Koszalin > Kultura i sport, rozrywka i rekreacja - kalendarz imprez, wiadomości, informacje - ekoszalin.pl

Informacja dotycząca polityki plików cookies: Informujemy, iż w naszych serwisach internetowych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Dalsze korzystanie z naszych serwisów, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności. Zamknij.

Imprezy w Koszalinie Kultura i rozrywka Sport i rekreacja Wiadomości lokalne

Ul. Traugutta zamknięta dla ruchu!

Wybory w PO: I wszystko jasne - Tusk, Geblewicz, Sobieraj

Donald Tusk wybrany na przewodniczącego PO. Poparło go aż 97,4 proc. głosujących. Liderem zachodniopomorskich struktur PO został Olgierd Geblewicz, który uzyskał aprobatę blisko 93% głosujących. Na szefa struktur powiatowych w Koszalinie wybrano stosunkiem głosów 178 do 75 Tomasza Sobieraja. Szefami regionów PO wybrani zostali: Michał Jaros (dolnośląskie), Tomasz Lenz (kujawsko-pomorskie), Stanisław Żmijan (lubelskie), Waldemar Sługocki (lubuskie), Cezary Grabarczyk (łódzkie), Jan Grabiec (mazowieckie), Andrzej Buła (opolskie), Zdzisław Gawlik (podkarpackie), Krzysztof Truskolaski (podlaskie), Mieczysław Struk (pomorskie), Wojciech Saługa (śląskie), Artur Gierada (świętokrzyskie), Jacek Protas (warmińsko-mazurskie), Rafał Grupiński (wielkopolskie), Olgierd Geblewicz (zachodniopomorskie).

Port w Ustce może być bazą serwisową farm wiatrowych PGE

Przedstawiciele PGE, PGE Baltica oraz Miasta Ustka podpisali list intencyjny w sprawie możliwości utworzenia zaplecza serwisowego dla planowanych morskich farm wiatrowych w Porcie Morskim w Ustce. Port Morski w Ustce jest jedną z możliwych lokalizacji bazy obsługowo-serwisowej dla planowanych inwestycji w morskie farmy wiatrowe na Morzu Bałtyckim. Na korzyść tej lokalizacji przemawia położenie portu w stosunku do planowanych farm wiatrowych, jego wielkość, dobre warunki nawigacyjne, dostępność terenów inwestycyjnych, a także pozytywne nastawienie władz miasta oraz Zarządu Portu w stosunku do planowanego przedsięwzięcia. „Jako gospodarz miasta cieszę się z nowych możliwości gospodarczych dla Ustki, chcemy je efektywnie wykorzystać. Cieszy mnie także deklarowane przez PGE wsparcie naszych działań w celu przebudowy usteckiego portu wraz z budową dojazdu do niego z ominięciem centrum miasta. Liczę także na zaangażowanie PGE w realizację projektów społecznych, tak potrzebnych naszym mieszkańcom” – podsumowuje burmistrz Jacek Maniszewski. PGE wraz z Ørsted realizuje budowę największej farmy wiatrowej w polskiej części Morza Bałtyckiego. Projekt Morskiej Farmy wiatrowej Baltica o łącznej mocy 2,5 GW. W ramach wspólnego projektu PGE odpowiada m.in. za wybudowanie i działalność operacyjną portu serwisowego, który stanie się bazą dla wspólnie realizowanych morskich farm wiatrowych. Port w Ustce, obok portu w Łebie, jest jednym ze wskazanych w Krajowym Planie Odbudowy, gdzie podkreślono, że sektor morskiej energetyki wiatrowej stanowi szansę dla rozwoju gospodarczego Polski, w tym zbudowanie i rozwój tzw. local content, którego kluczowym elementem jest budowa infrastruktury portowej, służącej budowie, a następnie eksploatacji morskich farm wiatrowych.

WIADUKT: Oświadczenie prezydenta Koszalina

Piotr Jedliński, prezydent Koszalina zabrał w końcu głos - w mediach społecznościowych - po katastrofie budowlanej, do której doszło podczas rozbiórki wiaduktu usytuowanego na al. Monte Cassino. Moim priorytetem zawsze było bezpieczeństwo mieszkańców. Stąd wynikała m.in. trudna i budząca emocje decyzja o zamknięciu i wyłączeniu z ruchu wiaduktu w ciągu al. Monte Cassino. Sytuacja, do której wczoraj doszło, nigdy nie powinna mieć miejsca. Całkowicie się zgadzam z wszystkimi, którzy tak twierdzą. Ja też tak uważam. Jednak najważniejszą dla mnie wiadomością jest informacja, że nikomu nic się nie stało. Zapewniam, że organizując proces inwestycji i wybierając wykonawcę rozbiórki oraz budowy nowego wiaduktu miasto od początku działało zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przeprowadzony przetarg wyłonił wykonawcę o bardzo dużym doświadczeniu i wysokich kompetencjach. Dołożę wszelkich starań, aby szczegółowo ustalić jak doszło do tego niebezpiecznego zdarzenia. Jeszcze dziś wezwę wykonawcę do złożenia wyjaśnień, dlaczego miasto nie zostało przez niego poinformowane, że przyjęta technologia wyburzania może być w jakikolwiek sposób niebezpieczna dla ruchu na ul. Batalionów Chłopskich. Gdybyśmy taką informację posiadali, z pewnością ten ruch byłby wyłączony, tak jak w przypadku ul. Dąbrowskiego. Zwrócę się także do Prokuratury z wnioskiem o uznanie gminy Miasto Koszalin jako pokrzywdzonej w przedmiotowej sprawie. Zlecę także swoim służbom dokładne sprawdzenia stanu instalacji w okolicy oraz zwrócę się do wykonawcy, by sprawdził bezpieczeństwo znajdujących się w pobliżu budynków mieszkalnych i obiektów użyteczności publicznej. Liczę, że Prokuratura przeprowadzi skuteczne i szybkie postępowanie w tej sprawie. To pozwoli na jak najszybszy powrót do prac związanych z budową nowego wiaduktu i udrożnienie ruchu na ul. Batalionów Chłopskich. Sprawa zostanie dogłębnie wyjaśniona. Będę Państwa informował na bieżąco o sytuacji związanej z wczorajszym wydarzeniem.

Trwa remont blisko 90-metrowej odnogi pieszo-jezdnej ul. Głowackiego

Prace budowlano-remontowe w ciągu ulic `Głowackiego i Jedności idą pełną parą. Remontowane są nie tylko główne jezdnie ulic Jedności (ok. 533 m) i Głowackiego (ok. 233 m) ale i odnogi tych ulic. Ul. Jedności: - długość ok. 350 m - szerokość jezdni zmienna od 6 m - obustronny chodnik szerokości 2–9 m Roboty drogowe do wykonania to m.in.: 1) rozbiórka istniejących nawierzchni (z płyt drogowych, płyt betonowych, brukowca i kostki betonowej oraz asfaltowej) oraz istniejącej podbudowy jak również krawężników i obrzeży, 2) rozbiórka oznakowania pionowego oraz barier ochronnych i słupków blokujących, 3) pozostałe roboty rozbiórkowe, 4) wykonanie nawierzchni jezdni, 5) nawierzchnia wyspy centralnej z kostki kamiennej surowo łupanej, 6) wykonanie zjazdów z kostki brukowej betonowej typu starobruk, 7) wykonanie chodników obustronnych z kostki brukowej, 8) wykonanie chodników z płyt ostrzegawczych z wypustkami okrągłymi przed przejściami dla pieszych, 9) wykonanie opaski/wyspy centralnej ronda z kostki kamiennej surowo łupanej, 10) wykonanie miejsc postojowych z kostki brukowej betonowej typu starobruk, 11) zagospodarowanie zieleni poprzez humusowanie (dowóz ziemi urodzajnej i obsianie trawą. Ul. Jedności (bruk): - długość ok. 53 m - szerokość jezdni zmienna 4,5 – 9 m Roboty drogowe do wykonania to m.in.: 1) rozbiórka istniejących nawierzchni z płyt drogowych betonowych oraz istniejących krawężników, 2) pozostałe roboty rozbiórkowe, 3) wykonanie nawierzchni jezdni z kostki betonowej typu starobruk, 4) zagospodarowanie zieleni poprzez humusowanie (dowóz ziemi urodzajnej) i obsianie trawą. Ul. B. Głowackiego: - długość ok. 233 m - szerokość jezdni zmienna od 5 m - obustronny chodnik szerokości 2–4 m Roboty drogowe do wykonania to m.in.: 1) rozbiórka istniejących nawierzchni (z płyt drogowych, płyt betonowych, brukowca i kostki betonowej oraz asfaltowej) oraz istniejącej podbudowy jak również krawężników i obrzeży, 2) rozbiórka oznakowania pionowego oraz barier ochronnych i słupków blokujących, 3) wycinka drzew i krzewów, 4) pozostałe roboty rozbiórkowe, 5) wykonanie nawierzchni jezdni warstwa, 6) wykonanie zatoki autobusowej górna warstwa z kostki kamiennej surowo łupana, 7) wykonanie parkingu, zjazdu i miejsc postojowych z kostki brukowej betonowej, 8) wykonanie chodników obustronnych z kostki brukowej, 9) wykonanie chodników z płyt ostrzegawczych z wypustkami okrągłymi przed przejściami dla pieszych, 10) wykonanie miejsc postojowych z kostki brukowej betonowej typu starobruk miejsc postojowych dla osób niepełnosprawnych z kostki betonowej ieski, 11) zagospodarowanie zieleni poprzez humusowanie (dowóz ziemi urodzajnej) i obsianie trawą. Odnoga ul. B. Głowackiego: - długość ok. 54 m - szerokość jezdni zmienna 4,5–5 m Roboty drogowe do wykonania to m.in.: 1) rozbiórka istniejących nawierzchni z płyt drogowych betonowych, trylinki oraz istniejących krawężników, 2) rozbiórka istniejącej osłony śmietnikowej, 3) wycinka drzew i krzewów, 4) pozostałe roboty rozbiórkowe, 5) wykonanie nawierzchni jezdni z kostki betonowej, 6) wykonanie miejsc postojowych z kostki brukowej betonowej typu starobruk na miejsce postojowe dla osób niepełnosprawnych, 7) wykonanie chodnika i opaski wzdłuż jezdni z kostki brukowej betonowej 8) zagospodarowanie zieleni poprzez humusowanie (dowóz ziemi urodzajnej) i obsianie trawą. Ciąg pieszo-jezdny (odnoga ul. B. Głowackiego): - długość ok. 90 m - szerokość ciągu pieszo-jezdnego 5 m Roboty drogowe do wykonania to m.in.: 1) rozbiórka istniejących nawierzchni (mineralno – bitumicznej, z kostki betonowej, z płytek betonowych oraz istniejących krawężników i obrzeży, 2) pozostałe roboty rozbiórkowe, 3) wykonanie nawierzchni jezdni z kostki brukowej betonowej, 4) wykonanie zjazdu i miejsc postojowych z kostki brukowej betonowej na miejsce postojowe dla osób niepełnosprawnych z kostki brukowej betonowej, 5) wykonanie chodnika z kostki brukowej betonowej gr. 8cm, kolor szary, 6) przełożenie nawierzchni chodnika z kostki betonowej, 7) zagospodarowanie zieleni poprzez humusowanie (dowóz ziemi urodzajnej) i obsianie trawą.

Park: Wstyd zamiast dumy

Usytuowany w samym sercu Koszalina park miejski im. Tadeusza Kościuszki to jedno z najbardziej urokliwych i chętnie odwiedzanych przez mieszkańców miejsce. Dzięki przeprowadzanej właśnie rewitalizacji ma stać się nie tylko atrakcję turystyczną ale także miejscem "nauczania metodą obserwacji i eksperymentu”, w którym udział wezmą przedszkolaki, uczniowie szkół podstawowych oraz ponadpodstawowych. Niestety, od jakiego czasu Park przy Koszalińskiej Bibliotece Publicznej rozciąga się od ulicy Młyńskiej do ronda na ulicy Kościuszki. Do połowy lat 60. XX wieku teren ten był Starym Cmentarzem, który w 1926 roku zamknięto dla pochówków. W 1983 roku został wpisany do rejestru zabytków. Rewitalizacją parku zajmuje się firma STRABAG. Inwestycja pochłonie 3,25 mln złotych, a wykonawca zgodził się 84 miesięczną gwarancję. Zakres prac obejmuje m.in.: wymianę nawierzchni alejek parkowych o długości około 1 km, montaż elementów małej architektury (ławki, stojaki na rowery, kosze), przebudowę sieci oświetlenia zewnętrznego. Zmiany dotyczą też nasadzeń. W ciągu ostatnich dwóch lat, podczas silnych wiatrów, w parku przewróciło się szesnaście drzew. Inwentaryzacja wykazała, że kolejne są w kiepskim stanie. Dlatego wycięte zostały wyschnięte pnie i chore drzewa, których system korzeniowy został zaatakowany przez grzyby. W zmodernizowanym parku im. T. Kościuszki zrealizowany zostanie również projekt powiązany, opisany w Gminnym Programie Rewitalizacji pn. „Park im. Tadeusza Kościuszki w Koszalinie miejscem nauczania metodą obserwacji i eksperymentu”, w którym udział wezmą przedszkolaki, uczniowie szkół podstawowych oraz ponadpodstawowych. Dziś to miejsce raczej nie przypomina parku. Jest zaniedbane i zaśmiecone...

18 Października 2021 godz. 18:23

Ala za KMP Koszalin

Nie zatrzymał się do kontroli, prowadził pod wpływem środków i miał aktywny zakaz prowadzenia pojazdów

29-letniemu piratowi drogowemu, który nie zatrzymał się do kontroli, miał aktywny zakaz prowadzenia pojazdów i zmusił policjantów do pościgu, teraz może grozić kara do 5 lat pozbawienia wolności. W trakcie pełnienia służby policjanci z koszalińskiej drogówki prowadzili działania kontrolno-pomiarowe. W związku z tym podali sygnał do zatrzymania się kierującemu oplem. Mężczyzna nie reagował na sygnały funkcjonariuszy i z impetem odjechał. Policjanci natychmiast podjęli pościg za uciekającym mężczyzną przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych. Ten jednak za nic miał sygnały i jechał dalej przed siebie, łamiąc tym samym inne przepisy ruchu drogowego. W pewnym momencie kierujący oplem wjechał w tzw. „ślepą ulicę” i został zatrzymany przy ul. Lechickiej. Mężczyzna obecnie przebywa w policyjnym areszcie. Dziś zostaną mu przedstawione zarzuty. Po sprawdzeniu w policyjnych systemach okazało się, że 29-latek ma aktywny zakaz prowadzenia pojazdów, a wstępne badanie narkotestem wykazało, że mężczyzna ma w organizmie amfetaminę i marihuanę. Nieodpowiedzialny 29-latek, który świadomie nie zatrzymał się do kontroli drogowej popełnił przestępstwo. Obowiązujące przepisy mówią, że kierowca, który świadomie zmusi policjantów do pościgu i chcąc uciec, nie zatrzyma się mimo stosowania sygnałów dźwiękowych i świetlnych popełnia przestępstwo zagrożone karą do 5 lat pozbawienia wolności. Mężczyzna odpowie także za złamanie Sądowego zakazu oraz za prowadzenie pojazdu pod wpływem środków odurzających.

