Spotted, Harlem Shake, Gangnam style

W internecie pojawiła się nowa zabawa, po różnego rodzaju łańcuszkach, Harlem Shake'ach, itd. na portalach społecznościowych możemy zaobserwować nową rozrywkę "Splash", w której bardzo chętnie biorą udział gwiazdy show-biznesu, w tym również nie brakuje koszalińskich akcentów. W zabawę zostali już wciągnięci m.in. Igor Milicić, Adam "Rubik" Zalewski, czy Zosia Karbowiak. W zabawie głównie chodzi o tworzenie nagrań na których widać jak dana osoba oblewa się wodą, po czym nominuje następne osoby do oblania się wodą. Wskazana osoba ma 48 godzin, aby nagrać podobny filmik, na którym wylewa na siebie "wiadro" lodowatej wody. Jeśli dana osoba nie przyjmie wyzwania musi postawić osobie, która ją wskazała obiad.   Z koszalińskiego świata sportu nominowania otrzymali już Igor Milicić szkoleniowiec AZS-u Koszalin i dyrektor akademików Piotr Kwiatkowski, którzy musieli odpowiedzieć na wyzwanie Piotra Dąbrowskiego i Krzysztofa Szubargi. Ponadto nominowali kolejne osoby. Należy wspomnieć, że Milicić razem z Kwiatkowskim swoje zadanie zrealizowali o godzinie 7:00 rano na terenie Apartamentowca Dune w Mielnie. Warto jeszcze dodać, że Igor Milicić nominował do udziału m.in. Stein'a Christian'a Andestad'a Knutsen'a (red.właściciela apartamentowca Dune i jednocześnie sponsora akademików), ZAŚ Kwiatkowski nominował kierownika drużyny Marcina Kubiaka, prezesa stowarzyszenia NASZ AZS Mariusza Zielińskiego i prezesa AZS-u Koszalin - Marcina Kozaka. Jeśli powyższe osoby przyjmą wyzwanie, oczywiście poinformujemy państwa o tym.    Filmik Igora Milicić'a i Piotra Kwiatkowskiego:     Ponadto udział w zabawie wzięli już m.in Adam Rubik Zalewski, Zosia Karbowiak, Piotr Dąbrowski czy Krzyszfof Szubarga (red. filmiki podanych osób mogą państwo zobaczyć na ich profilach społecznościowych, niestety nie ma jeszcze sposobu na kopiowanie filmików z facebook'a na strony internetowe). 

„Koszalin is also happy” to nowy teledysk, który promuje nasze miasto. Klip, w którym mógł wystąpić każdy chętny, był kręcony w wielu miejscach w Koszalinie. Teledysk powstał do piosenki Pharrella Williamsa pt. „Happy”. Jest to tzw. taneczny flash mob – niewyreżyserowany, lecz spontaniczny. Pomysłodawcami w/w akcji byli: Hania Walker oraz Igor Matwijcio. Koszalińska wersja „Happy” była kręcona m.in. w Radiu Jantar i Kreślarni, w okolicach Atrium Koszalin, Galerii Emka oraz teatru, a także w parku i obok Filharmonii Koszalińskiej. W teledysku mógł wziąć udział każdy. Nie liczyła się choreografia, tylko spontaniczny i radosny taniec w rytm utworu wspomnianego Pharrella Williamsa.   Zapraszamy do obejrzenia koszalińskiej wersji „Happy” H. Walker i I. Matwijcio:     Warto dodać, że nasze miasto stało się podwójnie szczęśliwe, gdyż na pomysł nakręcenia teledysku do utworu Pharrella Williamsa wpadł również Marcin Golik z kreatywnie.org. Wystąpili w nim m.in. tancerze ze studia Feel The Noise z Koszalina oraz ze studia Magnetica ze Sławna, raper B.A.D., piłkarki ręczne Energi AZS Koszalin, a także mieszkańcy naszego miasta (wybrani przez M. Golika).   Zapraszamy do obejrzenia koszalińskiej wersji „Happy” M. Golika:  

„Koszalin is also happy” to nowy teledysk, który będzie promował nasze miasto. Klip będzie kręcony 8 lutego br. Każdy może wziąć udział w tym wydarzeniu! Teledysk powstanie do piosenki Pharrella Williamsa pt. „Happy”. Będzie to tj. taneczny flash mob – niewyreżyserowany, lecz spontaniczny. Wszystko zaczęło się od nietypowego klipu wspomnianego artysty. Wokalista śpiewa i tańczy na ulicach Los Angeles. W wielu scenach pojawiają się roześmiani mieszkańcy tego miasta, którzy również tańczą. Pomysł ten „podłapało” wiele osób. Całkiem niedawno powstawały różne odsłony „Harlem Shake”. Natomiast obecnie furorę robi właśnie piosenka „Happy”. Swoją wersję teledysku do tego utworu nakręcili już przedstawiciele m.in. Warszawy, Poznania, Wrocławia czy Trójmiasta.   Pomysłodawcami w/w akcji są Hania Walker oraz Igor Matwijcio. Koszalińska wersja „Happy” będzie kręcona w sobotę (08.02) w centrum miasta, w okolicach Atrium Koszalin, Galerii Emka oraz teatru, przy ptakach Hasiora, a także w parku i obok Filharmonii Koszalińskiej. W teledysku może wziąć udział każdy. Nie liczy się choreografia, tylko spontaniczny i radosny taniec w rytm utworu Williamsa.   „Koszalin is also happy” ma być gotowy do 15 lutego br. Warto dodać, że nasze miasto stanie się podwójnie szczęśliwe, gdyż na pomysł nakręcenia teledysku do utworu „Happy” wpadł również Marcin Golik z kreatywnie.org. Wystąpią w nim m.in. tancerze ze studia Feel The Noise z Koszalina oraz ze studia Magnetica ze Sławna, a także inni mieszkańcy naszego miasta (ekipa jest już zebrana).   Powstała już nawet zapowiedź projektu Golika, którą można obejrzeć poniżej:  

