„COCOON"

Nowa wystawa Macieja Frydrysiaka, swym tytułem odwołuje się do naturalnego stadium owada, w jakim przeistacza się w poczwarki w dorosłe imago. Artysta przedstawia na dziesięciu fotografiach modelki, zamknięte w tekstylnych kokonach, których zarysy są wydobyte za pośrednictwem światła i cienia.

Te niezwykłe akty, tajemnicze, niejednoznaczne, wymuszają intymność odbioru. Kobieta jest tu podstawą obrazu, jego konstrukcją a jednocześnie niewidzialnym żywiołem. Kokon jest zabezpieczeniem anonimowości, wydziela strefę wewnętrzną dla zamkniętej w środku postaci. Jest osłoną dającą ochronę przed światem zewnętrznym i poszukującym wzrokiem odbiorcy. Za pośrednictwem kokonu artysta sygnalizuje lęki cywilizacyjne człowieka nowej epoki.

W roku 1991, Faith Popcorn, amerykańska futurolożka opisała nowy trend życia cocooning, polegający na odcięciu się od zewnętrznego świata we własnej, zamkniętej bezpiecznej przestrzeni. Dziś ten sposób życia jest częstym wyborem, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, a do jego popularyzacji przyczynia się rozwój Internetu. Zamknięcie w czterech ścianach własnego mieszkania i utrzymywanie kontaktu ze światem za pomocą cyfrowego medium, pozwala odnaleźć zagubione „ja". Paradoksalnie bowiem wśród szumu informacyjnego najtrudniej odnaleźć odpowiedź na pytanie „kim jestem?".

Przebywanie w kokonie przyśpiesza poznanie własnych ograniczeń i umożliwia dotarcie do źródła kreacji. Z tej perspektywy, fotografie stają się misterium przemiany, tajemnicą istniejącą między odbiciem na powierzchni materiału i rzeczywistością. Kokony pełnią także rolę maskującą, dzięki nim modelki zostały zahibernowane w osobistej przestrzeni i czasie. Przepoczwarzanie się kobiety, wydobyte za pomocą wypukłości ludzkiego ciała, przypomina abstrakcyjną konstrukcję, z której narodzi się ład i piękno.

Właśnie ta „tekstylna granica" między bezpieczną strefą a otoczeniem jest niezbędna dla wydobycia idealnego kształtu wizualizacji: ludzkiego ciała. Anonimowość materii sprawia, że kobieta w kokonie jest wartością sama dla siebie. Stawanie się jej, przez narodziny z kokonu, dotyczy także dojrzewania erotycznych pragnień, doświadczeń, świadomości wyborów i potrzeb. Ludzka postać staje się żywym światłoczułym materiałem, wydobywającym z bezkształtnego tworu harmonię czerni i bieli. Kokon pobudza wyobraźnię, jest zwierciadłem fantazji. Przebiegając wzrokiem zmarszczenia materiału, odczytujemy własne pragnienia.

Fotografie Macieja Frydrysiaka są medytacją nad odbiciem i śladem, a wariacją narodzin nowej, silnej istoty: pięknej i niebezpiecznie bliskiej zrujnowania bezpiecznego kokonu widza.

Wystawę można oglądać 25.pażdziernika (bez wernisażu) do 10.listopada w Galerii Hol Pałacu Młodzieży.