Informacja dotycząca polityki plików cookies: Informujemy, iż w naszych serwisach internetowych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Dalsze korzystanie z naszych serwisów, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności. Zamknij.
Koronawirus Raport dzienny. Stan na 9 kwietnia

Spektakle w Koszalinie:

6 Września 2019 godz. 7:24
Ala za BTD Koszalin
 

BTD: Inauguracja sezonu

W sobotę o godz. 19.00 w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym premiera sztuki „Dziękuję za różę”. Sztuka „Dziękuję za różę” wyszła spod pióra autorki „Cudzoziemki” w Wielkiej Brytanii w roku 1950. Została wystawiona tylko raz, w Londynie, sześć lat później. Dziś wraca na teatralne deski i okazuje się zaskakująco aktualna.  Czy stając się dorosłym należy wyzbyć się dziecięcej wrażliwości? Jak funkcjonować, zachowując świeże spojrzenie i ciekawość świata, jednocześnie unikając skrzywdzenia i wykorzystania? Do czego obliguje nas wejście w role społeczne; bycie żoną, gospodynią, przyjaciółką? Spod wierzchniej warstwy fabularnej: mieszczańskiego melodramatu, niepozbawionego jednak dużej dawki absurdu i groteski, wyłania się tekst niezwykle aktualny i korespondujący z bieżącymi wydarzeniami. Tekst, który dotyka problemu różnych form znęcania się, niejednokrotnie w dobrych domach, wśród ludzi wykształconych i na stanowiskach. Dlaczego przymykamy oko, kiedy dobrze sytuowany mąż, wspinający się po szczeblach kariery, traktuje żonę protekcjonalnie, z góry. Jak trofeum. To z kolei generuje pytania o to jak ona, owa żona, powinna funkcjonować w „dojrzałym” świecie. W jaki sposób, przy całej naiwności, ma zyskać umiejętność unikania skrzywdzenia i wykorzystania? Pojawienie się na scenie fantastycznych postaci rodem z „Alicji w Krainie Czarów” Lewisa Carolla pokazuje istnienie światów równoległych: prozy życia i tęsknoty za romantycznymi uniesieniami. Wyobraźnia głównej bohaterki, rozbuchana i pokręcona, staje się mechanizmem obronnym przed rzeczywistością, w której utknęła. Można też potraktować tę inscenizację jako próbę zbadania korelacji między światem „Alicji w Kranie Czarów”, światem „Róży” i światem sceny - czyli tym, w jaki sposób teatr czerpie z literatury, a ta z kolei czerpie z samej siebie. Spektakl bierze udział w V edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa\"  
28 Maj 2019 godz. 14:00
Ekoszalin z mat. nadesłanych / fot. BTD
 

„Kolacja dla głupca” na Dzień Dziecka w BTD

Z okazji Dnia dziecka dla dorosłych w koszalińskim teatrze dla naszych internautów mamy dwie podwójne wejściówki na spektakl Bałtyckiego Teatru Dramatycznego 1 czerwca o godz. 19:00 - ostatni raz w tym sezonie teatralnym "Kolacja dla głupca". Wystarczy odpowiedzieć na jedno proste pytanie. „Kolacja dla głupca” to jedna z najlepszych komedii teatralnych na świecie. Jej autor Francis Veber - francuski scenarzysta i reżyser jest znany przede wszystkim jako autor filmu „Pechowiec” ze słynnym komikiem Pierrem Richardem w tytułowej roli.   Aby zdobyć jedną z dwóch podwójnych wejściówek należy  wysłać maila na adres redakcja@ekoszalin.pl z odpowiedzią na pytanie konkursowe: Kto jest reżyserem koszalińskiej wersji sztuki Francisa Vebera? Na odpowiedzi czekamy do jutra (29.05) do godziny 15:00. W tytule maila prosimy wpisać BTD, a odpowiedź podpisać tak byśmy wiedzieli, komu przekazać wejściówki. Oczywiści, kto pierwszy ten lepszy. Powodzenia.   Pierre Brochant, bogaty wydawca bestsellerów, wraz z przyjaciółmi z paryskich wyższych sfer urządza raz w tygodniu swoisty, a zarazem okrutny turniej zwany „kolacją dla głupca”. Istotą konkursu jest przyprowadzenie ze sobą na wspomnianą kolację największego nieudacznika – wygrywa ten, kto przyprowadzi największego głupca. Pierre jest przekonany o wygranej – jego „gość” to François Pignon, wyjątkowo nierozgarnięty księgowy z ministerstwa finansów, którego pasją jest budowanie makiet z zapałek. Niestety, tuż przed kolacją Pierre’owi wypada dysk… i to jest dopiero początek jego nieszczęść. A wszystko przez pana Pignona, który pomimo najszczerszych chęci wciąga Pierre’a w istny wir kłopotów.
8 Października 2018 godz. 5:19
Ala, fot. FB/Tomasz Majewski Fotografia
 

Grand Prix dla Karoliny Martin za monodram "Trzy ćwierci do śmierci"

VI Koszalińskie Ogólnopolskie Dni Monodramu Strzała Północy już za nami. Grand Prix zdobyła Karolina Martin za monodram "Trzy ćwierci do śmierci". Zakończenie festiwalu uświetniła prof. Barbara Dziekan spektaklem "Teatr jest kobietą".
24 Września 2018 godz. 4:41
Ala za mTeatr
 

