ograniczyła dotychczasowe działania globalnych marek, ale czy całkowicie? Jakie branże wydają najwięcej na sponsoring sportowy i z którymi legendarnymi klubami współpracują? Jakie trendy zdominują ten sektor w kolejnym pandemicznym roku? Sponsoring sportowy przez ostatnie kilkadziesiąt lat przeszedł ewolucję od prezentacji logotypów na szyldach reklamowych do realizacji złożonych kampanii promocyjnych, w których zaangażowane są nie tylko marki, ale i znane osobistości świata sportu. Firmy, które inwestują w tę dziedzinę, jako najważniejsze wymieniają budowę świadomości marki i jej wizerunku, prestiż, zawiązywanie emocjonalnych relacji z odbiorcami i wzrost lojalności wobec marki, ze sprzedażą swoich produktów na czele. Badania zachowań konsumentów wielokrotnie potwierdzały, że ludzie chętniej nabywają artykuły sponsorów, a nawet czasem są skłonni zapłacić więcej, jeśli wspiera bliskie im drużyny, reprezentacje czy zawodników. Sponsoring sportowy – kto wydaje najwięcej? Według raportu Sports Sponsorship Investment najwięcej na sponsoring sportu wydają branże: finansowa (5,3 mld dolarów w 2019 roku), motoryzacyjna (2,4 mld), sprzedaż detaliczna (1,3 mld), telekomunikacyjna (1 mld) i alkoholowa (0,85 mld). Ta ostatnia budzi najwięcej emocji, bo pojawiają się głosy sprzeciwu, że tzw. „procentów” nie powinno się mieszać z rywalizacją sportową. Te głosy są jednak w mniejszości, a pokazują to roczne wydatki na sponsoring właśnie w tej branży. Jeszcze kilka lat temu zbadał je portal Sportcal.com [3]i oszacował, że to około 765 mln dolarów i prognozuje się, że będą rosły. Z raportu wynikało, że w czołowej dziesiątce firm osiem to kompanie piwowarskie. To głównie efekt tego, że w wielu krajach na świecie reklama piwa, pod pewnymi warunkami, jest dozwolona. Dalej w kolejności byli producenci szampana, wina i cydru. Branża piwna w świecie sponsoringu sportowego Marki browarnicze liczą na dotarcie do masowego odbiorcy, a do tego piwo jest zwykle najtańszym dostępnym alkoholem i kojarzonym ze sportem oglądanym przez kibica. Z tego powodu tak często możemy oglądać piwne brandy w sportowych realiach. - Po pierwsze jest tu wysoka zbieżność grup docelowych. Kibice znacząco pokrywają się z konsumentami piwa. Co więcej, obydwie grupy są populacyjnie bardzo duże i regularnie spożywają ten rodzaj alkoholu, więc tym bardziej są atrakcyjne dla koncernów – uważa Grzegorz Kita, prezes Sport Management Polska. Potentatem jest amerykański Anheuser-Busch InBev, który wydaje około 250 mln dolarów rocznie (jako marka Bud Light) na partnerstwo z ligą amerykańskiego footballu NFL, a do tego jest także oficjalnym sponsorem reprezentacji Anglii w piłce nożnej. Kolejna marka z tej kompanii – Budweiser od 1994 roku jest sponsorem mundialu w piłce nożnej, czyli jednej z największych imprez sportowych na świecie. Wydaje rocznie około 85 mln dolarów. - Marki alkoholi, w tym głównie piwa, zwróciły się w stronę sportu w nadziei, że dotrą do podstawowej grupy docelowej, czyli mężczyzn w średnim wieku. Liczą, że współpraca z zespołami i zawodnikami, udział w zwycięstwach i porażkach sprawi, że zbudują też lojalność wśród kibiców – podsumował Conrad Wiacek ze Sportcal. Prysznic po bawarsku Kompanie piwowarskie działają nie tylko przy największych wydarzeniach sportowych, ale są też sponsorami klubów. Często dotyczy to lokalnych browarów. Jednym z przykładów jest długoletnia współpraca Bayernu Monachium i Paulanera. Każde mistrzostwo Niemiec w XXI wieku, a Bayern zdobył ich aż 14, jest świętowane podobnie. Jeszcze na murawie piłkarze dostają kilkulitrowe pokale wypełnione piwem, biegają po boisku i próbują oblać kolegę z drużyny, trenerów lub działaczy. Relacje ze świętowania zwykle obiegają cały świat. Producent piwa wykorzystuje też bardzo popularne w Niemczech święto Oktoberfest. Piłkarze z partnerkami zakładają bawarskie stroje i biorą udział w piwnej biesiadzie. Do tego za każdego gola w lidze Paulaner przekazuje 100 litrów piwa dla kibiców. W tym sezonie sam Robert Lewandowski, zapewnił fanom Bayernu już 3500 litrów. Choć najczęściej sport sponsorują koncerny piwowarskie, to na taki krok decydują się także producenci win i szampanów, a nawet mocniejszych trunków. W tym przypadku częściej dotyczy to dyscyplin „elitarnych”, kojarzących się zamożnością i prestiżem, ale także współpracujących z legendarnymi klubami sportowymi. Kiedy jeden diabeł szuka drugiego – sponsoring sportowy w świecie win Jednym z ciekawych przykładów z branży winiarskiej jest współpraca Manchesteru United i Casillero del Diablo. W tym przypadku można mówić o naturalnym partnerstwie. Angielski klub nosi bowiem przydomek „Czerwone Diabły”, a cała legenda wokół chilijskiego wina jest osnuta na diable, który pilnuje