Artyści o sobie

Pomysłodawcą wystawy jest Michał Ciesielski. Ideą jaka przyświecała kuratorowi było pokazanie, jak ważnym elementem w twórczości jest sam artysta, jego podejście do rzeczywistości oraz indywidualna wrażliwość. Tytuł ekspozycji „Myślę o sobie, kiedy myślę o sobie” w przewrotny sposób wprowadza widza w świat historii doszczętnie naznaczonych osobowością twórców.

Michał Ciesielski

Kontekst  z jednej strony wydaje się być bezwzględnie sprecyzowany z drugiej  wymyka się, Kiedy widz postawi sobie pytanie „Czy każde dzieło jest autoportretem?”. Wystawa  skłania do aktywnej analizy każdego z dzieł. Klucz zaproponowany przez Ciesielskiego nie ułatwia sprawy i  to jest zdecydowany atut najnowszej ekspozycji Sceny. Widz musi skonfrontować się z założeniem kuratora, ale ma także swobodę w interpretacji treści. To na pewno zachwyci fanów najnowszych działań artystycznych, gdyż prace same w sobie prezentują najwyższy poziom polskiej sztuki współczesnej.

Zbiór obejmuje rozległe ramy czasowe. Od pracy Pawła Kwieka „Video – oddech” z 1978 roku, po dzieło Zbigniewa Taszyckiego, przygotowane specjalnie na tę wystawę. Co ciekawe na próżno szukać w galerii dzieł malarskich. Jakby podświadomie Ciesielski postanowił skonfrontować koszalińskich widzów  - tak

tłumnie odwiedzających wernisaże ZPAPu - że sztuka najnowsza korzystając z nowych technologii, czy wykraczając poza tradycyjne techniki w ogóle nie traci na sile. Wręcz przeciwnie, staje się dużo bardziej dosadna niż "kwiatki do kożucha", czy fantazyjne "menażerie" i czytelnie koresponduje z rzeczywistością.

Wystawa podzielona jest na kilka części. Poniżej prezentujemy swoiste rozdziały wraz z nazwiskami artystów i tytułami ich prac.

Artysta jako żywa rama obrazu

• Michał Bałdyga „I can sleep” -  2007, video
• Mateusz Sadowski „Patrzenie do końca” -  2011, fotografia

Wzrost autora a dzieło

• 
  Zbigniew Taszycki – bez tytułu – 2015, instalacja

Współczesny autoportret

• Mateusz Choróbski „Long delayed reunion” , instalacja 2012/2013
• Paweł Kula „Archiwum domowe”, fotografia, 2000
• Anita Mikas „Beuys, Beuys, Beuys”, 2013

Autokreacja i mitologie

• Robert Kuta – bez tytułu-2010/2014
• Maciej Osika „Autoportret”, 2000

Ciało artysty jako nośnik przekazu

• Józef Robakowski „Moje  videomasochizmy”,video 1990
• 

  Ewa Zarzycka
  Paweł Kwiek „Video – oddech”, video 1978
• Ewelina Piguła „Głośny szept”, fotografia 2013

Autorstwo naznaczające

• Piotr Macha „Reżyseria”, 2012
• Łukasz Surowiec „Wózki”, instalacja 2012
• Dorota Nieznalska „Paragraf 196 KK”, video 2010

Wernisaż przyciągnął wiernych bywalców rozmaitych koszalińskich galerii sztuki. Po przywitaniu gości i po obszernym przedstawieniu kontekstu ekspozycji przez Michała Ciesielskiego, odbyły się performance'y. Pierwszy Ewy Zarzyckiej, przedstawił zabawną historyjkę o próbach kreacji pracowni artystycznej, według stereotypowych oczekiwań pewnego redaktora.

Mikołaj Podworny w trakcie występu.

Drugie wystąpienie zatytułowane „Very nice view” należało do Mikołaja Podwornego, który w "przepięknych okolicznościach przyrody" Parku Książąt Pomorskich, zawisł na  latarni i wyczytywał  tekst opisujący jego wcześniejsze realizacje. Podzielił się z widzami wszelkimi detalami dotyczącymi  tzw. prac „od kuchni”, co w kontekście ekspozycji miało bardzo ciekawy  wydźwięk. Był to na wskroś współczesny autoportret artysty.

Wystawa mieści się w gościnnych progach Bałtyckiej Galerii Sztuki. Potrwa do 28 sierpnia. Ekspozycja powstała dzięki wsparciu Fundacji „Moje Archiwum”.