8 Sierpnia 2021 godz. 4:34

Ala, fot. Dominik Wasilewski, FB/Grill Park

Z ekoszalin.pl do Grill Parku

Macie ochotę na szaszłyk wieprzowy, a może na ziemniaka z gzikiem? A może zjedlibyście smakowite żeberka albo kiszkę ziemniaczaną? Na pewno znajdą się i tacy, którzy mają smaka na tosty z... PRL-u! Grill Park wspólnie z ekoszalin.pl prezentują najnowszą promocję.... Przez najbliższe trzy tygodnie (do 24 bm. włącznie) w każdy poniedziałek i wtorek w godzinach 13.00-15.00 wystarczy przyjść do mieszczącego się w Wodnej Dolinie (tuż przy parkingu) Grill Parku i powiedzieć "ekoszalin", a otrzymasz 10% rabat na wszystkie oferowane w tym lokale produkty. Na dodatek podadzą Tobie kawę gratis! Zobacz co m.in. czeka na Ciebie w Grill Parku: Knedle chlebowe Tagliatelle z tuńczykiem Bruschetta

6 Sierpnia 2021 godz. 16:04

Ala z mat.inf.

Co znajdę w sklepie dla psów?

Zakupy internetowe stają się coraz częstszą drogą nabywania produktów potrzebnych domownikom i ich czworonożnym towarzyszom. Czy wiesz, jaki asortyment czeka na Ciebie w dobrym sklepie dla psów? Na co zwrócić uwagę, decydując się na zakupy w tego typu miejscu, aby mieć pewność, że produkty, które wybierzesz, będą dobre dla zdrowia pupila? Które karmy mokre i suche warto wybierać? W tym artykule spieszymy z podpowiedzią! Miłej lektury! Dobry sklep zoologiczny zapewnia Ci dostęp do kompleksowej oferty, dzięki której możesz zaopatrzyć swojego czworonoga w najważniejsze produkty, niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania i utrzymania go w dobrej kondycji. Wśród asortymentu, który oferuje Tobie i Twojemu pupilowi internetowy sklep zoologiczny, znajduje się sucha karma Royal Canin dla psów i kotów, puszki z mokrym pożywieniem, naturalne gryzaki i wiele innych. Warto wymienić też przysmaki dentystyczne, dzięki którym Twój przyjaciel zachowa uzębienie w zdrowiu. Dzięki nim łatwiej będzie mu ścierać na bieżąco osad nazębny, który z czasem może przerodzić się w kamień i prowadzić do chorób przyzębia oraz chorób dziąseł. Akcesoria dla psa to również przytulne legowiska i budki do spania, które zapewniają zwierzakowi poczucie bezpieczeństwa. W pielęgnacji psa pomagają szczotki, grzebienie, elektryczne trymery, jak też szampony i odżywki przeznaczone do konkretnego typu sierści i danej rasy. Preparaty witaminowe, oleje z łososia i suplementy mogą wspierać zwierzaka w dostarczaniu mu cennych składników odżywczych, w tym niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych z grupy omega, ale też potasu, magnezu czy wapnia. Dzięki nim pies jest zdrowy, ma dużo sił witalnych, zdrowe kości, mięśnie oraz piękną, błyszczącą sierść. Bez wątpienia w zapewnieniu rozrywki pupilowi (zwłaszcza gdy opiekunowie wiele godzin spędzają poza domem) są zabawki - czy to w postaci pluszaków, do których można się przytulić, czy sznurków, które idealnie sprawdzają się do szarpania i ciągnięcia. W tej kategorii znaleźć można również zabawki ułatwiające dozowanie pokarmu i utrzymanie diety psa cierpiącego na nadwagę, a także różne akcesoria, będące wyzwaniem intelektualnym. Wybór akcesoriów jest imponujący. Po czym poznać dobry sklep dla psów? Dobry sklep dla psa łatwo poznać po liczbie i jakości asortymentu. Uwagę zwraca w nim przede wszystkim sprawdzone jedzenie, zarówno w formie suchych krokiecików, jak też mokrej karmy. Można je znaleźć w sklepie Apetete. W asortymencie muszą znajdować się produkty bogate w białko zwierzęce, gdyż zarówno pies, jak i kot ze swej natury są mięsożercami. Warto zatem karmić je karmą odpowiednią do ich potrzeb żywieniowych. Oferowane w nim produkty dla zwierząt domowych powinny być sprawdzonych i uznanych marek. Produkty spożywcze oraz kosmetyki muszą być świeże i nie przekraczać wskazanych na opakowaniu dat ważności. W końcu zdrowie i bezpieczeństwo swojego pupila cenisz najwyżej, prawda? Niezbędne akcesoria dla Twojego psa czy kota są również smycze lub - alternatywnie - szelki. W przypadku ras dużych sprawdzają się też kagańce - przydatne zwłaszcza podczas wizyty u lekarza weterynarii. W tych okolicznościach, gdy psa należy zaszczepić lub przeprowadzić u niego zabieg medyczny, przydają się również transportery. W chłodne dni komfort termiczny zapewnią z kolei zabawne i urocze ubranka, uszyte z przyjemnych w dotyku tkanin, w których czuje się bezpiecznie. W tego typu sklepach Twój pies znajdzie absolutnie wszystko, czego potrzebuje. Niech Wasze wspólne życie dzięki akcesoriom będzie jeszcze przyjemniejsze!

12 Lipca 2021 godz. 10:06

Ala z mat. inf.

Internetowy sklep dla psów

Pies to cudowne zwierze, które potrafi być przyjacielem człowieka. Ale należy pamiętać, że każdy pupil jest zależny tylko od nas. To właściciel powinien zapewnić mu wszystko to co najlepsze i bezpieczne, bo zwierzęta na to zasługują . Sklep internetowy Apetete został stworzony z myślą o psach i ich opiekunach, aby umilić im wspólne życie. Oferta Apetete powstała na podstawie produktów wysokiej jakości w przystępnej cenie. Poznaj zwierzęcy świat i zapoznaj się z produktami sklepu dopasowanymi do indywidualnych potrzeb. Co znajdę w sklepie dla psów? Sklep dla psa posiada wszystko to, co niezbędne dla twojego pupila. W asortymencie znajdziesz, takie produkty jak: karmy i przysmaki zabawki legowiska do spania miski niezbędne akcesoria treningowe ubranka smycze, obroże, szelki transportery, sprzęt podróżniczy akcesoria do higieny i pielęgnacji psa preparaty lecznicze i suplementy Jakie wybrać akcesoria dla psa? Decydując się na posiadanie psiaka, powinieneś zaopatrzyć się w kilka niezbędnych rzeczy. Do podstawowych elementów zaliczają się: miski na jedzenie i wodę, obroża oraz smycz, a także legowisko. Psy ucieszy również jakaś zabawka. Te artykuły są absolutnie podstawowe, jeśli chcesz być właścicielem zwierzaka. Dodatkowe akcesoria dla psów Dla posiadaczy psów, którzy chcą urozmaicić dietę lub psią aktywność, Apetete oferuje szeroki wybór wysokiej jakości karm oraz bezpiecznych zabawek dla twojego psa. Możesz także trenować swojego pupila i dawać mu w nagrodę przysmaki za prawidłowo wykonaną sztuczkę. Naturalne gryzaki są uwielbiane przez psich przyjaciół. Zadbaj także o zdrowie zwierzaka, wybierając dodatki do diety czy preparaty witaminowe. Nie zapominaj także o psiej higienie i pielęgnacji psa. Czesz jego sierść, aby było piękne i lśniące, a po deszczowym spacerze koniecznie wykąp pupila. Specjalnie odżywki czy szampony, a także produkty przeciw pasożytom znajdziesz w Apetete. Na ładnej sierści uroczo prezentuje się także ubranko. Na pewno twój pies będzie zadowolony, jeśli zaopatrzysz go w coś ciepłego przed jesienno-zimowym spacerem. Po czym poznać dobry sklep dla psów? W dobrym sklepie dla psów dostaniesz z pewnością wszystko to, czego potrzebuje twój pies. Najważniejszym aspektem, na jaki opiekun czworonoga powinien zwrócić szczególną uwagę, jest dobór odpowiedniej karmy. Dobry internetowy sklep zoologiczny oferuje swoim klientom różnorodny wybór wysokiej jakości karmy dla psa. Nie może zabraknąć takich karm jak te, dla małych i dużych psów, z chorobami czy alergiami. W przypadku psów czy kotów, postaw na posiłki z dużą ilością mięsa, najlepiej bez zbóż. W ofercie Apetete nie może zabraknąć także podziału na suchą jak i mokrą karmę, a także na przysmaki. Odpowiednie żywienie sprawia, że twój ulubieniec będzie silny, zdrowy i energiczny, a ty zaoszczędzisz na wizytach u weterynarza. Ważnym czynnikiem, który decyduje o tym, że punkt jest dobry, to kontakt z obsługą. Zarówno stacjonarny jak i online, musi posiadać kompetentny i chętny do pomocy zespół pracowników. Klienci często chcą zapytać o ważną kwestię dotyczącą zamówienia, więc powinni móc skontaktować się telefonicznie, przez wiadomość e-mail czy facebook. Dobry punkt cechuje także bezpieczna płatność oraz kilka sposobów dostawy. Ważne, aby zakupy online były w 100% przeprowadzone bezpiecznie. Przed dokonaniem zakupów, upewnij się, że sprzedawca ma wiele pozytywnych opinii. Nie kupuj z nieznanych źródeł, ponieważ chodzi o dobro twojego zwierzęcia. Nie warto ryzykować.

1 Lipca 2021 godz. 5:42

Ala za FB/Jakub Kowalik

Koszalin: Przebudowa ulicy Bocznej oraz ks. J. Popiełuszki

Długo wyczekiwana przebudowa ulicy Bocznej oraz ks. J. Popiełuszki stanie się faktem. Dzięki tej inwestycji zwiększy się bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego - poinformował Jakub Kowalik, wiceprzewodniczący Rady Miejskiej. Płyty betonowe zastąpi asfalt, pod którym położona zostanie cała infrastruktura podziemna. Wybudowane zostaną także chodniki i ścieżka rowerowa, a na ulicach pojawi się nowe oświetlenie. Zadanie inwestycyjne obejmuje m.in.: wykonanie nawierzchni jezdni, wykonanie nawierzchni drogi rowerowej, wykonanie chodników obustronnych, wykonanie miejsc postojowych, zagospodarowanie zieleni, wykonanie zjazdów,

30 Maj 2021 godz. 6:22

Ala za Lot

Nowe, wakacyjne połączenie lotnicze Szczecin – Rijeka

Polskie Linie Lotnicze LOT ogłosiły uruchomienie, z dniem 3 lipca 2021 roku połączenia lotniczego na trasie Szczecin – chorwacka Rijeka – Szczecin. Samolot Polskich Linii Lotniczych LOT, trasę do Rijeki pokonywać będzie z częstotliwością 1 x tygodniowo (sobota) wg. następującego rozkładu lotów: Wylot ze Szczecina : 09:10 Przylot do Rijeki: 11:10 Wylot z Rijeki: 17:35 Przylot do Szczecina: 19:40 Bilety są dostępne na stronie www.lot.com, a ich cena zaczyna się od 125 złotych za lot w jedną stronę (249 złotych za lot w dwie strony) "Ogłoszenie połączenia lotniczego do chorwackiej Rijeki, z jednej strony doskonale wpisuje się w rozwój siatki połączeń, jaki od kilku lat, wraz z liniami lotniczymi realizuje Port Lotniczy Szczecin – Goleniów, z drugiej zaś pokazuje, że zeszłoroczne uruchomienie długo wyczekiwanego połączenia do Chorwacji okazało się strzałem w dziesiątkę i jest realizowane również w tym roku. Dzięki temu połączeniu, mieszkańcy Województw Zachodniopomorskiego nie będą skazani na wielogodzinną, bo trwającą prawie 16 godzin podróż samochodem. Jesteśmy pewni, że tego lata, poprzez możliwość pokonania tej trasy w niecałe 2 godziny, wiele osób z Województwa Zachodniopomorskiego skusi się na wypoczynek nad pięknym Adriatykiem" – powiedział Maciej Dziadosz Prezes Zarządu Portu Lotniczego Szczecin – Goleniów

12 Maj 2021 godz. 6:51

Ala z mat. inf.

