Święta tuż-tuż

Obchody religijne Wielkiejnocy rozpoczyna odbywająca się wczesnym rankiem procesja i msza, w Kościele katolickim zwana rezurekcją, w prawosławnym – jutrznią. W tym dniu spożywa się uroczyste śniadanie w gronie rodzinnym, poprzedzone składaniem sobie życzeń.

Wielkanoc wieńczy okres Wielkiego Postu, a poprzedza ją Wielki Tydzień. Wbrew utartym sądom jest to radosne święto. Symbolizuje przemianę i odradzanie się na nowo. Z Wielkanocą wiążą się liczne religijne i ludowe obrzędy (święcenie pokarmów, pisanki, śmigus-dyngus). 

Ruchome święto jakim jest Wielkanoc ma bogatą tradycję. Pierwszą z nich jest święcenie palemek. Odbywa się to w niedzielę, która otwiera Wielki Tydzień. W Kościele Katolickim tą szczególną niedzielę ustanowiono na pamiątkę wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. Niegdyś wierzono, że poświęcone palemki będą przynosić szczęście i bogactwo. Dziś są przede wszystkim symbolem – życia, które się odradza.

Kiedy nadchodzi niedziela palmowa wiadomo już, że nadszedł czas w którym należy rozpocząć przygotowania do Świąt Wielkanocnych. W tym  okresie panują wielkie domowe porządki. Ponadto w Wielką Sobotę rodziny wybierają się do kościoła by poświęcić wielkanocne pokarmy. W koszyczku nie może zabraknąć baranka - symbolu zmartwychwstania, jajka - symbolu narodzin i mięsa - oznaki kończącego się postu.

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego kończy Wielki Post. Domownicy zasiadają do wspólnego stołu składając sobie życzenia. Zgodnie z tradycją, podczas tego świątecznego posiłku należy skosztować wszystkich potraw, których nie mogliśmy spożywać podczas Wielkiego Postu. Obowiązkowo zatem na stole musi pojawić się żurek z białą kiełbasą, wędliny, mazurek i babka wielkanocna.