szlachetnego trunku. Inicjatywa współpracy wyszła z Manchesteru, który w 2010 roku miał wysłać list, że „szuka jeszcze jednego diabła” do zespołu. Efektem partnerstwa są reklamy wina na bandach podczas meczów Premier League, ale także filmy reklamowe z udziałem największych gwiazd drużyny m.in. Zlatana Ibrahimovicia, Waynea Rooneya, Juana Maty czy Davida De Gei. We wspólnie zorganizowanym konkursie „Spotkanie Legend" do wygrania jest wyjazd dla 26 osób z całego świata, w tym z Polski, na stadion Manchesteru United i rozegranie meczu o Puchar Diabła na murawie Old Trafford. - Te dwie wielkie firmy łączy nie tylko diabeł, ale też to, że należą do marek premium. Manchester to jeden z najbardziej znanych klubów sportowych na całym świecie. W 2020 roku był warty ponad 3,8 mld dolarów, co dało mu dziesiąte miejsce w rankingu i trzecie wśród klubów piłkarskich - podkreśla Dawid Piotrowski, specjalista ds. marketingu marki Casillero del Diablo. - Z kolei Casillero del Diablo to ikona win z Nowego Świata i najbardziej znane wino z Ameryki Południowej. To najlepszy ambasador Chile na całym świecie. Jest obecne w większej liczbie krajów na świecie niż działa chilijskich ambasad. A więc zarówno w piłce nożnej, jak i w produkcji wina łączy nas nasz legendarny duch, determinacja i pasja do doskonałości. Świeżym przykładem, że koronawirus nie stanął na drodze branży alkoholowej w inwestowaniu w sport, jest podpisana pod koniec marca czteroletnia umowa między Hiszpańskim Związkiem Piłki Nożnej, a winnicą Familia Torres. Marka wina Sangre de Toro (Krew byka) została sponsorem reprezentacji kobiet, mężczyzn i zespołów młodzieżowych U-21 Hiszpanii. Będzie widoczna podczas najważniejszych imprez - mistrzostw Europy, mistrzostw świata czy Igrzysk Olimpijskich. Producent wina zaznacza, że piłka nożna to największe źródło rozrywki na świecie. 2 miliardy ludzi oglądało Euro w 2016 roku, a prawie 3,6 mld mundial dwa lata późnej i podkreśla, że wpływ na sprzedaż produktów jest ogromny. - Dzielimy się naszą miłością do piłki nożnej z kibicami i wspieramy reprezentacje. Chcemy wspólnie świętować życie i wznosić toasty za zwycięstwa z przyjaciółmi i rodziną. Piłka nożna i wino łączą ludzi, a także budują przyjaźnie - mówi Sanda Sanabria, dyrektor marketingu marki. Szampan i truskawki ze śmietaną Jedną z tradycji tenisowego turnieju na Wimbledonie są szampan i truskawki ze śmietaną. Co roku na kortach All England Lawn Tennis and Croquet Club sprzedaje się około 28 ton owoców i 25 tys. butelek „wina z bąbelkami”. Francuski szampan Lanson jest oficjalnym partnerem wielkoszlemowego turnieju od 2001 roku, a współpracuje od 1977 roku. Przygotowuje specjalne edycje butelek, których grafika nawiązuje do tenisowej rakiety czy zielonej murawy, na której grają tenisiści. Na partnerstwo z najbardziej prestiżowym turniejem tenisowym wydaje około 4 mln dolarów rocznie. Jeśli chodzi o naprawdę mocne alkohole, to od ubiegłego roku nowym partnerem najlepszej ligi koszykarskiej na świecie NBA – został koniak Hennessy. Kolejny przykład to whisky Canadian Club, które jest partnerem tenisowego turnieju Australian Open. W tym roku kanadyjska marka przedłużyła umowę o kolejne siedem lat. - Prestiżowe „produkty” sportowe są wręcz idealne do prezentowania towarów luksusowych, a zwłaszcza do budowy wizerunku tych produktów i docierania do odpowiedniej grupy docelowej. W marketingu sportowym występuje tzw. efekt aureoli, który pozwala na przenoszenie cech i atrybutów sponsorowanego wydarzenia czy klubu sportowego na reklamowany produkt – podkreśla Grzegorz Kita. Prognozy na 2021 rok – esport rośnie najmocniej Sponsoring nadal będzie mocno obecny w tradycyjnym sporcie – choćby z tego powodu, że odbędą się kluczowe imprezy przeniesione z ubiegłego roku – Igrzyska Olimpijskie w Tokio czy mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Coraz bardziej będzie rosła jego rola w e-sporcie. W 2020 roku wydatki firm sięgnęły 800 mln dolarów. To wzrost o 20 proc. w porównaniu do 2019 roku. E-sport daje możliwość kontaktu z młodszą publicznością, do której dostęp był do tej pory utrudniony. To też nowa droga dla firm, dla których promocja marek w tradycyjnym sporcie skomplikowała się z powodu pandemii. Według analizy Nielsen Sports „The changing value of sponsorship” wydatki z ery przedcovidowej na e-sport wzrosną z 347 mln dolarów do 842 mln dolarów w 2025 roku.   [1] Jarosław Kończak, Ewolucja i trendy w sponsoringu sportowym, UW [2] https://www.warc.com/newsandopinion/news/global-ad-trends-tokyo-olympics-drives-sports-sponsorship-new-record/43161 [3] „Sponsorship Sector Report: Alcoholic Beverages”; https://www.sportcal.com/News/Search/121339
8 Czerwca 2021 godz. 5:48
At za B/MKKS Żak Koszalin
 