7 mitów o fotowoltaice

Choć tematyka odnawialnych źródeł energii oraz fotowoltaiki jest już dość znana wśród wielu Polaków, to nadal mnóstwo osób nie zna dokładnie zasad działania paneli fotowoltaicznych. Niewiedza oraz powielanie zasłyszanych nieprawdziwych informacji w zakresie fotowoltaiki powoduje powstawanie licznych szkodliwych mitów. Warto je rozwiać i poznać rzeczywiste mechanizmy funkcjonowania systemów fotowoltaicznych Mit 1 – w Polsce brakuje słońca Jest to prawdopodobnie jeden z najczęściej powielanych mitów o fotowoltaice. Wielu sądzi, że w tak mało słonecznym kraju instalacja paneli fotowoltaicznych w ogóle się nie opłaci. Tymczasem moduły produkują prąd nawet w pochmurne dni. Co więcej, w ciągu dnia i czasie sezonu wiosenno-letniego, panele gromadzą tyle energii, że z powodzeniem mogą ją uwalniać nie tylko nocami, ale też przez cały okres jesienno-zimowy. Ponadto Słońce w Polsce świeci przez zaskakująco dużą liczbę dni. Dla niedowiarków dostępne są też statystyki Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, według których w 2020 roku słońce świeciło średnio przez prawie 50% dnia, a roczna suma nasłonecznienia okazała się aż o 600 h większa niż norma klimatologiczna. Mit 2 – fotowoltaika jest zbyt droga dla przeciętnie zarabiającego obywatela Dobrze sprawdzająca się instalacja fotowoltaiczna kosztuje do 6 tys. zł. za każdy kW. Inwestorzy najczęściej decydują się na moduły umożliwiające wytworzenie do 5 kW. Ostateczny koszt całego systemu zależy głównie od jakości paneli i inwertera, elementów konstrukcyjnych i okablowania czy od samego montażu. Bez wątpienia bardziej opłacalne jest zainwestowanie w sprzęt dobrej jakości, od zaufanych producentów. Co ważne, dostępne są dofinansowania do farmy fotowoltaicznej, między innymi z programu „Mój prąd” czy „Czyste powietrze”. Bardzo pomocna też jest możliwość zakupu instalacji fotowoltaicznej na raty – w Stilo Energy dostępne w kredycie 0%. Mit 3 – Inwestycja w fotowoltaikę zwraca się bardzo długo lub w ogóle Ostateczny czas zwrotu kosztów związanych z instalacją farmy fotowoltaicznej zależy przede wszystkim od ceny końcowej konkretnej instalacji i przeciętnego dotychczasowego zużycia prądu inwestora. Według obliczeń ekspertów, można się spodziewać zwrotu inwestycji średnio po ok. 8 latach od montażu paneli, a decydując się na rozwiązania od Stilo Energy, zwrot możliwy będzie już po 6 latach pracy instalacji. Co więcej, stale rosnące ceny za energię eklektyczną mogą skrócić ten czas nawet do 5 lat. Warto jednocześnie pamiętać, że produkowanie prądu z promieni słonecznych to przede wszystkim ogromny krok ku ochronie planety przed postępującą degradacją, do jakiej przyczynia się głównie spalanie węgla dla uzyskania energii zarówno elektrycznej, jak i cieplnej. Mit 4 – panele fotowoltaiczne nie są odporne na zjawiska atmosferyczne Wysokie jakościowo panele fotowoltaiczne są odporne na standardowe działanie deszczu, śniegu i gradu, a także wiatru. Warto wybrać moduły posiadające grube szkło hartowane, chroniące przed urazami mechanicznymi. Ponadto panele powinny być mrozoodporne i ognioodporne. Bez problemu też udźwigną ciężar śniegu, choć warstwę powyżej 3cm powinno się delikatnie usunąć. Zwykle jednak odpowiedni kąt nachylenia instalacji pozwala na samoistne zsuwanie się śniegu pod wpływem grawitacji. Co więcej, panele PV często posiadają samoczyszczącą się powłokę, dzięki której mogą być dłużej sprawne i wydajne. Ponadto na instalację fotowoltaiczną zawsze udzielana jest gwarancja, m.in. na uszkodzenia mechaniczne modułów, nawet na 12 lat w Złotej Gwarancji od Stilo Energy. Mit 5 – instalacje fotowoltaiczne są często awaryjne Niektórzy uważają, że system fotowoltaiczny jest delikatny i awaryjny, więc koszty eksploatacyjne nie są opłacalne względem osiąganych korzyści. W rzeczywistości liczne badania przeprowadzane w krajach wysoko rozwiniętych (jak Niemcy, Japonia czy USA) potwierdzają, że awaryjność paneli PV jest bardzo niska, nawet na poziomie ułamka procentu w ciągu dekady. Ogromny wpływ na sprawne działanie instalacji fotowoltaicznej jakość całego sprzętu – należy wybierać jedynie znanych i zaufanych producentów, oferujących najdłuższą gwarancję na sprawność konstrukcji. Warto pamiętać, że najczęściej awarii ulega falownik, dlatego trzeba zwrócić szczególną uwagę na jego jakość i nie warto na nim oszczędzać, ponieważ bez sprawnego inwertera pada cały system. Ważne jest też solidne, fachowe zamocowanie instalacji przez wykwalifikowaną ekipę monterską. Mit 6 – montowanie paneli PV wymaga uzyskania zezwolenia Według prawa budowlanego zezwolenie na montaż paneli fotowoltaicznych jest konieczne dopiero przy instalacji o mocy powyżej 50 kW. Standardowe gospodarstwa domowe zazwyczaj potrzebują maksymalnie do 20 kW. Ponadto nie można mocować urządzeń o wysokości powyżej 3m, jednak konstrukcja fotowoltaiczna zwykle nie przekracza tej wielkości. Co ważne, montaż modułów wolnostojących również nie wymaga uzyskania uprzedniej zgody ani zgłoszenia. Uwaga! W przypadku mikroinstalacji powyżej 6,5 kW ustawa nakłada obowiązek skontrolowania projektu przez rzeczoznawcę budowlanego pod kątem bezpieczeństwa pożarowego. Co więcej, zakończoną konstrukcję (zarówno na dachu, jak i na gruncie) należy zgłosić do Państwowej Straży Pożarnej. Obowiązki ustawowe nie należy jednak traktować jako utrudnienie dla inwestora, a jako działania mające na celu zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników instalacji fotowoltaicznych. Mit 7 – instalacja fotowoltaiczna zawsze wymaga wzmocnienia dachu Co do zasady wzmocnienie podłoża dachowego przed montażem farmy fotowoltaicznej nie jest koniecznie. Samą potrzebą takiego działania każdorazowo powinien sprawdzić fachowiec. Wskaże on ciężar ostateczny planowanej instalacji oraz zbada całkowitą nośność poszycia. Podpowie też w jaki sposób ewentualnie wzmocnić dach, by prawidłowo zamontować panele. Mimo to, standardowe, współczesne pokrycia zwykle nie wymagają w ogóle ingerencji w konstrukcję. Również dachówki czy blachodachówki nie stanowią problemu dla wykwalifikowanych montażystów fotowoltaiki, jacy pracują m.in. dla Stilo Energy.

Superliga PGNiG: Trzy punkty dla Piotrcovii

Odrobiny szczęścia i skuteczności zabrakło szczypiornistkom Młynów Stoisław Koszalin w meczu 7. serii PGNiG Superligi. Uległy u siebie Piotrcovii Piotrków Trybunalski 22:25. – Najbardziej bolą nas te przespane momenty, bo to nam się odbiło czkawką. Nie powinny się one zdarzać jeżeli chcemy walczyć o punkty. Trudno mi powiedzieć co nie zadziałało dziś w naszej drużynie. Przez chwilę prowadziłyśmy jedną bramką, ale później wkradły się błędy, nie wytrzymałyśmy tego nerwowo i mamy wynik taki, a nie inny – mówiła po spotkaniu Aleksandra Zaleśny, zawodniczka miejscowej ekipy. W Koszalinie można było spodziewać się dość wyrównanej walki, bo zespoły od początku sezonu prezentują zbliżony poziom. Piotrkowianki i koszalinianki to sąsiadki w ligowej tabeli, które przystępując do walki zajmowały kolejno szóste i siódme miejsce. Na początku obu ekipom brakowało skuteczności. Niemniej, po sześciu minutach był remis 2:2. Po chwili przyjezdne się przebudziły, a miejscowe traciły piłkę lub nie trafiały do bramki. Tym sposobem rywalki prowadziły niebawem 5:2 (9. min). Na niemoc podopiecznych nie mogli dłużej patrzeć trenerzy koszalińskiej drużyny. Przy stanie 3:7 w 14. minucie poprosili o czas. Po powrocie na plac gry nie było dużo lepiej. Co prawda „Biało-zielone” poprawiły nieco grę w obronie, a w bramce nieźle spisywała się Natalia Filończuk, ale wciąż brakowało skuteczności w ataku. Czwarte trafienie na koncie koszalinianek dopiero po dziesięciu minutach bezowocnych prób zapisała Anna Mączka. W 21. minucie piotrkowianki prowadziły już 11:4. Od tego momentu aż do przerwy gospodynie radziły sobie już zdecydowanie lepiej. Zapisały na koncie pięć trafień z rzędu i potrafiły powstrzymywać skuteczniejsze dotychczas rywalki (27. min – 9:11). Po zmianie stron oba zespoły prezentowały się korzystniej niż w pierwszej połowie. Koszaliniankom udało się odrobić straty (36. min – 13:13), a niebawem prowadziły 16:15 (41. min). Miejscowe niedługo cieszyły się prowadzeniem, bo po chwili dwa trafienia do konta piotrkowianek dorzuciły Sylwia Klonowska i Patrycja Królikowska. Od tego momentu drużyny do samego końca toczyły dość wyrównaną walkę, ale nieco skuteczniejsze w niej okazały się szczypiornistki z Piotrkowa Trybunalskiego. – Być może za wcześnie cieszyłyśmy się z tej dużej różnicy, którą prowadziłyśmy. W końcu koszalinianki przegoniły nas jedną bramką. Cieszę się, że jednak się nie poddawałyśmy i w tym najważniejszym momencie meczu zaczęłyśmy grać swoją piłkę ręczną i to my wywozimy stąd trzy punkty – mówiła po meczu Sylwia Klonowska, reprezentująca barwy Piotrcovii. Skład i bramki Młyny Stoisław Koszalin: Natalia Filończuk, Alexandra Ivanytsia – Gabriela Urbaniak, Paula Mazurek 3, Anna Mączka 4, Żaneta Lipok 5, Aleksandra Zaleśny 7, Gabriela Haric, Martyna Żukowska 1, Hanna Rycharska 2, Adrianna Nowicka, Martyna Borysławska, Daria Somionka. Skład i bramki Piotrcovia Piotrków Trybunalski: Daria Opelt, Karolina Sarnecka – Sylwia Klonowska 4, Aleksandra Oreszczuk 4, Małgorzata Trawczyńska 2, Monika Majsak 1, Patrycja Królikowska 3, Kinga Stanisławczyk, Karolina Jureńczyk 4, Daria Grobelna 2, Lucyna Sobecka 1, Tatjana Trbovic, Justyna Świerczek, Joanna Waga 3, Natalia Fesdorf 1.

Judoka KSJ Gwardia Koszalin, Aleks Hoppe walczy w Maladze

Dziesięcioro Polaków znajduje się na liście startowej turnieju European Judo Open w Maladze. Dla części naszych reprezentantów to ostatni sprawdzian przed Młodzieżowymi Mistrzostwami Europy w Budapeszcie (5 – 7 listopada). - W Hiszpanii startować będą Izabella Socha -57kg, Maria Bączek -70kg oraz Anna Dąbrowska -63kg, Karolina Miller -70kg, Kinga Wolszczak +78kg oraz z grona judoków Adam Stodolski -73kg, Ksawery Morka -73kg, Sebastian Marcinkiewicz -81kg, Aleks Hoppe -81kg, Sebastian Ołdak -90kg – mówi trener Paweł Zagrodnik, nowy szkoleniowiec kobiecej reprezentacji. Jednym z zawodników walczących w Maladze jest Aleks Hoppe (81 kg, na zdjęciu z trenerami klubowymi: Cezarym Wojniuszem i Marianem Standowiczem), wychowanek KS Judo Gwardia Koszalin. - Bardzo dużo zyskałem trenując na zgrupowaniach kadry narodowej, gdzie mogłem szkolić się z najlepszymi krajowymi zawodnikami, ale też podczas zagranicznych campów np. w Szwajcarii. Na co dzień trenuję pod okiem Cezarego Wojniusza, który ma duży wpływ m.in. na moje przygotowanie mentalne – powiedział 22-letni Aleksy Hoppe. Podczas niedawnych Mistrzostw Polski Seniorów w Opolu koszalinianin zajął 5 miejsce w wadze 81 kg, przegrywając walkę z brąz z Jakubem Pankowskim. Natomiast w Młodzieżowych MP w Gdańsku wywalczył brąz w kategorii 90 kg. - W Mistrzostwach Polski Seniorów walczyłem dobrze, lecz zabrakło trochę szczęścia i ostatecznie uplasowałem się tuż za podium – przyznał judoka, który do tej pory w zawodach rangi MP sięgnął po 5 medali. - W 2018 roku zająłem 3 miejsce, w 2019 roku 2 pozycję w Mistrzostwach Polski Juniorów w Bytomiu i Poznaniu. Później mocno skupiłem się na treningach siłowych, ale nie odszedłem od judo. Cały czas walczę, również występowałem na zagranicznych matach, a moje koronne techniki to o soto gari, tai otoshi, seoi nage – przyznał Aleksy Hoppe, który codzienne treningi łączy z pracą zawodową. W KS Judo Gwardia Koszalin trenuje także m.in. Kamil Kustrzycki, który zajął 7 miejsce w tegorocznych Mistrzostwach Europy Kadetów w Rydze. - Judo zacząłem trenować już w przedszkolu. Rodzice zauważyli, że jestem bardzo energicznym dzieckiem. Zaprowadzili mnie na judo i z tego jestem bardzo zadowolony, ponieważ ten sport uczy nie tylko jak być sprawnym fizycznie, lecz także dyscypliny i szacunku – zaznaczył Aleksy Hoppe, który w swojej karierze trenował także kilka miesięcy w Poczdamie.

Błękitne tornado, kibice na drzewach i cuda jak w „Ogniem i Mieczem”. Czy pamiętasz te sensacje w Pucharze Polski?

