Współczesne spojrzenie na profilaktykę uzależnień bez straszenia, ale za to kierujące uwagę odbiorcy na czynniki chroniące. Pomorze Zachodnie startuje w mediach społecznościowych z nową kampanią #BezpieczneWakacje. Jej główną bohaterką będzie Małgorzata Szłapczyńska znana w Internecie jako Superka. Kampania prowadzona będzie w mediach społecznościowych w czasie wakacji. Oparta będzie w głównej mierze na krótkich, dynamicznych i interesujących filmikach przygotowanych przez Superkę. Co wyróżnia tę realizację?  Do tej pory kampanie społeczne z zakresu profilaktyki uzależnień znamy głównie z czynników ryzyka. – We współczesnej profilaktyce chcemy nie tylko przestrzegać, ale wzmacniać pozytywne, służące zdrowiu zachowania – mówi psychoterapeutka uzależnień Karolina Flacht, która konsultowała założenia kampanii Pomorza Zachodniego.    –  Zależało nam, żeby ta kampania odbiegała od tradycyjnego myślenia o kampaniach profilaktycznych. Przede wszystkim nie chcemy straszyć. Chcemy pokazywać również przeciwwagę do czynników ryzyka: zasoby, mocne strony, jakość stylu życia, dobry klimat w relacjach w domu, wśród znajomych czyli tzw. czynniki chroniące. Znajdziemy je w relacjach osobistych, rodzinnych czy środowiskowych – wyjaśnia Karolina Flacht.   Twarzą wszystkich działań Pomorza Zachodniego w Internecie pod hasłem #BezpieczneWakacje będzie Małgorzata Szłapczyńska, instruktorka SUP znana w Intrenecie jako Superka. Brała też udział w poprzednich realizacjach takich jak „Pomorze Zachodnie – Bezpiecznie jak w domu”.   – Mój styl życia, który funkcjonuje także w mediach społecznościowych, wpisuje się w tę kampanię. Poprzez to jak ja funkcjonuję na co dzień, mogę pomóc innym. Nie będą aktorką, nie będę aranżować pewnych scen życia. Będę za to promować to, czym się zajmuje, a więc aktywny, supowy tryb życia – mówi Małgorzata Szłapczyńska podczas wizyty w studiu Pomorza Zachodniego.    W ramach kampanii powstanie pięć krótkich filmików, które będą emitowane w czasie wakacji.  21 czerwca br. została nagrana także rozmowa w studiu Pomorza Zachodniego na temat tej kampanii. Można ją zobaczyć na profilu Pomorze Zachodnie News (https://fb.watch/dOPKQiJLKU/) lub Youtube https://youtu.be/l7LVqdHSawA   – Wakacje na Pomorzu Zachodnim mogą być bezpieczne, ciekawe i aktywne! Korzystajmy z uroków przyrody, przepięknych tras rowerowych czy szlaków kajakowych. Możliwości jest bardzo wiele – mówi Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz.   Filmiki w ramach akcji  dostępne będą w mediach społecznościowych m.in. Pomorza Zachodniego:  https://www.facebook.com/PomZachodnie https://www.instagram.com/pomorzezachodnie/ https://www.youtube.com/c/PomZachodnie  oraz w mediach społecznościowych Superki.    Kampanię koordynuje Wydział Współpracy Społecznej Urzędu Marszałkowskiego.        

