KBP: Koszalin współczesny w pigułce

- Nie trzeba być samorządowcem, by kochać Koszalin - twierdzi Eugeniusz Żuber, który dziś otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Koszalina. Przyjętą przez radnych - 20 za, 3 przeciw (radni PiS), 2 nie wzięło udziału - uchwałę o przyznanie tego zaszczytnego tytułu poparło wcześniej 513 koszalinian. Żuber był zawsze otwarty na drugiego człowieka. Miał, ma łatwość w nawiązywaniu kontaktów, relacji... Dlatego dla bardzo wielu mieszkańców naszego miasta to po prostu "Gienek". To osoba, z którą zawsze można porozmawiać o historii, teraźniejszości i przyszłości Koszalina. Jego wieloletnia działalność na stałe znalazła się w historii Koszalina. Dziś przypominamy tylko w krótkiej filmowej wypowiedzi wycinek jego jako samorządowca walki o Województwo Środkowopomorskie.    Eugeniusz Żuber - dr nauk prawnych, koszaliński samorządowiec i społecznik jest autorem dziesięciu książek omawiających m.in. problemy działalności i finansowania kultury w Polsce, potrzebę istnienia województwa środkowopomorskiego oraz czterech publikacji poświęconych miastu Koszalin. W swoich książkach opisuje funkcjonowanie jednostek pomocniczych w Polsce na przykładzie Rad Osiedli w Koszalinie, a także działalności samorządu miejskiego w Koszalinie. Jako miłośnik Koszalina jest autorem wielu publikacji poświęconych miastu, m.in. z okazji 750-lecia nadania praw miejskich (2016r.) ukazała się jego książka współczesny na 750- lecie praw miejskich", w 2019 roku ,Jtoszalin współczesny w pigułce" i najnowsza 10 publikacja „Moje książki. Moje miasto" w 2020r. Jest autorem wielu opracowań, analiz społecznogospodarczych i samorządowych dotyczących głównie Pomorza Środkowego i Koszalina. Wielki zwolennik i niezmordowany entuzjasta utworzenia województwa na Pomorzu Środkowym. Był inicjatorem i pełnomocnikiem projektu obywatelskiego w sprawie utworzenia Województwa Środkowopomorskiego, który dwukrotnie prezentował na obradach plenarnych w Sejmie RP w 2004 i 2006 roku. Wynikiem działań walki o województwo są liczne publikacje, opracowania oraz trzy pozycje książkowe zawierające stosowne uzasadnienia dr. Eugeniusza Zubera o potrzebie utworzenia Województwa Środkowopomorskiego. Swoje zamierzenia wypełniał z wielkim zaangażowaniem; organizował liczne spotkania z mieszkańcami Miasta, odczyty, brał udział w seminariach i konferencjach poświęconych wspomnianej tematyce. Godną uwagi jest Jego wieloletnia praca w koszalińskich strukturach samorządowych. Przez 3 kadencje pełnił funkcje Wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej (2002- 2014), a przez 4 kadencje koszalińskiego radnego(l 994-1998, 2002-2014); był również Przewodniczącym Sejmiku Samorządowego woj. koszalińskiego (1994-1998). W latach 1979-1986 pełnił funkcje wiceprezydenta i prezydenta Miasta. Powierzenie dr Eugeniuszowi Zuberowi wymienionych funkcji świadczy o dużym zaufaniu społecznym w środowisku lokalnym. Miłośnik kultury, wykazujący dbałość w budowaniu tożsamości kulturalnej Miasta. Był inicjatorem, organizatorem i pierwszym dyrektorem Miejskiego Ośrodka Kultury w Koszalinie; wspierał i współtworzył bazę dla rozwoju potrzeb kulturalnych i duchowych mieszkańców, m.in. zespołów artystycznych i tanecznych „Bałtyk", „Chórów Polonijnych", organizacji festiwali „Młodzi i Film", Koncertów Organowych i innych. Trwale zapisał swój współudział w powstaniu budowy małej architektury miejskiej, jak budowa pomników m.in.: pomnika Władysława Hasiora - „Tym, którzy walczyli o Polskość i Wolność Pomorza", pomnika - „Więzi Polonii z Macierzą", czy popiersia K.C. Norwida. Dr Eugeniusz Żuber był i pozostaje czynnym członkiem stowarzyszeń i organizacji pozarządowych działających w Koszalinie na rzecz społeczności lokalnej, m.in. Koszalińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, Stowarzyszenia Przyjaciół Koszalina (współzałożyciel i pierwszy prezes), Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (członek władz krajowych) czy Stowarzyszenia Pomorza Środkowego - „Integracja dla rozwoju". W działalności tej dał się poznać jako osoba potrafiąca dzielić się swoim doświadczeniem, wiedzą prawno-ekonomiczną, społeczną, związaną z miastem i regionem. Podczas organizowanych seminariów, konferencji, kongresów