Piłkarskie rozgrywki pucharowe w każdym kraju są kopalnią niezwykłych historii, opowiadających o ambicji, krętej drodze do sukcesu i marzeniach kopciuszków o wiekopomnym sukcesie, które regularnie się tu spełniają. W tegorocznej edycji Fortuna Pucharu Polski do 1/16 finału awansowała IV-ligowa Wieczysta Kraków oraz aż pięciu przedstawicieli III lig. O awans nie będzie łatwo, ale dawne historie Czarnych Żagań, Błękitnych Stargard czy trzecioligowej Lechii Gdańsk na pewno dodadzą im skrzydeł. Bo chociaż wyeliminowanie faworyta wydaje się karkołomną misją, w rozgrywkach pucharowych granica pomiędzy snem a jawą często się zaciera. Ziemia lubuska w polskim futbolu wciąż pozostaje na mapie białą plamą, terra incognita. Żaden zespół z tego regionu nie dostąpił zaszczytu gry w ekstraklasie, a miejscowi kibice mocniej przeżywają żużlowe zmagania niż mecze piłki nożnej. Miejscowy futbol może jednak pochwalić się jedną z najbardziej niezwykłych historii w dziejach rozgrywek o Puchar Polski. Historią, która jest gotowym scenariuszem na film. Opowieścią o ambicji, umiejętnościach, furze szczęścia i komunistycznych władzach, które sprawiły, że happy end odwołano. Ale po kolei. Połowa lat 60. ubiegłego wieku, jak na realia życia w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, była niezwykle spokojna. W rządzonym przez towarzysza „Wiesława” Gomułkę kraju nie było jeszcze mowy o antysemickiej zawierusze, która wstrząsnęła Polską trzy lata później, powoli zapominano też o wojennym koszmarze i stalinowskich represjach. Mała stabilizacja. W futbolowej pucharowej rzeczywistości do „normalności” było jednak niezwykle daleko. Cuda jak u Sienkiewicza „Rok 1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia” – zaczynał „Ogniem i Mieczem” Henryk Sienkiewicz. Parafrazując, to samo można napisać o piłkarskim roku 1965. Co prawda, w przeciwieństwie do słynnej powieści, tym razem na polskich ziemiach nie pojawiły się szarańcza, kometa czy zaćmienie słońca, ale na nudę i tak narzekać się nie dało. Kibice na drzewach, trzy zwycięskie rzuty monetą i marsz trzecioligowych Czarnych Żagań do finału, w którym zmierzyli się z naszpikowanym gwiazdami Górnikiem Zabrze, to do dziś jedna z najbardziej niezwykłych opowieści, którymi może pochwalić się krajowy futbol. – Gra Czarnych w Pucharze Polski była pierwszym powodem do dumy w powojennym Żaganiu – mówiła w rozmowie z portalem sport.tvn24.pl Wanda Winczaruk, która wówczas była młodą fanką zespołu z lubuskiego. Trzecioligowy zespół pod wodzą trenera Jana Dixy w pierwszej rundzie rozgrywek rozbił Karolinę Jaworzyna Śląska 6:0, ale nikt nie spodziewał się, że to początek przygody życia. W kolejnych meczach outsiderzy z Żagania zgarniali skalpy kolejnych rywali: Startu Łódź, Polonii Bytom, Pogoni Szczecin, Wisły Kraków i ŁKS-u Łódź. Co ciekawe, w aż trzech z tych spotkań regulaminowy czas gry i dogrywka to było za mało, żeby wyłonić zwycięzcę. Jako że wówczas nie znano jeszcze serii rzutów karnych, wszystkie te starcia kończyły się losowaniami. – Pierwszy miał wybrać łodzianin, jako że my byliśmy gospodarzami. Jednak nie mógł się zdecydować. Sędzia poganiał, więc ja złapałem prawą kartkę. Był to jakiś odruch. Potem w ułamku sekundy zdecydowałem się na wzięcie tej, która leżała po lewej stronie – opowiadał o półfinałowym starciu z ŁKS-em kapitan Czarnych Edward Kuczko. Miał dobre przeczucie. Po raz trzeci ręka lidera zespołu z Żagania okazała się szczęśliwa. Stadion, wokół którego fani gromadzili się nawet na drzewach, wybuchł z radości. Na drodze do pucharu stał już tylko Górnik Zabrze. Piłkarze byli traktowani w Żaganiu jakby zdobyli mistrzostwo świata. Kibice zbierali wycinki z gazet, zakłady usługowe w mieście obsługiwały zawodników za darmo. Piękna przygoda dobiegła końca w starciu z mistrzem Polski. Górnik na stadionie w Zielonej Górze łatwo rozbił trzecioligowca 4:0. Klasyczny hattrick legendarnego Ernesta Pohla wystarczył, żeby położyć rywala na łopatki, a po przerwie dzieła zniszczenia dopełnił Musiałek. Zaczęło się od trzęsienia ziemi Początek lat 80. to dla futbolu w Gdańsku czas pełen paradoksów. Z jednej strony spadek w sezonie 81/82 na trzeci poziom rozgrywkowy, z drugiej w kolejnym roku historyczny triumf w Pucharze Polski, co udało się Lechii jako pierwszemu zespołowi występującemu na tak niskim poziomie ligowym. Architektami sukcesu było dwóch trenerskich żółtodziobów: 31-letni Jerzy Jastrzębowski oraz rok młodszy Józef Gładysz. Obaj byli wystarczająco starzy, żeby pamiętać historię Czarnych Żagań i wystarczająco młodzi, żeby wierzyć, że da się ją nie tylko powtórzyć, ale wręcz pójść o krok dalej, zgarniając trofeum. Pucharowa przygoda zaczęła się wedle scenariusza rekomendowanego przez Alfreda Hitchcocka. Najpierw było trzęsienie ziemi, a potem napięcie rosło. Tym początkowym wstrząsem była wyjazdowa potyczka z występującym w okręgówce Startem Radziejów Kujawski. To jedyny we wspomnianej edycji rozgrywek mecz, w którym Lechia była faworytem i jeden z tych, w których była najbliżej odpadnięcia. Ostatecznie, po dogrywce, biało-zieloni wygrali 3:2, po dwóch golach Błaszczyka i jednym Marchela. W kolejnej rundzie, już na własnym obiekcie przy ul. Traugutta, Lechia mierzyła się z wyżej notowaną Olimpią Elbląg. Garstka widzów na trybunach nie mogła się spodziewać, że obserwowana przez nich wygrana 2:1 będzie przyczynkiem do tego, żeby za rok na tym samym obiekcie pojawiło się rekordowe 40 tysięcy fanów, którzy będą oglądać Zbigniewa Bońka i Michela Platiniego. Trzecioligowiec rozkręcał się z każdym kolejnym spotkaniem, eliminując po serii rzutów karnych Widzew Łódź i wygrywając po dogrywce ze Śląskiem Wrocław. Na wiosnę trwał marsz zespołu z Gdańska po trofeum. Najpierw, w ćwierćfinale, po niezwykle trudnym meczu w Sosnowcu, strzał Marka Kowalczyka dał im wygraną 1:0 i awans do półfinału. Tam kolejna sensacja – drugoligowy Piast Gliwice wygrał z Kolejorzem i to on czekał w finale na zwycięzcę rywalizacji pomiędzy Lechią a Ruchem Chorzów. W zaciętym spotkaniu przez 120 minut nie padła ani jedna bramka i znów lepszy zespół miały wyłonić „jedenastki”. Tam bohaterem okazał się golkiper biało-zielonych, Tadeusz Fajfer, broniąc dwa strzały. 30 tysięcy fanów na trybunach wpadło w ekstazę. Wiedzieli, że najtrudniejsze mają za sobą, bo rywal w finale będzie mniej wymagający. Mieli rację. Wystarczyło 38 minut, żeby gdańszczanie po bramkach Górskiego i Kowalczyka prowadzili 2:0. Tego zwycięstwa, pomimo bramki kontaktowej zdobytej przez Kałużyńskiego, nie dali sobie już wydrzeć. Sny się spełniły, trzecioligowiec sięgnął po puchar i mógł się szykować do rywalizacji w Pucharze Zdobywców Pucharów. Jak się miało okazać, była to przygoda krótka, ale godna zapamiętania. Boniek ucisza trybuny Już w pierwszej rundzie PZP świeżo upieczony beniaminek drugiej ligi wylosował najgorzej jak mógł, trafiając na słynny Juventus z Michelem Platinim i Zbigniewem Bońkiem w składzie. W składzie Starej Damy występowało też pięciu włoskich mistrzów świata: Paolo Rossi, Antonio Cabrini, Claudio Gentile, Gaetano Scirea i Marco Tardelli. Cuda, które stały się udziałem Lechii na krajowej arenie, okazały się mieć swój kres. W pierwszym spotkaniu, rozegranym w Turynie, gospodarze rozbili outsidera 7:0, rozstrzygając losy awansu. To jednak nie zniechęciło rekordowego tłumu gdańszczan do śledzenia na żywo rewanżu. Na trybunach pojawiło się około 40 tysięcy osób, którym ich ulubieńcy sprawili mnóstwo radości, pomimo tego, że w końcówce Zbigniew Boniek dał gościom zwycięstwo. „Nikła przegrana i to dopiero w ostatnim kwadransie meczu. Do 77. min. lechiści prowadzili 2:1, przez ponad 20 minut drugiej połowy dając próbkę swych prawdziwych możliwości. Stadion zupełnie oszalał, gdy raz po raz bramkarz włoski zmuszony był do pokazania pełni swego kunsztu, a trzeba przyznać, że fach swój zna doskonale. Po szybkich akcjach strzelali wielokrotnie Kowalczyk, Kamiński, Kruszczyński, zawsze na przeszkodzie stawał jednak Tacconi. Piłkarze Juventusu w tym okresie też przeprowadzali ataki, ale rzadziej i zupełnie nieskutecznie. Dopiero widmo porażki zmusiło Włochów do przeprowadzenia generalnej ofensywy, co wiązało się z wejściem na boisko Platiniego. Słynny Francuz nie grał bowiem od początku, co może wynikało ze zlekceważenia rywala. Przekonał się trener Trapattoni, że drużyna z Gdańska ma swoją wartość. Ostatecznie biało-zieloni zeszli z murawy pokonani. Przegrali jednak z arcymistrzami futbolu, którym – co tu ukrywać – sprzyjało trochę szczęście, choć o wszystkim w pierwszej kolejności decydowały umiejętności. W sumie przegrany pojedynek, ale publiczność opuszczała stadion w pełni chyba usatysfakcjonowana” – tak to spotkanie relacjonował „Głos Wybrzeża”. Podwójny ROW i hartowanie Stali Marsz Lechii po Puchar Polski i późniejszy mecz z Juventusem był ogromną sensacją, ale nie pierwszą i nie ostatnią w historii rozgrywek. W 1975 roku po krajowe trofeum sięgnęła drugoligowa Stal Rzeszów, o czym wielu kibiców nie pamięta. Przedziwnym zbiegiem okoliczności na swej drodze do wygranej dwukrotnie spotykali ROW Rybnik, w 1/8 finału wygrywając 2:1 z jego pierwszą drużyną, a w finale po serii rzutów karnych pokonując… rezerwy ROW-u! Tak naprawdę w finale Stal zmierzyła się jeszcze raz z tym samym rywalem, bo w barwach rezerw ROW-u zagrali piłkarze pierwszego składu. Mimo wielkiej wiary w sukces wśród zawodników z Rzeszowa, regulaminowy czas gry i dogrywka nie przyniosły rozstrzygnięcia i trzeba było szykować się na serię rzutów karnych. W niej piłkarze z obu drużyn byli bardzo nieskuteczni. Po sześciu strzałach wciąż było tylko 1:0. Ostatecznie piłkarze Stali utrzymali przewagę, wygrywając po rzutach karnych 3:2. Błękitne Tornado Żeby docenić „Puchar Tysiąca Drużyn” i jego zdolność do kreowania niezwykłych historii, nie trzeba wcale sięgać daleko w przeszłość. Nawet młodsi kibice pamiętają wspaniałą przygodę występujących na trzecim poziomie rozgrywkowym Błękitnych Stargard z krajowym pucharem w sezonie 2014/15. Po każdej kolejnej sensacji sprawianej przez drużynę prowadzoną przez Krzysztofa Kapuścińskiego, kibice wieszczyli, że to już koniec i Błękitni zaraz odpadną z rozgrywek. I bardzo długo byli w błędzie. Na zwycięskim szlaku zespół ze Stargardu zostawił w pokonanym polu wyżej notowane: Chojniczankę, Gryfa Wejherowo i GKS Tychy, trafiając w ćwierćfinale na ekstraklasową Cracovię. To był sensacyjny pokaz skuteczności i dobrego futbolu, który nie pozostawił najmniejszych wątpliwości, kto jest lepszy. Błękitni zarówno w Krakowie, jak i na własnym stadionie wygrali po 2:0, awansując do półfinału, gdzie czekał na nich Lech Poznań. „Starcie Dawida z Goliatem” – tak media zapowiadały ten dwumecz. Na początku Goliat boleśnie uderzył, już w 9. minucie wychodząc na prowadzenie w wyjazdowym spotkaniu. Dwumecz dopiero się jednak miał rozkręcić. Za sprawą dwóch trafień Tomasza Pustelnika i jednego Łukasza Kosakiewicza gospodarze odrobili stratę, wygrywając 3:1 i zapewniając sobie niezłą sytuację wyjściową przed rewanżem przy ul. Bułgarskiej. W Poznaniu lechici długo bili głową w mur, tracąc jako pierwsi bramkę. Sensacja wisiała w powietrzu, a wszyscy neutralni kibice w kraju ściskali kciuki za outsiderów. Wszystko zmieniła czerwona kartka dla jednego z bohaterów pierwszego spotkania, Kosakiewicza. Grający w „10” goście szybko stracili dwa gole, heroicznie walcząc w drugiej połowie o utrzymanie tego, korzystnego w kontekście całej rywalizacji, wyniku. Ostatecznie jednak Dawid Kownacki doprowadził do dogrywki, w której wycieńczeni grą w osłabieniu Błękitni otrzymali dwa śmiertelne ciosy. Ich piękna przygoda dobiegła końca, ale w sercach fanów zapewnili sobie nieśmiertelność. Sensacje budują polski futbol Taki właśnie jest „Puchar Tysiąca Drużyn”. Nieprzewidywalny, romantyczny, pozwalający nieznanym piłkarzom zbudować sobie „pomniki trwalsze niż ze spiżu”. Na przestrzeni lat wiele się w tych rozgrywkach zmieniało: modyfikowany był ich terminarz czy liczba rozgrywanych spotkań. Ale w gruncie rzeczy cały czas chodzi w nich dokładnie o to samo. O to, żeby piłkarze z niższych lig mieli prawo śnić o wiekopomnych, epickich triumfach. I żeby od czasu do czasu ich sny okazywały się rzeczywistością. To właśnie dlatego w sezonie 2021/22 sponsor tytularny Fortuna Pucharu Polski – Fortuna Zakłady Bukmacherskie – płaci za każdego gola strzelonego przez teoretycznie słabszy zespół 1 000 złotych do budżetu akcji „Puchar 1000 Goli”. Na koniec rozgrywek o pełną pulę (po 1/32 finału jest w niej już 33 000 złotych!) powalczą kluby z niższych lig, które będą mogły wnioskować o dofinansowanie w trzech kategoriach: projekt kibicowski, projekt infrastrukturalny i projekt społeczno-kulturalny. Zwycięzcy każdej z nich podzielą się środkami zebranymi przez cały sezon przez „underdogów”, jak nazywa się zespoły, którym bukmacherzy dają przed meczem mniejsze szanse na zwycięstwo.

Manowo: Nie siedź w domu! Trenuj judo!

W Manowie znów trenują judocy. - Po przerwie spowodowanej pandemią wznowiliśmy treningi - mówi Cezary Wojniusz, trener nie tylko manowskich judoków ale i reprezentantów Klubu Sportowego Judo Gwardia Koszalin. - Zajęcia judo odbywają się za zgodą dyrektora szkoły Krzysztofa Kamila Puściana oraz wójta Romana Kłosowskiego w hali sportowej - mówi Wojniusz. Judocy w Manowie trenują już od 15 lat. Przez ten czas przez manowskie tatami przewinęły się setki judoków. Wielu z nich odniosło sukcesy. I to różnych kategoriach wiekowych - od młodzika po seniora. Te najważniejsze to cztery medale mistrzostw Polski sióstr Iwony i Małgorzaty Głowackiej oraz sześć medali mistrzostw kraju Patryka Rusina. Kolejne dwa wywalczyła Weronika Jaworska. Na wyróżnienie zasługuje także mistrzostwo Polski Młodzików Marty Setlak. Łącznie uczniowie Gminy Manowo zdobyli 13 mistrzowskich medali.Ponadto wywalczyli kilkadziesiąt medali rywalizując w zawodach pucharowych oraz turniejach i to nie tylko krajowych. - Sukcesy oczywiście są ważne, ale nie najważniejsze - twierdzi szkoleniowiec manowskich judoków. - Dla mnie to nie jest podstawowym celem szkoleniowym. Jest nim za to fakt, że dzięki treningom dzieciaki poprawiają swoje cechy motoryczne. Często na treningach bawimy się w judo. Razem spędzamy miło czas. Dzięki temu dzieciaki i co ważne ich rodzice nabywają nawyków zdrowego trybu życia - dodaje trener Cezary Wojniusz, były jeden z najlepszych judoków koszalińskiej Gwardii, a obecnie posiadacz V Dana w judo. - Zapraszamy do nas. Nie siedźcie w domu. Ruch to zdrowie. Program zajęć jest tak przygotowany, że każdy bez względu na wiek i stopnia aktywności fizycznej sobie poradzi. Do wielu ćwiczeń podchodzę indywidualnie. Dlatego nasze zajęcia są dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych i seniorów. Zapewniam, każdy tu znajdzie swoje miejsce - mówi trener Wojniusz. Treningi w Manowie odbywają się w każdy wtorek i czwartek w godzinach 16.30 -18.00.

