Tydzień z Józefem Skrzekiem i recitalami organowymi

Kolejność koncertów jest następująca:

8 lipca, godz. 20.20 kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Sarbinowie – Stanisław Maryjewski – organy

program części organowej:

Johann Sebastian Bach - Preludium z III Suity angielskiej BWV 808 (aranż. S. Maryjewski)

Bernardo Storace – „Ballo della Battaglia"

Domenico Zipoli – 4 wariacje F-dur

Stanisław Maryjewski - Preludium, Wariacje i Fughetta nt. pieśni „Jezu, Jezu, do mnie przyjdź"

Johann Krtitel Kuchar - Partita C-dur

Giuseppe Gherardeshi – „Sonata per organo a quisa di banda militare che suona una marcia"

9 lipca, godz. 19.00 kościół pod wezwaniem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Tychowie – Eugeniusz Wawrzyniak – organy

program części organowej:

Johann Sebastian Bach – Koncert a-moll BWV 593 (Allegro, Adagio, Allegro)

Johann Sebastian Bach – opracowanie chorału „In dir ist die Freude" BWV 615

Pietro Alessandro Yon – „Humoresque L'organo primitive (Toccatina for flute)"

Ennio Morricone – „Chi Mai"

Alfred Hollins – „Trumpet minuet"

Aloys Claussmann – „Toccata en la mineur" op. 64 Nr 3

10 lipca, godz. 19.15 kościół pod wezwaniem świętej Gertrudy w Darłowie - Stanisław Maryjewski – organy

program części organowej:

Johann Sebastian Bach - Preludium i fuga c-moll BWV 549

Vincenzo Bellini - Sonata G-dur

Felix Mendelssohn-Bartholdy – Temat z wariacjami D-dur

Giovanni Morandi – „Marcia militare da eseguirsi nelle processioni"

César Franck – Ofertorium na Komunię

Marian Sawa – „Spotkanie z Kalinką" (Burleska)

12 lipca, godz. 19.15 katedra pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Koszalinie - Eugeniusz Wawrzyniak – organy

program części organowej:

Johann Sebastian Bach – Koncert a-moll BWV 593 (Allegro, Adagio, Allegro)

Johann Sebastian Bach – opracowanie chorału „In dir ist die Freude" BWV 615

Pietro Alessandro Yon – „Humoresque L'organo primitive (Toccatina for flute)"

Ennio Morricone – „Chi Mai"

Alfred Hollins – „Trumpet minuet"

Aloys Claussmann – „Toccata en la mineur" op. 64 nr 3

14 lipca, godz. 19.00 kościół pod wezwaniem świętego Michała w Jastrowiu - Eugeniusz Wawrzyniak – organy

program części organowej:

Johann Sebastian Bach – Koncert a-moll BWV 593 (Allegro, Adagio, Allegro)

Johann Sebastian Bach – opracowanie chorału „In dir ist die Freude" BWV 615

Pietro Alessandro Yon – „Humoresque L'organo primitivo. (Toccatina for flute)"

Ennio Morricone – „Chi Mai"

Alfred Hollins – „Trumpet minuet"

Aloys Claussmann – „Toccata en la mineur" op. 64 nr 3

16 lipca, godz. 19.45 kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Ustroniu Morskim – organy

program części organowej:

Grant Colburn – Voluntary Nr 5 a-moll (Grave Allegro - Adagio Andante, Fuga)

István Nagy – „Aria con variazioni" - wariacje w stylu klasycystycznym na tematy „Chwalmy niewysłowiony"/„Rzućmy się wszyscy społem"

Justin Heinrich Knecht – „Handstück im galanten Stil" - un poco Allegretto d-moll

Heinrich Wilhelm Stolze - Preludium i fuga F-dur z „Die wohltemperierte Orgel" op. 58

17 lipca, godz. 19.00 kościół pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej w Jamnie – Irena Budryte-Kummer - organy

program części organowej:

Johann Sebastian Bach – Preludium i fuga c-moll BWV 546

Fryderyk Chopin – Preludium e-moll

Lūcija Garūta – „Medytacje"

Gabriel Fauré – „Après un rêve"

Alexandre Guilmant – Finał z Sonaty d-moll

Poniżej informacje przekazane przez wykonawców:

Irena Budryte-Kummer studiowała grę na fortepianie i organach w Wileńskiej Akademii Muzycznej. Dalsze studia odbyły w Papieskim Instytucie Muzyki Kościelnej w Rzymie oraz u Ludgera Lohmanna na Państwowym Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Stuttgarcie w ramach stypendium DAAD. Otrzymała także ważną inspirację od Hansa Fagiusa, Lorenzo Ghielmiego, Jeana Boyera i Jeana Guillou. Studia zakończyła pomyślnie egzaminem koncertowym.

