Informacja dotycząca polityki plików cookies: Informujemy, iż w naszych serwisach internetowych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Dalsze korzystanie z naszych serwisów, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności. Zamknij.
Koszalin, Poland
wydarzenia

Szmaragdowe Gody

Autor Paweł Kaczor 20 Lipca 2013 godz. 16:45
W koszalińskim Pałacu Ślubów miał miejsce jubileusz 55-letniego pożycia małżeńskiego Państwa Marii i Ildefonsa Narkowicz. Pamiątkowe ordery i kwiaty na ręce Dostojnych Jubilatów złożył Andrzej Kierzek (Zastępca Prezydenta Koszalina).

Notka biograficzna Państwa Narkowicz:

 

Maria z domu Błaszczyk pochodzi z Potoka koło Krosna nad Wisłokiem (obecne Województwo Podkarpackie). Zanim poznała Ildefonsa pracowała w zakładach włókienniczych w Łodzi. W 1957r. przyjechała na urlop do swojej siostry do Bemowa Piskiego, gdzie stacjonował wówczas garnizon leśny Wojska Polskiego. Tam poznała młodego oficera Ildefonsa Narkowicza.

 

Ildefons pochodzi z terenów obecnej Białorusi. Był oficerem w wojsku w Bemowie Piskim. Po ślubie Państwo Narkowicz zamieszkali razem w tej miejscowości. W późniejszych latach mieszkali w Giżycku i w Elblągu. Do Koszalina z rodziną przyjechali w 1973r. Wychowali i wykształcili dwie córki – Ewę i Beatę. Mają dwoje wnuków – Kingę i Konrada.

 

Maria prowadziła dom i wychowywała dzieci. Ildefons pracował 30 lat w wojsku. Jako oficer przeszedł w stan spoczynku w stopniu majora. Po zakończeniu pracy w wojsku pełnił szereg funkcji związanych z ochroną środowiska, łowiectwem i wędkarstwem. Był również łowieckim sędzią wojewódzkim, a także szkolił kandydatów na myśliwych.

 

Za pracę oraz działalność społeczną został wielokrotnie odznaczony i uhonorowany medalami, m.in. „Zasłużony dla Województwa Koszalińskiego”, „Zasłużony działacz Ligi Obrony Kraju”, „Krzyż Zasługi PCK”, „Złoty Krzyż Zasługi PRL”, „Budowniczy Huty Katowice”, „Odznaczenie za Zasługi w WOPR”, a także „Order Odrodzenia Polski, Polonia Restituta” (drugie najwyższe polskie państwowe odznaczenie cywilne).

 

Oboje małżonkowie byli zawsze bardzo pogodni i życzliwi ludziom. Wspólnie się wspierali i chętnie pomagali innym.

 

Gratulujemy tak długiego i szczęśliwego pożycia.

Następny artykuł

Czytaj też

Złote Gody w USC

Paweł Kaczor fot. Patrycja Koźlarek - 26 Maj 2013 godz. 6:37
W sobotę, 25 maja miał miejsce jubileusz Złotych Godów Państwa Sabiny i Kazimierza Krupińskich. Wydarzenie odbyło się w koszalińskim Pałacu Ślubów. Notka biograficzna Państwa Krupińskich: Dostojna Jubilatka Pani Sabina Krupińska urodziła się w 1940r. w powiecie kozienickim. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego w Kozienicach w 1959r. rozpoczęła pracę w koszalińskiej Szkole Podstawowej nr 5 jako nauczyciel matematyki.    Od 1978r.  pracowała w Szkole Podstawowej nr 13  jako nauczycielka w świetlicy, a potem  biblioteki szkolnej. Zaocznie ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Słupsku na kierunku matematyka.   Pan Kazimierz Krupiński urodził się w 1937r. na Wołyniu. W wieku 3 lat wraz z całą rodziną został deportowany w okolice Archangielska, a później do Kazachstanu. W czasie wojny stracił ojca i młodszego brata. Po wojnie wraz z matką i starszymi braćmi zamieszkał w okolicach Malborka. Po śmierci matki został wychowankiem Domu Dziecka nr 1  w Malborku.   Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Malborku i Studium Nauczycielskiego w Raciborzu, w 1960r. rozpoczął pracę w Zasadniczej Szkole Budowlanej KPB w Koszalinie. Uczył też historii w Szkole Podstawowej nr 5 i 6 oraz ZSZ nr 1 w Koszalinie . W 1972r. ukończył zaocznie studia magisterskie na Uniwersytecie Gdańskim.     W  latach 1972-1990  był wizytatorem metodykiem historii w koszalińskim Kuratorium Oświaty i Wychowania. Po przejściu na emeryturę nie zaprzestał  pracy pedagogicznej, uczył jeszcze historii w wielu koszalińskich szkołach do 2007r., a więc łącznie przez 47 lat.   Dostojni Jubilaci Państwo Krupińscy spotkali się i poznali w pracy w Szkole Podstawowej nr 5. Ślub zawarli 25 maja 1963r. w Koszalinie. Mają 2 synów; Krzysztof jest urologiem w Koszalinie, młodszy Witold mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Największą dumą Jubilatów jest ich czworo nastoletnich wnucząt – Malwina i Tomek z Koszalina oraz Adam i Oliver z USA. Swój wolny czas na emeryturze poświęcają działce i przydomowemu ogródkowi. Lubią pracę z komputerem oraz kibicowanie sportowcom przed telewizorem. Wiele czasu poświęcają  działalności społecznej w Związku Sybiraków m. in. edytując stronę internetową.