„Zakonnice odchodzą po cichu” Darii Kopiec zwycięzcą tegorocznego mTeatru

Poznaliśmy zwycięzców 9. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „mTeatr” Najważniejszą nagrodę jury w składzie  Aneta Kyzioł, Łukasz Drewniak, Zdzisław Derebecki otrzymała opowieść o kobietach, które opuściły zakon, czyli spektakl w reżyserii Darii Kopiec.  za spektakl "Zakonnice odchodzą po cichu".    "Historie bohaterek reportażu „Zakonnice odchodzą po cichu” Marty Abramowicz stanowią punkt wyjścia spektaklu. Stają się pomostem między obserwacją kreacji aktorskiej a osobistym stosunkiem aktorek do interpretowanych przez nie postaci. Nadrzędnym tematem spektaklu jest powołanie, rozumiane zarówno w kontekście sacrum jak i profanum, poprzez służbę Bogu, aż po misję i etos aktora. Podczas spektaklu, widz jest świadkiem budowania więzi emocjonalnej pomiędzy początkowo sobie obcymi kobietami; aktorką i interpretowaną przez nią bohaterką. Spektakl stawia pytania o istotę tożsamości, metafizykę czy szeroko pojęty humanizm. Teatr to idealne miejsce na analizę tematu łączącego rzeczywistość z fikcją, świętość ze świeckością, kreację z reportażem" - opisuje spektakl na swojej stronie teatr w Opolu. Na Festiwalu 9. KKM "m-teatr" 2018 nagrodzeni także zostali: - Magdalena Drab i Albert Pyśk za reżyserię spektaklu "Curko moja ogłoś to. Rytmizowany biuletyn z wystawy Marii Wnęk" - nagroda jury "młodzi oceniają młodych", - spektakl "Zakonnice odchodzą po cichu" - spektakl publiczności, - Magdalena Drab w spektaklu "Curko moja ogłoś to. Rytmizowany biuletyn z wystawy Marii Wnęk" - najlepsza aktorka publiczności,  - Bartosz Budny" w spektaklu "Rokcy Babloa" - najlepszy aktor publiczności, - "Rokcy Babloa" - spektakl "Na fali" - nagroda pozaregulaminowa.
20 Września 2018 godz. 6:17
Ala, fot. FB/BTD Koszalin
 

m-gadugadu-teatr...

Spektaklem "Natan Mędrzec" z Teatru im. W. Horzycy z Torunia w Koszalinie rozpoczęły się 9. Koszalińskie Konfrontacje Młodych "m-teatr". Dziś o godz. 9.00 "Aktorzy koszalińscy czyli komedia prowincjonalna". Tradycyjnie były także rozmowy niekontrolowane m-gadugadu-teatr podczas 1. dnia 9.KKM „m-teatr”. Konfrontacje publiczności z twórcami spektaklu „Natan Mędrzec” z Teatru W. Horzycy z Torunia oraz twórcami spektaklu „Tlen” z Nowego Teatru im. Witkacego ze Słupska.
5 Marca 2018 godz. 5:09
fot. Sabina Marcinkowska
 

Wyczaruję wam

W CK105 miał miejsce niezwykły spektakl charytatywny "WYCZARUJĘ WAM". Na scenie można było zobaczyć m.in. przedsiębiorców koszalińskiej Północnej Izby Gospodarczej i dzieci z Mini Studia Poezji i Piosenki przy CK 105. Dochód z imprezy zostanie przekazany na pomoc małoletniej Julii Grabskiej — podopiecznej Fundacja Pokoloruj Świat, która leczona jest z powodu wstrząsu septycznego.
23 Lutego 2018 godz. 5:37
Ala za TVP2
 

Darłowianka producentką serialowego hitu TVP2

Za produkcją najnowszego serialowego hitu pt. Za marzenia TVP2 stoi pochodząca z Darłowa Marta Jarzębska-Ciesielska. Serial trafi na szklane ekrany już w poniedziałek, 26 lutego. Za marzenia to opowieść o przyjaźni, miłości i ambicjach młodych ludzi na chwilę przed wejściem w dorosłość. Osią historii są perypetie trójki dwudziestosześciolatków, Zosi, dyplomowanej psycholog (Maja Bohosiewicz), Anki, charakteryzatorki na planie hitowej telenoweli (Anna Karczmarczyk) i Bartka, żyjącego dniem dzisiejszym, typowego „jutromena” (Piotr Nerlewski).  W serialu „Za marzenia” zobaczymy całą plejadę polskich aktorów młodego pokolenia. W rolach głównych wystąpią: Maja Bohosiewicz, Ania Karczmarczyk i Piotr Nerlewski. Wszyscy oni doskonale znani są fanom seriali — Maja Bohosiewicz występowała m.in.w serialach „Londyńczycy” i „Aida”. Ania Karczmarczyk swoją karierę zaczęła od występu w „Galeriankach”, grała także m.in. w „M jak miłość”, „Powiedz tak” czy „Pitbull. Nowe porządki”. Piotra  Nerlewskiego  można było oglądać także m.in. w „M jak miłość”, gdzie wcielał się w rolę leśnika Franka Zarzyckiego. Kilka miesięcy temu zdecydował się jednak rozstać z produkcją. W pozostałych rolach zobaczymy także Katarzynę Figurę, Paulinę Chruściel, Radosława Krzyżowskiego, Izę Kunę czy Marcina Perchucia.
2 Lutego 2018 godz. 7:17
ekoszalin fot. Sabina Marcinkowska
 