Irena Renata Budryte-Kummer uczyła organów i fortepianu w Konserwatorium Wileńskim i Akademii Muzycznej w Kownie. Pracowała także jako organistka w kościele św. Kazimierza oraz jako akompaniatorka w Wileńskiej Akademii Muzycznej. Obecnie pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Muzyki Kościelnej w Dreźnie, gdzie regularnie można ją usłyszeć także jako organistkę w kościele Frauenkirche.

Irena Budryte-Kummer koncertuje jako organistka i pianistka – także na festiwalach – w Europie, Rosji, USA, Ameryce Środkowej i Japonii (Suntory Hall, Opera City, Lilia Saal). Jako solistka organów występowała z Litewską Orkiestrą Kameralną pod dyrekcją Saulusa Sondeckiego oraz z różnymi zespołami barokowymi, a jako pianistka z solistami, zwłaszcza z ojcem, klarnecistą Algirdasem Budrysem.

Oprócz pierwszej nagrody na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Kijowie w 1988 roku, zdobyła także „Międzynarodowy Konkurs Organowy M.K. „Ciurlionis" zdobył trzecią nagrodę w Wilnie w 1991 roku. W tym ostatnim kilkakrotnie pełniła także funkcję jurora.

O jej ożywionej działalności artystycznej świadczą także nagrania radiowe i telewizyjne oraz produkcje płytowe.

Organista Eugeniusz Wawrzyniak koncertował w  Niemczech, Holandii, Francji, Belgii, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii, Luksemburgu, Finlandii, we Włoszech oraz kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych (New Haven – Connecticut, Los Angeles – California, Nowy Jork – katedra Św. Patryka, Long Island – katedra Św. Agnieszki, Broadway – kościół Św. Malachego – koncert dla środowisk twórczych Nowego Jorku) oraz wielokrotnie w  Polsce na najważniejszych krajowych festiwalach organowych. Nagrywał dla belgijskiej rozgłośni Radio 3 i Polskiego Radia. Współpracował z Filharmonią Poznańską.

Nie ograniczając się do recitali organowych, szuka nowych wyzwań, łącząc własne interpretacje muzyki organowej z  innymi instrumentami. Przykładem może być jego ostatnia podwójna płyta Destiny, na której towarzyszą mu wspaniali artyści: flecista Marc Grauwels i  skrzypek Yossif Ivanov. Wśród muzyków, z  którymi występował, warto wymienić takich mistrzów i  zespoły, jak Lorenzo Gatto (skrzypce), Roman Gryń (trąbka), Chór Chłopięcy i Męski Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Macieja Wielocha, String Quartet Sirius z Pragi, Thierry Cammaert (obój). Eugeniusz Wawrzyniak, jako prezes Towarzystwa Muzycznego CONCERTO oraz dyrektor artystyczny imprezy o  nazwie Festival Musical de  Marchienne w  Charleroi, prowadzi aktywną działalność kulturalną w Walonii organizując koncerty muzyki organowej, chóralnej i kameralnej. Jako społecznik podtrzymuje polskość wśród tamtejszej Polonii oraz przybliża kulturę polską miejscowej społeczności.

Od 1990 roku Eugeniusz Wawrzyniak jest tytularnym organistą w kościele Notre Dame de Miséricorde w  Charleroi. W  Atélier Musical de Manage prowadzi klasy organów i fortepianu. W  dorobku artysty znajdują się dwie solowe płyty organowe – Sonaty Felixa Mendelssohna nagrane w  Bazylice Archikatedralnej Świętych Piotra i  Pawła w  Poznaniu (2015) oraz dysk z  utworami J.S. Bacha, A. Guilmanta, R.  Freteura, F. Borowskiego i  Ch. Pardiniego, zarejestrowany na organach kościoła Św. Kazimierza Królewicza we Wrocławiu (2017). Artysta jest także założycielem Ensemble Vocal et Instrumental CREDO, z  którym nagrał dwie płyty CD – Avec vous, je suis avec vous (2012) oraz Pour aimer de plus grand amour (2014).

W latach 2011-2013 Eugeniusz Wawrzyniak był trzykrotnie nominowany w dziedzinie kultury do tytułu Polak Roku w Belgii, konkursu organizowanego przez Radę Polonii Belgijskiej przy współpracy Wydziału Konsularnego Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Brukseli. W  październiku 2015 roku Eugeniusz Wawrzyniak został odznaczony przez Guy Harpigny, biskupa diecezji Tournai, medalem Saint-Eleuthère z  okazji 25-lecia pracy artystycznej na stanowisku tytularnego organisty w kościele Notre Dame de Miséricorde w Charleroi.

