Celem ekspozycji jest prezentacja twórczości, niezwykłej historii oraz artystycznej drogi, nieznanego szerokiemu gronu odbiorców (bo tworzącego poza granicami naszego kraju), 𝗘𝗱𝘄𝗮𝗿𝗱𝗮 𝗥𝗼𝗸𝗼𝘀𝘇𝗮, a także uświadomienie wagi i znaczenia jego wyjątkowego, choć wciąż nieodkrytego dziedzictwa.
Wystawa stanowi pierwszą tak obszerną prezentację jego dzieł, a także wstępne opracowanie i osadzenie jego spuścizny w szerszym kontekście.
Określenie Edwarda Rokosza mianem artysty wszechstronnego wydaje się niewystarczające, aby w pełni oddać charakter jego twórczości. Przez ponad pół wieku działalności – której początki sięgają jeszcze Liceum Plastycznego im. Kenara, gdzie realizował pierwsze projekty mebli - nigdy nie ograniczał się do jednej formy artystycznego wyrazu. Przeciwnie, jego postawa twórcza charakteryzowała się nieustanną skłonnością do eksperymentowania z formą oraz przekraczania granic konwencjonalnych rozwiązań artystycznych. Oprócz 𝗿𝘇𝗲𝘇́𝗯, 𝗿𝘆𝘀𝘂𝗻𝗸𝗼́𝘄, 𝗴𝗿𝗮𝗳𝗶𝗸 𝗶 𝗽𝗿𝗮𝗰 𝗺𝗮𝗹𝗮𝗿𝘀𝗸𝗶𝗰𝗵 Rokosz tworzył oryginalne przestrzenne formy, które określał jako 𝙥𝙤𝙚𝙩𝙮𝙘𝙠𝙞𝙚 𝙨𝙩𝙤ł𝙮, oraz unikalne płaskorzeźby, które nazywał 𝙧𝙮𝙨𝙪𝙣𝙠𝙖𝙢𝙞 𝙙ł𝙪𝙩𝙚𝙢.
Rozmach i głębia tego przebogatego i niezwykle różnorodnego dorobku stanowi odzwierciedlenie artystycznego uniwersum Edwarda Rokosza, w którym każda forma wyrazu staje się integralną częścią jego artystycznej wizji.
Ekspozycja nie została uporządkowana w sposób chronologiczny ani według kryterium geograficznego, odnoszącego się do miejsc powstania prezentowanych dzieł. Artysta świadomie rezygnował z nadawania tytułów swoim pracom, pozostawiając odbiorcom możliwość osobistego nadawania im treści. W duchu artystycznego światopoglądu Rokosza dzieła zostały rozmieszczone w przestrzeni wystawienniczej w sposób zgodny z subtelnie zarysowanymi wątkami, które jedynie luźno łączą poszczególne grupy obiektów. Proponowana aranżacja podkreśla otwartość artysty na wieloznaczność, nie narzuca sztywnych ram interpretacyjnych, zachęcając widza do poszukiwań własnych znaczeń.
𝗘𝗱𝘄𝗮𝗿𝗱 𝗥𝗼𝗸𝗼𝘀𝘇, absolwent legendarnego Liceum Plastycznego im. Antoniego Kenara w 𝗭𝗮𝗸𝗼𝗽𝗮𝗻𝗲𝗺 oraz Akademii Sztuk Pięknych w 𝗚𝗱𝗮𝗻́𝘀𝗸𝘂, związał swoje wczesne lata twórcze z 𝗞𝗼𝘀𝘇𝗮𝗹𝗶𝗻𝗲𝗺. Do najważniejszych realizacji Rokosza w tym czasie zaliczyć można wielkoformatowe malarstwo ścienne w technice sgraffito.
W poszukiwaniu artystycznej i politycznej swobody wyemigrował na początku lat 80. do 𝗕𝗲𝗿𝗹𝗶𝗻𝗮 𝗭𝗮𝗰𝗵𝗼𝗱𝗻𝗶𝗲𝗴𝗼, a następnie do 𝗦𝘁𝗮𝗻𝗼́𝘄 𝗭𝗷𝗲𝗱𝗻𝗼𝗰𝘇𝗼𝗻𝘆𝗰𝗵. Przez ponad trzy dekady zajmował się głównie renowacją historycznych obiektów, a jednocześnie realizował twórczo poprzez udział w wystawach, konkursach, tworzył rzeźby w przestrzeni publicznej i projektował okładki do magazynów. W Stanach powstała większość rzeźb, płaskorzeźb oraz wielkoformatowego malarstwa. W 2017 roku wrócił do Polski, osiedlił się wraz z żoną w Łazach i intensywnie zajmował tworzeniem - głównie rysunków.
𝑅𝑧𝑎𝑑𝑘𝑜 𝑛𝑎𝑑𝑎𝑗𝑒̨ 𝑡𝑦𝑡𝑢ł𝑦 𝑠𝑤𝑜𝑖𝑚 𝑝𝑟𝑎𝑐𝑜𝑚. 𝑊𝑎𝑧̇𝑛𝑒, 𝑏𝑦 𝑤𝑖𝑑𝑧 𝑜𝑑𝑏𝑖𝑒𝑟𝑎ł 𝑠𝑧𝑡𝑢𝑘𝑒̨ 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑧 𝑝𝑟𝑦𝑧𝑚𝑎𝑡 𝑤ł𝑎𝑠𝑛𝑒𝑗 𝑤𝑦𝑜𝑏𝑟𝑎𝑧́𝑛𝑖, 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒̨𝑑𝑎̨𝑐 𝑝𝑜𝑑 𝑤𝑝ł𝑦𝑤𝑒𝑚 𝑚𝑜𝑖𝑐ℎ 𝑖𝑛𝑡𝑒𝑟𝑝𝑟𝑒𝑡𝑎𝑐𝑗𝑖. 𝐵𝑟𝑎𝑘 𝑡𝑦𝑡𝑢ł𝑢 𝑜𝑡𝑤𝑖𝑒𝑟𝑎 𝑑𝑟𝑜𝑔𝑒̨ 𝑑𝑜 𝑑𝑖𝑎𝑙𝑜𝑔𝑢. 𝑊 𝑘𝑜𝑛́𝑐𝑢 𝑠𝑧𝑡𝑢𝑘𝑎 𝑚𝑎 𝑤𝑦𝑤𝑜ł𝑦𝑤𝑎𝑐́ 𝑟𝑒𝑎𝑘𝑐𝑗𝑒̨, 𝑛𝑖𝑒𝑧𝑎𝑙𝑒𝑧̇𝑛𝑖𝑒 𝑗𝑎𝑘𝑎̨ 𝑜𝑤𝑎 𝑚𝑜𝑧̇𝑒 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑜𝑘𝑎𝑧𝑎𝑐́. 𝑇𝑒𝑛 𝑑𝑖𝑎𝑙𝑜𝑔 𝑝𝑜𝑤𝑜𝑑𝑢𝑗𝑒, 𝑧̇𝑒 𝑠𝑧𝑡𝑢𝑘𝑎 𝑧̇𝑦𝑗𝑒.
Edward Rokosz
Kuratorem wystawy jest 𝗽𝗿𝗼𝗳. 𝗝𝗮𝗰𝗲𝗸 𝗢𝗷𝗿𝘇𝗮𝗻𝗼𝘄𝘀𝗸𝗶.
Wstęp na wernisaż jest wolny!