"Słabi"

Aktorzy ze stowarzyszenia Aktorzy po godzinach" zareprezentowali widowni tekst "Słabi" Magdaleny Drab w Centrali Artystycznej. Była to już . piąta odsłona czytania. "Słabi” to tekst odważny i w naszych realiach kontrowersyjny. Stowarzyszenie "Aktorzy po godzinach" utworzone na początku 2017 roku przez aktorów na co dzień występujących na scenie Bałtyckiego Teatru Dramatycznego.
2 Stycznia 2017 godz. 8:14
Ala za BTD
 

BTD: Dom Wschodzącego Słońca w konkursie

Spektakl Bałtyckiego Teatru Dramatycznego "Dom Wschodzącego Słońca" w reżyserii Romana Kołakowskiego został nominowany do 23. edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. 6 stycznia 2017 roku upływa pierwszy termin przyjmowania zgłoszeń do Konkursu. Od początku listopada Komisja Artystyczna podróżuje po kraju i ogląda zgłoszone spektakle.   Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Marcin Bogucki, Marta Bryś, Katarzyna Niedurny, Szymon Kazimierczak, Andrzej Lis, Anna Wakulik.
17 Czerwca 2016 godz. 11:35
Ala
 

Premiera BTD: "Dachowanie"

Aktorzy Bałtyckiego Teatru Dramatycznego imienia Juliusza Słowackiego w Koszalinie, w ramach Sceny Inicjatyw Aktorskich, przygotowali spektakl o tematyce antyalkoholowej i zapobiegającej zażywania wszelkich używek, skierowanego do młodzieży gimnazjalnej i licealnej. Pomysłodawcami i reżyserami spektaklu są: Żanetta Gruszczyńska-Ogonowska i Marcin Borchardt a tekst napisał młody dramaturg Kuba Mokrosiński. „Dachowanie”  to opowieść skierowana do młodzieży w szeroko pojętym wieku szkolnym, z elementami tragedii, komedii i dramatu. Zawiera przestrogi i pęd do samowiedzy oraz mimesis. Spektakl opowiada o tym, że młodzież sięga po używki : narkotyki, dopalacze, oraz ostrzega przed następstwami złych decyzji. Spektakl skłania uczniów do refleksji nad własną tożsamością i przynależnością do różnych grup rówieśniczych. Przedstawienie jest inspirowane problemami i emocjami dotykającymi dzieci i młodzież. W spektaklu ukazuje się, jakie tragiczne skutki niesie ze sobą decyzja o przyjmowaniu wszelkich używek. Spektakl ma za zadanie skłonić młodego widza do przemyśleń i refleksji. Z pewnością, historia ta da niejednemu z nas do myślenia. Humorystyczny język powoduje nawiązanie dobrych relacji z uczniami zgromadzonymi na widowni.  Żanetta Gruszczyńska- Ogonowska- związana z BTD od 1995 roku. Aktorka skończyła PWST we Wrocławiu, jest wielozadaniowa, nagradzana, śpiewająca i pełna entuzjazmu dla nowych projektów. Ostatnie spektakle w których brała udział to: „ Love forever”, „Szalone nożyczki”, „Kali Babki”, „Rozpusta” i „ Allo, allo”, Twierdzi , że przełomem był w jej życiu zawodowym monodram  „… syn”. Wyreżyserowała na deskach rodzimego teatru  bajkę „Carski syn”. Chętnie i często współpracuje z młodzieżą, zarówno w Koszalinie, jak i np. w Kaliszu Pomorskim.   Marcin Borchardt- aktor BTD od 2008 roku. Absolwent PWST we Wrocławiu. Jest młodym, pełnym zapału zawodowcem a jego kunszt aktorski można podziwiać np. w spektaklu „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” czy ostatnio w „Szalonych nożyczkach” lub „ Allo, allo”. Marcin ze znakomitymi rezultatami współpracuje z młodzieżą prowadząc wiele warsztatów teatralnych i opiekuje się  na stałe grupą w CK 105 w Koszalinie. Wyreżyserował też „Wesele Jamieńskie” i inne projekty w których brali udział koszalińscy politycy, dziennikarze i ludzie kultury. Kuba Mokrosiński-  z wykształcenia filolog angielski i filozof, oba kierunki ukończone na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mocno flirtuje z teatrem. Współpracował między innymi z reżyserem Michałem Siegoczyńskim przy „ Domu Lalki” w Teatrze Nowym w Poznaniu i przy „Love forever” w BTD w Koszalinie, z Leną Frankiewicz przy dyplomie IV roku aktorskiego na PWST w Krakowie ( „Svantetic. Dyplom z Komedy”). Oprócz dramaturgii  uprawia poezję, tworzy prozę, generalnie cały czas pisze. Prapremiera odbędzie się21.06.2016 r.  o godz. 10:00 na Dużej Scenie BTD z okazji Międzynarodowy Dnia Walki z Narkomanią.   Tekst i dramaturgia : Kuba Mokrosiński, Reż.: Żanetta Gruszczyńska – Ogonowska, Marcin Borchardt, Scenografia i kostiumy: Beata Jasionek, Choreografia : Kacper Wojcieszek, Obsada: Żanetta Gruszczyńska – Ogonowska, Dominika Mrozowska, Katarzyna Ulicka- Pyda, Marcin Borchardt, Wojtek Kowalski, Wojciech Rogowski,  
2 Kwietnia 2016 godz. 23:51
Robert Kuliński/ fot. I. Rogowska
 