Gwardziści zdobyli Słupsk

Judocy Gwardii Koszalin zajęli pierwsze miejsce w klasyfikacji drużynowej XIX Międzynarodowego Turnieju Judo im. Zbigniewa Kwiatkowskiego. W Słupsku odbył XIX Międzynarodowy Turniej Judo im. Zbigniewa Kwiatkowskiego. Zawody jak zwykle stały na wysokim poziomie sportowym i organizacyjnym. W imprezie udział wzięło 209 zawodników i zawodniczek reprezentujących 21 klubów. Rewelacyjnie spisali się judocy Klubu Sportowego Judo Gwardia Koszalin, którzy wywalczyli I miejsce w punktacji drużynowej. Gwardziści sięgnęli po 10 złotych, 5 srebrnych i 6 brązowych medali. Wyniki gwardzistów w kategorii młodzik; Maks Tymiński -I miejsce w kat.42 kg Jakub Kamiński -I miejsce w kat.81 kg Samuel Pawłowski -II miejsce w kat.42 kg Piotr Zieliński -III miejsce w kat -60 kg W grupie starszej rocznik 2008-09; Andrzej Poletajew -I miejsce w kat.36 kg Kamil Kazana -I miejsce w kat.46 kg Karol Brzeziński -II miejsce w kat.46 kg Selena Pawłowska -II miejsce w kat.36 kg Jagoda Grońska -III miejsce w kat.44 kg Jakub Rup -III miejsce w kat.60 kg Piotr Brzeziński -III miejsce w kat.60 kg W grupie młodszej rocznik 2010-11; Michał Serafin -I miejsce w kat 36 kg Nela Chmielewska-I miejsce w kat 34 kg Wiktor Krzemiński -I miejsce w kat.36 kg Jarosz Martyna -I miejsce w kat.55 kg Dawid Kostyk -I miejsce w kat.55 kg Bartosz Mruczek -I miejsce w kat.60 kg Maja Pstrągowska -II miejsce w kat.34 kg Eryk Sawa -II miejsce w kat.26 kg Szymon Furmański -III miejsce w kat.36 kg Nikola Duszczak -III miejsce w kat.29 kg Hania Sarnowska -III miejsce w kat.29 kg Jakub Cynarzewski -V miejsce w kat.33 kg Szymon Kalwara - V miejsce w kat.46 kg Bardzo cieszy postawa młodych judoków trenerami w/w są Tomasz Zawadzki ,Cezary Wojniusz oraz Marian Standowicz. Następne zawody judoków Gwardii Koszalin to Mistrzostwa Polski Seniorów w Judo które odbędą się w Opolu w zawodach będą startowali; Ola Szulc w kat.52 kg Filip Bieliński w kat.66 kg Alex Hoppe w kat.81 kg Patryk Rusin w kat.+100 kg

1 Sierpnia 2021 godz. 13:04

eWok, fot. PKOL, FB/Małgorzata Hołub-Kowalik

Igrzyska Olimpijskie: 45 lat koszalinianie czekali na olimpijski medal

Koszalinianie doczekali się drugiego medalu olimpijskiego. Złoty krążek i to w imponującym stylu wywalczyła w Tokio polska sztafeta mieszana 4 x 400 metrów. W składzie eliminacyjnej sztafety wystąpiła koszalinianka Małgorzat Hołub-Kowalik. Dzięki temu otrzymała także zloty medal! 45 lat wcześniej, podczas igrzysk w Montrealu po brązowy medal sięgnął judoka Gwardii Koszalin, Marian Tałaj. Dziś mało kto pamięta, że dla Mariana Tałaja , koszalińskiego judoki był to już drugi występ olimpijski. Wcześniej, w Monachium (1972) ze względu na jego rywalizację z Anotnim Zajkowskim musiał zmienić kategorię wagową. To spowodowała, że Tałaj w Monachium medalu nie zdołał zdobyć. Znacznie lepiej zaprezentował się cztery lata później w Montréalu. Gwardzistą w pierwszej rundzie przegrał w 1.55 min. z nie byle kim, bo aktualnym wówczas mistrzem świata Władimirem Niewzorowem (ZSRR). Niewzorow wygrywał kolejne walki i to dało Tałajowi prawo walki w repasażu. W pierwszym repasażowym starciu pokonał na pkt. kolejno T. Hagmanna (Szwajcaria), w drugim wyeliminował J. van Hoeka (Australia) i w końcu pokonał Chang Su Lee (Korea Płd.). Ostatecznie zajął trzecie miejsce. Mistrzem został oczywiście Niewzorow. Później mieliśmy sporą liczbę olimpijczyków. Żadnemu jednak nie udało się stanąć na podium. Blisko byli judocy Ewa Larysa Krause (Atlantą), Marian Standowicz (Montreal) i zapaśnik Andrzej Radomski (Barcelona), którzy zajęli 5. miejsca. Siódmą lokatę podczas igrzysk w Moskwie zajęli nasi koszykarze z Leszkiem Dolińskim i Dariuszem Zeligiem w składzie. na wyróżnienie zasługuje także Paweł Spisak, który w olimpijskim konkursie WKKW wziął udział czterokrotnie. do Tokio także pojechał, ale jego koń nabawił się kontuzji i nasz jeździec nie został dopuszczony do zawodów. Pamiętamy także o naszym medalistach paraolimpijskich . Tu absolutnym rekordzistą jest Ryszard Fornalczyk, który uczestniczył w sześciu paraolimpiadach, w których zdobył cztery złote medale. Pozostali medaliści paraolimpijscy to: Aleksander Popławski, Tomasz Rębisz, Maciej Sochal, Robert Jachimowicz. Zatem do soboty jedynym mieszkańcem naszego miasta, który mógł chwalić się z posiadania medalu olimpijskiego igrzysk olimpijskich organizowanych przez MKOl był Marian Tałaj. W sobotę wszystko się zmieniło! A to za sprawą polskiego miksta sztafety 4x400 m. W eliminacjach tej sztafety mieszanej 4 x 400 metrów polski zespół ustanowił czasem 3:10.44 rekord Europy. Polacy pobiegli w składzie Dariusz Kowaluk, Iga Baumgart-Witan, Małgorzata Hołub-Kowalik (wychowanka Kl Bałtyk Koszalin, obecnie reprezentuje klub AZS UMCS Lublin, ale nadal jest mieszkanką Koszalina), Kajetan Duszyński. Świetnie zmieniły panie. Baumgart przekazała pałeczkę Hołub-Kowalik, która wyraźnie wysunęła nasz zespół na prowadzenie, którego nie oddał do mety. Na niej biało-czerwonym zmierzono czas 3:10.44. To nie tylko rekord Europy, ale także drugi najlepszy wynik w historii światowej lekkoatletyki. Szybciej od Polaków w historii pobiegli tylko Amerykanie (3:09.34 w 2019 roku). Przed finałem Aleksander Matusiński mocno zamieszał w składzie. W finale nie zobaczyliśmy Dariusza Kowaluka, Igi Baumgart-Witan oraz Małgorzaty Hołub-Kowalik, którzy pobiegli w piątkowych kwalifikacjach. W finale Polacy mocno otworzyli i od początku trzymali się w czołówce razem z ekipami Holandii, USA oraz Dominikany. Zespół z tego ostatniego kraju długo utrzymywał się na czele, momentami z dość wyraźną przewagą nad rywalami. Na dystansie nie brakowało jednak zwrotów akcji, wyprzedzania i emocji. Świetnie pobiegli jednak wszyscy nasi zawodnicy, a na koniec zaimponował Kajetan Duszyński. Sprinter AZS-u Łódź zaatakował przeciwników na ostatnim wirażu, a na finiszowej prostej wyprowadził polską sztafetę na pozycję lidera. Zbudowanej przewagi nie oddał do końca i na mecie to biało-czerwoni mogli cieszyć się z historycznego sukcesu! Polska zdobyła pierwszy w historii złoty medal olimpijski w sztafecie mieszanej 4 x 400 metrów, poprawiła własny rekord Europy i czasem 3:09.87 wyśrubowała rekord olimpijski! To także pierwszy lekkoatletyczny medal w konkurencjach biegowych dla Polski od igrzysk w Moskwie przed 41 laty! Zgodnie z regulaminem, mimo że na podium mogła stanąć tylko finałowa czwórka Polaków to złote medale trzymała cała siódemka. PKOL wycenił ten sukces - zatwierdzając przed igrzyskami regulamin premiowania - na 90 tysięcy złotych...

9 Lipca 2021 godz. 12:10

Ala za RRK S.A.

Piłka Ręczna Koszalin S.A.: Promocja Miasta na 4 miliony!

Rekordową wartością ekwiwalentu reklamowego na rzecz Miasta Koszalina może pochwalić się klub Piłka Ręczna Koszalin SA. Z otrzymanych właśnie badań (przeprowadzonych przez Pentagon Research) wynika, że w sezonie sportowym 2020/2021 PGNiG Superligi Piłki Ręcznej Kobiet, Piłka Ręczna Koszalin SA poprzez występy w najwyższej klasie rozgrywkowej swojej drużyny - Młyny Stoisław Koszalin - zapewniła Miastu Koszalin promocję wartą ponad 4 mln złotych! Z RAPORTU BADANIA EFEKTYWNOŚCI EKSPOZYCJI MARKI KOSZALIN: Wartość ekspozycji (wartość reklamowa miejsca i czasu poświęconego marce): 4 007 706 PLN Liczba ekspozycji (liczba zanotowanych w trakcie monitoringu efektywnych - wyraźnych, dobrze widocznych - wystąpień logotypu/nazwy marki: 22 998 Jest to efekt stałej obecności drużyny Młyny Stoisław Koszalin w prasie, radiu, telewizji i internecie, aktywności zawodniczek w mediach społecznościowych oraz ich udziału w licznych akcjach społecznych czy charytatywnych. Dodać należy, że wraz z minionym sezonem sportowym Telewizja Polska SA i Superliga Sp. z o.o. rozszerzyły zakres dotychczasowej współpracy. Na mocy nowej umowy kibice mogli oglądać hit każdej z 28 serii. Kobiece zmagania transmitowane były w TVP Sport, na stronie TVPSPORT.pl oraz w aplikacji mobilnej TVP Sport. Mecze nietelewizyjne transmitowane byly on-line przez zobacz.tv (poszczególne spotkania zaplanowano tak, żeby mecze nie nakładały się na siebie, żeby na żywo każdy mógł obejrzeć każdy mecz). Z pewnością również te działania przyczyniły się do tak atrakcyjnych wyników marketingowych Piłki Ręcznej Koszalin. - Bardzo cieszy nas tak duży ekwiwalent reklamowy na rzecz Miasta Koszalina. Wynik ten stanowi o wartości promocyjnej i marketingowej naszej drużyny, co mamy nadzieję zostanie docenione przez włodarzy naszego Miasta - powiedział Roman Granosik, Prezes Piłka Ręczna Koszalin SA. - Podobne badania prowadzimy również dla innych marek. Myślę, że jest to istotna informacja dla tych, którzy zastanawiają się nad podjęciem współpracy w zakresie sponsoringu drużyny Młyny Stoisław Koszalin. Naprawdę już w ramach niewielkich środków możemy zagwarantować bardzo atrakcyjną kampanię promocyjną na rzecz danej marki. Oczywiście zapraszamy wszystkich zainteresowanych do kontaktu z nami - dodał Roman Granosik. Logo Koszalina możemy oglądać na koszulkach meczowych zespołu, w formie naklejki na macie meczowej, czy na ściance telewizyjnej/prasowej podczas wywiadów z zawodniczkami i trenerami. Logotyp pojawia się też na wszystkich materiałach graficznych. Materiały promocyjne Miasta wyświetlane są podczas meczów na ekranie i bandach led wokół boiska. Miasto Koszalin obecne jest w licznych foto i wideo-relacjach z superligowych czy pucharowych rozgrywek, publikowanych w mediach społecznościowych, stronie www i biurze prasowym Superligi.

16 Kwietnia 2021 godz. 5:37

Art mat.inf.

Świat sponsoringu sportowego – legendarne współprace i miliardowe wydatki na promocje