Współczesne spojrzenie na profilaktykę uzależnień bez straszenia, ale za to kierujące uwagę odbiorcy na czynniki chroniące. Pomorze Zachodnie startuje w mediach społecznościowych z nową kampanią #BezpieczneWakacje. Jej główną bohaterką będzie Małgorzata Szłapczyńska znana w Internecie jako Superka. Kampania prowadzona będzie w mediach społecznościowych w czasie wakacji. Oparta będzie w głównej mierze na krótkich, dynamicznych i interesujących filmikach przygotowanych przez Superkę. Co wyróżnia tę realizację?  Do tej pory kampanie społeczne z zakresu profilaktyki uzależnień znamy głównie z czynników ryzyka. – We współczesnej profilaktyce chcemy nie tylko przestrzegać, ale wzmacniać pozytywne, służące zdrowiu zachowania – mówi psychoterapeutka uzależnień Karolina Flacht, która konsultowała założenia kampanii Pomorza Zachodniego.    –  Zależało nam, żeby ta kampania odbiegała od tradycyjnego myślenia o kampaniach profilaktycznych. Przede wszystkim nie chcemy straszyć. Chcemy pokazywać również przeciwwagę do czynników ryzyka: zasoby, mocne strony, jakość stylu życia, dobry klimat w relacjach w domu, wśród znajomych czyli tzw. czynniki chroniące. Znajdziemy je w relacjach osobistych, rodzinnych czy środowiskowych – wyjaśnia Karolina Flacht.   Twarzą wszystkich działań Pomorza Zachodniego w Internecie pod hasłem #BezpieczneWakacje będzie Małgorzata Szłapczyńska, instruktorka SUP znana w Intrenecie jako Superka. Brała też udział w poprzednich realizacjach takich jak „Pomorze Zachodnie – Bezpiecznie jak w domu”.   – Mój styl życia, który funkcjonuje także w mediach społecznościowych, wpisuje się w tę kampanię. Poprzez to jak ja funkcjonuję na co dzień, mogę pomóc innym. Nie będą aktorką, nie będę aranżować pewnych scen życia. Będę za to promować to, czym się zajmuje, a więc aktywny, supowy tryb życia – mówi Małgorzata Szłapczyńska podczas wizyty w studiu Pomorza Zachodniego.    W ramach kampanii powstanie pięć krótkich filmików, które będą emitowane w czasie wakacji.  21 czerwca br. została nagrana także rozmowa w studiu Pomorza Zachodniego na temat tej kampanii. Można ją zobaczyć na profilu Pomorze Zachodnie News (https://fb.watch/dOPKQiJLKU/) lub Youtube https://youtu.be/l7LVqdHSawA   – Wakacje na Pomorzu Zachodnim mogą być bezpieczne, ciekawe i aktywne! Korzystajmy z uroków przyrody, przepięknych tras rowerowych czy szlaków kajakowych. Możliwości jest bardzo wiele – mówi Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz.   Filmiki w ramach akcji  dostępne będą w mediach społecznościowych m.in. Pomorza Zachodniego:  https://www.facebook.com/PomZachodnie https://www.instagram.com/pomorzezachodnie/ https://www.youtube.com/c/PomZachodnie  oraz w mediach społecznościowych Superki.    Kampanię koordynuje Wydział Współpracy Społecznej Urzędu Marszałkowskiego.        

Za co kocham Koszalin? To temat przewodniu wideobloga internetowego Magdaleny Bielińskiej, koszalinianki, która postanowiła wziąć udział w konkursie marszałka Województwa Zachodniopomorskiego pt. „Nakręcone #PomorzeZachodnie” Konkurs  "Szukamy vlogerów nakręconych na Pomorze Zachodnie" potrwa już tylko do końca czerwca. Nam, przygotowany przez Magdę film, która zwiedza z kamerą Koszalin poprzez murale Cukinia (Tomasz Cukin Żuka -  bardzo się podoba. A Wam? Prosimy, piszcie, za co - jeżeli w ogóle - podoba Wam się Koszalin. To przecież - dla wielu z nas - dobre miejsce na życie. A może jednak nie...