„Prawda” nie dla każdego

Rafał Matusz w intrygujący sposób zadebiutował w roli reżysera komediowego. Być może właśnie dlatego, że przez większość swojej działalności teatralnej unikał rozśmieszania publiczności, jego wersja „Prawdy” Floriana Zellera na deskach Bałtyckiego Teatru Dramatycznego, udała się znakomicie. Takiej tezy zapewne nie potwierdzą miłośnicy komedii spod znaku farsy. W Koszalinie jest ich sporo, bo zespół BTD ostatnimi czasy bardzo szczodrze obdarowywał publiczność komizmem zamaszystym. Często też takim, który brnął w stronę żenady, jak „Rozpusta”, czy „Seans”. Nowa produkcja rodzimej sceny pozwala odpocząć od błazenady. Nie brakuje jednak dowcipu.   Jest zabawnie, ale ciężar czai się ponad bohaterami, stopniowo drążąc widza. To oczywiście tyczy się tych odbiorców, którzy pozwolą sobie na refleksję pomiędzy humorystycznymi elementami akcji. Zaś tym, którym sprawia to trudność, spektakl skojarzy się raczej ze średnio śmieszną komedią o zdradzie i kłamstwie.   Reżyser doskonale pokazał zepsutą relację pomiędzy czworgiem bohaterów. Przedstawienie ma jedynie rys komediowy, bo trudno je nazwać pełnoprawną sztuką rozrywkową. Jest czemu się przyjrzeć, jest o czym pomyśleć.   Zdrada to wdzięczny temat wielu komedii, więc zdawać by się mogło, że formuła opowieści niczym nie zaskoczy. Jednak piramida kłamstw w pewnym momencie rozrasta poziomo, co sprawia, że widz uczestniczy w samozawiązującej się intrydze. Można odczuć dreszcz niczym z kryminału. Spirala zapętla się w kontinuum, którego już nikt nie będzie w stanie przerwać. Smutny obraz dwóch małżeństw, mieszczańskie zepsucie i kompletna niedojrzałość egoistów prowadzą do przerażających wniosków.   Czyżby dziś w XXI wieku bardziej moralnym było kłamstwo? Przecież to nie do przyjęcia! Jednak historia Filipa pokazuje, że prawda w jego życiu nie niesie ze sobą nic dobrego. Kolejne odsłaniane karty w grze, ujawniają nie tylko zdradę żony, przyjaciela, a nawet ideałów, ale pokazują ogrom hipokryzji całej czwórki.   Kłamstwo, fałsz, obłuda to oczywiście zarzuty wobec człowieka wytaczane w każdym okresie rozwoju cywilizacji. Artyści zawsze piętnowali takie postawy, a Zeller w wersji Matusza robi na miarę naszych czasów. Paradoksalnie forma komediowa dodaje „Prawdzie” pieprzu. Wystarczy spojrzeć na to w taki sposób, że inaczej nikt by nie chciał tego słuchać. Swoisty wybieg, by przynajmniej podprogowo kopnąć czyjeś sumienie.   Z grona aktorów warto wyróżnić przede wszystkim panów. Leszek Czerwiński pokazał się z doskonałej strony, ważąc teatralne środki, dzięki czemu emanował naturalnością. Natomiast Wojciech Kowalski, jako główny bohater, „rolowany” przez wszystkich macho hotelowego zacisza, korporacyjny lis i nieudacznik w jednej osobie, zachwyca solidnym warsztatem. Beata Niedziela także wypadła interesująco, gdyż wydostała się z kolein własnej maniery, pozbywając się histerii i teatralnego manekiniarstwa.   „Prawda” jest spektaklem zdecydowanie wartym obejrzenia. Nie jest to jednak komedia dla każdego, co zdecydowanie można uznać jako atut.
1 Marca 2016 godz. 17:48
Robert Kuliński
 