Kiedy w 1928 roku Coca-Cola dostarczając napoje dla amerykańskiej reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie zamieściła przy tym swoje reklamy, być może jeszcze nieświadomie rozpoczęła erę sponsoringu w sporcie. Pół wieku później ten sposób reklamowania wkroczył na stadiony w USA i Europie Zachodniej, a potem dotarł również do środowisk klubowych w Polsce.[1] Według najnowszego raportu Sports Sponsorship Investment[2] wydatki firm na reklamę i marketing sportowy na 2020 rok były szacowane na 48 miliardów dolarów. A w ciągu pięciu ostatnich lat wzrosły o około 20 proc. Liczby te zweryfikowała pandemia i mocno ograniczyła dotychczasowe działania globalnych marek, ale czy całkowicie? Jakie branże wydają najwięcej na sponsoring sportowy i z którymi legendarnymi klubami współpracują? Jakie trendy zdominują ten sektor w kolejnym pandemicznym roku? Sponsoring sportowy przez ostatnie kilkadziesiąt lat przeszedł ewolucję od prezentacji logotypów na szyldach reklamowych do realizacji złożonych kampanii promocyjnych, w których zaangażowane są nie tylko marki, ale i znane osobistości świata sportu. Firmy, które inwestują w tę dziedzinę, jako najważniejsze wymieniają budowę świadomości marki i jej wizerunku, prestiż, zawiązywanie emocjonalnych relacji z odbiorcami i wzrost lojalności wobec marki, ze sprzedażą swoich produktów na czele. Badania zachowań konsumentów wielokrotnie potwierdzały, że ludzie chętniej nabywają artykuły sponsorów, a nawet czasem są skłonni zapłacić więcej, jeśli wspiera bliskie im drużyny, reprezentacje czy zawodników. Sponsoring sportowy – kto wydaje najwięcej? Według raportu Sports Sponsorship Investment najwięcej na sponsoring sportu wydają branże: finansowa (5,3 mld dolarów w 2019 roku), motoryzacyjna (2,4 mld), sprzedaż detaliczna (1,3 mld), telekomunikacyjna (1 mld) i alkoholowa (0,85 mld). Ta ostatnia budzi najwięcej emocji, bo pojawiają się głosy sprzeciwu, że tzw. „procentów” nie powinno się mieszać z rywalizacją sportową. Te głosy są jednak w mniejszości, a pokazują to roczne wydatki na sponsoring właśnie w tej branży. Jeszcze kilka lat temu zbadał je portal Sportcal.com [3]i oszacował, że to około 765 mln dolarów i prognozuje się, że będą rosły. Z raportu wynikało, że w czołowej dziesiątce firm osiem to kompanie piwowarskie. To głównie efekt tego, że w wielu krajach na świecie reklama piwa, pod pewnymi warunkami, jest dozwolona. Dalej w kolejności byli producenci szampana, wina i cydru. Branża piwna w świecie sponsoringu sportowego Marki browarnicze liczą na dotarcie do masowego odbiorcy, a do tego piwo jest zwykle najtańszym dostępnym alkoholem i kojarzonym ze sportem oglądanym przez kibica. Z tego powodu tak często możemy oglądać piwne brandy w sportowych realiach. - Po pierwsze jest tu wysoka zbieżność grup docelowych. Kibice znacząco pokrywają się z konsumentami piwa. Co więcej, obydwie grupy są populacyjnie bardzo duże i regularnie spożywają ten rodzaj alkoholu, więc tym bardziej są atrakcyjne dla koncernów – uważa Grzegorz Kita, prezes Sport Management Polska. Potentatem jest amerykański Anheuser-Busch InBev, który wydaje około 250 mln dolarów rocznie (jako marka Bud Light) na partnerstwo z ligą amerykańskiego footballu NFL, a do tego jest także oficjalnym sponsorem reprezentacji Anglii w piłce nożnej. Kolejna marka z tej kompanii – Budweiser od 1994 roku jest sponsorem mundialu w piłce nożnej, czyli jednej z największych imprez sportowych na świecie. Wydaje rocznie około 85 mln dolarów. - Marki alkoholi, w tym głównie piwa, zwróciły się w stronę sportu w nadziei, że dotrą do podstawowej grupy docelowej, czyli mężczyzn w średnim wieku. Liczą, że współpraca z zespołami i zawodnikami, udział w zwycięstwach i porażkach sprawi, że zbudują też lojalność wśród kibiców – podsumował Conrad Wiacek ze Sportcal. Prysznic po bawarsku Kompanie piwowarskie działają nie tylko przy największych wydarzeniach sportowych, ale są też sponsorami klubów. Często dotyczy to lokalnych browarów. Jednym z przykładów jest długoletnia współpraca Bayernu Monachium i Paulanera. Każde mistrzostwo Niemiec w XXI wieku, a Bayern zdobył ich aż 14, jest świętowane podobnie. Jeszcze na murawie piłkarze dostają kilkulitrowe pokale wypełnione piwem, biegają po boisku i próbują oblać kolegę z drużyny, trenerów lub działaczy. Relacje ze świętowania zwykle obiegają cały świat. Producent piwa wykorzystuje też bardzo popularne w Niemczech święto Oktoberfest. Piłkarze z partnerkami zakładają bawarskie stroje i biorą udział w piwnej biesiadzie. Do tego za każdego gola w lidze Paulaner przekazuje 100 litrów piwa dla kibiców. W tym sezonie sam Robert Lewandowski, zapewnił fanom Bayernu już 3500 litrów. Choć najczęściej sport sponsorują koncerny piwowarskie, to na taki krok decydują się także producenci win i szampanów, a nawet mocniejszych trunków. W tym przypadku częściej dotyczy to dyscyplin „elitarnych”, kojarzących się zamożnością i prestiżem, ale także współpracujących z legendarnymi klubami sportowymi. Kiedy jeden diabeł szuka drugiego – sponsoring sportowy w świecie win Jednym z ciekawych przykładów z branży winiarskiej jest współpraca Manchesteru United i Casillero del Diablo. W tym przypadku można mówić o naturalnym partnerstwie. Angielski klub nosi bowiem przydomek „Czerwone Diabły”, a cała legenda wokół chilijskiego wina jest osnuta na diable, który pilnuje szlachetnego trunku. Inicjatywa współpracy wyszła z Manchesteru, który w 2010 roku miał wysłać list, że „szuka jeszcze jednego diabła” do zespołu. Efektem partnerstwa są reklamy wina na bandach podczas meczów Premier League, ale także filmy reklamowe z udziałem największych gwiazd drużyny m.in. Zlatana Ibrahimovicia, Waynea Rooneya, Juana Maty czy Davida De Gei. We wspólnie zorganizowanym konkursie „Spotkanie Legend" do wygrania jest wyjazd dla 26 osób z całego świata, w tym z Polski, na stadion Manchesteru United i rozegranie meczu o Puchar Diabła na murawie Old Trafford. - Te dwie wielkie firmy łączy nie tylko diabeł, ale też to, że należą do marek premium. Manchester to jeden z najbardziej znanych klubów sportowych na całym świecie. W 2020 roku był warty ponad 3,8 mld dolarów, co dało mu dziesiąte miejsce w rankingu i trzecie wśród klubów piłkarskich - podkreśla Dawid Piotrowski, specjalista ds. marketingu marki Casillero del Diablo. - Z kolei Casillero del Diablo to ikona win z Nowego Świata i najbardziej znane wino z Ameryki Południowej. To najlepszy ambasador Chile na całym świecie. Jest obecne w większej liczbie krajów na świecie niż działa chilijskich ambasad. A więc zarówno w piłce nożnej, jak i w produkcji wina łączy nas nasz legendarny duch, determinacja i pasja do doskonałości. Świeżym przykładem, że koronawirus nie stanął na drodze branży alkoholowej w inwestowaniu w sport, jest podpisana pod koniec marca czteroletnia umowa między Hiszpańskim Związkiem Piłki Nożnej, a winnicą Familia Torres. Marka wina Sangre de Toro (Krew byka) została sponsorem reprezentacji kobiet, mężczyzn i zespołów młodzieżowych U-21 Hiszpanii. Będzie widoczna podczas najważniejszych imprez - mistrzostw Europy, mistrzostw świata czy Igrzysk Olimpijskich. Producent wina zaznacza, że piłka nożna to największe źródło rozrywki na świecie. 2 miliardy ludzi oglądało Euro w 2016 roku, a prawie 3,6 mld mundial dwa lata późnej i podkreśla, że wpływ na sprzedaż produktów jest ogromny. - Dzielimy się naszą miłością do piłki nożnej z kibicami i wspieramy reprezentacje. Chcemy wspólnie świętować życie i wznosić toasty za zwycięstwa z przyjaciółmi i rodziną. Piłka nożna i wino łączą ludzi, a także budują przyjaźnie - mówi Sanda Sanabria, dyrektor marketingu marki. Szampan i truskawki ze śmietaną Jedną z tradycji tenisowego turnieju na Wimbledonie są szampan i truskawki ze śmietaną. Co roku na kortach All England Lawn Tennis and Croquet Club sprzedaje się około 28 ton owoców i 25 tys. butelek „wina z bąbelkami”. Francuski szampan Lanson jest oficjalnym partnerem wielkoszlemowego turnieju od 2001 roku, a współpracuje od 1977 roku. Przygotowuje specjalne edycje butelek, których grafika nawiązuje do tenisowej rakiety czy zielonej murawy, na której grają tenisiści. Na partnerstwo z najbardziej prestiżowym turniejem tenisowym wydaje około 4 mln dolarów rocznie. Jeśli chodzi o naprawdę mocne alkohole, to od ubiegłego roku nowym partnerem najlepszej ligi koszykarskiej na świecie NBA – został koniak Hennessy. Kolejny przykład to whisky Canadian Club, które jest partnerem tenisowego turnieju Australian Open. W tym roku kanadyjska marka przedłużyła umowę o kolejne siedem lat. - Prestiżowe „produkty” sportowe są wręcz idealne do prezentowania towarów luksusowych, a zwłaszcza do budowy wizerunku tych produktów i docierania do odpowiedniej grupy docelowej. W marketingu sportowym występuje tzw. efekt aureoli, który pozwala na przenoszenie cech i atrybutów sponsorowanego wydarzenia czy klubu sportowego na reklamowany produkt – podkreśla Grzegorz Kita. Prognozy na 2021 rok – esport rośnie najmocniej Sponsoring nadal będzie mocno obecny w tradycyjnym sporcie – choćby z tego powodu, że odbędą się kluczowe imprezy przeniesione z ubiegłego roku – Igrzyska Olimpijskie w Tokio czy mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Coraz bardziej będzie rosła jego rola w e-sporcie. W 2020 roku wydatki firm sięgnęły 800 mln dolarów. To wzrost o 20 proc. w porównaniu do 2019 roku. E-sport daje możliwość kontaktu z młodszą publicznością, do której dostęp był do tej pory utrudniony. To też nowa droga dla firm, dla których promocja marek w tradycyjnym sporcie skomplikowała się z powodu pandemii. Według analizy Nielsen Sports „The changing value of sponsorship” wydatki z ery przedcovidowej na e-sport wzrosną z 347 mln dolarów do 842 mln dolarów w 2025 roku. [1] Jarosław Kończak, Ewolucja i trendy w sponsoringu sportowym, UW [2] https://www.warc.com/newsandopinion/news/global-ad-trends-tokyo-olympics-drives-sports-sponsorship-new-record/43161 [3] „Sponsorship Sector Report: Alcoholic Beverages”; https://www.sportcal.com/News/Search/121339

8 Czerwca 2021 godz. 5:48

At za B/MKKS Żak Koszalin

Pierwszy kontrakt MKKS Żak podpisany

Darrell Harris został pierwszym zakontraktowanym zawodnikiem MKKS „ŻAK” Koszalin na rozgrywki SUZUKI 1 ligi koszykówki mężczyzn w sezonie 2021/2022. Harris w minionym sezonie rozegrał 32 mecze w barwach MKKS "ŻAK" Koszalin. Zdobył dla koszalinian 576 punktów i został piątym snajperem ostatecznej klasyfikacji 2 ligi na 577 zawodników). Zanotował także najwięcej ze wszystkich w lidze zbiórek - 493. Mister "double - double" miał średnią 18.06 pkt. oraz 15.41 zbiórki/mecz. Przez trenerów pozostałych zespołów został wybrany MVP grupy zasadniczej.

8 Marca 2021 godz. 1:46

Art za UM Koszalin

Sportowcy otrzymali miejskie nagrody

Prezydent Piotr Jedliński zaakceptował protokół Komisji ds. nagród sportowych za osiągnięte wyniki sportowe oraz za osiągnięcia w działalności sportowej w 2020 roku. Komisja rozpatrzyła 68 wniosków, a pula nagród wynosiła 60 000 złotych. Wnioski były oceniane w pięciu kategoriach: zawodnik, zawodnik niepełnosprawny, trener i działacz sportu. Z tytułu osiągniętych wyników sportowych w krajowym i międzynarodowym współzawodnictwie sportowym nagrody finansowe w kategorii „Zawodnik" przyznano 45 osobom, w tym 11 zawodnikom niepełnosprawnym. Nagrody finansowe w kategorii „Trener" przyznano 11 osobom. Nagrody finansowe w kategorii „Działacz Sportu" za działalność społecznikowską i organizatorską, przyznano 1 osobie. Komisja rozpatrywała również kandydatury osób do wyróżnień specjalnych za wyniki sportowe oraz za osiągnięcia w działalności sportowej za 2020 rok, jakimi są statuetki „NIKE", a które dotychczas były wręczane podczas „Koszalińskiej Gali Laurów Sportu". Większość członków Komisji uznała jednak, że tego typu wyróżnienia za 2020 rok nie należy przyznawać, bo wyniki i osiągnięcia sportowe w 2020 roku nie były na tyle wysokie, aby przyznać wyróżnienia specjalne w postaci statuetki „NIKE". Ponieważ nie przyznano najważniejszych wyróżnień za 2020 rok dla Sportowca Roku i Trenera Roku, Komisja postanowiła nie przyznawać także statuetki „NIKE" w kategorii Działacz Sportu. Ze względu na obostrzenia spowodowane pandemią COVID-19, Prezydent Miasta odstąpił od organizacji „Koszalińskiej Gali Laurów Sportu" oraz ze wspólnego spotkania ze sportowcami, trenerami i działaczami, które od kilku lat odbywało się w Filharmonii Koszalińskiej.Decyzją Prezydenta Miasta listy gratulacyjne zostaną przesłane laureatom pocztą, a nagrody finansowe zostaną przelane na konta bankowe.