– Nie jesteśmy powiązani z żadnym kapitałem rosyjskim ani żadną osobą z Rosji – podkreśla Piotr Pawiński, prezes Maga Foods. Spółka, która skupuje warzywa od polskich rolników i produkuje z nich surówki, należy w całości do holenderskiej grupy Signature Foods. Zaraz po wybuchu wojny w Ukrainie podjęła starania, żeby wyeliminować ze swojej struktury rosyjski akcjonariat. Przy wsparciu holenderskiego rządu udało się to już pod koniec marca br. Mimo to miesiąc później spółka trafiła na listę sankcyjną w Polsce. Teraz jest na skraju upadłości, nie może zapłacić pracownikom, dostawcom ani nawet znaleźć firmy, która wywiezie z jej magazynów i zutylizuje kilkaset ton gnijących warzyw. Maksymalnie za miesiąc będzie musiała ogłosić bankructwo, tymczasem wszystkie próby wyjaśnienia sytuacji z MSWiA jak dotąd spełzły na niczym. – Sześć tygodni temu, zupełnie przypadkowo, pracownik wysłał mi SMS-a z informacją o tym, że nasza firma znalazła się na liście sankcyjnej. To był totalny szok, tym bardziej że siedzieliśmy właśnie nad planami inwestycyjnymi – mówi agencji Newseria Biznes Piotr Pawiński, prezes Maga Foods. – W tej chwili nasza firma jest w stanie przyspieszonego rozkładu, nic nie działa, nie jesteśmy w stanie podjąć żadnej działalności. Spółka z podwarszawskich Dawidów jest dużym producentem surówek. Rocznie skupuje ok. 8–9 tys. t kapusty, 3–4 tys. t marchwi i innych warzyw, z czego około 90 proc. od polskich rolników i firm przetwórczych, następnie przerabia je na surówki i sprzedaje sieciom handlowym takim jak Biedronka, Lidl, Auchan czy Carrefour. Na polskim rynku istnieje od 1992 roku, co oznacza, że w tym powinna obchodzić 30-lecie działalności. Zamiast tego grozi jej upadłość. 25 kwietnia br. spółka trafiła bowiem na listę sankcyjną opracowaną przez MSWiA. To oznacza de facto blokadę wszelkiej działalności. Wszystkie jej aktywa i zasoby zostały zamrożone, żaden inny podmiot nie może też, bezpośrednio ani pośrednio, udostępniać jej jakichkolwiek środków finansowych czy zasobów gospodarczych. – Maga Foods jest wpisana na listę sankcyjną absolutnie bez przyczyny, bez żadnych przesłanek przywołanych w ustawie o wprowadzeniu sankcji. I powinniśmy zostać z niej wykreśleni. Jeżeli to się stanie szybko, to jeszcze jesteśmy w stanie się podnieść, kontynuować produkcję. Ale każdy tydzień powoduje, że to jest już coraz trudniejsze. Za chwilę, nawet po wykreśleniu z listy sankcji, będziemy mogli już tylko zgłosić wniosek o upadłość – mówi Piotr Pawiński. Na liście sankcyjnej MSWiA znalazło się 50 rosyjskich oligarchów i powiązane z nimi polskie firmy. Jednym z nich jest Michaił Fridman, założyciel prywatnego Alfa Banku i jeden z najbogatszych Rosjan, z majątkiem szacowanym na ok. 13 mld dol. Spółka Maga Foods została uznana za podmiot, który jest przez niego pośrednio kontrolowany. Tyle że – jak dowodzą jej przedstawiciele – nie jest to zgodne z prawdą, bo firma w całości należy do holenderskiej grupy Signature Foods, której jedynym i wyłącznym beneficjentem jest Holender Erik Bras. – Krajowy Rejestr Sądowy i Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych, czyli drugie najbardziej podstawowe źródło informacji o strukturze właścicielskiej firm, pokazują wprost od początku kwietnia, że nie jesteśmy powiązani z żadnym kapitałem rosyjskim ani z żadną osobą z Rosji – podkreśla prezes Maga Foods. Jak wyjaśnia, jeszcze na początku tego roku sytuacja wyglądała inaczej. Część akcji holenderskiej grupy Signature Foods należała do funduszu inwestycyjnego Pamplona. Ten zaś należy do spółki Letter One, grupy inwestycyjnej, której 26 proc. posiadał rosyjski oligarcha Michaił Fridman. Jednak zaraz po wybuchu wojny w Ukrainie Erik Bras z grupą kluczowych pracowników podjął starania, aby wyeliminować z akcjonariatu fundusz Pamplona, właśnie z uwagi na obecność Fridmana w jego akcjonariacie. Transakcję wykupu wszystkich akcji udało się sfinalizować pod koniec marca. Odpowiednie dokumenty zostały niezwłocznie złożone w KRS i CRBR. W efekcie od początku kwietnia Erik Bras widnieje w nich jako właściciel i wyłączny beneficjent Maga Food. Holender otrzymał nawet od tamtejszego ministerstwa finansów specjalne wyrazy uznania za udane i sprawne przerwanie wszelkich powiązań kapitałowych z Rosją i tym samym uratowanie firmy przed upadłością. Niestety nie udało się to w Polsce. – Nie jesteśmy powiązani z żadnym rosyjskim kapitałem i nasze służby doskonale to wiedzą. Natomiast domyślamy