Koszaliński BTD i węgierscy prawnicy

Z repertuaru Bałtyckiego Teatru Dramatycznego zniknął spektakl wyreżyserowany przez Wojciecha Rogowskiego „Cykor – bojąca dusza”. Właściciele praw majątkowych do sztuki Pála Békésa, dopatrzyli się naruszenia formy i żądają pieniędzy. Z nieoficjalnych informacji, wynika że sprawa dotyczy warunków licencji, a dokładniej muzyki wykorzystanej w koszalińskiej adaptacji tej bajki dla dzieci. Według umowy spektakl nie mógł być oprawiony inną muzyką niż w oryginalnych założeniach autora. Jest to zastrzeżenie dość dziwne. Spektakl tego węgierskiego pisarza był bowiem wystawiany w Polsce nie po raz pierwszy. Wcześniej między innymi jego utwór pojawił się  w Olsztyńskim Teatrze Lalek. Tu  autorem muzyki był Bogdan Szczepański, i wówczas nikt nie wniósł żadnych zastrzeżeń do adaptacji...       W Koszalinie autorami oprawy muzycznej zostali - muzyka  Maciej Osada Sobczyński, teksty piosenek Tomasz Ogonowski. Ich praca stała się pretekstem dla spadkobierców praw majątkowych po Békésu i ich prawników, aby domagać się zadośćuczynienia w wysokości 7 tys. euro za naruszenie formy spektaklu.Przedstawienie zostało zatem zdjęte z afisza, a dyrektor BTD, Zdzisław Derebecki zamilkł.. Nie zgodził się na spotkanie w celu wyjaśnienia  sytuacji. Nie odpisał także na maila z pytaniami. Szkoda, bo BTD jest instytucją publiczną, utrzymywaną przez podatników. Warto więc, aby dyrektor wyjaśnił w jaki sposób planuje rozwiązać ten problem. Z naszych informacji wynika, że dyrektor BTD winą za całe zamieszanie obarcza Związek Autorów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS).      - Szkoda tego spektaklu, bo jest świetny – mówi z żalem Tomasz Ogonowski. - Oczywiście jako współtwórca byłem na premierze. Chciałem jednak zobaczyć reakcję najmłodszej widowni, więc udałem się na przedstawienie w innym dniu. Dzieciaki wychodziły ze spektaklu śpiewając i tańcząc. Poza tym to mądry tekst i wspaniała scenografia. Mam nadzieję, że walka jeszcze trwa i  „Cykor...” wróci na afisz - dodaje.  Wydaje się, że węgierscy prawnicy znaleźli w umowie licencyjnej pretekst do tego, by na sztuce zarobić podwójnie.  
31 Stycznia 2016 godz. 11:42
Robert Kuliński/ fot. I. Rogowska
 

„Seans” - komedia z drewna

Trudno uwierzyć, że adaptacja komedii jednego z mistrzów gatunku - Noela Cowarda, na deskach BTD, okazała się tak infantylnym spektaklem. „Seans” w reżyserii Zdzisława Derebeckiego przepełnia humor przypominający współczesne kabarety, a aktorzy zdają się być z drewna. W przedpremierowej rozmowie dla naszego portalu reżyser podkreślił, że „Seans” jest komedią dialogu i nie nie ma w niej zabiegów charakterystycznych dla  farsy. Jednak postać wykreowana przez Dominikę Mrozowską, czyli ekscentryczne medium Madame Arcati, bije po oczach przerysowaniem komizmem nieprzystającym do charakteru sztuki. Komedia ma bawić, ale wykrzykiwanie każdej kwestii i gimnastyczne wygibasy, pogrążały Mrozowską w odmętach taniego, niewyszukanego dowcipu. Można wręcz odnieść wrażenie, że aktorka na siłę występuje w sztuce, jednak za wszelką cenę  stara się zagłuszyć przymus i ukryć go przed widownią chwytami nadekspresji. Bawiło to publiczność, tak jak żenujące, współczesne kabarety.  Kolejne sceny nie wnosiły nic do historii, którą można by opowiedzieć ciekawie. Przenikanie się zaświatów i świta realnego oraz miłość ze wszelkimi jej bolączkami, to bardzo wdzięczny temat -  zwłaszcza na komedię. Niestety przedstawienie kłuło po oczach schematycznością. Dwie aktorki, Aleksandra Długosz i Katarzyna Jędrychowska występujące gościnnie, wcielające się w żony głównego bohatera, odgrywały klasyczny model rywalizacji o mężczyznę. Zazdrość i wzajemna niechęć były przedstawione z taką sztampą i sztucznością, jakby artystki posługiwały gotowym przepisem z książki instruktażowej. Nic nie ujmuje w obu kreacjach, są drewniane - bez wyrazu. Jedynie Wojciech Kowalski, jako Karol - główny bohater, zdradzał przejawy solidnego opracowania  swojej postaci. Pozostałe osoby po prostu były i zachowywały się tak, jak nakazuje fabuła. Nie można także pominąć bubla w postaci sosnowej scenografii, mającej na celu imitację wnętrza pokoju w domu z lat 30. ubiegłego wieku. Nie udało się wyczarować tamtego klimatu. Całość przypominała  stolarską prezentację z jakiegoś budowlanego supermarketu, do której podoklejano przypadkowe mebelki. „Seans” to propozycja dla miłośnika teatru prowincjonalnego, gdzie aktorzy grają co popadanie, byleby tylko na scenie się coś działo. Szkoda, bo zespół  Bałtyckiego Teatru Dramatycznego stać na dużo, dużo więcej. Komedie potrafiły rozbawić do łez, a dramaty poruszyć do żywego. Niestety najnowsza propozycja BTD nie mówi nic, nie bawi, nie wzrusza. Jest jedynie przykładem tego, że  praca aktora w jedynym teatrze w mieście, to ciężki chleb. Nieręcznie jest przecież odmawiać przełożonemu udziału w jego sztuce.
27 Stycznia 2016 godz. 13:55
Robert Kuliński/ fot. I. Rogowska
 

