Akt oskarżenia przeciwko byłej sędzi Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie

Oskarżonej zarzucono, że w dniu 24 lipca 1961 roku w Koszalinie bezprawnie pozbawiła wolności  Eugeniusza K., skazując wymienionego na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za ,,rozpowszechnianie fałszywych wiadomości, mogących obniżyć powagę naczelnych organów Państwa Polskiego”, choć Eugeniusz K. nie popełnił przypisanego mu wyrokiem przestępstwa.

W toku śledztwa Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie ustalono bowiem, iż Eugeniusz K. – pracownik budowlany,  odbywając podróże pociągiem do pracy oraz w miejscu, gdzie ową pracę wykonywał, śpiewał zasłyszane amatorskie piosenki, które w osobliwie satyryczny sposób odnosiły się do panującej wówczas w Polsce sytuacji gospodarczej oraz politycznej, zaś teksty tych piosenek nie zawierały fałszywych wiadomości mogących obniżyć powagę organów Państwa.

Uznanie zatem Eugeniusza K. winnym rozpowszechniania fałszywych wiadomości, mogących obniżyć powagę naczelnych organów Państwa i wymierzenie mu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości,  było działaniem bezprawnym oraz  stanowiło akt represji wobec osoby wyrażającej  poglądy nieakceptowane przez ówczesne władze państwowe.     

W niniejszej sprawie prokurator Oddziałowej Komisji Ścigana Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie podjął także działania zmierzające do stwierdzenia nieważności wyroku zapadłego wobec Eugeniusza K.

Po rozpoznaniu wniosku prokuratora Sąd Okręgowy w Koszalinie unieważnił wyrok byłego Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie z dnia 24 lipca 1961 roku w sprawie oskarżonego Eugeniusza K,  stwierdzając w uzasadnieniu rozstrzygnięcia między innymi, że  „skazanie Eugeniusza K. stanowiło represję, której celem było zastraszenie obywateli, przez terror, kierowany wobec osób niepodzielających oficjalnej linii politycznej prezentowanej przez ówczesne władze państwowe”.