Stanisław Maryjewski - ur. w 1985 r. w Lublinie. Ukończył PSM II st. w klasie organów dr Jadwigi Kowalskiej, studia w Instytucie Muzykologii na Wydziale Teologii KUL w klasie organów specjalnych prof. Jarosława Wróblewskiego oraz kontynuował naukę w UMFC w Warszawie u tego samego pedagoga. Od 2009 r. prowadzi klasę organów w Archidiecezjalnym Studium Organistowskim w Lublinie, a od 2016 r. jest pierwszym organistą Archikatedry Lubelskiej. Nagrał ponad 40 płyt z muzyką organową, a niektórych utworów i kompozytorów dokonując nagrań po raz pierwszy na świecie (Brankiewicz, Tansman, Gablenz, Tombelle, Quef). Koncertuje w ośrodkach muzycznych w Polsce i za granicą. Jest dyrektorem artystycznym festiwali organowych odbywających się w Archikatedrze Lubelskiej, kościele pw. św. Antoniego Padewskiego w Lublinie, kościele pw. MB Bolesnej w Kraśniku i w Sanktuarium MB Różańcowej w Janowie Lubelskim.

Maciej Babnis, muzykolog, organolog, organista, a także kompozytor jest

absolwentem Instytutu Muzykologii Kościelnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz klasy organów Akademii Muzycznej w Gdańsku. W zakresie gry na organach kształcił się u profesorów Leona Batora, Anny Grzywacz, ks. Karola Mrowca i Mariana Ochalskiego. Uzyskał kwalifikacje I stopnia sztuki muzycznej w zakresie gry na organach w Akademii Muzycznej w Poznaniu; habilitował się w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem książki o kulturze organowej Galicji oraz szeregu artykułów dotyczących historii budownictwa organowego w Polsce oraz muzyki organowej i kościelnej. Przygotował wydanie dzieł organowych Friedricha Chistiana Mohrheima i „Sonaty organowej" Aleksandra Karczyńskiego. Jako organista występował w wielu miastach Polski i Niemiec. Jest adiunktem w Katedrze Sztuki Muzycznej Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku.

Kiedy uruchamia swój wysłużony, poobijany egzemplarz kultowego syntezatora Minimoog, nie ma sobie równych. Jest niekwestionowanym wirtuozem tego instrumentu – a to dopiero początek licznych umiejętności Józefa Skrzeka. Za charakterystyczną burzą włosów kryje się artysta, który od ponad czterdziestu lat jest aktywnym i kreatywnym twórcą. Wciąż idzie do przodu, szukając nowych form wyrazu, zaskakując i słuchaczy, i samego siebie. Nie jest człowiekiem jednego stylu, o czym najlepiej świadczy spektakularna „Odyseja miłości" dedykowana żonie Alinie, która połączyła wykonawców z całkowicie odmiennych kręgów stylistycznych.

Różnorodność to cecha, która przyświeca całej karierze Józefa Skrzeka: inaczej brzmiał jako ekspresyjny basista grupy Breakout, inaczej jako wszechstronny multiinstrumentalista legendarnego Silesian Blues Band, inaczej jako muzyk eksploatujący brzmienia syntezatorów pod sklepieniem Planetarium Śląskiego, a jeszcze inaczej podczas nastrojowych koncertów organowych. Jest genialnym improwizatorem, który z powodzeniem wdawał się w fascynujące, instrumentalne dialogi z tak wielkimi artystami, jak Tomasz Stańko, Michał Banasik czy Thijs van Leer.

Od połowy lat 90. Józef Skrzek z powodzeniem zajmuje się produkcją dużych widowisk multimedialnych, osadzając je w tak niecodziennych miejscach jak kopalnia srebra, latarnia morska czy zbocze góry Stecówka. Komponuje także dla teatru i filmu, pojawia się gościnnie w innych projektach i ciągle koncertuje. I jeszcze zbiera za swoją twórczość liczne nagrody, ze Złotym Fryderykiem na czele. Kiedy znajduje na to wszystko czas? Józef Skrzek (rocznik 1948) zaczynał swoją muzyczną przygodę w drugiej połowie lat 60.,kończąc Szkołę Muzyczną im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach. Już w 1970 roku zasilił skład legendarnej formacji Breakout. W 1971 roku założył trio Silesian Blues Band, które święciło triumfy na scenach całego świata jako jeden z najważniejszych polskich zespołów rockowych wszech czasów. SBB grało na scenach z takimi gwiazdami jak Bob Marley, Elton John, Soft Machine, Marillion, Deep Purple czy Colosseum II. Nagrało kilkadziesiąt płyt, zagrało kilkaset koncertów – i wciąż, w imię swojej dewizy – szuka, burzy i buduje, jak np. w 2020 roku z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia na płycie „Z miłości jestem" (z gościnnym udziałem Stanisława Sojki.