Przypominam stary teatr

W najbliższą sobotę, 30 stycznia na deskach Bałtyckiego Teatru Dramatycznego odbędzie się premiera komedii „Seans” Noela Cowarda. Ze Zdzisławem Derebeckim, reżyserem spektaklu i dyrektorem BTD, o przedstawieniu, sztuce i cenzurze, która Koszalina póki co nie dotyczy, rozmawia Robert Kuliński. Dlaczego zdecydował się Pan na adaptacje „Seansu” Noela Cowarda, skoro całkiem niedawno w Trójmieście odbyła się premiera tej sztuki? - Pomysł przyszedł zupełnie niezależnie od trójmiejskiej realizacji. Natrafiłem na „Seans” Cowarda  w innym tłumaczeniu i sama sztuka mi się spodobała, ale właśnie tłumaczenie nie bardzo. Więc poszukałem ciekawszej wersji. Poza tym nasz spektakl różni się od przedstawienia Teatru Wybrzeże. Orzechowski umiejscowił akcję w teraźniejszości, my postanowiliśmy przenieść akcję nawet do czasów wcześniejszych niż sztuka została napisana, bo w lata 30. ubiegłego wieku.Co Pana ujęło w tej opowieści?- Jest to rzecz lekka, ale nie jest to farsa. „Seans” to komedia dialogu. Dotyka spraw damsko – męskich z przymrużeniem oka. Przy okazji opowiada o rzeczach ważnych i myślę, że każdy kto spojrzy na te relacje, pokazane w lekko żartobliwy sposób, może wynieść coś dla siebie.   Czyli  będzie dobra zabawa, ale także element refleksyjny.- Dla mnie to zawsze jest ważne, żeby połączyć te dwie rzeczy - aspekt rozrywkowy z mówieniem o ważnych sprawach. Poważna tematyka nie zawsze musi być przedstawiana z manierą dramatyczną. Kiedy byłem młodym człowiekiem, to o wszystkich poważnych sprawach mówiłem ze zmarszczką na czole i uważałem, że nie można się ani odrobinę uśmiechnąć. Dzisiaj w mając już swoje lata, dostrzegam że na wiele rzeczy ważnych i poważnych, można z popatrzeć z dystansem i humorem.   Ostania Pańska realizacja „Rozpusta” także dotykała relacji męsko – damskich, jednak tu głównym aspektem była erotyka i wyuzdanie. Czemu tym razem przygląda się Pan w „Sensie”? - Chciałbym poruszyć ciekawą kwestię związaną z „Rozpustą”. Nagość na scenie teatralnej i w codziennej rzeczywistości jest już zjawiskiem powszechnie akceptowalnym, a przynajmniej opatrzonym. Także na deskach BTD niejednokrotnie aktorzy występowali w negliżu. Nikogo to już zbytnio nie porusza, nie bulwersuje, ale rozmawianie o seksie, ciągle w naszym społeczeństwie powoduje wypieki na twarzach.  Czy „Seans” także może wywołać owe wypieki na policzkach widzów?- W tym spektaklu nie chodzi już tak bardzo o seks. Przede wszystkim poruszona jest tutaj kwestia  emocji, które łączą kobiety i mężczyzn. To mnie zawsze interesowało i nadal interesuje. Miłość i zazdrość będą się tutaj przeplatać, tak jak w życiu. Wspomniał Pan, że akcja została  przeniesiona do lat 30. ubiegłego wieku. Czy nie jest to trochę działanie  przestarzałe? Obecnie w teatrach ucieka się od kostiumów z epoki itp.- Przypominam trochę stary teatr, bo dziś moim zdaniem jest traktowany właśnie jako przeżytek. Obecnie większość twórców decyduje się na uwspółcześnianie. Nawet Orzechowski „Seans” umiejscowił w teraźniejszości. Wychodzę z założenia, że człowiek, który przychodzi do teatru, chce trochę odejść od codzienności. Coward napisał sztukę na początku lat 40., my jeszcze trochę cofamy się w czasie właśnie po to, aby wykorzystać możliwości tamtej epoki. Fantastyczne kostiumy i scenografia wprowadzają ten specyficzny klimat. Widz wchodząc na widownię Bałtyckiego Teatru, pozostawi rzeczywistość za drzwiami, choć też nie do końca. Pomimo tego, że cała oprawa wizualna przedstawienia, jest stylizowana na dawne lata, to rzeczy, które dzieją się między ludźmi, są takie same jak dzisiaj.Nie chcę za bardzo wchodzić w szczegóły, żeby nie popsuć widzom niespodzianki. Chciałbym zapytać o inny aspekt, jak najbardziej dotyczący naszej obecnej rzeczywistości. Władza  w naszym kraju próbuje nadzorować i cenzurować sztukę. Nawet dopatruje się promocji „ideologii gender” w telewizyjnym spocie ekologicznym. Nie obawia się Pan, że najbliższa premiera, może być odebrana jako promocja okultyzmu? Przecież punktem zwrotnym akcji jest seans spirytystyczny.- Jestem starszym człowiekiem i większość swojego życia spędziłem w PRL'u, kiedy obowiązywała cenzura. Trzeba było walczyć z różnymi dziwnymi rzeczami i jestem do tego przyzwyczajony. Władza może wymyślać tysiące pretekstów i co z tego? Jeśli chodzi o Koszalin i mojego organizatora - prezydenta miasta, to nigdy i nikt nie ingerował w działalność teatru. Mam całkowitą swobodę wyboru i nikt nie wywiera żadnych nacisków ani oficjalnych, ani na stopie prywatnej. Jednak trzeba przyznać, że nastał taki dziwny okres, gdzie niektórzy widzowie uzurpują sobie prawo decydowania o tym, co ma pójść w teatrze, a co nie. Zdarzają się telefony z zażaleniami, nawet nie do mnie, a na mnie. Ja uważam, że jeśli się coś komuś nie podoba, to nie znaczy, że nie będzie to pokazywane. Ja też mam różny stosunek do tego co dzieje się w polskim teatrze. Nie zaprzestanę jednak pokazywać przedstawień, nawet tych które nie są mi bliskie, czy to pod względem stylistycznym, czy treści. Jeśli jest to coś ciekawego,  niebanalnego i znajdą się na to widzowie, to oczywiście takie przedstawienia będą się u nas pojawiać. Nie chodzi przecież o prezentowanie tylko i wyłącznie mojej wizji teatru, bo to właśnie różnorodność jest wielką zaletą BTD. Czy w takim razie zgodziłby się pan na pornografię w BTD?- Daleki jestem od oceniania czegoś na płaszczyźnie abstrakcyjnej. Osobiście jako reżyser i aktor uważam, że nie jest to w ogóle potrzebne. Moim zdaniem, najbardziej erotyczna scena w historii kina jest u Bergmana w filmie „Szepty i krzyki”. Bohaterowie są ubrani od stóp do głów, a gra aktorów jest przesycona seksem i erotyzmem. Mnie osobiście fizyczność w teatrze mało interesuje. Jeżeli jednak prezentowanie aktu pornograficznego na scenie byłoby uzasadnione, to nie widziałbym przeszkód. Musiało by to jednak być solidnie uargumentowane i faktycznie mieć sens. Teatr jest sztuką. Sztuka z kolei to kreowanie nowej rzeczywistości, a nie powielanie codzienności. Dlatego byłbym przeciwny pornografii, jeśli nie miałaby uzasadnienia, ale nie ze względu moralność. Nie mogę jednak powiedzieć na sto procent tak lub nie.Dziękuję za rozmowę.
19 Stycznia 2016 godz. 14:45
Robert Kuliński/ info. i fot. I. Rogowska
 