Pierwszy kontrakt MKKS Żak podpisany

Darrell Harris został pierwszym zakontraktowanym zawodnikiem MKKS „ŻAK” Koszalin na rozgrywki SUZUKI 1 ligi koszykówki mężczyzn w sezonie 2021/2022. Harris w minionym sezonie rozegrał 32  mecze w barwach MKKS "ŻAK" Koszalin. Zdobył dla koszalinian 576 punktów i został piątym snajperem ostatecznej klasyfikacji 2 ligi na 577 zawodników). Zanotował także najwięcej ze wszystkich w lidze zbiórek - 493. Mister "double - double" miał średnią 18.06 pkt. oraz 15.41 zbiórki/mecz. Przez trenerów pozostałych zespołów został wybrany MVP grupy zasadniczej.    
8 Marca 2021 godz. 1:46
Art za UM Koszalin
 

Sportowcy otrzymali miejskie nagrody

Prezydent Piotr Jedliński zaakceptował protokół Komisji ds. nagród sportowych za osiągnięte wyniki sportowe oraz za osiągnięcia w działalności sportowej w 2020 roku. Komisja rozpatrzyła 68 wniosków, a pula nagród wynosiła 60 000 złotych. Wnioski były oceniane w pięciu kategoriach: zawodnik, zawodnik niepełnosprawny, trener i działacz sportu. Z tytułu osiągniętych wyników sportowych w krajowym i międzynarodowym współzawodnictwie sportowym nagrody finansowe w kategorii „Zawodnik" przyznano 45 osobom, w tym 11 zawodnikom niepełnosprawnym. Nagrody finansowe w kategorii „Trener" przyznano 11 osobom. Nagrody finansowe w kategorii „Działacz Sportu" za działalność społecznikowską i organizatorską, przyznano 1 osobie. Komisja rozpatrywała również kandydatury osób do wyróżnień specjalnych za wyniki sportowe oraz za osiągnięcia w działalności sportowej za 2020 rok, jakimi są statuetki „NIKE", a które dotychczas były wręczane podczas „Koszalińskiej Gali Laurów Sportu". Większość członków Komisji uznała jednak, że tego typu wyróżnienia za 2020 rok nie należy przyznawać, bo wyniki i osiągnięcia sportowe w 2020 roku nie były na tyle wysokie, aby przyznać wyróżnienia specjalne w postaci statuetki „NIKE". Ponieważ nie przyznano najważniejszych wyróżnień za 2020 rok dla Sportowca Roku i Trenera Roku, Komisja postanowiła nie przyznawać także statuetki „NIKE" w kategorii Działacz Sportu.   Ze względu na obostrzenia spowodowane pandemią COVID-19, Prezydent Miasta odstąpił od organizacji „Koszalińskiej Gali Laurów Sportu" oraz ze wspólnego spotkania ze sportowcami, trenerami i działaczami, które od kilku lat odbywało się w Filharmonii Koszalińskiej.Decyzją Prezydenta Miasta listy gratulacyjne zostaną przesłane laureatom pocztą, a nagrody finansowe zostaną przelane na konta bankowe.
19 Listopada 2020 godz. 5:54
Art za Arskom Group
 