Minione niedawno święta były przede wszystkim czasem spotkań rodzinnych, często z ludźmi niewidzianymi od lat. Byliśmy dla siebie mili, życzyliśmy sobie jak najlepiej. Czy były to życzenia szczere? Niech każdy wejrzy sam w siebie. Często zdarza się że mówimy - znowu święta, znowu trzeba będzie się uśmiechać i koniecznie być miłym. Buntujemy się, ale nic z tym nie robimy. Dlaczego tak jest? „Kiedy jednostka gra jakąś rolę, oczekuje od obserwatorów, że wrażenie, jakie pragnie w nich wywołać, odbiorą zgodnie z jej zamysłem.”   Najprostszym przykładem potwierdzającym ten cytat będzie gra aktorów. Osoba, która wciela się w rolę jakiegoś bohatera w filmie, czy w teatrze, chce jak najwierniej oddać jego osobowość, uczucia.. Pragnie, aby widownia utożsamiała się z jego postacią, współczuła jej, przeżywała emocję razem z nią. Także w życiu codziennym można spotkać przypadki ogrywania „roli”. Wiele osób zakłada „maskę”, udając, kogoś, kim nie są, lub coś, czego naprawdę nie chcą, nie czują.. Niejednokrotnie zdenerwowała mnie pewna rzecz bądź osoba i choć miałem ochotę o tym komuś powiedzieć, krzyknąć.. Zostawiłem to w sobie. Udawałem, że wszystko jest w porządku, „nałożyłem” swego rodzaju „maskę”. Wiele osób tłumi w sobie emocje, nie mówiąc, co naprawdę czują, czy uważają. Jest wiele przypadków, gdy po prostu lepiej jest uniknąć tematu, udając, że jest wszystko dobrze, zamiast robić z siebie „ofiarę”.   Ludzie mają skłonność do wyolbrzymiana swojej pracy. Często, aby podkreślić trud, jaki włożyli w daną czynność dramatyzują opisując jak ciężko musieli pracować, aby ją wykonać. Przykładem może być chociażby student, który ma do napisania pracę na dany przedmiot. Zamiast powiedzieć np. „napisanie pracy zajęło mi godzinę”, może powiedzieć np., „aby napisać tę pracę musiałem pójść do biblioteki, tam godzinę szukałem odpowiedniej książki, następnie musiałem wracać na nogach godzinę do domu, bo nie było autobusu powrotnego, później siedziałem całą noc pisząc tę pracę, ale w końcu mi się udało”. W tym przykładzie podkreślamy jak bardzo musieliśmy się poświęcić, aby napisać tę pracę, której zrobienie tak naprawdę zajęło nam godzinę.   Często, aby coś osiągnąć „pokazujemy się” w „lepszym lub gorszym świetle”. Osoba, która chce zdobyć pracę wspomina tylko o swoich sukcesach. Nie powiemy przecież np. „zawaliłem ważny kontrakt, dlatego musiałem odejść z firmy”. O wiele lepiej odebrane będą słowa takie jak np. „pragnę rozwijać swoje umiejętności, a to zapewni mi praca w nowej firmie”. Kiedyś, gdy chciałem pojechać na koncert, a wiedziałem, że moi rodzice są temu przeciwni nie siedziałem bezczynnie, zostawiając brudny pokój, przynosząc złe oceny.., lecz pozmywałem naczynia, wyrzuciłem śmieci, pokazywałem otrzymane piątki w szkole.. Krótko mówiąc pokazywałem się w „lepszym świetle”, co za skutkowało tym, że rodzice zgodzili się, na mój wyjazd.   W wielu sytuacjach chcąc uniknąć konsekwencji zatajamy prawdę, nie mówimy jej do końca, bądź po prostu kłamiemy. Jest to o tyle ryzykowne, że gdy inni odkryją naszą intrygę, będzie nam bardzo trudno zdobyć na nowo ich zaufanie. Jednakże są kłamstwa postrzegane lepiej i gorzej przez społeczeństwo. Czym innym jest powiedzieć żonie, że jedzie się w delegację, a tak naprawdę udać się z kolegami np. na mazury, zaś, czym innym będąc gościem na przyjęciu chwalić gospodarza, gdy tak naprawdę uważa się przyjęcie za beznadziejne. Przykładem może być sytuacja, gdy dwóch przyjaciół rozwala witrynę w sklepie, policja łapie jednego, a ten utrzymuję wersję, że wybił tę witrynę sam, biorąc całą winę na siebie. Jeden z przyjaciół chciał się poświęcić, drugi zaś bojąc się konsekwencji nie przyznał się, że także brał udział w tym wykroczeniu. Choć obaj wiedzą, że prawda jest inna, zatajają ją.   W obecnym społeczeństwie można zauważyć, że często idealizujemy nasze czyny, chcemy na siłę wzbudzić czyjś podziw czy zainteresowanie, a także w celu uzyskania własnych korzyści -kłamiemy. Często używamy tych „sposobów”, aby spełnić oczekiwania innych ludzi wobec nas samych. W dzisiejszych świecie, „w którym główne role gramy my sami oraz postacie nas otaczające. Istnieją jednostki, które całkowicie utożsamiają się z graną przez siebie rolą, jak i takie, które zachowują do niej zupełny dystans.”