19 Listopada 2020 godz. 5:54

Art za Arskom Group

Wieczna młodość i kij w mrowisku. Zlatan szokuje nie tylko na boisku

Kiedy debiutował w seniorskim futbolu, Leo Messi był dzieckiem cierpiącym na niedobór hormonu wzrostu, a 14-letni Cristiano Ronaldo przekonywał mamę, żeby odpuścić szkołę na rzecz futbolu, słusznie wierząc, że czeka go świetlana przyszłość. Dzisiaj, mając 39 lat na karku, Zlatan Ibrahimović wciąż jest czołowym napastnikiem świata, liderem klasyfikacji strzelców Serie A, który ma w tym sezonie na koncie tyle goli, co CR7 i Messi razem wzięci. Gra na tyle dobrze, że zasugerował nawet możliwość powrotu do reprezentacji Szwecji. Jaki jest sekret jego długowieczności? Pomimo szalejącej w całej Europie pandemii koronawirusa, prace nad filmem biograficznym o Zlatanie Ibrahimoviciu, opartym na jego głośnej książce „Ja, Zlatan”, idą pełną parą. Twórcy produkcji, która ma trafić do kin jesienią przyszłego roku, zacierają ręce patrząc na obecną formę gwiazdora AC Milan, który łamie wszelkie prawidła dotyczące najlepszego wieku dla piłkarza, będąc znów jednym z czołowych napastników świata. Dzięki jego grze Rossoneri po raz pierwszy od lat poważnie liczą się w walce o mistrzostwo Serie A, a sam Szwed puścił oko do swoich rodaków, sugerując na Instagramie możliwość powrotu do reprezentacji Szwecji, z którą Polska zmierzy się nadchodzących mistrzostwach Europy. Filmowa opowieść będzie skoncentrowana na drodze młodego syna imigrantów z Bałkanów do międzynarodowej kariery, ale historia jego sukcesu wciąż pisze się na naszych oczach. – Zlatan to nie tylko fantastyczny piłkarz, ale też historia nieporównywalna z innymi. Jego podróż z przedmieść Malmö na światowe areny to klasyczna opowieść z gatunku „od pucybuta do milionera”. Chcieliśmy uchwycić całą złożoność jego drogi i podkreślić kluczowe punkty zwrotne, a także kryzysowe momenty – podkreśla współscenarzysta filmu i autor biografii Zlatana, David Lagercrantz. Producenci mają szczęście, że scenariusz prowadzi nas przez życie piłkarza tylko do 23 roku życia, bo w przeciwnym razie musieliby przygotować nie film, tylko wieloodcinkowy serial. I pewnie nie skończyłoby się na jednym sezonie. Rozstania i powroty Sam romans Zlatana z drużyną narodową to materiał na wielogodzinną hollywoodzką opowieść. Odcinek pierwszy: w poszukiwaniu tożsamości. Ibrahimović miał do wyboru aż trzy reprezentacje. Urodził się w Szwecji, jego tata jest Bośniakiem, a mama Chorwatką. Ostatecznie postawił na zespół Trzech Koron, odwdzięczając się w ten sposób krajowi, który go wychował. Odcinek drugi: zespół jednej gwiazdy. Na przestrzeni piętnastu lat rozegrał w żółto-niebieskich barwach 116 spotkań, zdobył 62 bramki i… niczego szczególnego nie osiągnął. Szwedzi ze Zlatanem w składzie przeważnie albo nie kwalifikowali się do wielkich turniejów, albo odpadali w fazie grupowej. Największy sukces ostatnich lat – ćwierćfinał Mistrzostw Świata 2018 – osiągnęli, kiedy Ibry w kadrze zabrakło. – Mundial beze mnie nie ma sensu, nie ma po co tego oglądać. Ale Szwecji będzie łatwiej, przynajmniej zagra bez presji. Ze mną musiałaby walczyć o zwycięstwo, taki mam charakter – mówił przed turniejem, który śledził z loży VIP, jako przedstawiciel jednego ze sponsorów. Okazało się, że faktycznie Szwedom poszło najlepiej od lat, a z turniejem pożegnali się dopiero po porażce w ¼ finału z późniejszymi wicemistrzami, Anglią. Odcinek trzeci: rozstania i powroty. O tym, że Zlatan nie ma łatwego charakteru, nie trzeba nikogo przekonywać. Najlepiej zdają sobie z tego sprawę kolejni selekcjonerzy kadry. Jako pierwszy skonfliktował się z nim Lars Lagerbäck. W 2006 roku przed meczem eliminacji do Euro Ibra wybrał się do klubu nocnego wspólnie z Olofem Mellbergiem i Christianem Wilhelmssonem. Selekcjoner odesłał całe trio do domów za złamanie zasad obowiązujących na zgrupowaniu. I o ile dwaj koledzy posypali głowy popiołem i na kolejnym zgrupowaniu wrócili do łask, o tyle Zlatan uznał, że kara była niesłuszna i rozpoczął kilkumiesięczny bojkot drużyny narodowej. Powrót nie trwał długo. Dwa lata później, po tym jak zespół narodowy nie zakwalifikował się na mundial w RPA, Ibrahimoviciowi odechciało się grać w kadrze. Po kilku miesiącach dał się przekonać do powrotu nowemu selekcjonerowi, Erikowi Hamrenowi, który powierzył mu opaskę kapitańską. Odcinek czwarty: kij w mrowisku. Ostatecznie (?) Zlatan rozstał się z drużyną narodową po Euro 2016, na którym Szwedzi, jako jedna z nielicznych drużyn w nowej formule, nie wyszli nawet z grupy. Od tego czasu Trzy Korony grają lepiej, przestały być uzależnione od jednego zawodnika. Nawet kibicom jego ewentualny powrót nie jest w smak – dziennik Aftonbladet przed mundialem 2018 zrobił ankietę, w której 63% badanych stwierdziło, że jest przeciwne ewentualnemu powrotowi napastnika do kadry. Nie przeszkadza to Zlatanowi w regularnym wkładaniu kija w mrowisko. Po raz ostatni zrobił to niedawno, wrzucając na Instagrama swoje zdjęcie w żółto-niebieskiej koszulce, z podpisem „dawno się nie widzieliśmy”. Medialna burza znowu odżyła, dopiero słowa selekcjonera Janne Anderssona, który przypomniał, że Ibra 4,5 roku temu ogłosił koniec gry w kadrze i nic w tej sprawie się nie zmieniło, uspokoiły sytuację. Na razie, bo Zlatan w takiej formie byłby łakomym kąskiem dla każdej drużyny na świecie. Co ciekawe, w ciągu kilku tygodni, kiedy jego comeback wydawał się realny, kursy u bukmacherów na to, że Szwecja zdobędzie mistrzostwo Szwecji spadły. Obecnie na przykład w firmie Totolotek, u legalnego bukmachera, za jedną złotówkę postawioną na to zdarzenie można zarobić aż sto złotych (minus podatek). To dokładnie taka sama stawka, jak za historyczny triumf biało-czerwonych, którzy zmierzą się ze Szwedami w fazie grupowej. W oczach ekspertów z branży bukmacherskiej, powrót snajpera Milanu byłby tym czynnikiem, który sprawiłby, że Szwedzi byliby nieznacznie lepsi od Polaków. Dogania własną reputację W ostatnich latach eksperci i kibice z całego świata często podnosili głosy, że klasa sportowa Ibrahimovicia nie nadąża za jego wybujałym ego i rozbuchanym gwiazdorskim wizerunkiem. Teksty piłkarza w stylu „To nie Zlatan ma koronawirusa, tylko koronawirus Zlatana” przestały bawić, a zaczęły żenować przez swoje natężenie. Tak jak dawniej żarty o Chucku Norrisie. O ile jednak odtwórca roli „Strażnika Teksasu”, wbrew pogłoskom, pewnie jednak nie byłby w stanie trzasnąć drzwiami obrotowymi czy kozłować piłką lekarską na plaży, o tyle Ibrahimović swoją dyspozycją w wieku 39 lat udowadnia, że jednak ma w sobie coś nadludzkiego. Przede wszystkim jest to nadludzka pasja do pracy. – Cierpię, kiedy trenuję, ale kocham to cierpienie. Od najmłodszych lat musiałem robić więcej niż inni. Bez tego nie byłbym Zlatanem – podkreśla „Ibrakadabra”. Wszystkim wydawało się, że kiedy w wieku blisko 37 lat wyjeżdżał za ocean, żeby grać w MLS, rozpoczął właśnie epilog pięknej piłkarskiej historii. Kiedy jednak kibice powoli dojadali popcorn i szykowali się na napisy końcowe, okazało się, że bohater dopiero się rozkręca. Oby ostatnie fragmenty tej epickiej historii nie koncentrowały się na ucieraniu nosa Polakom. Jednego, Krzysztofa Piątka, już pozbawił nadziei na zrobienie kariery na San Siro. Oby Jens Andersson dalej uparcie trwał w postanowieniu o nieprzywracaniu Ibrahimovicia do drużyny narodowej, bo „skrzywdzeni” na Euro mogą zostać nasi kolejni rodacy.

10 Września 2020 godz. 12:01

Art za Arskom Group

Od bombardowań Belgradu po dyskwalifikację z US Open. Novak Djoković – dziecko wiecznej wojny

Tenisowy mistrz. Rozkapryszony dzieciak. Człowiek z obsesją zwycięstwa. Antyszczepionkowiec. Filantrop. Furiat. Dziecko wojny. To nie skład dziwacznej drużyny, tylko niezwykle skondensowany opis jednego sportowca – Novaka Djokovicia. Serba, który niedawno za pozornie błahe przewinienie został zdyskwalifikowany z wielkoszlemowego US Open. I który przez ostatnie lata uczciwie na to wykluczenie zapracował, zniechęcając do siebie znaczną większość tenisowego świata. Tego, który zawsze będzie „tym trzecim”, nawet jeśli zostanie sam na szczycie. Pojawił się na wielkiej tenisowej scenie, kiedy klucze do serc kibiców były już rozdane. Większa część była w rękach szwajcarskiego gentlemana Rogera Federera, nieco mniejsza jego największego rywala, prostolinijnego Hiszpana Rafaela Nadala. Novak Djoković ze swoją wielką sportową klasą pojawił się w niewłaściwym miejscu i niewłaściwym czasie. Z wielkim prawdopodobieństwem zakończy karierę jako najwybitniejszy zawodnik w historii. Już dziś pod względem liczby wielkoszlemowych triumfów depcze po piętach dwóm wielkim rywalom, a jest od obu młodszy i mniej wyeksploatowany. Jednak najważniejszą dla siebie walkę od lat przegrywał. – Ma bolesną zadrę w sercu, bo chce by cały świat go kochał, a tak się nie dzieje – analizował John McEnroe, legendarny tenisista. Amerykański dziennikarz Ben Rothenberg szedł jeszcze dalej, twierdząc, że najmocniej wspierana przez kibiców trójka tenisistów na świecie to Federer, Nadal, i ten, który akurat gra przeciwko Djokoviciowi. Przez ostatnie miesiące „Nole” zajmował się głównie wbijaniem kolejnych gwoździ do swojej wizerunkowej trumny, zaczynając od organizowania pokazowych turniejów tenisowych na Bałkanach, w trakcie których ignorował wszelkie reguły bezpieczeństwa epidemicznego, a kończąc na kompletnie przypadkowym i ekstremalnie głupim uderzeniu sędziny liniowej piłką, co kosztowało go przeszło ćwierć miliona dolarów w nagrodach i – prawdopodobnie – wielkoszlemowy tytuł. Lokalny bohater, globalny wróg publiczny Analizując dane z Google, Djoković jest najpopularniejszym tenisistą w siedmiu krajach: Serbii, Czarnogórze, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, Słowenii, Kosowie i Macedonii Pólnocnej. Na Bałkanach to lokalny bohater, filantrop wspierający lokalne społeczności, którego fundacja zbudowała 43 przedszkola i wyszkoliła ponad 1500 nauczycieli. Serb miał 12 lat, kiedy przeżył naloty sił NATO, bombardujących jego rodzinny Belgrad. Trenował gdzie tylko mógł, odbijając tysiące razy piłkę o ściany zrujnowanego basenu. Nigdy nie porzucił marzenia o wielkoszlemowym tytule. O byciu największym. O pójściu w ślady Pete’a Samprasa, zwycięzcy Wimbledonu w 1993 roku – pierwszego wielkiego turnieju oglądanego przez małego „Nole”. Jego drogę do wielkości znakomicie pokazała Polka Zuzanna Szyszak w nagrodzonym m.in. na festiwalu w Palermo krótkometrażowym filmie animowanym „Ajde!”. – Brakuje mi słów po obejrzeniu „Ajde The Movie”. Ten film przywołał tyle wspomnień, że popłakałem się ze wzruszenia. Jestem zaszczycony tym dziełem sztuki. Zuzanno, zrobisz jeszcze wiele niesamowitych rzeczy w swoim życiu. Kawał dobrej roboty! – napisał po jego obejrzeniu sam Djoković. To był 2015 rok. W oczach kibiców był „tym trzecim”, ale miał spore grono niezwykle zaangażowanych i wiernych fanów, takich jak polska animatorka. Przez te pięć lat tak bardzo zależało mu na uwielbieniu tłumów, że większość całkowicie do siebie zniechęcił. Jak postawiony na głowie Faust: jest częścią tej siły, która wiecznie dobra pragnąc, wiecznie czyni zło. A wszystko zaczęło się od niezwykłego pokazu siły mentalnej, czyli finału US Open w 2015 roku. Tam Djoković zmierzył się z 23 tysiącami rywali. Jednym z nich był Roger Federer, resztę stanowili zachowujący się skandalicznie amerykańscy kibice. Serb zagrał genialnie. Wygrał. Dał pokaz absolutnie kosmicznego tenisa. – Kiedy krzyczeli „Roger, Roger!” wmawiałem sobie, że krzyczą „Novak, Novak!”. Czasami coś takiego daje mi dodatkowego kopa, ale szczerze mówiąc wolałbym mieć trybuny po swojej stronie – przyznawał tenisista. Pokonany przez koronawirusa Po Serbie było doskonale widać, że brak wsparcia trybun nie jest mu w smak. Gorąca, bałkańska krew buzowała w nim, kiedy słyszał gwizdy pod swoim adresem, spowodowane tylko tym, że nie jest Federerem czy Nadalem. Przez lata to w sobie gromadził, aż wreszcie przestał sobie radzić z rolą wroga publicznego, którym stał się zanim tak naprawdę zrobił cokolwiek złego. Więc zaczął coraz bardziej wczuwać się w narzuconą rolę czarnego charakteru. W 2016 roku podczas ATP Finals w przypływie frustracji uderzył piłką w trybuny. Szczęśliwie trafił w puste krzesełko. Zapytany przez dziennikarza, czy nie boi się dyskwalifikacji, wyśmiał go, twierdząc, że równie dobrze mogą rozmawiać o tym, co by było gdyby w hali spadł śnieg. W tym samym czasie coraz głośniej zrobiło się o wyznawanych przez niego pseudonaukowych teoriach. Współpracował z „duchowym guru” Pepe Imazem, urazy leczył końskim łożyskiem u kontrowersyjnej znachorki Marijany Novaković, dzielił się ze światem „mądrościami” dotyczącymi uzdrawiającej mocy bośniackich piramid słońca, czy o cząsteczkach wody reagujących na emocje. O ile zamieniając treningi na medytację zaszkodził wyłącznie swojej formie sportowej, o tyle jego działania od wybuchu pandemii koronawirusa były niebezpieczne dla szerokiego grona odbiorców. Nie przestrzegając zaleceń dotyczących izolacji społecznej zorganizował na Bałkanach pokazowe tenisowe turnieje Adria Cup. Kiedy pół świata siedziało zamknięte w domach, „Nole” i spółka nie tylko grali w tenisa, ale też balowali do białego rana. Efekt? Djoković, jego żona, Viktor Troicki, Borna Corić i Grigor Dimitrow złapali koronawirusa. – Nie pytajcie mnie już o moje głupie zachowania. On przebił wszystko – skomentował znany jako największy tenisowy badboy Nick Kyrgios. Można zaryzykować stwierdzenie, że gdyby nie wieloletnia walka z całym światem – i zdrowym rozsądkiem – tenisowe władze może spojrzałyby przez palce na kompletnie przypadkowe uderzenie piłką sędzi liniowej w meczu US Open. Po ostatnich koronawirusowych ekscesach Djokovicia ten wybryk był dla nich jak gwiazdka z nieba. Regulamin w jasny sposób pozwalał go zdyskwalifikować, co bez większego zastanowienia szefowie rozgrywek zrobili, korzystając z wymarzonej okazji do utarcia nosa krnąbrnemu zawodnikowi. A że przy okazji turniej medialnie stracił? Że o tryumf bije się tylko grono młodych, wygłodniałych wilczków, bez wielkich gwiazd? Parafrazując Lorda Farquaada, głównego antagonistę z filmu „Shrek”, zdyskwalifikowanie Novaka było dla tenisowych decydentów „poświęceniem, na które są gotowi”. Przyszłość pod znakiem zapytania US Open wchodzi w decydującą fazę, już bez swojej największej gwiazdy. Na placu boju pozostali zawodnicy drugiego szeregu, będący melodią przyszłości. Legalny bukmacher, firma Totolotek, widzi u mężczyzn faworytów w Daniilu Miedwiediewie (za złotówkę postawioną na jego końcowe zwycięstwo można zarobić 2,25 minus podatek) oraz Dominiku Thiemie, na którego triumf kurs w Totolotku wynosi 2.5. Niżej oceniane są szanse Saszy Zwieriewa (kurs 4.0), a kompletnie bez szans jest wg bukmacherów Pablo Carreno-Busta (do wygrania aż 15 złotych za jedną złotówkę postawioną na jego zwycięstwo, minus podatek). Do momentu niefortunnego incydentu murowanym faworytem był oczywiście Djoković. Sam przez swoją głupotę stracił co najmniej ćwierć miliona dolarów, a gracze, którzy na niego stawiali też mocno dostali po kieszeni. Dla Serba to jednak najmniejszy z problemów. Straty wizerunkowe są nieporównanie większe. Uderzając piłką Bogu ducha winną kobietę ostatecznie dokonał swojej transformacji z postaci na siłę wtłoczonej w rolę wroga publicznego, do pełnokrwistego czarnego charakteru, którym stał się na własne życzenie. Misja wyprowadzenia jego wizerunku na prostą jest na tyle straceńcza, że tym razem naprawdę przydałby mu się szaman, znachor, guru, albo piramidy słońca.