Wieczna młodość i kij w mrowisku. Zlatan szokuje nie tylko na boisku

Kiedy debiutował w seniorskim futbolu, Leo Messi był dzieckiem cierpiącym na niedobór hormonu wzrostu, a 14-letni Cristiano Ronaldo przekonywał mamę, żeby odpuścić szkołę na rzecz futbolu, słusznie wierząc, że czeka go świetlana przyszłość. Dzisiaj, mając 39 lat na karku, Zlatan Ibrahimović wciąż jest czołowym napastnikiem świata, liderem klasyfikacji strzelców Serie A, który ma w tym sezonie na koncie tyle goli, co CR7 i Messi razem wzięci. Gra na tyle dobrze, że zasugerował nawet możliwość powrotu do reprezentacji Szwecji. Jaki jest sekret jego długowieczności? Pomimo szalejącej w całej Europie pandemii koronawirusa, prace nad filmem biograficznym o Zlatanie Ibrahimoviciu, opartym na jego głośnej książce „Ja, Zlatan”, idą pełną parą. Twórcy produkcji, która ma trafić do kin jesienią przyszłego roku, zacierają ręce patrząc na obecną formę gwiazdora AC Milan, który łamie wszelkie prawidła dotyczące najlepszego wieku dla piłkarza, będąc znów jednym z czołowych napastników świata. Dzięki jego grze Rossoneri po raz pierwszy od lat poważnie liczą się w walce o mistrzostwo Serie A, a sam Szwed puścił oko do swoich rodaków, sugerując na Instagramie możliwość powrotu do reprezentacji Szwecji, z którą Polska zmierzy się nadchodzących mistrzostwach Europy. Filmowa opowieść będzie skoncentrowana na drodze młodego syna imigrantów z Bałkanów do międzynarodowej kariery, ale historia jego sukcesu wciąż pisze się na naszych oczach. – Zlatan to nie tylko fantastyczny piłkarz, ale też historia nieporównywalna z innymi. Jego podróż z przedmieść Malmö na światowe areny to klasyczna opowieść z gatunku „od pucybuta do milionera”. Chcieliśmy uchwycić całą złożoność jego drogi i podkreślić kluczowe punkty zwrotne, a także kryzysowe momenty – podkreśla współscenarzysta filmu i autor biografii Zlatana, David Lagercrantz. Producenci mają szczęście, że scenariusz prowadzi nas przez życie piłkarza tylko do 23 roku życia, bo w przeciwnym razie musieliby przygotować nie film, tylko wieloodcinkowy serial. I pewnie nie skończyłoby się na jednym sezonie. Rozstania i powroty Sam romans Zlatana z drużyną narodową to materiał na wielogodzinną hollywoodzką opowieść. Odcinek pierwszy: w poszukiwaniu tożsamości. Ibrahimović miał do wyboru aż trzy reprezentacje. Urodził się w Szwecji, jego tata jest Bośniakiem, a mama Chorwatką. Ostatecznie postawił na zespół Trzech Koron, odwdzięczając się w ten sposób krajowi, który go wychował.  Odcinek drugi: zespół jednej gwiazdy. Na przestrzeni piętnastu lat rozegrał w żółto-niebieskich barwach 116 spotkań, zdobył 62 bramki i… niczego szczególnego nie osiągnął. Szwedzi ze Zlatanem w składzie przeważnie albo nie kwalifikowali się do wielkich turniejów, albo odpadali w fazie grupowej. Największy sukces ostatnich lat – ćwierćfinał Mistrzostw Świata 2018 – osiągnęli, kiedy Ibry w kadrze zabrakło. – Mundial beze mnie nie ma sensu, nie ma po co tego oglądać. Ale Szwecji będzie łatwiej, przynajmniej zagra bez presji. Ze mną musiałaby walczyć o zwycięstwo, taki mam charakter – mówił przed turniejem, który śledził z loży VIP, jako przedstawiciel jednego ze sponsorów. Okazało się, że faktycznie Szwedom poszło najlepiej od lat, a z turniejem pożegnali się dopiero po porażce w ¼ finału z późniejszymi wicemistrzami, Anglią. Odcinek trzeci: rozstania i powroty. O tym, że Zlatan nie ma łatwego charakteru, nie trzeba nikogo przekonywać. Najlepiej zdają sobie z tego sprawę kolejni selekcjonerzy kadry. Jako pierwszy skonfliktował się z nim Lars Lagerbäck. W 2006 roku przed meczem eliminacji do Euro Ibra wybrał się do klubu nocnego wspólnie z Olofem Mellbergiem i Christianem Wilhelmssonem. Selekcjoner odesłał całe trio do domów za złamanie zasad obowiązujących na zgrupowaniu. I o ile dwaj koledzy posypali głowy popiołem i na kolejnym zgrupowaniu wrócili do łask, o tyle Zlatan uznał, że kara była niesłuszna i rozpoczął kilkumiesięczny bojkot drużyny narodowej. Powrót nie trwał długo. Dwa lata później, po tym jak zespół narodowy nie zakwalifikował się na mundial w RPA, Ibrahimoviciowi odechciało się grać w kadrze. Po kilku miesiącach dał się przekonać do powrotu nowemu selekcjonerowi, Erikowi Hamrenowi, który powierzył mu opaskę kapitańską.  Odcinek czwarty: kij w mrowisku. Ostatecznie (?) Zlatan rozstał się z drużyną narodową po Euro 2016, na którym Szwedzi, jako jedna z nielicznych drużyn w nowej formule, nie wyszli nawet z grupy. Od tego czasu Trzy Korony grają lepiej, przestały być uzależnione od jednego zawodnika. Nawet kibicom jego ewentualny powrót nie jest w smak – dziennik Aftonbladet przed mundialem 2018 zrobił ankietę, w której 63% badanych stwierdziło, że jest przeciwne ewentualnemu powrotowi napastnika do kadry. Nie przeszkadza to Zlatanowi w regularnym wkładaniu kija w mrowisko. Po raz ostatni zrobił to niedawno, wrzucając na Instagrama swoje zdjęcie w żółto-niebieskiej koszulce, z podpisem „dawno się nie widzieliśmy”. Medialna burza znowu odżyła, dopiero słowa selekcjonera Janne Anderssona, który przypomniał, że Ibra 4,5 roku temu ogłosił koniec gry w kadrze i nic w tej sprawie się nie zmieniło, uspokoiły sytuację. Na razie, bo Zlatan w takiej formie byłby łakomym kąskiem dla każdej drużyny na świecie. Co ciekawe, w ciągu kilku tygodni, kiedy jego comeback wydawał się realny, kursy u bukmacherów na to, że Szwecja zdobędzie mistrzostwo Szwecji spadły. Obecnie na przykład w firmie Totolotek, u legalnego bukmachera, za jedną złotówkę postawioną na to zdarzenie można zarobić aż sto złotych (minus podatek). To dokładnie taka sama stawka, jak za historyczny triumf biało-czerwonych, którzy zmierzą się ze Szwedami w fazie grupowej. W oczach ekspertów z branży bukmacherskiej, powrót snajpera Milanu byłby tym czynnikiem, który sprawiłby, że Szwedzi byliby nieznacznie lepsi od Polaków. Dogania własną reputację W ostatnich latach eksperci i kibice z całego świata często podnosili głosy, że klasa sportowa Ibrahimovicia nie nadąża za jego wybujałym ego i rozbuchanym gwiazdorskim wizerunkiem. Teksty piłkarza w stylu „To nie Zlatan ma koronawirusa, tylko koronawirus Zlatana” przestały bawić, a zaczęły żenować przez swoje natężenie. Tak jak dawniej żarty o Chucku Norrisie. O ile jednak odtwórca roli „Strażnika Teksasu”, wbrew pogłoskom, pewnie jednak nie byłby w stanie trzasnąć drzwiami obrotowymi czy kozłować piłką lekarską na plaży, o tyle Ibrahimović swoją dyspozycją w wieku 39 lat udowadnia, że jednak ma w sobie coś nadludzkiego. Przede wszystkim jest to nadludzka pasja do pracy. – Cierpię, kiedy trenuję, ale kocham to cierpienie. Od najmłodszych lat musiałem robić więcej niż inni. Bez tego nie byłbym Zlatanem – podkreśla „Ibrakadabra”. Wszystkim wydawało się, że kiedy w wieku blisko 37 lat wyjeżdżał za ocean, żeby grać w MLS, rozpoczął właśnie epilog pięknej piłkarskiej historii. Kiedy jednak kibice powoli dojadali popcorn i szykowali się na napisy końcowe, okazało się, że bohater dopiero się rozkręca. Oby ostatnie fragmenty tej epickiej historii nie koncentrowały się na ucieraniu nosa Polakom. Jednego, Krzysztofa Piątka, już pozbawił nadziei na zrobienie kariery na San Siro. Oby Jens Andersson dalej uparcie trwał w postanowieniu o nieprzywracaniu Ibrahimovicia do drużyny narodowej, bo „skrzywdzeni” na Euro mogą zostać nasi kolejni rodacy.
10 Września 2020 godz. 12:01
Art za Arskom Group
 