się, że chodzi po prostu o to, że trudno przyznać się do błędu – mówi Piotr Pawiński. Jak podkreśla, spółka podjęła wszelkie próby wyjaśnienia sytuacji z MSWiA. Już 27 kwietnia br. przesłała wszystkie niezbędne dokumenty, tłumaczenia przysięgłe aktów notarialnych i złożyła wniosek o pilne wykreślenie z listy firm objętych sankcjami. Mimo to sytuacja nadal jest patowa. Biuro prasowe ministerstwa wyjaśniło jedynie, że „aktualnie trwa postępowanie o wykreślenie wskazanej firmy z listy sankcyjnej”. – Dopiero cztery tygodnie po rozpoczęciu procedury i po wprowadzeniu sankcji MSWiA poprosiło nas o dokumenty na temat transakcji – mówi prezes Maga Foods. – Żeby nie było żadnych wątpliwości, ambasada Holandii sama dostarczyła te dokumenty, dodatkowo holenderski rząd wystosował – czego nie ma w zwyczaju – na piśmie zaświadczenia o czystości i przejrzystości całej transakcji i braku jakichkolwiek powiązań z rosyjskim kapitałem. Dostarczyliśmy wszystkie rejestry, dokumenty, wykazy – zarówno polskie, jak i holenderskie – żeby to udowodnić. Przejrzenie tej dokumentacji średnio wprawionej osobie zajęłoby pół dnia, a nie kilka tygodni. Spółka, która działa w branży rolno-spożywczej, zwróciła się o pomoc także do polskiego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. – Dowiedzieliśmy się, że perspektywy są niewielkie. Pan minister Henryk Kowalczyk powiedział, że w zasadzie może tylko apelować do MSWiA o szybkie załatwienie sprawy. Z przekazanych nam informacji wynika, że sprawa utknęła na poziomie ABW, więc coś jest analizowane. My jesteśmy w stanie w każdej chwili pojechać do ABW i wyjaśnić im, cokolwiek jest niezrozumiałe – zapewnia Piotr Pawiński. Jak na razie efektem zawiłych formalności jest to, że Maga Foods jest w stanie rozkładu. Dostawcy zawiesili kontrakty i wstrzymali dostawy, a większość odbiorców anulowała zamówienia i zdjęła produkty firmy ze sklepowych półek. Spółce zostały wypowiedziane umowy na wynajem lokali, usługi logistyczne i magazynowe, usługi informatyczne, a ze względu na rozwiązane w trybie natychmiastowym umowy leasingowe spółka straciła też część swojego parku maszynowego. W momencie nałożenia sankcji w jej magazynach znajdowało się ok. 300 tys. sztuk gotowych wyrobów o łącznej masie ok. 150 t. Ten towar trafił w całości do utylizacji, co pociągnęło za sobą straty finansowe. Zepsuciu i zgniciu uległa też większość surowców – ponad 200 t kapusty, marchwi, buraków, cebuli i innych warzyw. W tej chwili zalegają w magazynach na terenie zakładu, stanowiąc zagrożenie biologiczne, bo spółka – z uwagi na szeroki zakres sankcji – nie może nawet znaleźć firmy, która zajmie się ich wywiezieniem i utylizacją. – Wstępnie policzyliśmy, że do tej pory wyrzuciliśmy już w sumie ok. 500 tys. kg warzyw bądź produktów z warzyw, które stanowiłyby prawdopodobnie dzienną rację żywieniową dla 1–1,5 mln ludzi – mówi prezes Maga Foods – Sankcje są opcją atomową, która sprawia, że firma w zasadzie z dnia na dzień trafia w niebyt. To znaczy, że w tej chwili nie mamy możliwości uzyskania jakichkolwiek świadczeń na rzecz firmy. Nasze konta są zablokowane, więc nie możemy też zapłacić naszym pracownikom za wykonaną pracę ani dostawcom za dostarczone produkty. To oznacza, że bez środków do życia pozostają pracownicy spółki. To w sumie 197 osób, w tym 96 z Ukrainy. – Biorąc pod uwagę ich rodziny i dostawców, mówimy o grupie około 2 tys. ludzi, którzy są w jakiś sposób z nami powiązani. Ta sytuacja na nich też wpływa – mówi Piotr Pawiński. – Dla nas to tragedia, bo kiedy zaczęła się wojna w Ukrainie, wielu naszych pracowników pościągało tu swoje rodziny, kobiety, dzieci, wynajęło mieszkania. Kiedy sankcje uderzyły w Maga Foods, oni zostali po prostu bez pracy – mówi Nazarii Ostafinchuk z Agencji Pracy Tymczasowej SPS, który od wielu lat pośredniczy w zatrudnianiu pracowników przez podwarszawskiego producenta surówek. Jak wskazuje, część pracowników spółki musiała szukać