Wybory w PO: I wszystko jasne - Tusk, Geblewicz, Sobieraj

Donald Tusk wybrany na przewodniczącego PO. Poparło go aż 97,4 proc. głosujących. Liderem zachodniopomorskich struktur PO został Olgierd Geblewicz, który uzyskał aprobatę blisko 93% głosujących. Na szefa struktur powiatowych w Koszalinie wybrano stosunkiem głosów 178 do 75 Tomasza Sobieraja. Szefami regionów PO wybrani zostali: Michał Jaros (dolnośląskie), Tomasz Lenz (kujawsko-pomorskie), Stanisław Żmijan (lubelskie), Waldemar Sługocki (lubuskie), Cezary Grabarczyk (łódzkie), Jan Grabiec (mazowieckie), Andrzej Buła (opolskie), Zdzisław Gawlik (podkarpackie), Krzysztof Truskolaski (podlaskie), Mieczysław Struk (pomorskie), Wojciech Saługa (śląskie), Artur Gierada (świętokrzyskie), Jacek Protas (warmińsko-mazurskie), Rafał Grupiński (wielkopolskie), Olgierd Geblewicz (zachodniopomorskie).

Ul. Traugutta zamknięta dla ruchu!

Zamknięto właśnie dla ruchu ul. Traugutta. Jej nawierzchnia jest sfrezowana, a studzienki kanalizacyjne znajdują się obecnie wyżej od nawierzchni. Silne opadu deszczu sprawiły, że stoi tam woda, która nie ma jak odpłynąć. Stwarza to duże niebezpieczeństwo i dlatego ZDiT zdecydował się zamknąć ulicę.

Port w Ustce może być bazą serwisową farm wiatrowych PGE

Przedstawiciele PGE, PGE Baltica oraz Miasta Ustka podpisali list intencyjny w sprawie możliwości utworzenia zaplecza serwisowego dla planowanych morskich farm wiatrowych w Porcie Morskim w Ustce. Port Morski w Ustce jest jedną z możliwych lokalizacji bazy obsługowo-serwisowej dla planowanych inwestycji w morskie farmy wiatrowe na Morzu Bałtyckim. Na korzyść tej lokalizacji przemawia położenie portu w stosunku do planowanych farm wiatrowych, jego wielkość, dobre warunki nawigacyjne, dostępność terenów inwestycyjnych, a także pozytywne nastawienie władz miasta oraz Zarządu Portu w stosunku do planowanego przedsięwzięcia. „Jako gospodarz miasta cieszę się z nowych możliwości gospodarczych dla Ustki, chcemy je efektywnie wykorzystać. Cieszy mnie także deklarowane przez PGE wsparcie naszych działań w celu przebudowy usteckiego portu wraz z budową dojazdu do niego z ominięciem centrum miasta. Liczę także na zaangażowanie PGE w realizację projektów społecznych, tak potrzebnych naszym mieszkańcom” – podsumowuje burmistrz Jacek Maniszewski. PGE wraz z Ørsted realizuje budowę największej farmy wiatrowej w polskiej części Morza Bałtyckiego. Projekt Morskiej Farmy wiatrowej Baltica o łącznej mocy 2,5 GW. W ramach wspólnego projektu PGE odpowiada m.in. za wybudowanie i działalność operacyjną portu serwisowego, który stanie się bazą dla wspólnie realizowanych morskich farm wiatrowych. Port w Ustce, obok portu w Łebie, jest jednym ze wskazanych w Krajowym Planie Odbudowy, gdzie podkreślono, że sektor morskiej energetyki wiatrowej stanowi szansę dla rozwoju gospodarczego Polski, w tym zbudowanie i rozwój tzw. local content, którego kluczowym elementem jest budowa infrastruktury portowej, służącej budowie, a następnie eksploatacji morskich farm wiatrowych.

WIADUKT: Oświadczenie prezydenta Koszalina

Piotr Jedliński, prezydent Koszalina zabrał w końcu głos - w mediach społecznościowych - po katastrofie budowlanej, do której doszło podczas rozbiórki wiaduktu usytuowanego na al. Monte Cassino. Moim priorytetem zawsze było bezpieczeństwo mieszkańców. Stąd wynikała m.in. trudna i budząca emocje decyzja o zamknięciu i wyłączeniu z ruchu wiaduktu w ciągu al. Monte Cassino. Sytuacja, do której wczoraj doszło, nigdy nie powinna mieć miejsca. Całkowicie się zgadzam z wszystkimi, którzy tak twierdzą. Ja też tak uważam. Jednak najważniejszą dla mnie wiadomością jest informacja, że nikomu nic się nie stało. Zapewniam, że organizując proces inwestycji i wybierając wykonawcę rozbiórki oraz budowy nowego wiaduktu miasto od początku działało zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przeprowadzony przetarg wyłonił wykonawcę o bardzo dużym doświadczeniu i wysokich kompetencjach. Dołożę wszelkich starań, aby szczegółowo ustalić jak doszło do tego niebezpiecznego zdarzenia. Jeszcze dziś wezwę wykonawcę do złożenia wyjaśnień, dlaczego miasto nie zostało przez niego poinformowane, że przyjęta technologia wyburzania może być w jakikolwiek sposób niebezpieczna dla ruchu na ul. Batalionów Chłopskich. Gdybyśmy taką informację posiadali, z pewnością ten ruch byłby wyłączony, tak jak w przypadku ul. Dąbrowskiego. Zwrócę się także do Prokuratury z wnioskiem o uznanie gminy Miasto Koszalin jako pokrzywdzonej w przedmiotowej sprawie. Zlecę także swoim służbom dokładne sprawdzenia stanu instalacji w okolicy oraz zwrócę się do wykonawcy, by sprawdził bezpieczeństwo znajdujących się w pobliżu budynków mieszkalnych i obiektów użyteczności publicznej. Liczę, że Prokuratura przeprowadzi skuteczne i szybkie postępowanie w tej sprawie. To pozwoli na jak najszybszy powrót do prac związanych z budową nowego wiaduktu i udrożnienie ruchu na ul. Batalionów Chłopskich. Sprawa zostanie dogłębnie wyjaśniona. Będę Państwa informował na bieżąco o sytuacji związanej z wczorajszym wydarzeniem.

PKP: Opóźnienia pociągów

PKP informuje o opóźnieniach w kursowaniu pociągów. Złe warunki atmosferyczne spowodował nawet wstrzymanie ruchu pociągów i wprowadzenia zastępczej komunikacji. Aż 93 min opóźnienia notuje na stacji Koszalin pociąg relacji Poznań Główny - Słupsk. Planowany odjazd pociągu ze stacji Koszalin 9.23. Po ok. pół godziny opóźnienia mają pociągi relacji Gdańsk Główny - Szczecin Główny oraz Szczecin Główny - Olsztyn Główny.

Koszalin: Trwa rozbiórka wiaduktu

Park pełen śmieci

Koszalin: Kierowcy narzekają na korki. Winne remonty i przebudowa wielu ulic

PWSZ Koszalin: Budowa nowej hali sportowej nabiera tempa

Kredytobiorcy rezygnują z procesów frankowych w obawie przed wysokimi kosztami. Teraz będą mogli je wytoczyć bez kosztów i opłat początkowych

Zapalono ogień olimpijski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie Pekin 2022

KONCERT WIEDEŃSKI Z KLASĄ I HUMOREM - niezwykła propozycja muzyczna na jesienny wieczór

Od nowego roku wejdzie w życie nowa ustawa o rolnictwie ekologicznym. Rozszerzy ona zakres kar za stosowanie nieprawdziwych oznaczeń „eko” czy „bio” w reklamach

Pokaż tydzień

1

10:50 - Chór Canzona wystąpi w niedzielę w koszalińskiej katedrze

Jutro:

1

18:30 - Filharmonia: Pierwszy symfoniczny koncert w październiku

Galerie Wideo Kup bilet z eKoszalin

Najnowsze

Wybory w PO: I wszystko jasne - Tusk, Geblewicz, Sobieraj

Donald Tusk wybrany na przewodniczącego PO. Poparło go aż 97,4 proc. głosujących. Liderem zachodniopomorskich struktur PO został Olgierd Geblewicz, który uzyskał aprobatę blisko 93% głosujących. Na szefa struktur powiatowych w Koszalinie wybrano stosunkiem głosów 178 do 75 Tomasza Sobieraja.

Superliga PGNiG: Trzy punkty dla Piotrcovii

Odrobiny szczęścia i skuteczności zabrakło szczypiornistkom Młynów Stoisław Koszalin w meczu 7. serii PGNiG Superligi. Uległy u siebie Piotrcovii Piotrków Trybunalski 22:25.

Judoka KSJ Gwardia Koszalin, Aleks Hoppe walczy w Maladze

Dziesięcioro Polaków znajduje się na liście startowej turnieju European Judo Open w Maladze. Dla części naszych reprezentantów to ostatni sprawdzian przed Młodzieżowymi Mistrzostwami Europy w Budapeszcie (5 – 7 listopada). - W Hiszpanii startować będą Izabella Socha -57kg, Maria Bączek -70kg oraz Anna Dąbrowska -63kg, Karolina Miller -70kg, Kinga Wolszczak +78kg oraz z grona judoków Adam Stodolski -73kg, Ksawery Morka -73kg, Sebastian Marcinkiewicz -81kg, Aleks Hoppe -81kg, Sebastian Ołdak -90kg – mówi trener Paweł Zagrodnik, nowy szkoleniowiec kobiecej reprezentacji.

Polecamy

Protest: My zostajemy w UE! #Koszalin

W niedzielę o godz. 18:00 na koszalińskim Rynku Staromiejski rozpocznie się manifestacja mająca na celu sprzeciwi działaniom rządzących i zmierzaacych do wyprowadzenia Polski z UE.Nie ma naszej zgody na #Polexit!

TOP galeria

PWSZ Koszalin: Budowa nowej hali sportowej nabiera tempa

Trwa budowa nowej hali sportowej wraz z łącznikiem. Projekt obejmuje także przebudowę istniejącej sali gimnastycznej na aulę audytoryjną oraz zagospodarowanie terenu i zakup sprzętu. Inwestycja, którą wykonuje koszalińska firma 'KOBET" ma przede wszystkim poprawić jakość praktycznej nauki na obecnie funkcjonujących wydziałach oraz zachęcić do jej rozpoczęcia na planowanych do uruchomienia kierunkach. Inwestycja będzie realizowana w trybie zaprojektuj i wybuduj. Skorzysta z niej blisko 100 studentów z kierunków: fizjoterapia, ratownictwo medyczne i pielęgniarstwo. Wartość inwestycji to ok. 16 mln złotych. - To jest największa inwestycja w historii PWSZ. Nie ukrywamy, że bardzo potrzebujemy porządnej hali sportowej, gdyż obecnie zajęcia są prowadzone w małej auli. Ponadto chcemy stworzyć także lepsze warunki na organizację konferencji, szkoleń, spotkań i zajęć dla studentów. Przed nami etap związany z przetargami i budowa w 2020 roku - zaznaczył rektor uczelni Jan Kuriata.

TOP wideo

Zapalono ogień olimpijski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie Pekin 2022

greckiej Olimpii zapłonął ogień, od którego rozpalony zostanie znicz podczas ceremonii otwarcia zimowych igrzysk w Pekinie (4-20 lutego). We wtorek w Atenach pochodnię przejmą organizatorzy przyszłorocznej imprezy.

Popularne:

Koszalin: Wkrótce wiadukt na al. Monte Cassino zniknie nam z oczu

Koszalin: Ul.Traugutta wyłączona dla Komunikacji Miejskiej

WIADUKT: Oświadczenie prezydenta Koszalina

Park: Wstyd zamiast dumy

Ul. Traugutta zamknięta dla ruchu!

Trwa remont blisko 90-metrowej odnogi pieszo-jezdnej ul. Głowackiego

Szpital: Tablica upamiętniającą założycielkę koszalińskiego szpitala

Koszalin Ul. Dąbrowskiego zamknięta

Sesja: 340 tys. zł. na modernizację chodników

Trwa budowa Centrum Opieki Długoterminowej w SZGiChP w Koszalinie

Judoka KSJ Gwardia Koszalin, Aleks Hoppe walczy w Maladze

Koszalinianie wzięli udział w akcji: "Wolne Sądy, Wolni Ludzie"

Policjanci zlikwidowali plantację konopi indyjskich a jej właściciel dostał trzy miesiące aresztu

ZUS: Zmiany w zasiłkach

Prawo.pl: Będzie można zbudować dom bliżej cmentarza

Koszalin: Na ul. Asnyka wymieniają rury. Gazowe.

ZUS: Pierwsze „czternastki" już w październiku

Jak zabezpieczyć komputer przed cyberprzestępcami?

Wsparcie dla Domów Pomocy Społecznej

Nie zatrzymał się do kontroli, prowadził pod wpływem środków i miał aktywny zakaz prowadzenia pojazdów

Najnowsze wiadomości:

Wybory w PO: I wszystko jasne - Tusk, Geblewicz, Sobieraj

Ul. Traugutta zamknięta dla ruchu!

Port w Ustce może być bazą serwisową farm wiatrowych PGE

WIADUKT: Oświadczenie prezydenta Koszalina

PKP: Opóźnienia pociągów

Wichura: Masowe wyłączenia prądu

Dziś potężne wichury i burze z gradem

Nabór wniosków w ramach projektu „Wsparcie dzieci z rodzin pegeerowskich w rozwoju cyfrowym – Granty PPGR”

Koszalin: Ul.Traugutta wyłączona dla Komunikacji Miejskiej

Nie zatrzymał się do kontroli, prowadził pod wpływem środków i miał aktywny zakaz prowadzenia pojazdów

Plejada, wydawca portalu, informuje, iż rozpowszechnianie jakichkolwiek artykułów i materiałów zamieszczonych w portalu www.ekoszalin.pl jest dozwolone wyłącznie z zachowaniem warunków korzystania z treści. Użycie treści wykraczające poza ww. warunki, w jakikolwiek sposób, jest zabronione bez pisemnej zgody firmy Plejada. Dowiedz się, w jaki sposób możesz uzyskać licencję na wykorzystanie treści.

Naruszenie tych zasad jest łamaniem prawa i grozi odpowiedzialnością karną.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Plejada . Koszalin 2012 - 2021.

Reklama Kontakt Polityka prywatności ekoszalin.pl