Od bombardowań Belgradu po dyskwalifikację z US Open. Novak Djoković – dziecko wiecznej wojny

Tenisowy mistrz. Rozkapryszony dzieciak. Człowiek z obsesją zwycięstwa. Antyszczepionkowiec. Filantrop. Furiat. Dziecko wojny. To nie skład dziwacznej drużyny, tylko niezwykle skondensowany opis jednego sportowca – Novaka Djokovicia. Serba, który niedawno za pozornie błahe przewinienie został zdyskwalifikowany z wielkoszlemowego US Open. I który przez ostatnie lata uczciwie na to wykluczenie zapracował, zniechęcając do siebie znaczną większość tenisowego świata. Tego, który zawsze będzie „tym trzecim”, nawet jeśli zostanie sam na szczycie. Pojawił się na wielkiej tenisowej scenie, kiedy klucze do serc kibiców były już rozdane. Większa część była w rękach szwajcarskiego gentlemana Rogera Federera, nieco mniejsza jego największego rywala, prostolinijnego Hiszpana Rafaela Nadala. Novak Djoković ze swoją wielką sportową klasą pojawił się w niewłaściwym miejscu i niewłaściwym czasie. Z wielkim prawdopodobieństwem zakończy karierę jako najwybitniejszy zawodnik w historii. Już dziś pod względem liczby wielkoszlemowych triumfów depcze po piętach dwóm wielkim rywalom, a jest od obu młodszy i mniej wyeksploatowany. Jednak najważniejszą dla siebie walkę od lat przegrywał. – Ma bolesną zadrę w sercu, bo chce by cały świat go kochał, a tak się nie dzieje – analizował John McEnroe, legendarny tenisista. Amerykański dziennikarz Ben Rothenberg szedł jeszcze dalej, twierdząc, że najmocniej wspierana przez kibiców trójka tenisistów na świecie to Federer, Nadal, i ten, który akurat gra przeciwko Djokoviciowi. Przez ostatnie miesiące „Nole” zajmował się głównie wbijaniem kolejnych gwoździ do swojej wizerunkowej trumny, zaczynając od organizowania pokazowych turniejów tenisowych na Bałkanach, w trakcie których ignorował wszelkie reguły bezpieczeństwa epidemicznego, a kończąc na kompletnie przypadkowym i ekstremalnie głupim uderzeniu sędziny liniowej piłką, co kosztowało go przeszło ćwierć miliona dolarów w nagrodach i – prawdopodobnie – wielkoszlemowy tytuł.  Lokalny bohater, globalny wróg publiczny Analizując dane z Google, Djoković jest najpopularniejszym tenisistą w siedmiu krajach: Serbii, Czarnogórze, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, Słowenii, Kosowie i Macedonii Pólnocnej. Na Bałkanach to lokalny bohater, filantrop wspierający lokalne społeczności, którego fundacja zbudowała 43 przedszkola i wyszkoliła ponad 1500 nauczycieli. Serb miał 12 lat, kiedy przeżył naloty sił NATO, bombardujących jego rodzinny Belgrad. Trenował gdzie tylko mógł, odbijając tysiące razy piłkę o ściany zrujnowanego basenu. Nigdy nie porzucił marzenia o wielkoszlemowym tytule. O byciu największym. O pójściu w ślady Pete’a Samprasa, zwycięzcy Wimbledonu w 1993 roku – pierwszego wielkiego turnieju oglądanego przez małego „Nole”. Jego drogę do wielkości znakomicie pokazała Polka Zuzanna Szyszak w nagrodzonym m.in. na festiwalu w Palermo krótkometrażowym filmie animowanym „Ajde!”.  – Brakuje mi słów po obejrzeniu „Ajde The Movie”. Ten film przywołał tyle wspomnień, że popłakałem się ze wzruszenia. Jestem zaszczycony tym dziełem sztuki. Zuzanno, zrobisz jeszcze wiele niesamowitych rzeczy w swoim życiu. Kawał dobrej roboty! – napisał po jego obejrzeniu sam Djoković. To był 2015 rok. W oczach kibiców był „tym trzecim”, ale miał spore grono niezwykle zaangażowanych i wiernych fanów, takich jak polska animatorka. Przez te pięć lat tak bardzo zależało mu na uwielbieniu tłumów, że większość całkowicie do siebie zniechęcił. Jak postawiony na głowie Faust: jest częścią tej siły, która wiecznie dobra pragnąc, wiecznie czyni zło. A wszystko zaczęło się od niezwykłego pokazu siły mentalnej, czyli finału US Open w 2015 roku. Tam Djoković zmierzył się z 23 tysiącami rywali. Jednym z nich był Roger Federer, resztę stanowili zachowujący się skandalicznie amerykańscy kibice. Serb zagrał genialnie. Wygrał. Dał pokaz absolutnie kosmicznego tenisa. – Kiedy krzyczeli „Roger, Roger!” wmawiałem sobie, że krzyczą „Novak, Novak!”. Czasami coś takiego daje mi dodatkowego kopa, ale szczerze mówiąc wolałbym mieć trybuny po swojej stronie – przyznawał tenisista.  Pokonany przez koronawirusa Po Serbie było doskonale widać, że brak wsparcia trybun nie jest mu w smak. Gorąca, bałkańska krew buzowała w nim, kiedy słyszał gwizdy pod swoim adresem, spowodowane tylko tym, że nie jest Federerem czy Nadalem. Przez lata to w sobie gromadził, aż wreszcie przestał sobie radzić z rolą wroga publicznego, którym stał się zanim tak naprawdę zrobił cokolwiek złego. Więc zaczął coraz bardziej wczuwać się w narzuconą rolę czarnego charakteru. W 2016 roku podczas ATP Finals w przypływie frustracji uderzył piłką w trybuny. Szczęśliwie trafił w puste krzesełko. Zapytany przez dziennikarza, czy nie boi się dyskwalifikacji, wyśmiał go, twierdząc, że równie dobrze mogą rozmawiać o tym, co by było gdyby w hali spadł śnieg.  W tym samym czasie coraz głośniej zrobiło się o wyznawanych przez niego pseudonaukowych teoriach. Współpracował z „duchowym guru” Pepe Imazem, urazy leczył końskim łożyskiem u kontrowersyjnej znachorki Marijany Novaković, dzielił się ze światem „mądrościami” dotyczącymi uzdrawiającej mocy bośniackich piramid słońca, czy o cząsteczkach wody reagujących na emocje. O ile zamieniając treningi na medytację zaszkodził wyłącznie swojej formie sportowej, o tyle jego działania od wybuchu pandemii koronawirusa były niebezpieczne dla szerokiego grona odbiorców. Nie przestrzegając zaleceń dotyczących izolacji społecznej zorganizował na Bałkanach pokazowe tenisowe turnieje Adria Cup. Kiedy pół świata siedziało zamknięte w domach, „Nole” i spółka nie tylko grali w tenisa, ale też balowali do białego rana. Efekt? Djoković, jego żona, Viktor Troicki, Borna Corić i Grigor Dimitrow złapali koronawirusa. – Nie pytajcie mnie już o moje głupie zachowania. On przebił wszystko – skomentował znany jako największy tenisowy badboy Nick Kyrgios.  Można zaryzykować stwierdzenie, że gdyby nie wieloletnia walka z całym światem – i zdrowym rozsądkiem – tenisowe władze może spojrzałyby przez palce na kompletnie przypadkowe uderzenie piłką sędzi liniowej w meczu US Open. Po ostatnich koronawirusowych ekscesach Djokovicia ten wybryk był dla nich jak gwiazdka z nieba. Regulamin w jasny sposób pozwalał go zdyskwalifikować, co bez większego zastanowienia szefowie rozgrywek zrobili, korzystając z wymarzonej okazji do utarcia nosa krnąbrnemu zawodnikowi. A że przy okazji turniej medialnie stracił? Że o tryumf bije się tylko grono młodych, wygłodniałych wilczków, bez wielkich gwiazd? Parafrazując Lorda Farquaada, głównego antagonistę z filmu „Shrek”, zdyskwalifikowanie Novaka było dla tenisowych decydentów „poświęceniem, na które są gotowi”.   Przyszłość pod znakiem zapytania US Open wchodzi w decydującą fazę, już bez swojej największej gwiazdy. Na placu boju pozostali zawodnicy drugiego szeregu, będący melodią przyszłości. Legalny bukmacher, firma Totolotek, widzi u mężczyzn faworytów w Daniilu Miedwiediewie (za złotówkę postawioną na jego końcowe zwycięstwo można zarobić 2,25 minus podatek) oraz Dominiku Thiemie, na którego triumf kurs w Totolotku wynosi 2.5. Niżej oceniane są szanse Saszy Zwieriewa (kurs 4.0), a kompletnie bez szans jest wg bukmacherów Pablo Carreno-Busta (do wygrania aż 15 złotych za jedną złotówkę postawioną na jego zwycięstwo, minus podatek). Do momentu niefortunnego incydentu murowanym faworytem był oczywiście Djoković. Sam przez swoją głupotę stracił co najmniej ćwierć miliona dolarów, a gracze, którzy na niego stawiali też mocno dostali po kieszeni. Dla Serba to jednak najmniejszy z problemów. Straty wizerunkowe są nieporównanie większe. Uderzając piłką Bogu ducha winną kobietę ostatecznie dokonał swojej transformacji z postaci na siłę wtłoczonej w rolę wroga publicznego, do pełnokrwistego czarnego charakteru, którym stał się na własne życzenie. Misja wyprowadzenia jego wizerunku na prostą jest na tyle straceńcza, że tym razem naprawdę przydałby mu się szaman, znachor, guru, albo piramidy słońca.  
Więcej artykułów
Więcej artykułów
 