Ferie zimowe z BTD

Tradycyjnie, jak co roku, w czasie ferii zimowych zespół Bałtyckiego Teatru Dramatycznego przygotował wspaniałą ofertę spędzenia wolnego czasu dla swoich najmłodszych widzów. Młodzi teatromani będą mogli obejrzeć dwie wspaniałe bajki wspaniałe bajki.2 lutego „Cykor – bojąca dusza” BTD – godz. 9:00 i 11:30 reż. Wojciech Rogowski.Wiadoma to jest rzecz: każdy się boi potworów. Okropnych straszydeł z czterema ogonami, jednym okiem i dwiema głowami. Albo tych oślizgłych strachów, które trzęsą się jak galareta. Albo tych najgorszych, zupełnie niewidzialnych lęków… Brrrr! A najbardziej boi się ich bohater bajki: Cykor, mały mieszkaniec Małego Lasu położonego w środku Wielkiego Świata opanowanego przez Straszydła. I jak to zwykle bywa, to właśnie on będzie musiał stanąć do walki z Potworami. W obronie swoich przyjaciół, swojego lasu i całego świata. Jeśli Cykor zwycięży z własnymi lękami uda mu się też pokonać Potwory, ocalić świat i uratować przyjaciół.  Ale czy można pokonać własne strachy? „Cykor – bojąca dusza”  to mądra opowieść o tym, że każdy z nas ma to ukochane miejsce, którego musi bronić za wszelką cenę. To spektakl o pokonywaniu własnych lęków, przezwyciężaniu własnych słabości. Spektakl dla dzieci od lat 6.3 i 4 lutego - „Kopciuszek” – godz. 9:00 i 11:30 - Centrum Kultury Teatr Grudziądz  reż. Zbigniew Kulwicki. Kopciuszek to przezwisko ślicznej, dobrej i pracowitej dziewczynki, nadane jej przez złą macochę i samolubna przyrodnią siostrę. Zazdrosne o jej urodę każą wykonywać Kopciuszkowi najcięższe i najbardziej brudne prace, aby pod warstwą brudu i sadzy ukryć jej powab i wdzięk. Mimo to Kopciuszek potrafi zachować pogodę ducha, pomagać innym  i marzyć o swoim szczęściu.Ceny biletów  dla dzieci z Koszalina mających ferie zimowe 4zł (nie dotyczy przedszkoli). Dla dzieci spoza Koszalina cena biletów 15 zł.
4 Sierpnia 2015 godz. 12:51
Robert Kuliński
 

