Polacy przypisują spełnieniu zawodowemu ogromne znaczenie. Zaledwie 1% uznaje je za zupełnie nieistotne, a 10% za niezbyt ważne. Dla 46% uczestników badania Randstad to aspekt ważny, 35% określa go jako bardzo ważny, a 8% jako niezwykle istotny. Tymczasem tylko 53% Polaków uważa, że spełnia się zawodowo, przy czym przekonanych o tym jest zaledwie 10% respondentów.
Poziom spełnienia zawodowego rośnie z wiekiem. Wśród najmłodszych respondentów w wieku od 18 do 29 lat zaledwie 4 na 10 jest spełnionych zawodowo , w grupie uczestników badania w wieku od 46 do 64 lat ten poziom sięga niemal 2/3.
– Kolejne etapy naszej kariery zawodowej to na ogół nowe możliwości rozwoju, ale też większa świadomość własnych oczekiwań wobec pracodawców i większa skłonność do ich artykułowania. Lepiej postrzegamy także nasze kompetencje i indywidualne predyspozycje – te elementy wpływają na nasze zawodowe spełnienie, bo pozwalają bardziej świadomie stawiać następne kroki w karierze– wyjaśnia Dyrektor Personalna i Członek Zarządu Randstad Polska, Monika Hryniszyn.
Pracownik spełniony zawodowo, czyli jaki? Liczą się relacje i komunikacja w firmie
Badanie Randstad pokazuje, że pracownicy spełnieni zawodowo robią to, co zawsze chcieli w życiu robić (67%) i zamierzają robić to w przyszłości (88%), są zadowoleni z jakości swojej pracy (90%), dają z siebie wszystko (82%), w miejscu zatrudnienia mogą bez przeszkód wykorzystywać swoje umiejętności (93%), czas po pracy przeznaczają na swoje pasje i zainteresowania (70%), a w realizacji zawodowych planów mają wsparcie bliskich (66%).
Dla osiągnięcia spełnienia zawodowego, zarówno według pracowników fizycznych, jak i umysłowych, istotne są czynniki, z którymi mają styczność zatrudnieni. Według analizy Randstad faktyczny wpływ mają przede wszystkim poczucie sensu wykonywanej pracy, nowe wyzwania i możliwość rozwoju zawodowego. Nie bez znaczenia jest także postrzeganie wykonywanych obowiązków jako przyjemne.
Wpływ na spełnienie zawodowe mają nie tylko czynniki związane z odczuciami pracowników, ale też aspekty samego środowiska pracy, czyli warunki w miejscu zatrudnienia, relacje w zespołach i komunikacja w firmie. Gdy pytaliśmy respondentów o cechy środowiska pracy, które mają faktyczny wpływ na spełnienie zawodowe, najczęściej wymieniali przyjazną atmosferę w pracy, atrakcyjne wynagrodzenie i docenianie przez przełożonego za dobrze wykonywaną pracę.
Z badania Randstad wynika, że większą część czynników istotnych z punktu widzenia spełnienia zawodowego, pracownicy mają zapewnioną. Ze wszystkich analizowanych w badaniu najczęściej dotyczy to odpowiedniego typu umowy (75%), dogodnej lokalizacji firmy (61%), przyjaznej atmosferę w miejscu pracy i dobrych relacji ze współpracownikami (64%).
Na wciąż niesatysfakcjonującym poziomie pozostają kwestie związane z finansami – poziom wynagrodzeń (42%) i premie (37%).
Jak pracownicy radzą sobie z brakiem spełnienia zawodowego?
Niemal połowa Polaków nie odczuwa zawodowego spełnienia, ale duża część z nich szuka rozwiązań tej sytuacji. 27% ankietowanych zmianę zaczyna od siebie – przede wszystkim poszukuje we własnym zakresie sposobów na podniesienie swoich kompetencji, uczestniczy w kursach lub szkoleniach. 26% decyduje się na zmianę miejsca pracy.
– Oznacza to, że jesteśmy bardziej skłonni szukać nowego zatrudnienia, niż o zmianie swojej sytuacji zawodowej porozmawiać z szefem. Zaledwie co piąty respondent w przypadku braku spełnienia szuka bowiem wsparcia u przełożonych– wylicza Monika Hryniszyn, Dyrektor Personalna Randstad Polska. Jak dodaje, szczególnie w obliczu aktualnej sytuacji na rynku pracy wyzwaniem jest tworzenie odpowiednich relacji pomiędzy zespołami a przełożonymi w firmach. Chodzi o to, aby pracownicy czuli, że o swoich wątpliwościach i oczekiwaniach najpierw mogą swobodnie porozmawiać z szefem, który będzie starał się znaleźć najlepsze rozwiązanie. Z jednej strony pozwoli to ograniczyć dyskomfort pracowników, z drugiej – rotacje w firmach.
Z badania Randstad wynika także, że blisko 1/4 uczestników badania w sytuacji niespełnienia zawodowego nie podejmuje żadnych działań, trwa w stagnacji, bo nie wierzy, że cokolwiek może zmienić ich aktualną sytuację zawodową.
Projekt badawczy Randstad obejmował badania ilościowe przeprowadzone na grupie 1000 respondentów w wieku 18-64 lata (nie obejmował osób bezrobotnych, bez doświadczenia zawodowego, które nie planują pracować w przyszłości) metodą CAWI w dniach 11-20 czerwca 2018 roku. Grupa była reprezentatywna ze względu na płeć, wiek i region. Autorzy przeprowadzili także badania jakościowe: 18 pogłębionych wywiadów indywidualnych w Warszawie, Katowicach i Gnieźnie w dniach 15-18 maja 2018 roku.