pracy i środków do życia gdzie indziej, więc zrezygnowali z zatrudnienia. Jeśli spółka wznowi działalność, w ich miejsce trzeba będzie zatrudnić kolejnych, ale ich wyszkolenie zajmie długie miesiące. – Żeby doprowadzić firmę do takiego stanu, w jakim była przed nałożeniem sankcji, potrzeba będzie około roku. Trudno powiedzieć, jakie będą tego koszty, ale przynajmniej jeszcze przez rok firma będzie kulała – mówi Mariusz Wasilewski, kierownik produkcji w Maga Foods. Co istotne, cierpią też wszyscy dostawcy spółki – w większości polscy rolnicy i okoliczne gospodarstwa, które od tygodni nie dostają należnej im zapłaty. Specjalizujące się w uprawie kapusty gospodarstwo z Goślubia swoje dotychczasowe straty w ciągu sześciu tygodni szacuje na ok. 500 tys. zł. – Maga Foods było naszym głównym odbiorcą, współpracowaliśmy od około 10 lat i nigdy nie było problemów, zawsze płacili i odbierali towar na czas. W tej chwili mamy problem, towar na polach się kumuluje. Mamy już ok. 150 t towaru nienadającego się do zbioru. Koszty są bardzo duże, ceny nawozów są, jak wiadomo, kosmiczne, więc chyba trzeba ogłosić bankructwo gospodarstwa. Jesteśmy w kropce – mówi Robert Mardofel z gospodarstwa Goślub 11. Pracownicy Maga Foods wystosowali do MSWiA kolejną petycję w sprawie przyspieszenia postępowania i wykreślenia firmy z listy sankcyjnej. Dotychczasowe apele pozostały bez odpowiedzi.

200 mln zł – tyle traci Pomorze na braku oficjalnego statusu metropolii. Prace nad jego wprowadzeniem trwają od wielu lat, a ostatnią próbę – w postaci procedowanego w parlamencie projektu ustawy metropolitalnej dla Pomorza – podjęto prawie dwa lata temu. Od tego czasu prace nad przepisami zamrożono. Po ostatnim pozytywnym raporcie Najwyższej Izby Kontroli na temat funkcjonowania jedynej w Polsce metropolii – Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii (GZM) – pojawiła się nadzieja na powrót do tego zagadnienia. Eksperci podkreślają, że ustawa metropolitalna jest potrzebna nie tylko w Trójmieście, ale w całej Polsce, bo podobne plany mają m.in. Kraków i Łódź. – W 2015 roku upadł pomysł systemowej regulacji metropolii i od tego czasu powstają indywidualne projekty dla poszczególnych obszarów. W ten nurt wpisało się również Pomorze, a dokładniej Trójmiasto, które uważa, że potrzebuje tego typu ustawy – mówi agencji Newseria Biznes dr Jakub Szlachetko z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, prezes Instytutu Metropolitalnego. – Te oczekiwania są jak najbardziej zasadne. Są pewne zadania publiczne – w tym np. rozwój społeczno-ekonomiczny, planowanie przestrzenne, realizacja pewnych większych inwestycji czy budowa dróg – które skuteczniej wykonywałaby metropolia niż powiat czy gmina. Związek metropolitalny łączy gminy, miasta i powiaty, dając im możliwość wspólnego realizowania zadań – np. planowania inwestycji, lokalizacji większych osiedli, fabryk i dróg, rozwijania sieci ciepłowniczych czy tworzenia wspólnej siatki połączeń autobusowych i kolejowych opartym na jednym bilecie. Szereg badań i raportów potwierdza, że tam, gdzie została utworzona struktura metropolitalna, transport publiczny działa lepiej, a przestrzeń publiczna jest bardziej skoordynowana. W Polsce jak na razie formalny status metropolii – na podstawie przyjętej w 2017 roku ustawy – mają jedynie miasta Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego, które co roku otrzymują z tego tytułu dodatkowe kilkaset milionów złotych do wspólnego budżetu. Z powodu specyfiki tego obszaru od dawna istniała tu naturalna wspólnota mieszkańców, którzy funkcjonowali jednocześnie (dom, praca, czas wolny) w kilku gminach i potrzebowali zintegrowanego transportu oraz warunków do życia i rozwoju. Utworzona cztery lata temu Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia, która zajmuje obszar 2,5 tys. km kw. w centrum województwa śląskiego, liczy dziś blisko 2,3 mln mieszkańców, a na jej terenie działa 240 