Baśń w Muzeum

W ramach letnich atrakcji koszalińskiego Muzeum, najmłodsi mieszkańcy miasta mieli okazję wejść do świata baśni. Spektakl teatru lalek z wrocławskiej grupy Akademia Wyobraźni, zaprezentował młodej publiczności opowieść o „Księżniczce na ziarnku grochu.” Pogoda spłatała niemałego figla. Upał i prażące słońce spowodowało, że opiekuni grup półkolonijnych zarządzili „przemeblowanie”. Wywołało to odrobinę chaosu, ale jest on wpisany we wszelkie wydarzenia z udziałem dzieci. Widownia została usytuowana w cieniu tuż przy budynku  administracji Muzeum w głębi dziedzińca. Publiczność składała się jednak nie tylko z grup zorganizowanych, ale także pojedyncze osoby przyprowadziły swoje pociechy, aby mogły zapoznać się z językiem teatru lalek. Inicjatywa  szczytna i warta pochwały, tym bardziej, że obecnie w telewizji - nawet tej publicznej, która powinna wypełniać misję - programy  dla dzieci  właściwie nie istnieją. Widzowie spontanicznie i bardzo  aktywnie uczestniczyli w przedstawieniu. Na pytania narratora, czyli przemądrzałego i zgryźliwego Szczura w okularach, niektóre z dzieci odpowiadały z pełnym zaangażowaniem. Krzyk publiczności domagającej się właściwego opowiedzenia bajki, nie pozostawił aktorom żadnego wyboru. Musiał pojawić się konflikt, dramatyczne zwroty akcji, intryga i oczywiście szczęśliwe zakończenie.  Aktorzy świetnie poradzili sobie z zainteresowaniem trudnego widza. Spektakl oparty na motywach  H.Ch. Andersena, był pełen dowcipu. Sprzeczki Króla i Królowej, postać sprytnej Niani, czy niesczęśliwego Królewicza zahipnotyzowały publiczność, która nieskrępowanie przeżywała perypetie bohaterów. Podobało mi się  – mówi dziesięcioletni Norbert Niedenthal z Bydgoszczy, który przeszedł na spektakl z babcią. -  Szkoda tylko, że tak krótko to trwało. Najbardziej polubiłem szczurka, bo był śmieszny. Każde z dzieci znalazło swojego ulubionego bohatera baśni  - Fajnie było - zachwyca się trzynastoletnia Anastazja  - Podobała mi się królowa , która cały czas dziergała. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, ale wiedziałam, że i tak wszystko skończy dobrze.  Po spektaklu dzieci mogły zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie z aktorami i kukłami bohaterów  baśni.
1
2
3
Następna
 

 
Pokaż tydzień
Wczoraj:
1

12:00 - ZUS Koszalin: Spotkanie dla Przedsiębiorców

1

10:00 - Nieodpłatna pomoc prawna na terenie Miasta Koszalina

 
Dzisiaj:
1

10:00 - Nieodpłatna pomoc prawna na terenie Miasta Koszalina

 
Jutro: 
Niedziela 
Poniedziałek
1

10:00 - Nieodpłatna pomoc prawna na terenie Miasta Koszalina

 
Wtorek
1

10:00 - Nieodpłatna pomoc prawna na terenie Miasta Koszalina

 
2020-04-15
1

10:00 - Nieodpłatna pomoc prawna na terenie Miasta Koszalina

 
2020-04-16
1

10:00 - Nieodpłatna pomoc prawna na terenie Miasta Koszalina

 
Galerie Wideo Kup bilet z eKoszalin
Najnowsze
   
 

Koszalin: Zwolnienie z opłat za czasowe zawieszenie zajęć w żłobku publicznym.

W czwartek odbyła się nadzwyczajna sesja Rady Miejskiej w Koszalinie. Ze względu na korona wirusa radni debatowali online.
   
 

Kwarantanna z domownikiem a zasiłek chorobowy

Kwarantanna dla osób powracających z zagranicy obejmuje teraz także współmieszkańców. Wszyscy, którzy przechodzą taką obowiązkową kwarantannę, mają prawo do świadczeń chorobowych.
   
 

Podatki w 2020 – najważniejsze zmiany

Epidemia koronowirusa spowodowała konieczność przesunięcia części terminów realizacji obowiązków administracyjnych.
Polecamy
 
 

Prezydent Koszalina przekłada datę IX Gali Laurów Sportu

Miała odbyć się we wtorek, 10 marca o godz. 18:30 w Filharmonii Koszalińskiej im. St. Moniuszki w Koszalinie (ul. Piastowska 2), ale ze względu na korona wirusa prezydent Koszalina {Piotr Jedliński przełożył termin IX Koszalińskiej Gali Laurów Sportu 2020.
TOP wideo
 

Pierwsze kary za złamanie przepisów

W związku ze zmianami jakie zostały wprowadzone na terenie Rzeczypospolitej zmienia się taktyka działań służb mundurowych. Znacząca część policjantów wykonuje intensywne czynności patrolowe na ulicach naszego miasta. Policjanci sprawdzają cel wyjścia lub wyjazdu z domu oraz czy wszyscy stosują się do nowych nakazów bezpieczeństwa. Pamiętajmy, że tylko wspólnie możemy ograniczyć ryzyko zarażenia.