Od końca lat 70. Józef Skrzek prowadzi wszechstronną karierę solową. Oprócz muzyki elektronicznej i organowej (często splatanych w jedną całość), Józef Skrzek nie zapomina o źródłach, prezentując regularnie recitale fortepianowe (jak „Pokój Saren piano"). Gra w Planetariach z projekcją gwiazd oraz przestrzeniach natury – góry, parki, morze, jeziora – w tym słynny koncert o wschodzie słońca w przystani żeglarskiej Sztynort na Mazurach. Pracuje chętnie z innymi artystami, jak organista Henryk Jan Botor, perkusista Mirosław Muzykant, wokalistka Ella Skrzek, prof. Czesław Dźwigaj. Zawsze swobodnie czuł się wśród jazzmanów (Tomasz Stańko, Tomasz Szukalski, Piotr Wojtasik), bluesmanów (Jan „Kyks" Skrzek, Tadeusz Nalepa, Ryszard Riedel), muzyków elektronicznych (Manuel Gottsching, Daniel Bloom, Paul Lawler), jak i twórców muzyki ludowej – z góralami beskidzkimi (Zbigniew Wałach i grupa Wałasi) na czele.

Józef Skrzek komponuje także muzykę ilustracyjną – jego utwory ozdobiły ścieżki dźwiękowe filmów m.in. Piotra Szulkina, Jerzego Skolimowskiego, Lecha Majewskiego, niezliczone spektakle teatralne - m.in. słynny „Otello" Teatru TVP, „Kaligula" w warszawskim Teatrze Dramatycznym w czasie stanu wojennego, „Medea" z Krystyną Jandą w reżyserii Zygmunta Hübnera, „Historyja o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim" z góralami beskidzkimi nagrodzona Złota Maską czy „Karłowicz – interpretacje" w reżyserii Adama Hanuszkiewicza w Teatrze Wielkim w Łodzi. Skomponował operę „Pokój Saren" (premiera w Operze Śląskiej w Bytomiu), nagrywał ze Zbigniewem Preisnerem. Skomponował „Kantatę Maryjną", będącą darem ludu śląskiego dla papieża Jana Pawła II, zagrał także w Watykanie podczas wieczoru poezji Ojca Świętego.

Przez 25 lat w ostatnią niedzielę maja Józef Skrzek gra w Piekarach Śląskich dla pielgrzymów, idących do Matki Bożej Piekarskiej. Komponuje „Psalmy Dawidowe" na orkiestrę symfoniczną z chórem i solistami, „Kazania Świętokrzyskie" z m.in. Markiem Piekarczykiem i Włodzimierzem Kiniorskim czy muzykę dla Polskiej Kroniki Filmowej (w latach70. i 80. ubiegłego stulecia). Na przełomie wieków gra wielokrotnie, zarówno z Wiesławem Komasą, jak i aktorami francuskimi w paryskich teatrach jako muzyk - imigrant, a nowy wiek wita z małżonką Aliną na zaproszenie malarzy z Montmartre na Sacré-Cœur w Paryżu, z widokiem na wieżę Eiffla. Z czołówką światowej muzyki elektronicznej współpracuje podczas spotkań z cyklu Ricochet Gathering. Wspólnie z orkiestrą i chórem bierze udział w projekcie „Observa diem sabatti" do słów Karola Wojtyły, prezentując go m.in. w Rzymie.

W ostatnich latach twórczość Józefa Skrzeka nie tylko kontynuuje zapoczątkowane wcześniej poszukiwania, ale odkrywa zupełnie nowe lądy. „Odyseja miłości", wykonana w katowickiej sali NOSPR, okazała się bezprecedensowym wydarzeniem na wielką skalę. Ważnymi dokonaniami okazały się także pieśń „Apokalipsa" do słów ks. Piotra Pawlukiewicza oraz płyta „Marzenia", złożona z kompozycji do słów żony Aliny. Koncertowa premiera projektu „Wojna światów" we Wrocławiu, z Markiem Radulim, Maciejem Sikałą, Marcinem Pospieszalskim i Pawłem Dobrowolskim, przypomniała w nowej odsłonie legendarną muzykę do filmu Piotra Szulkina. Na premierę płytową czeka „Reqiuem dla Maksymiliana" na sopran, chór i instrumenty elektroniczne.

Józef Skrzek nie zapomina o swoich stałych atelier, powracając do Planetarium Śląskiego w Chorzowie oraz prezentując w Kościele Mariackim w Katowicach „Misterium Dnia Zadusznego". Przygotowuje także multimedialny, międzynarodowy projekt „The Voyage" oparty na obrazach i grafikach Jana Sawki. Nie ogranicza swoich planów do kilku przygotowanych wcześniej projektów – jego plany to zawsze gorący tygiel, w którym buzują nowe, nieodkryte jeszcze pomysły i rozwiązania, ukryte pomiędzy organowo-syntezatorowymi dialogami, dużymi formami z wykorzystaniem chórów i instrumentalistów czy występami ze śpiewającymi córkami.