 

Koszalin: Największa drogowa inwestycja w mieście dobiega końca
 
 
 Światło dla Białorusi: Archiwa Państwowe solidaryzują się z protestującymi mieszkańcami Białorusi
Więcej galerii

Euro 2020: Dziś Polska - Słowacja

 
 
Tylko jeden samorządowiec z Zachodniopomorskiego w prezydenckiej Radzie ds. Samorządu Terytorialnego
Więcej filmów
 

 
Pokaż tydzień
Wczoraj:
2

07:00 - Park Wodny Koszalin

11:00 - Koszalińska wąskotorówka kursuje w każdy weekend czerwca

 
Dzisiaj:
1

07:00 - Park Wodny Koszalin

 
Jutro:
1

07:00 - Park Wodny Koszalin

 
Środa
1

07:00 - Park Wodny Koszalin

 
Czwartek
1

21:00 - Koszalin: Premiera 7,62mm

1

07:00 - Park Wodny Koszalin

 
Piątek
1

21:00 - Event Center G38: SOBEL

1

07:00 - Park Wodny Koszalin

 
2021-06-19
1

19:00 - Showlesqe - Teatr Muzyczny Adria

1

11:00 - Ogólnopolski Turniej Judo pamięci Larysy Ewy Krause

2

07:00 - Park Wodny Koszalin

11:00 - Koszalińska wąskotorówka kursuje w każdy weekend czerwca

 
2021-06-20
2

07:00 - Park Wodny Koszalin

11:00 - Koszalińska wąskotorówka kursuje w każdy weekend czerwca

 
Galerie Wideo Kup bilet z eKoszalin
Najnowsze
   
 

