Lany poniedziałek, aktywny dzień z rodziną

Jak obchodzimy święta kościelne?  

ŚWIĘTA OBOWIĄZKOWE 

Obowiązek uczestnictwa we mszy i powstrzymania się od prac niekoniecznych - wszystkie niedziele

• Uroczystość Narodzenia Pańskiego - 25 grudnia

• Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki - 1 stycznia  
• Uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) - 6 stycznia  
• Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (Boże Ciało)  
• Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - 15 sierpnia  
• Uroczystość Wszystkich Świętych - 1 listopada  

ŚWIĘTA NIENAKAZANE  

Nie ma obowiązku uczestnictwa we mszy, ale zachęca się, aby wierni zgodnie z wielowiekową tradycją brali w niej udział.  

• Niepokalane Poczęcie NMP - 8 grudnia
• św. Szczepana - 26 grudnia  
• św. Józefa Oblubieńca NMP - 19 marca  
• poniedziałek Wielkanocny  
• Swięto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoł (poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świetego)  
• Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca  

W drugi dzień świąt wielkanocnych uczestnictwo we Mszy św. nie jest zatem obowiązkowe. Episkopat Polski zachęca jednak wiernych, by w Poniedziałek Wielkanocny i w święta zniesione uczestniczyli we Mszy św. Lany poniedziałek, inaczej Śmigus-dyngus, to Poniedziałek Wielkanocny, czyli drugi dzień świąt Wielkiejnocy. Jest to dzień wolny od pracy, który spędzamy z rodziną.

Z lanym poniedziałkiem wiążemy szereg zwyczajów, w tym oblewanie wodą. Śmigus-dyngus to zwyczaj pierwotnie słowiański. Pierwszy raz opisał go czeski kaznodzieja Konrad Waldhauser w XIV wieku. Słowianie, pochlapując się wodą raz w roku na wiosnę, świętowali odejście zimy i przyszłe lato. Śmigus i dyngus były kiedyś osobnymi świętami. Śmigus polegał na symbolicznym biciu witkami wierzby po nogach oraz symbolicznym oblaniu wodą. Dyngus związany był z odwiedzaniem znajomych i nieznajomych.