50 lat pożycia małżeńskiego

Paweł Kaczor - 19 Maj 2013 godz. 9:45
W sobotę miały miejsce dwa jubileusze 50-lecia pożycia małżeńskiego Państwa Teresy i Alojzego Biront oraz Państwa Bronisławy i Fryderyka Pietraszewskich. Pamiątkowe ordery i i kwiaty na ręce Dostojnych Jubilatów złożył Prezydent Koszalina Piotr Jedliński   Notka biograficzna Państwa Biront: „Dostojny Jubilat pan Alojzy urodził się na terenie byłego Związku Radzieckiego. Po wojnie w 1946 r. wraz z rodzicami znalazł się na Ziemiach Odzyskanych na Pomorzu Zachodnim, w Pomianowie koło Białogardu. Po ukończeniu szkoły podstawowej zgłosił się do Wojskowej Komendy Uzupełnień w Białogardzie po skierowanie do wojskowej szkoły zawodowej (samochodowej).   Po ukończeniu szkoły służył w wojsku, jako żołnierz nadterminowy a później zawodowy. Po zakończeniu służby wojskowej pracował w Przedsiębiorstwie Komunikacji Samochodowej, Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym, a także Agencji Ochrony „Lex Crimen”.   W 1961r. na okolicznościowym spotkaniu weselnym poznał swoją przyszłą żonę Teresę. Dostojna Jubilatka urodziła się w małej miejscowości pod Koninem. Po ukończeniu Technikum Ekonomicznego podjęła pracę w jednostce wojskowej. W wojsku przepracowała 35 lat.   Dostojni Jubilaci związek małżeński zawarli 05 kwietnia 1963r. w Białogardzie. Mają dwóch synów: Wiesława i Arkadiusza, doczekali się 4 wnucząt: Tomasza, Miłosza, Łukasza i Magdy oraz jednej prawnuczki: Ewy.”   Notka biograficzna Państwa Pietraszewskich:   „Dostojny Jubilat Pan Fryderyk urodził się w 1935r. w miejscowości Żdżary pow. Tarnowski. Tam rozpoczął naukę w szkole podstawowej. W sierpniu 194 r. w związku z działaniami wojennymi został wraz z rodziną wysiedlony do Zwiernika pow. Dębica. W dniu 9 maja 1945r. rodzina przyjechała do stacji kolejowej w Złotowie, skąd pieszo udali się do wsi Augustowo gm. Krajenka. Tam rodzice otrzymali 15 hektarowe gospodarstwo.   Pan Fryderyk kontynuował naukę w szkole podstawowej w Głubczynie, a po jej ukończeniu w Technikum Handlu Wewnętrznego w Pile. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości z nakazu pracy od 1 sierpnia 1953r. rozpoczął pracę zawodową w Składnicy Okręgowej Centrali Zaopatrzenia Rolnictwa w Koszalinie. W latach 1955-56 w trakcie pobytu w wojsku ukończył Techniczną Szkołę Wojsk Lotniczych w Zamościu, później służył, jako mechanik lotniczy przyrządów pokładowych w jednostkach wojsk lotniczych w Bydgoszczy i Inowrocławiu.   Po zakończeniu służby powrócił do pracy w Centrali Zaopatrzenia Rolnictwa, jako kierownik działu części zamiennych Agroma Koszalin, później kierownik działu ekonomicznego. W latach 1963-69 kontynuował naukę w Politechnice Szczecińskiej na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomiczno-Transportowym w zakresie ekonomii przemysłu. W marcu 1969r. obronił pracę magisterską  i otrzymał tytuł magistra ekonomii.  W listopadzie 1971r. został powołany na stanowisko zastępcy dyrektora ds. ekonomicznych. Po przekształceniu na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku przedsiębiorstwa w spółkę prawa handlowego w latach 1992-2000 pracował, jako wiceprezes ds. handlu i marketingu. W kwietniu 2000r. po 47 latach pracy przeszedł na emeryturę.   Dostojna Jubilatka Pani Bronisława urodziła się w 1935r. w miejscowości Położenczykowo w woj. wileńskim. W lipcu 1945r. wraz z rodzicami przyjechała do Troszyna gm. Mieszkowice pow. Chojna, gdzie jej rodzice prowadzili niewielkie gospodarstwo rolne.   W Mieszkowicach ukończyła szkołę podstawową. Następnie szkołę ogólnokształcącą w Dębnie. Dalszą edukację zdobywała w Poznaniu w Wyższej Szkole Rolniczej, uzyskując dyplom mgr inż. przetwórstwa owocowo-warzywnego. Pierwszą pracę podjęła w Nadodrzańskich Zakładach Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Dębnie Lubuskim, a w czerwcu 1960r. przyjechała do Koszalina i podjęła pracę w Centrali Spółdzielni Ogrodniczych. W 1990r. po 31 latach pracy przeszła na emeryturę.   Dostojni Jubilaci 18 maja 1963r. w Koszalinie zawarli związek małżeński. Wychowali dwóch synów: Jacka i Marka. Doczekali się również 4 wnuczek: Aleksandry, Magdaleny, Anny i Karoliny. Jubilaci uwielbiają pracę w ogródku działkowym oraz wycieczki autokarowe.”