Zombie Walk w Koszalinie.

W tych dniach częściej odwiedzamy cmentarze, porządkujemy groby bliskich. Wkrótce będziemy wspominać tych, którzy odeszli na zawsze. Czeka nas czas refleksji i zadumy. 1 listopada Kościół katolicki obchodzi Wszystkich Świętych. Dzień później przypadają Zaduszki, gdy modlimy się za dusze zmarłych.  Pierwsze dni listopada w naszej tradycji nieodłącznie kojarzą się z nastrojem powagi, zadumy, refleksji nad przemijaniem.   Coś jednak w naszej obyczajowości ostatnio się zmienia. Z roku na rok coraz większą popularnością, szczególnie wśród dzieci i młodzieży, cieszy się Halloween. Obchodzone 31 października święto strachów i potworów,  młodym ludziom kojarzy się bardziej z zabawą, niż z żalem, czy smutkiem.   31 października ulicami Koszalina ma przejść spacer zombie . Uczniowie szkół podstawowych i gimnazjów znów będą chodzić od domu do domu, „straszyć’ swoimi makabrycznymi strojami i wołać: cukierek, albo psikus. Marny los, jak się nie ma cukierka. Rozsypaną mąkę długo będzie trzeba zmiatać sprzed drzwi.   Jednych moda na obchodzenie Halloween drażni, lub wręcz niepokoi,  inni nie mają nic przeciwko temu. Co z tego, że pojawiają się duchy, wampiry, czy czarownice, przecież to tylko zabawa – argumentują zwolennicy  tej „nowej świeckiej tradycji”. Z drugiej strony są rodzice, którzy nie zgadzają się, aby w szkołach ich dzieci odbywały się halloweenowe zabawy.  A księża przestrzegają przed niebezpiecznym zainteresowaniu okultyzmem i czarną magią.   Tradycji odwiedzania cmentarzy w dzień Wszystkich Świętych nie pokona jednak żadne amerykańskie święto. Wiele rodzin tego dnia kolęduje po nekropoliach  całego regionu, żeby być przy każdym grobie, zapalić znicze, położyć kwiaty. To symbol naszej pamięci o tych, co odeszli na zawsze.   Cmentarze w dzień Wszystkich Świętych są wolne od żałoby, łez, cierpienia. Mogiły pieczołowicie wyczyszczone, zdobią różnokolorowe chryzantemy. Płoną znicze, jest uroczyście, odświętnie, wyjątkowo. Na cmentarnych alejkach spotykamy wielu znajomych. Przy grobach mamy okazję, aby zobaczyć się z krewnymi, których dawno nie widzieliśmy. Rozmawiamy, nie zawsze o umarłych. O żywych także. I dobrze, bo przecież życie toczy się dalej.   Chryzantemy wielkokwiatowe, czy raczej te drobne? Białe, czy  złociste? A może zdecydować się na stroik ? Jakie wybrać znicze? Białe, kolorowe, takie,  które palą się przez wiele godzin? Gładkie, czy z religijnymi symbolami? Elementy ozdobne na groby są coraz bardziej okazałe i różnorodne. I coraz droższe. Pani Elżbieta, wdowa z Koszalina, już od września oszczędza. Nie kupuje szynki i bananów, żeby starczyło na kwiaty i znicze. W zeszłym roku uzbierała na stroik, ale następnego dnia ktoś go ukradł.   Pewien mądry ksiądz powiedział kiedyś, że nie warto kosztem swojego zdrowia nadmiernie i zbyt bogato stroić mogił naszych krewnych. Bo najważniejsze jest nie ilość, czy cena  kwiatów, ale nasza pamięć i modlitwa.   Dla mnie najpiękniejsze są cmentarze 1 listopada wieczorową porą. Łuna nad nekropoliami zawsze przypomina mi, jak wielka jest moc naszej pamięci. Bo gdy skończy się żałoba, kiedy wyschną łzy rozpaczy po stracie naszych bliskich, pozostaje pamięć. I niech trwa.