tys. firm, wytwarzających około 8 proc. polskiego PKB. – Od samorządowców ze Śląska słyszymy, że w ich przypadku ustawa metropolitalna się sprawdziła. Różne think tanki i organizacje eksperckie przygotowały swoje analizy i raporty, z których płynie podobny wniosek. Oczywiście trzeba nad nią pracować, wzmacniać, bo ona nie jest idealna, ale generalnie głosy, które płyną ze środowiska samorządowego i eksperckiego, są pozytywne – mówi Jakub Szlachetko. Teraz potwierdził to także raport Najwyższej Izby Kontroli na temat działalności GZM. W ocenie NIK podniosła się przede wszystkim jakość zadań publicznych w obszarze publicznego transportu publicznego. W ostatnich latach udało się zintegrować systemy działające w poszczególnych miastach i sąsiadujących z metropolią gminach. – Inne niż dotyczące transportu publicznego zadania przypisane Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, takie jak kształtowanie ładu przestrzennego, rozwoju społecznego i gospodarczego obszaru związku metropolitalnego, znajdowały się w fazie opracowania dokumentów strategicznych. Do ich opracowania przystąpiono bezzwłocznie – podkreśliła NIK. O uchwalenie ustawy metropolitalnej od blisko sześciu lat mocno zabiegają samorządowcy z Pomorza. Już w 2011 roku powstało tu stowarzyszenie samorządowe Obszar Metropolitalny Gdańsk–Gdynia–Sopot, w którym obecnie współdziała 57 samorządów – zarówno gminy miejskie, jak i wiejskie, a także osiem powiatów. Uchwalenie dla nich odrębnej ustawy dałoby prawo dysponowania dodatkowymi środkami na realizację wspólnych zadań. Związek podaje, że dzięki formalnemu utworzeniu metropolii na Pomorzu co roku zostawałoby ok. 200 mln zł, które w tej chwili trafiają do budżetu państwa. – Korzyści byłyby szerokie, przede wszystkim z perspektywy mieszkańców. Administracja mogłaby zaspokajać ich potrzeby lepiej niż aktualnie gminy, powiaty czy województwo, brakuje tego ogniwa. Z drugiej strony sama administracja z pewnością by na tym zyskała, miałaby lepszą jakość w zarządzaniu publicznym. Poza tym ustawa zakłada też dodatkowe środki na wykonywanie niektórych zadań, a więc korzyści byłoby wiele – wymienia prezes Instytutu Metropolitalnego. Zwolennicy utworzenia formalnej metropolii na Pomorzu liczą, że raport NIK „odświeży” temat przepisów, które prawie dwa lata temu trafiły do parlamentu. Chodzi o ustawę metropolitalną dla Pomorza, której dalsze losy miały zależeć właśnie od oceny GZM. O powrót do procedowania projektu zaapelował ostatnio pochodzący z Gdańska senator Ryszard Świlski. O formalny status metropolii już od lat starają się również m.in. Wrocław, Kraków czy Łódź. – W Polsce dyskusja o metropoliach toczy się w sumie już od trzech dekad, w ciągu których przygotowano około dwudziestu kilku ustaw, ale większość z nich dokończyła żywota na pierwszym czytaniu w parlamencie – mówi Jakub Szlachetko. – To jest duży problem ideologiczny, mentalny, polityczny. Nasze elity nie są w stanie zrozumieć, że obszary zurbanizowane – tych kilka, a może nawet kilkanaście największych miast w Polsce i powiązanych z nimi ośrodków – po prostu potrzebują odrębnej regulacji. Potrzebują trochę innego systemu zarządzania, innych zadań i kompetencji. W styczniu br. projekt podobnej ustawy w Senacie złożył także Kraków, który wraz z gminami ościennymi planuje utworzyć związek metropolitalny, dzięki któremu w budżecie samorządów zostawałoby ok. 300 mln zł rocznie. Prace nad projektem jednak zakończono. – W mojej ocenie potrzeba jednej ustawy, która w sposób systemowy, spójny porządkowałaby tę tematykę i wprowadzała system zarządzania metropoliami na obszarze całego kraju, uwzględniając potrzebę pewnej indywidualizacji zadań. Inne wyzwania stoją bowiem przed Trójmiastem, inne przed Śląskiem, a jeszcze inne ma Warszawa, która jest jednocześnie stolicą. A więc na pewno potrzeba jednej, spójnej ustawy, która reguluje materię kompleksowo, ale z pewną indywidualizacją regulacji – ocenia ekspert.