Polska - Słowacja: Mecz otwarcia

W pierwszym swoim meczu w turnieju finałowym Euro 2020 Polacy ulegli Słowacji 1:2 (0:1). Zgodnie w kibicowskim zawołaniem był to mecz "otwarcia". Przed nami pojedynki o "wszystko" z Hiszpanią i mecz o "honor" ze Szwecją...
   
 

Ogólnopolski Turniej Judo pamięci Larysy Ewy Krause

Już po raz dwudziesty czwarty Dąbrowa stanie się stolicą judo. Uczniowski Klub Sportowy TORI oraz Szkoła Podstawowa w Dąbrowie, będą organizatorami Ogólnopolskiego Turnieju Judo dla dzieci.
   
 

Zarząd Budynków Mieszkalnych w Koszalinie inwestuje

- Rok 2021 dla Zarządu Budynków Mieszkalnych to kolejny rok wielu inwestycji i pracy, mimo pandemii, na najwyższych obrotach. To czas zarówno kontynuacji zadań rozpoczętych w 2020 roku i jeszcze wcześniejszych przedsięwzięć, ale także realizacja zupełnie nowych wyzwań inwestycyjnych – mówi Lucyna Sitarczyk, dyrektorka Zarządu Budynków Mieszkalnych w Koszalinie. – Dobra współpraca z różnymi instytucjami na terenie miasta i zaangażowani pracownicy w realizację zadań to podstawa, która przekłada się na wymierne efekty działalności ZBM.
Polecamy
                
 

Teatr Nowszy oraz Centrum Kultury 105 w Koszalinie zapraszają na pokaz spektaklu ODYSEJA

Choć współczesny świat stoi dla nas otworem, to coraz rzadziej wyruszamy w podróż, która nie tylko jest przygodą, ale też ścieżką wewnętrznej przemiany. Dziś możemy polecieć na koniec świata lub nawet zdobyć z wycieczką Mount Everest, ale to nie oznacza, że przekraczamy jakiekolwiek osobiste granice. Doświadczamy jedynie iluzji rytuału przejścia, którą chętnie wzmacniamy epicką relacją w mediach społecznościowych. Istotą podróży jest to, co po drodze. To otrząśnięcie się z młodzieńczych ideałów i odnalezienie sensu życia - swojej Itaki.
                
 

Teatr Nowszy oraz Centrum Kultury 105 w Koszalinie zapraszają na pokaz spektaklu ODYSEJA

Choć współczesny świat stoi dla nas otworem, to coraz rzadziej wyruszamy w podróż, która nie tylko jest przygodą, ale też ścieżką wewnętrznej przemiany. Dziś możemy polecieć na koniec świata lub nawet zdobyć z wycieczką Mount Everest, ale to nie oznacza, że przekraczamy jakiekolwiek osobiste granice. Doświadczamy jedynie iluzji rytuału przejścia, którą chętnie wzmacniamy epicką relacją w mediach społecznościowych. Istotą podróży jest to, co po drodze. To otrząśnięcie się z młodzieńczych ideałów i odnalezienie sensu życia - swojej Itaki.
                
 

Koszalin: Fitness Fiesta

"Ponieważ już ostatnia edycja wniosła nam oprócz Zumby trening Strong Nation (nota bene chyba największy w Polsce, a w tym roku mamy dla Was kolejną niespodziankę, postanowiliśmy na nową formułę, czyli Fitness Fiesta" - zapowiadają swoją imprezę organizatorzy.
                
 

Zlot Zabytkowych Citroënów

Citroën Mojsiuk Motor w Starych Bielicach k/Koszalina w dniu 4 czerwca br. (piątek) w godzinach 15.00 – 18.00.Pojawią się m.in. legendarne modele DS oraz ID, 2CV a także Traction Avant. Atrakcji dla odwiedzających nie zabraknie, bowiem auta będzie można podziwiać przez cały weekend: w piątek w Koszalinie, w sobotę w Mielnie, a w niedzielę w Kołobrzegu.
                
 

Festiwal Baniek Mydlanych w Koszalinie

Bańki mydlane czekać na Was będą: 5 czerwca, od 15:00, Tereny Podożynkowe, ul. Orląt Lwowskich 𝗪𝗦𝗧𝗘̨𝗣 𝗕𝗘𝗭𝗣Ł𝗔𝗧𝗡𝗬
                
 

XII Koszaliński Bieg Górski 5 km i 15 km

Koszalińskie Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej zaprasza na XII Koszaliński Bieg Górski 5 km i 15 km
                
 

Filharmonia: Nieznane koncerty skrzypcowe.

Nieznane koncerty skrzypcowe.
                
 

Park Wodny Koszalin

Park Wodny czynny dla wszystkich klientów z ograniczeniem do 50% obłożenia obiektu
                
 

Teatr Propozycji Dialog im. Henryki Rodkiewicz: PUSTKA I ŚWIATŁO - widowisko bezpłatne

Widowisko "Pustka i światło" będzie opowiadało o śladach kultury żydowskiej na Pomorzu Środkowym (a właściwie ich braku). Pokazanie pustki to ogromne zadanie koncepcyjne. Jak pokazać nieistniejące synagogi, jak przekazać taką historię, jak opowiedzieć o miejscach będących kiedyś miejscem modlitwy.
                
