Premierowe szaleństwo koncówki sezonu

„Dachowanie” to opowieść skierowana do młodzieży w szeroko pojętym wieku szkolnym, z elementami tragedii, komedii i dramatu. Zawiera przestrogi i pęd do samowiedzy oraz mimesis.

Spektakl opowiada o tym, że młodzież sięga po używki : narkotyki, dopalacze, oraz ostrzega przed następstwami złych decyzji. Spektakl skłania uczniów do refleksji nad własną tożsamością i przynależnością do różnych grup rówieśniczych. Przedstawienie jest inspirowane problemami i emocjami dotykającymi dzieci i młodzież. W spektaklu ukazuje się, jakie tragiczne skutki niesie ze sobą decyzja o przyjmowaniu wszelkich używek. Spektakl ma za zadanie skłonić młodego widza do przemyśleń i refleksji. Z pewnością, historia ta da niejednemu z nas do myślenia. Humorystyczny język powoduje nawiązanie dobrych relacji z uczniami zgromadzonymi na widowni.

Spektakl został przygotowany w ramach Sceny Inicjatyw Aktorskich. Premiera 21 czerwca, godz.10:00 na Dużej Scenie z okazji Międzynarodowy Dnia Walki z Narkomanią.

• Tekst i dramaturgia : Kuba Mokrosiński,
• Reż.: Żanetta Gruszczyńska – Ogonowska, Marcin Borchardt,
• Scenografia i kostiumy: Beata Jasionek,
• Choreografia : Kacper Wojcieszek,
• Obsada: Żanetta Gruszczyńska – Ogonowska, Dominika Mrozowska, Katarzyna Ulicka- Pyda, Marcin Borchardt, Wojtek Kowalski, Wojciech Rogowski.

Żanetta Gruszczyńska-Ogonowska - związana z BTD od 1995 roku. Aktorka skończyła PWST we Wrocławiu, jest wielozadaniowa, nagradzana, śpiewająca i pełna entuzjazmu dla nowych projektów. Ostatnie spektakle w których brała udział to: „ Love forever”, „Szalone nożyczki”, „Kali Babki”, „Rozpusta” i „ Allo, allo”, Twierdzi , że przełomem był w jej życiu zawodowym monodram „… syn”. Wyreżyserowała na deskach rodzimego teatru bajkę „Carski syn”. Chętnie i często współpracuje z młodzieżą, zarówno w Koszalinie, jak i np. w Kaliszu Pomorskim.

Marcin Borchardt-aktor BTD od 2008 roku. Absolwent PWST we Wrocławiu. Jest młodym, pełnym zapału zawodowcem a jego kunszt aktorski można podziwiać np. w spektaklu „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” czy ostatnio w „Szalonych nożyczkach” lub „ Allo, allo”. Marcin ze znakomitymi rezultatami współpracuje z młodzieżą prowadząc wiele warsztatów teatralnych i opiekuje się na stałe grupą w CK 105 w Koszalinie. Wyreżyserował też
„Wesele Jamieńskie” i inne projekty w których brali udział koszalińscy politycy, dziennikarze i ludzie kultury.

Kuba Mokrosiński-z wykształcenia filolog angielski i filozof, oba kierunki ukończone na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mocno flirtuje z teatrem. Współpracował między innymi z reżyserem Michałem Siegoczyńskim przy „ Domu Lalki” w Teatrze Nowym w Poznaniu i przy „Love forever” w BTD w Koszalinie, z Leną Frankiewicz przy dyplomie IV roku aktorskiego na PWST w Krakowie ( „Svantetic. Dyplom z Komedy”). Oprócz dramaturgii uprawia poezję, tworzy prozę, generalnie cały czas pisze.

„Ryszard III” - to szekspirowska, wartka opowieść o kondycji współczesnych decyzji politycznych, obywatelskich. Ryszard III, władca, który stał się mitem i ucieleśnieniem zła w spektaklu Bałtyckiego Teatru Dramatycznego staje się pretekstem, by twórczość Szekspira teatralnie zbadać pod kątem współczesnych moralnych wyborów, agresywnych decyzji. Czy zwierciadło elżbietańskiego dramatu stanie się współczesnym lustereczkiem, w którym przeglądać mogą się współcześni decydenci? Twórcy spektaklu starają się odszyfrować uniwersalną przygodę „po władzę”, której blisko do przestrogi przed katastrofą, jaka może dokonać się z ludzkiej głupoty.

Ryszard to postać pełna mitów i stereotypów, jakie za sprawą szekspirowskiego dramatu narosły w interpretacji historii tyranii. W jaki bowiem sposób wyważyć tak istotne dla zrozumienia okrucieństwa fizyczne kalectwo, brzydotę i wyrosły z nich cynizm oraz bezwzględność z Ryszardem jako władcą pragnącym li potęgi, nieustannie zmuszając siebie do udowadniania siły pomimo. Właśnie ta motywacja „pomimo” wydaje się tu ciekawa. Z jednej strony perypetie mogą być interpretowane jako okrutna baśń, niegorsza metafora niż andersenowskie rozwiązania zagadek prawd o świecie; z drugiej zaś to „pomimo” daje szansę na teatralny szoł, rewię tyraństwa, potworności, która w przedziwny i groźny sposób staje się przyjemnym dla oka i wciągającym widowiskiem.

Premiera 2 lipca 2016 r. o godz. 19:00 na Dużej Scenie

• Przekład : Stanisław Barańczak,
• Reżyseria : Piotr Ratajczak,
• Dramaturgia : Michał Pabian,
• Scenografia : Matylda Kotlińska,
• Kostiumy: Beata Jasionek
• Choreografia: Arkadiusz Buszko

Obsada: Żanetta Gruszczyńska-Ogonowska, Dominika Mrozowska, Beata Niedziela, Artur Czerwiński, Marcin Borchardt, Wojtek Kowalski, Artur Paczesny, Wojciech Rogowski, Jacek Zdrojewski.