Z początkiem maja br. zaczęła obowiązywać nowa, niższa wycena wentylacji mechanicznej w warunkach pozaszpitalnych. Korzysta z niej ok. 10 tys. pacjentów, którzy dzięki respiratorowi w domu mogą uniknąć częstych i długich pobytów w szpitalach. Przez obniżoną wycenę dla świadczeniodawców stało się to jednak nieopłacalną usługą, co rodzi ryzyko, że pacjenci zostaną bez opieki. Większości z nich nie stać, aby pozwolić sobie na zakup sprzętu wartego ok. 40 tys. zł. W razie zaostrzenia choroby będą więc skazani na dzwonienie po karetkę i powrót do szpitala. Pacjenci i świadczeniodawcy apelują o powrót do rozmów na temat wyceny. – Od 1 Od 1 maja br. prezes NFZ-u wprowadził opracowane przez AOTMiT nowe taryfy dla pacjentów wentylowanych mechanicznie metodą nieinwazyjną. To zmieniło bardzo dużo. Według nowych taryf praktycznie nie będziemy w stanie przyjmować nowych pacjentów. Pytanie, na które jeszcze nie potrafimy odpowiedzieć, jak długo będziemy w stanie opiekować się grupą dotychczasowych pacjentów – mówi agencji Newseria Biznes Robert Suchanke, prezes Ogólnopolskiego Związku Świadczeniodawców Wentylacji Mechanicznej, który zrzesza podmioty świadczące usługi na rzecz pacjentów wymagających wspomagania oddechu respiratorem w domach.Dotąd podmioty te działały na podstawie wyceny tego świadczenia, którą AOTMiT ustaliła jeszcze w 2016 roku. Zmieniło się to jednak kilka miesięcy temu.– AOTMiT ogłosiła, że przystępuje do wyceny tego świadczenia, do retaryfikacji. Przyjęliśmy tę informację z nadzieją, że po tylu latach wycena zostanie urealniona i będzie wyższa. Jakież było nasze zdziwienie, że tak się nie stało, a nowa wycena okazała się być dużo niższa. I od listopada toczymy bój, staramy się tę sytuację zmienić, ponieważ ewidentnie działa to na niekorzyść pacjentów – mówi Robert Suchanke.Wycena została obniżona o od 16 do nawet 62 proc. (w zależności od grupy pacjentów) w stosunku do stawek ustanowionych jeszcze w 2016 roku. W nowej wycenie AOTMiT nie uwzględnia czynników takich jak choćby inflacja czy wzrost płac na przestrzeni ostatnich sześciu lat. Nowe stawki – jak podkreśla OZŚWM – są nierealistyczne, dużo poniżej kosztów wykonania tego świadczenia, a ich wejście w życie wpędzi większość świadczeniodawców w problemy finansowe. W efekcie nie będą mogli kontynuować opieki nad pacjentami w warunkach domowych, a ci trafią do szpitali.– Istnienie wentylacji mechanicznej w obecnym kształcie postawiono pod znakiem zapytania. Wśród pacjentów powoduje to duży strach i niepewność o przyszłość. Już dzisiaj to odczuwamy. Dużo mniej pacjentów jest przyjmowanych do programu, bo jest to świadczenie limitowane, tymczasem potrzeby są coraz większe. Na dodatek NFZ nie chce płacić za nadwykonania, więc świadczeniodawcy muszą dochodzić swoich należności w sądzie – mówi Joanna Wilmińska, prezes Stowarzyszenia „Jednym Tchem”.Jak podkreśla, to spowoduje, że część takich podmiotów zamknie działalność, bo nie będzie się ona opłacać, a pacjenci pozbawieni opieki zaczną chorować i będą musieli przebywać w szpitalu.– Nie ma jednak żadnej gwarancji, że jeśli będą mieli nagłe zaostrzenie choroby, np. atak duszności, zdążą do tego szpitala dojechać. W takiej sytuacji pacjent musi jak najszybciej podłączyć się do tlenu, do respiratora. To mu po prostu pozwala przeżyć. Poza tym, jeżeli 10 tys. pacjentów będzie musiało w takich sytuacjach korzystać z pomocy pogotowia, to zablokujemy szpitale i system ratownictwa medycznego w Polsce – mówi prezes Stowarzyszenia „Jednym Tchem”.Wentylacja mechaniczna to inaczej wspomaganie oddechu respiratorem w warunkach pozaszpitalnych. Z tego świadczenia korzysta w Polsce ok. 10 tys. osób, głównie z ciężkimi schorzeniami układu oddechowego. Szacuje się jednak, że kolejka jest dużo dłuższa i liczy nawet 30–40 tys. osób. Na dodatek rośnie, ponieważ z każdym rokiem przybywa pacjentów chorych m.in. na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP).– Na dostanie się do programu wentylacji domowej niektórzy oczekiwali nawet do sześciu lat. Część chorych się tego po prostu nie doczekała – mówi Elżbieta Szlenk-Czyczerska, wiceprezes Stowarzyszenia „Jednym Tchem”.– Pacjenci wentylowani to zróżnicowana grupa, która wymaga wentylacji za pomocą respiratora i koncentratora tlenu. Chorzy korzystają z tego sprzętu przez kilka do kilkunastu godzin albo przez całą dobę. Niektórzy wentylują się tylko w nocy, inni w dzień i w nocy. To też często się zmienia. Wystarczy jakaś infekcja, przeziębienie czy alergia, żeby pacjent musiał korzystać z wentylacji przez większą liczbę godzin w ciągu doby. Dlatego musi mieć ten sprzęt pod ręką, żeby w każdej chwili móc z niego skorzystać. To pozwala na zatrzymanie postępu choroby, zapewnia normalne funkcjonowanie – dodaje Joanna Wilmińska.Jak podkreśla, wentylacja i wspomaganie oddechu w domu pozwala uniknąć długotrwałych pobytów chorego w szpitalu. Tym samym odciąża placówki ochrony zdrowia i oszczędza pieniądze, ponieważ koszty hospitalizacji są o wiele wyższe. Z drugiej strony umożliwia też normalne funkcjonowanie pacjentom.– Pacjenci na wentylacji nieinwazyjnej są w różnym wieku, część pracuje, mają rodziny, dzieci, wnuki, jeżdżą samochodem, są normalnymi uczestnikami życia społecznego. Dzięki wentylacji mogą w tym życiu uczestniczyć, ponieważ nie muszą przebywać w szpitalu i nie blokują miejsca innym chorym – tłumaczy prezes Stowarzyszenia „Jednym Tchem”.Jak podkreśla, większości pacjentów pozbawionych opieki nie będzie stać na to, żeby po prostu kupić sobie respirator do domowego użytku.– Na koszty składa się sprzęt, czyli respirator i koncentrator tlenu. Oprócz tego jest też sprzęt jednorazowy dostarczany co miesiąc, np. maski. To też opłacenie zespołu specjalistów. Często pacjenci mieszkają poza dużymi miastami. To są małe miejscowości, wsie, oddalone od szpitali, więc zespół specjalistów musi dojeżdżać. Jeżeli te koszty wentylacji ze sprzętem to ok. 40 tys. zł, to którego pacjenta będzie na to stać? To jest nie do udźwignięcia dla osoby chorej – mówi Joanna Wilmińska.Pod koniec maja chorzy ze Stowarzyszenia na rzecz Pacjentów Wentylowanych „Jednym Tchem” wystosowali list do Ministerstwa Zdrowia i ministra zdrowia Adama Niedzielskiego, w którym proszą o przyjrzenie się sytuacji i zawieszenie zarządzenia prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, obniżającego wycenę świadczenia wentylacji mechanicznej.– Do tej pory niestety nie otrzymaliśmy odpowiedzi, wciąż czekamy – mówi Elżbieta Szlenk-Czyczerska.Jest jednak szansa, że głos lekarzy i środowisk pacjenckich zostanie uwzględniony. Ogólnopolski Związek Świadczeniodawców Wentylacji Mechanicznej jest w trakcie konsultacji z Ministerstwem Zdrowia i AOTMiT.– O szczegółach nie możemy jeszcze mówić, ale współpracujemy ściśle z AOTMiT nad kompleksowymi zmianami w tym świadczeniu, które zmodyfikują opiekę nad pacjentem wentylowanym mechanicznie i być może również zmienią finansowanie tego świadczenia. Nie mogę przedstawić szczegółów, ponieważ te rozmowy się toczą, ale mam nadzieję, że zakończą się z korzyścią dla pacjentów. Jestem po raz pierwszy od listopada optymistą – mówi Robert Suchanke.