BOA o sprawiedliwość woła

Po 67 latach pojawiły się nowe dowody w sprawie. Wacław Piotrowicz był jednym z żołnierzy organizacji BOA, które w latach 40 ubiegłego wieku działała na terenie ówczesnego województwa szczecińskiego. Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 1948 r. Wacław Piotrowicz został uznany za winnego tego, że :

1. od wiosny 1947 r. do dnia aresztowania, tj. do dnia 18 marca 1948 r. w Szczecinku oraz na terenie województwa szczecińskiego wspólnie z innymi osobami brał udział w związku mającym na celu zbrodnie, jak gwałtowne zamachy, rabunki i przechowywanie broni palnej, tj. przestępstwo z art. 14 § 1 m. k.k. (dekretu z 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa),

2.   od wiosny 1947 r. do lutego 1948 r. przechowywał bez zezwolenia broń palną pistolet „Walter", kal. 7,65 mm, nieustalonego numeru, tj. przestępstwa z art. 4 § 1 m.k.k.,

3.   dnia 31 maja 1947 r. w kolonii Krasino, gm. Wilanowo, pow. Szczecinek wspólnie z i innymi członkami bandy usiłował dokonać gwałtownego zamachu na członka Polskiej Partii Robotniczej, z powodu przynależności partyjnej przy czym nie dokonał zamierzonego przestępstwa ze względu na brak tej osoby wówczas w mieszkaniu, tj. przestępstwo z art. 24 § 1 i 2 k.k.w.p. (Kodeksu Karnego Wojska Polskiego z 23 września 1944 r.) w zw. z art. 1 § 2 i 3 m.k.k.,

4.   dnia 31 maja 1947 r. w kolonii Krasino, gm. Wilanowo, pow. Szczecinek wspólnie z innymi osobami, wszyscy uzbrojeni w broń palną, dwukrotnie dopuścił się przestępstwa z art. 259 k.k. z 1932 r.,

5. dnia 30 stycznia 1948 r. w Gwdzie Wielkiej, pow. Szczecinek, wspólnie i w porozumieniu z innymi oskarżonymi, uzbrojony w broń palną, przy użyciu przemocy zabrał na szkodę Spółdzielni „Chłopskiej Samopomocy" znaczną ilość mienia ruchomego w celu przywłaszczenia, tj. czynu z art. 259 k.k. z 1932 r.,

6.   dnia 19 grudnia 1947 r. w Szczecinku działając wspólnie z innymi oskarżonymi, wszyscy uzbrojeni w broń palną, usiłował przy użyciu przemocy zabrać mienie ruchome w celu przywłaszczenia na szkodę spółdzielni rybnej, lecz zamierzonego przestępstwa nie dokonał wskutek alarmu wszczętego przez pracowników spółdzielni i nadbiegającej pomocy milicyjnej, tj. czynu z art. 24 § 1 k.k.w.p. w zw. z art. 259 k.k. z 1932 r.

Za te czyny wymierzono mu karę łączną dożywotniego pozbawienia wolności, utratę praw na okres 5 lat i przepadek całego mienia.

Kolejne sądy podtrzymywały ten wyrok. Ostatni zapadł w latach '90. Wacław Piotrowicz wyszedł z więzienia wcześniej - po 1956 roku, na mocy amnestii. Tak wynika z dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej w Szczecinie. Zmarł w 1973 roku w Szczecinku.

Nowym faktem nieznanym Sądowi orzekającemu w tej sprawie jest to, iż działająca od 1945 do 1948 r. grupa pod nazwą „BOA” nie była w żadnym okresie swojego funkcjonowania grupą kryminalną, a oddziałem zbrojnego podziemia niepodległościowego, w ramach którego jej członkowie podejmowali działalność niepodległościową, za którą następnie zostali ukarani w 1948 r. w pokazowym, propagandowym procesie sądowym.

Tutaj zamieszczamy link do strony, na której dr Paweł Skubisz z IPN Szczecin opisał historię BOA:

http://pomorze1945.com/?co=110