O tak odległej pozycji Koszalina w rankingu efektywności wykorzystywania zasobów wody w polskich miastach zadecydowała przede wszystkim pierwszy obszar "Życie", której nasze miasto zostało sklasyfikowane na odległej 50. pozycji. Kategoria "Życie - Woda, jakość życia w miastach" to ocena sposobu w jaki miasta mogą zaspokajać potrzeby mieszkańców przede wszystkim w obszarze miejskiej polityki wodno-ściekowej, która obejmuje zaopatrzenie w wodę oraz odbiór ścieków. W kontekście wyzwań roku 2022 szczególnie ważne są ceny usług komunalnych dotyczące zużycia wody i produkcji ścieków. Usługi wodociągowo-kanalizacyjne dotyczą coraz większej grupy odbiorców, którzy są zaopatrywani w wodę w odpowiedniej jakości ilości. Musi ona spełniać rosnące wymagania jakościowe oraz być bezpieczna dla zdrowia. Miejscy operatorzy infrastruktury wodociągowej stoją więc przed wyzwaniami generowanymi przez presję cywilizacyjną. Są to nowe zanieczyszczenia takie jak: farmaceutyki, biocydy, związki perfluoroalkilowe (PFAS), ale także konkurencja o zasoby z innymi sektorami (przemysłem, rolnictwem) i konieczność odpowiedzi na rosnące wymagania odbiorców.
Niemniejszym wyzwaniem jest dostarczanie odpowiedniej jakości usług kanalizacyjnych. Jakość oczyszczonych ścieków musi spełniać wciąż rosnące wymagania środowiskowe. Ponadto oczyszczanie ścieków łączy się z rozwojem technologii odzysku z nich wody, energii i wartościowych substancji. Powstaje coraz więcej biogazowni (biogaz służy do produkcji energii elektrycznej i ciepła, napędu pojazdów), kompostowni, instalacji do produkcji nawozów czy odzysku ciepła ze ścieków. Usługi wodociągowo-kanalizacyjne muszą uwzględniać kwestię szerokiego pojmowania możliwości zastosowania zasobów wody dla optymalnego funkcjonowania i rozwoju miast.
Z kolei w obszarze "Zagrożenia" Koszalin znalazł się na wysokim 3. miejscu
Autorzy raportu uważają, że problem miejskich kryzysów wodnych będzie narastać. Jest to problem zarówno nadmiaru jak i niedoboru wody. Podkreślają istotność rozwiązań (szczególnie systemowych) prowadzących do rozwoju infrastruktury w zakresie retencji, ale również polityki miast skutkującej łagodzeniem stopnia odczuwania długotrwałych upałów i susz np. poprzez ochronę i rozbudowę zielonej infrastruktury, która powinna towarzyszyć infrastrukturze błękitnej, co będzie prowadzić do ograniczania występowania zjawiska miejskich wysp ciepła. W kontekście susz przede wszystkim liczy się skuteczność działań władz miast na rzecz budowy systemu retencji i rozwiązań sprzyjających odnawialności zasobów wody.
W tym obszarze sprawdzamy i oceniamy świadomość i dążność władz miasta do ograniczenia występowania zjawisk kryzysowych w obszarze polityki wodnej oraz ich skutków. Chodzi zarówno o infrastrukturę przeciwdziałającą tym zjawiskom, jak i konsekwencjom zdarzeń nieuchronnych oraz działania o charakterze miękkim, np. edukacyjnym.