 

"Ucho prezesa" w KBP

Koszalińska Biblioteka Publiczna i Dyskusyjne Kluby Książki zapraszają na bezpłatne spotkanie z Robertem Górskim oraz Moniką Sobień-Górską, autorami książki „Jak zostałem Prezesem.
                
 

MOTOBĄBLE- Motocyklisci małym i dużym, dla Karolka Rapsiewicza

Koszaliński Klub Motocyklowy ADVENTURE, organizator wielkiej parady Motocykli "MOTOBĄBLE- Motocyklisci małym i dużym, dla Karolka Rapsiewicza".
                
 

Koszalin: Premiera 7,62mm

A jednak! Film koszalińskich filmowców "7,7 mm' zostanie w pozakonkursowej, premierowej projekcji, pokazany na tegorocznym 40 Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”. Wszystkich zainteresowanych debiutem filmowym koszalińskich artystów, zapraszamy do kina „Kryterium” 17.06.2021 roku (czwartek) o godz. 21.00. - Tą projekcją, planujemy podziękować tej części koszalińskiej widowni, która nas wspierała i trzymała kciuki za powodzenie projektu. Chcemy aby każdy miał możliwość obejrzenia filmu i wyrobienia sobie własnego zdanie na temat tego lokalnego projektu - mówi reżyser filmu Dariusz Łomako.
                
 

Leśna Piątka 2021 #4

Po raz czwarty w sezonie 2021 spotkamy się w okolicach Leśnej Piątki - w czwartek, 10 czerwca, pomiędzy 16:00 a 20:00. Wpisowe zero złotych.
                
 

Koszalińska wąskotorówka kursuje w każdy weekend czerwca

W każdą sobotę i niedzielę czerwca Koszalińska Kolej Wąskotorowa zaprasza na wycieczki zabytkowym pociągiem do Rosnowa. 12 i 13 czerwca wyjazd o godz.11.00 ze stacji wąskotorowej (Koszalin, ul.Kolejowa 4) w Koszalinie. W Rosnowie czeka plaża, siłownia pod chmurką, ognisko i plac zabaw dla dzieci. Powrót do Koszalina o godz. 14.30.
                
 

Dziś wernisaż w Galerii MPS

Dziś o godz. 15.30 w Galerii MPS (ul. Bohaterów Warszawy 30) odbędzie się pierwszy po wielomiesięcznej przerwie wernisaż w klasycznej formule.Tym razem zaprezentowane zostaną rysunki i komiksy Iskry ph. „Smutne historie”.
                
 

Gwardia: Sprzedaż biletów na mecz z Sokołem

W sobotę piłkarze Gwardii Koszalin rozegrają ostatni w tym sezonie mecz o punkty na swoim boisku. Rywalem gwardzistówy będzie Sokół Kleczew. Trwa sprzedaż biletów na to spotkanie.
TOP wideo
 

Tylko jeden samorządowiec z Zachodniopomorskiego w prezydenckiej Radzie ds. Samorządu Terytorialnego

Maciej Berlicki, burmistrz Sianowa to jedyny przedstawiciel zachodniopomorskiego samorządu w nowo powołanej przez prezydenta RP, Andrzeja Dudę 30-osobowej Radzie ds. Samorządu Terytorialnego.
Popularne:

MZK: 'Julek" wypłynie 8 bm.

Dwa złota judoków Gwardii Koszalin na Judo Baltic Cup U18

Fortepian na plaży. W Mielnie i Koszalinie powstały zdjęcia do teledysku Citroën & Chopin

„Lewa” linia produkcyjna w amatorskich warunkach

Wiceminister spraw wewnętrznych i administracji, koszaliński poseł PiS-u zapowiada, że do końca 2023 na terenie powiatu koszalińskiego powstanie całoroczna baza Lotniczego Pogotowia Ratunkowego

Koszalin: Do przedszkoli nie zakwalifikowało się 108 kandydatów.

Koszalińska Strefa Kibica

Kolejna porażka Wojewody Zachodniopomorskiego w sądzie. Pomorze Zachodnie będzie wspierać kobiety

Jak w weekendy ominąć wąskie gardło na węźle Szczecin Kijewo

S6: Wybrano ofertę na budowę odcinka Słupsk-Bobrowniki

Nowy wagon na Koszalińskiej Kolei Wąskotorowej

MP Juniorów: Medale koszalińskich judoków

Koszalin: Analizują oferty na ul. Austriacką

Koncert w Arboretum Karnieszewice

Zarząd Budynków Mieszkalnych w Koszalinie inwestuje

Mielno: Nowy posterunek policji

Koszalin: Obywatelskie ujęcie nietrzeźwego kierowcy

Biało-czerwoni: Remis z Rosjanami

Dziś Iga Świątek zagra z Martą Kostiuk. Stawką ćwierćfinał Rolanda Garrosa

Paulo Sousa: Nie będziemy zmieniać czegoś, co dobrze działa

Najnowsze wiadomości:

Zarząd Budynków Mieszkalnych w Koszalinie inwestuje

„Lewa” linia produkcyjna w amatorskich warunkach

S6: Wybrano ofertę na budowę odcinka Słupsk-Bobrowniki

Koszalin: Analizują oferty na ul. Austriacką

Koszalińskie in vitro

Kolejna porażka Wojewody Zachodniopomorskiego w sądzie. Pomorze Zachodnie będzie wspierać kobiety

Jak w weekendy ominąć wąskie gardło na węźle Szczecin Kijewo

Nowy wagon na Koszalińskiej Kolei Wąskotorowej

Koszalin: Do przedszkoli nie zakwalifikowało się 108 kandydatów.

Mielno: Nowy posterunek policji