o zasięgu miejskim, regionalnym czy krajowym dotyczących tematyki społeczno- gospodarczej, samorządowej, zawsze akcentował i przedstawiał pozytywny wizerunek Koszalina i Regionu. W życiu zawodowym, oprócz pracy w samorządzie wojewódzkim, miejskim i gminnym pracował przez 13 lat jako wykładowca akademicki - adiunkt w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie (1999-2010) i Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Gdańsku (2010-2012), wykładając przedmioty: o organizacji samorządu i finansach publicznych. Był promotorem i recenzentem prac licencjackich i magisterskich również wielu mieszkańców Koszalina. Swoje obowiązki wypełniał zawsze z wielką pasją i zaangażowaniem. Za swoja wieloletnią działalność i zaangażowanie na rzecz Miasta i Regionu był wielokrotnie uhonorowany odznaczeniami państwowymi, resortowymi, regionalnymi i lokalnymi: państwowe: -Brązowy Krzyż Zasługi (1972r.), -Złoty Krzyż Zasługi (1977r.), -Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984r.), - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999r.), resortowe: kultury, sportu i turystyki, administracji, organizacji społecznych krajowych, regionalne i lokalne: - odznaka honorowa Zasłużony dla województwa koszalińskiego"- dwukrotnie (1977r., 1997r.), - medal pamiątkowy w uznaniu zasług dla rozwoju Koszalina „Za zasługi dla Koszalina" (1979r.). Mamy honor i przyjemność wystąpić z wnioskiem o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Panu dr Eugeniuszowi Żuberowi, którego obywatelska postawa, bezinteresowność, społeczne zaangażowanie, pracowitość, życzliwość i umiejętność realizowania stawianych sobie celów na rzecz Miasta i jego mieszkańców, mogą stanowić wzór do naśladowania dla młodych pokoleń Koszalina. Przebieg pracy zawodowej dr. Eugeniusza Żubera • instruktor ds. turystyki w Wojewódzkim Zrzeszeniu LZS w Koszalinie (1964-1966), • Przewodniczący Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, • a następnie kierownik Wydziału Kultury -Prezydium Powiatowej RN w Miastku (1966-1971), • naczelnik miasta Miastko (odpowiednik burmistrza) (1971 -1974), • kierownik Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej na miasto i powiat w Koszalinie • (1974-1976), • założyciel i dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Koszalinie (1976-1979), • wiceprezydent Koszalina (1979-1986), • prezydent miasta Koszalin (1986), • sekretarz miejski PZPR (1987-1989), • zastępca dyrektora w Woj ewódzkim Urzędzie Statystycznym w Koszalinie (1990-1994), • radny, delegat z Koszalina do Sejmiku Samorządowego województwa koszalińskiego, • Przewodniczący Sejmiku Samorządowego woj. koszalińskiego (1994-1998), • członek prezydium Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego (1994-1998), • koszaliński radny Rady Miejskiej 4 kadencje (1994-1998, 2002-2014), • wiceprzewodniczący Rady Miejskiej 3 kadencje (2002-2014), • sekretarz gminy Mielno (2003-2007); Ścieżka kultury • Kierownik Wydziału Kultury Prezydium PRN w Miastku (1969-1971), • Dyrektor (założyciel) Miej skiego Ośrodka Kultury w Koszalinie (1976-1979), • Radny Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie (1976-1980), • członek Komisji Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej, • Wiceprezydent Miasta odpowiedzialny za sprawy kultury w Koszalinie (1979-1986), • Członek Narodowej Rady Kultury w Warszawie powołanej przez premiera RP (1984-1989) • Przewodniczący Komisji Budżetowej, członek Prezydium Narodowej Rady Kultury, • Członek Rady Naukowej Instytutu Kultury w Warszawie (1986-1991), • autor 2 książek o problemach kultury w Polsce oraz ekspertyzy dla Ministerstwa Kultury, krajowych opracowań o Funduszu Rozwoju Kultury, • uczestnik (przedstawiciel woj. koszalińskiego) Kongresu Kultury w Warszawie w 1981 r. Ścieżka organizacji społecznych • Koszalińskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, • Stowarzyszenie Przyjaciół Koszalina - współzałożyciel i pierwszy prezes, • Polskie Towarzystwo Ekonomiczne - członek władz krajowych, • Stowarzyszenie Pomorza Środkowego „Integracja dla rozwoju" - współzałożyciel i prezes (2003-2008), • Obywatelski Komitet Inicjatywy Ustawodawczej. Koszalin-Słupsk - pełnomocnik Komitetu (2003-2007). Informacje uzupełniające • Przyjazd do Koszalina w 1964r. z Sypniewa k./Wałcza - propozycja pracy w Wojewódzkim Zrzeszeniu LZS. • Przeprowadzka do Koszalinie w latach 1964-1966 z przerwą 8-letnią na zamieszkanie i pracę w administracji powiatowej i miejskiej w Miastku. • Powrót do Koszalina w 1974 roku w związku z proponowaną pracą w Ratuszu. Związki z Ratuszem: • Praca zawodowa: 1974-1986 (12 lat) • Radny Rady Miejskiej 4 kadencje (16 lat) • Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej 3 kadencje 2002-2014 (12 lat) Przykłady działań bezpośrednich: 1. Utworzenie, organizacja od podstaw i pierwszy dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury (1976 - 1979), 2. Inicjator powstania Zespołu Pieśni Tańca „Bałtyk" promującego miasto w kraju i w Europie; 3. Współudział w organizacji festiwali: Chórów Polonijnych, Młodzi i Film, Koncertów Organowych i innych imprez i koncertów rangi międzynarodowej, krajowej i regionalnej w kulturze i sporcie (Centralne Dni Olimpijczyka). 4. Współudział w powstaniu: • pomnika Władysława Hasiora „Tym, którzy walczyli o Polskość i Wolność Pomorza", • pomnika „Więzi Polonii z Macierzą", • popiersia K.C. Norwida. 5. Oddelegowanie z Ratusza do prac przygotowawczych i organizacyjnych przy Centralnych Dożynkach w Koszalinie w 1975r. 6. Walka o utworzenie woj. środkowopomorskiego ze stolicami w Koszalinie i Słupsku: • zebranie podpisów obywatelskich (136.435), • utworzenie Komitetu Inicjatywy Obywatelskiej, • powołanie na pełnomocnika Komitetu, • przedstawienie obywatelskiego projektu ustawy podczas obrad sejmu w 2004 r. i 2006 r., • projekty po pierwszym czytaniu w sejmie zostały przesłane do dalszych prac w komisjach sejmowych, skąd nie wróciły do drugiego czytania, przeleżały w komisjach, • całością działań kierował E. Żuber, poświęcając bezinteresownie czas i opracowując wiele dokumentów, argumentacji, wynikiem działań walki o woj. środkowopomorskiego jest wiele publikacji E. Zubera oraz trzy książki z odpowiednimi uzasadnieniami, organizacja i współudział w wielu konferencjach, sympozjach i spotkaniach dotyczących miasta, regionu, gospodarki, samorządu, finansów, działań społecznych i socjalnych, wygłaszanie referatów, prezentacji i prelekcji tematycznych, udział merytoryczny w dyskusji, opracowania dokumentacyjne, przedstawiciel Koszalina w kongresach i zjazdach na poziomie centralnym np. I Kongres Kultury Polskiej, Kongresy Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (2x), Krajowe Zjazdy LZS (2x), zjazd pracowników państwowych i społecznych, Udział w delegacji polskiego samorządu w konferencjach w Strasburgu i Brukseli. Udział w delegacjach Koszalina do Gladsaxe (Dania) -2x i Bourges (Francja) - 3x. 7. Odznaczenia : państwowe: - Brązowy Krzyż Zasługi (1972r.), - Złoty Krzyż Zasługi (1977r.), - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984r.), - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999r.), resortowe: kultury, sportu i turystyki, administracji, organizacji społecznych krajowych, regionalne i lokalne: - odznaka honorowa „Zasłużony dla województwa koszalińskiego dwukrotnie (1977r., 1997r.), - medal pamiątkowy w uznaniu zasług dla rozwoju Koszalina „Za zasługi dla Koszalina" (1979r.) 8. E. Żuber w encyklopediach krajowych i zagranicznych: 2004r. „ biLoegkrsayfkiocznn y WHO IS WHO w Polsce ", wyd. Szwajcaria, 2006r. „Złota Księga Polskiego samorządu 2002-2006", wyd. Gliwice, 201 lr. „555 Twarzy Koszalina", wyd. Koszalin, 2014r. „Złota Księga Polskiego Samorządu 2010-2014", wyd. Gliwice, 2019r. „Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej", wyd. Londyn, UK. 9. Propozycje pracy w Warszawie i w Bydgoszczy • propozycja pracy w Warszawie w Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku podsekretarza stanu (wiceministra) i zamieszkania w Warszawie, dwukrotnie (1982, 1987) - odmowna, nie przyjęta, • propozycja pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) i zamieszkania w Bydgoszczy - odmowna, nie przyjęta, 10. Wykształcenie: • studia licencjackie (uk.l972r.), Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, • studia magisterskie (mgr administracji, 1974r.), Uniwersytet Gdański w Gdańsku, • studia doktoranckie (dr nauk prawnych, 1979r.), Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu.