RETROSPEKTYWA ANDRZEJA WAJDY
DANTON
Polska, Francja 1982/130 min
Wielcy aktorzy i ważny temat, wykraczający poza czas i miejsce akcji. Ceniona na świecie adaptacja dramatu Stanisławy Przybyszewskiej – „Sprawa Dantona”.
Pierwotnie film miał powstać w Polsce, ale po ogłoszeniu stanu wojennego produkcja została przeniesiona do Francji. Zanim padł pierwszy klaps na planie, Andrzej Wajda zmierzył się z dziełem Przybyszewskiej w spektaklu na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie (premiera miała miejsce 25 stycznia 1975 roku, a w roli Dantona wystąpił Bronisław Pawlik).
Rok 1794 roku. Rewolucja francuska. W kraju szaleje terror. Na posiedzeniu Komitetu Ocalenia Publicznego Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Jednocześnie dochodzi do konfiskaty gazety dantonistów „Vieux Cordelier”. Wkrótce Danton otrzymuje poufne ostrzeżenie, że rząd nosi się z zamiarem aresztowania go. Z inicjatywy Robespierre'a dochodzi do spotkania obu przywódców, ale nie udaje im się osiągnąć porozumienia. W Komitecie Ocalenia Robespierre domaga się aresztowania Dantona.
reżyseria: Andrzej Wajda
scenariusz: Jean-Claude Carrière
pierwowzór literacki: „Sprawa Dantona” Stanisławy Przybyszewskiej
zdjęcia: Igor Luther
scenografia: Allan Starski
dekoracja wnętrz: Maria Kuminek-Osiecka
kostiumy: Yvonne Sassinot de Nesle
charakteryzacja: Jackie Reynal
muzyka: Jean Prodromidès
dźwięk: Jean-Pierre Ruh, Dominique Hennequin, Piotr Zawadzki
montaż: Halina Prugar-Ketling
obsada: Gérard Depardieu (Danton), Wojciech Pszoniak (Robespierre), Krzysztof Globisz (Amar), Tadeusz Huk (Couthon), Marek Kondrat (Barere de Vieusac), Bogusław Linda (Louis Antoine Saint-Just), Andrzej Seweryn (Bourdon)
produkcja: Les Films du Losagne
kierownictwo produkcji: Alain Depardieu
Nagroda „Louis Delluc”, 1982
Nagroda „Unifrance Film”, 1982
Cezar, 1983: Nagroda dla Andrzeja Wajdy za reżyserię
MFF Montreal, 1984: Nagroda dla Wojciecha Pszoniaka i Gérarda Depardieu
Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, Gdańsk, 1984: Nagroda Dziennikarzy
NIEWINNI CZARODZIEJE
Polska 1960/83 min
Kameralna opowieść o parze romantyków, lekarzu Bazylim i studentce Pelagii, którzy poznają się przez przypadek w klubie. Spędzają razem noc, w trakcie której jednak spontaniczne uczucie ukrywają pod pozorem gry, cynizmu, nonszalancji i obojętności. Zilustrowany muzyką Krzysztofa Komedy portret młodzieży lat 50. nie wzbudził entuzjazmu cenzorów, którzy mieli wiele zastrzeżeń i wymusili na twórcy pewne zmiany. „Zrobiłem ten film, żeby pokazać, że »idzie młodość«, ale nie taka, jaką chciał widzieć rząd, nie ta z Nowej Huty, a właśnie taka, zupełnie inna, patrząca na Zachód, słuchająca jazzu, w kolorowych strojach, w dwóch różnych skarpetkach” – w 2015 roku Andrzej Wajda opowiadał o „Niewinnych czarodziejach” po specjalnej projekcji w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. „A władza z jazzem walczyła. Walczyła z takim kostiumem. Wszystko musiało być przecież do siebie podobne. Młodzież szukająca własnej osobowości bardzo od tego odstawała”. Film zachwycił Martina Scorsese, który wybrał go do swojego zestawu „Masterpieces of Polish Cinema” (m.in. obok „Wesela”, „Popiołu i diamentu”, „Ziemi obiecanej” i „Człowieka z żelaza”).
reżyseria: Andrzej Wajda
scenariusz: Jerzy Andrzejewski, Jerzy Skolimowski
zdjęcia: Krzysztof Winiewicz
scenografia: Leszek Wajda
charakteryzacja: Zdzisław Papierz
muzyka: Krzysztof Komeda
dźwięk: Leszek Wronko
montaż: Wiesława Otocka
obsada: Tadeusz Łomnicki (Bazyli), Krystyna Stypułkowska (Pelagia), Kalina Jędrusik (dziennikarka), Zbigniew Cybulski (Edmund), Roman Polański (Dudek)
produkcja: Zespół Filmowy Kadr
kierownictwo produkcji: Stanisław Adler
MFF Edynburg, 1961: Dyplom
POKOLENIE
Polska 1954/83 min
Debiut Andrzeja Wajdy. Opowieść o dwudziestolatkach w okupowanej Warszawie – ich wyborach i dylematach, odpowiedzialności i ofiarności.
O ile fabularnie czuć w filmie jeszcze czasy, w których powstał, realizacyjnie zwiastuje zmianę i to rewolucyjną. To koniec realizmu socjalistycznego i początek nowego sposobu budowania narracji i inscenizacji, opowiadania obrazem i gry aktorskiej. „Pokolenie” zapisało się w historii naszego kina jako dzieło przełomu i początek polskiej szkoły filmowej. Dało nam całą grupę filmowców, którzy w kolejnych latach mieli stworzyć arcydzieła.
„Pokolenie, które opisał w swej powieści Bohdan Czeszko, nie było moim pokoleniem. A jednak tytuł filmu w jakiś sposób kojarzył mi się z pierwszym pokoleniem filmowców polskich, którzy wyszli z łódzkiej Szkoły Filmowej. Wszyscy w tym filmie byliśmy debiutantami” – mówił sam Wajda (cyt. za: www.wajda.pl). Asystentem reżysera był Kazimierz Kutz. Drugim reżyserem – Konrad Nałęcki. Zdjęcia zrealizował Jerzy Lipman. Scenografię stworzył Jerzy Szeski. Nowych twarzy nie zabrakło w obsadzie.
reżyseria: Andrzej Wajda
scenariusz: Bohdan Czeszko
pierwowzór literacki: „Pokolenie” Bohdana Czeszko
zdjęcia: Jerzy Lipman
scenografia: Roman Mann
dekoracja wnętrz: Jerzy Skrzepiński, Józef Galewski
kostiumy: Jerzy Szeski
charakteryzacja: Zdzisław Papierz
muzyka: Andrzej Markowski
dźwięk: Józef Koprowicz
montaż: Czesław Raniszewski
obsada: Tadeusz Łomnicki (Stanisław Mazur „Bartek”), Urszula Modrzyńska (Ewa „Dorota”) Tadeusz Janczar (Jasio Krone), Roman Polański (Mundek), Zbigniew Cybulski (Kostek)
produkcja: Wytwórnia Filmów Fabularnych
kierownictwo produkcji: Ignacy Taub
Lubuskie Lato Filmowe, Łagów, 1974: Nagroda za debiut XXX-lecia dla Andrzeja Wajdy
POWIDOKI
Polska 2016/100 min
Film wieńczący dorobek Andrzeja Wajdy. Opowieść o Władysławie Strzemińskim, malarzu i teoretyku sztuki, pionierze awangardy, pedagogu, współzałożycielu Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, inicjatorze akcji pozyskania dzieł do Muzeum Sztuki w Łodzi. „Powidoki” są intymnym zapisem ostatniego okresu życia niepokornego twórcy, który za swój sprzeciw wobec komunistycznej władzy zapłacił najwyższą cenę.
„Minęło 20 lat, odkąd po raz pierwszy przymierzyłem się do filmu o Władysławie Strzemińskim, wielkim malarzu, który zmagał się z komunistycznym systemem. Dopiero teraz dojrzałem do tego, by ten film nakręcić” – mówił Andrzej Wajda tuż przed rozpoczęciem zdjęć. „Początkowo miałem pomysł, by zrobić kino psychologiczne – opowieść o trudnych relacjach małżeństwa pary artystów: Władysława Strzemińskiego i jego żony, wybitnej rzeźbiarki Katarzyny. Pomyślałem jednak, że aby to pokazać w sposób przekonujący, musiałbym mieć Dostojewskiego za scenarzystę (...). Zrozumiałem, że aby zrobić rzecz prawdziwą, muszę tę parę rozdzielić. Zrobiłem więc film polityczny o artyście, który wchodzi w konflikt z władzą i zostaje usunięty z uczelni pod zarzutem »nierespektowania norm doktryny realizmu socjalistycznego«. Broni się do samego końca i nie odpuszcza, mimo nędzy i upokorzeń”.
reżyseria: Andrzej Wajda
scenariusz: Andrzej Mularczyk wg pomysłu Andrzeja Wajdy
zdjęcia: Paweł Edelman
casting (reżyseria obsady): Ewa Brodzka
scenografia: Marek Warszewski
kostiumy: Katarzyna Lewińska
charakteryzacja: Janusz Kaleja
muzyka: Andrzej Panufnik
dźwięk: Maria Hilarecka, Kacper Habisiak, Marcin Kasiński
montaż: Grażyna Gradoń
obsada: Bogusław Linda (Władysław Strzemiński), Zofia Wichłacz (Hania), Bronisława Zamachowska (Nika Strzemińska), Krzysztof Pieczyński (Julian Przyboś), Szymon Bobrowski (Minister Sokorski)
produkcja: Akson Studio
producent: Michał Kwieciński
koprodukcja: TVP, EC1 Łódź – Miasto Kultury, Narodowy Instytut Audiowizualny, Fundacja Tumult
kierownictwo produkcji: Paweł Gabryś
dystrybucja: Akson Dystrybucja
współfinansowanie: Polski Instytut Sztuki Filmowej
FF w Gdyni, 2016: Nagroda Pozaregulaminowa Jury
Film był polskim kandydatem do nominacji oscarowej
PRZEKŁADANIEC
Polska 1968/35 min
Wajda i Lem, wspierani przez Kobielę, dali nam jedną z najbardziej zaskakujących komedii science fiction w historii polskiego kina.
Na torze rajdowym dochodzi do wypadku z udziałem mistrza kierownicy Richarda i jego brata – Thomasa. Richard odnosi liczne obrażenia. Thomas umiera. Genialny doktor Burton z dwóch braci „skleja” jednego. Operację można byłoby uznać za sukces, gdyby nie jej ubezpieczeniowe reperkusje. Skoro organy Thomasa „żyją” w Richardzie, to czy można go uznać za zmarłego? Wkrótce sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej...
„Drogi Panie, Przedwczoraj oglądałem w telewizji film »Przekładaniec«. Zarówno robota Pana, jak dzieło aktorów oraz wystrój scenograficzny wydały mi się bardzo dobre” – w liście do reżysera film ocenił Lem (cyt. za „Wajda – Filmy”, 1996). „Zwłaszcza już dobry był w swojej roli adwokat, sympatyczny bardzo chirurg, no a Kobiela nie wymaga pochwał specjalnych. Jedyne zastrzeżenia moje merytoryczne dotyczyły niepewności, czy wskutek bardzo szybkiego tempa całości rzecz nie jest aby dla przeciętnego widza trudno zrozumiała? Ale nie jestem w stanie osądzać tego, ponieważ ja znałem przecież scenariusz. »Przyszłość« bliska a nieokreślona została zrobiono bardzo pomysłowo, biorąc pod uwagę to zwłaszcza, jak szczupłymi środkami Pan tego dokonał”.
reżyseria: Andrzej Wajda
scenariusz: Stanisław Lem
pierwowzór literacki: „Czy pan istnieje Mr. Jones?” Stanisława Lema
zdjęcia: Wiesław Zdort
scenografia: Teresa Barska
dekoracja wnętrz: Maciej Maria Putowski
kostiumy: Barbara Hoff
charakteryzacja: Krystyna Chmielewska
muzyka: Andrzej Markowski
dźwięk: Wiesława Dembińska
montaż: Halina Prugar, Grażyna Pliszczyńska
obsada: Bogumił Kobiela (Richard Fox), Ryszard Filipski (adwokat), Jerzy Zelnik (doktor Burton), Anna Prucnal (żona/bratowa Foxa)
produkcja: Zespół Filmowy Kamera
kierownictwo produkcji: Barbara Pec-Ślesicka
Złoty Ekran, 1969: Nagroda dla filmu telewizyjnego
MFF Fantastycznych i Grozy, Sitges, 1970: Medal Specjalny
WSZYSTKO NA SPRZEDAŻ
Polska 1968/94 min
Na dworzec wbiega mężczyzna. Nie widać jego twarzy, tylko sylwetkę. Pociąg już ruszył, ale on próbuje go dogonić. Wyciąga rękę. Skacze... Chwilę potem okazuje się, że była to tylko inscenizacja. Wszystko rejestrowała kamera. Nie, dwie kamery: jedna, prowadzona przez Witolda Sobocińskiego i druga – Kostka (Andrzej Kostenko), operatora „filmu w filmie”. Życie przeplata się ze śmiercią, fikcja z prawdą.
Film „Wszystko na sprzedaż” powstał niedługo po śmierci Zbigniewa Cybulskiego, z którym Andrzej Wajda się przyjaźnił i z którym chciał dalej pracować. Zamiast nowego ujęcia z jego udziałem, przedstawił opowieść, która wykracza poza wspomnienie. Duch Cybulskiego unosi się nad całością, ale nie jest to film o nim. To autotematyczna opowieść o kinie i o ludziach, którzy je robią. We „Wszystko na sprzedaż” przeglądają się sami sobie Wajda i jego aktorzy, współpracownicy. Aktorzy grają pod własnymi imionami. Czy jednak wszystko zostało tu „sprzedane”? Czy kamera potrafi zarejestrować prawdę? Na planie powstał dokument-reportaż „Na planie” Jerzego Ziarnika. Wajda przez jakiś czas nosił się z pomysłem włączenia go do filmu, ale ostatecznie zrezygnował.
scenariusz i reżyseria: Andrzej Wajda
zdjęcia: Witold Sobociński
scenografia: Wiesław Śniadecki
dekoracja wnętrz: Wiesław Śniadecki
kostiumy: Katarzyna Chodorowicz
charakteryzacja: Jadwiga Świętosławska
muzyka: Andrzej Korzyński
dźwięk: Wiesława Dembińska
montaż: Halina Prugar
obsada: Beata Tyszkiewicz (Beata, żona reżysera), Elżbieta Czyżewska (Ela, żona aktora), Andrzej Łapicki (Andrzej, reżyser), Daniel Olbrychski (Daniel), Bogumił Kobiela (Bobek)
produkcja: Zespół Filmowy Kamera
kierownictwo produkcji: Barbara Pec-Ślesicka
Syrenka Warszawska, 1969: Nagroda w kategorii filmu fabularnego
15/15 JUBILEUSZ SZKOŁY WAJDY
W roku 2017 Szkoła Wajdy obchodzi 15-lecie swojego istnienia. Jej misją od początku było kształcenie nowej generacji polskich filmowców. Stworzona przez Andrzeja Wajdę i Wojciecha Marczewskiego szkoła zawsze proponowała i nieustannie oferuje najbardziej nowatorskie metody w przekazywaniu wiedzy o warsztacie i sztuce filmowej. Od początku też koncentruje się na integracji środowiska filmowego – w duchu zespołów filmowych, gdzie w proces twórczy zaangażowana była zawsze grupa osób.
W związku z obchodami 15. urodzin, Szkoła Wajdy przygotowała specjalny, okolicznościowy pakiet filmów wyreżyserowanych przez jej absolwentów, którzy już odnieśli międzynarodowy sukces.
„Jubileusz to jednak nie tylko okazja do świętowania” – podkreślają szefowie szkoły. „Niezmiennie zależy nam na rozpowszechnianiu naszego sposobu edukacji, szczególnie obejmującej w swoim zakresie development kreatywny. Tym samym chcemy przybliżać naszą szkołę – jej historię i założenia – środowisku filmowemu na całym świecie. Pragniemy docierać do młodych twórców, pomagać im w rozwijaniu pomysłów, wspierać ich realizację. Już od chwili powstania Szkoły Wajdy było to, jest i zawsze będzie naszą misją”.
3 DNI WOLNOŚCI
Polska 2011/27 min
Bohaterem nagrodzonego m.in. na Etiudzie i Animie oraz 11. MFF T-Mobile Nowe Horyzonty dokumentu jest Piotr. Po 15 latach w więzieniu wychodzi na przepustkę. Co zrobi z trzema dniami wolności? Kto czeka na niego za murami?
scenariusz i reżyseria: Łukasz Borowski
zdjęcia: Michał Stajniak, Magdalena Kowalczyk, Filip Drożdż
ANDRZEJ WAJDA: RÓBMY ZDJĘCIE!
Polska 2008/54 min
Światowa premiera tego niezwykłego filmu odbyła się w Locarno. Powstał, gdy Andrzej Wajda realizował „Katyń”. Młodzi twórcy towarzyszyli swojemu bohaterowi w momentach radości, ale i zmęczenia, podczas rozmów z ludźmi. Powstał szczery i wzruszający portret Mistrza polskiego kina, jego pasji, zaangażowania, poczucia odpowiedzialności i wrażliwości.
scenariusz, reżyseria i zdjęcia: Maciej Cuske, Thierry Paladino, Marcin Sauter, Piotr Stasik
ARIA DIVA
Polska 2007/30 min
Program 30 Minut Studia Munka – SFP
Nagrodzony m.in. w Krakowie i Gdyni, pokazywany i doceniany w Koszalinie i Cannes film o zaskakującym uczuciu. Wydaje się, że Basi niczego do szczęścia nie brakuje – do czasu, aż jej sąsiadką zostaje diwa operowa. Między kobietami zawiązuje się przyjaźń.
reżyseria: Agnieszka Smoczyńska
scenariusz: Agnieszka Smoczyńska, Robert Bolesto
zdjęcia: Przemysław Kamiński
obsada: Katarzyna Figura, Gabriela Muskała
DECRESCENDO
Polska 2011/27 min
Muzyka Bacha w wykonaniu młodego terapeuty wprowadza nas w świat mieszkańców domu spokojnej starości. Jego towarzystwo sprawia, że czują się znów potrzebni i wysłuchani. Dokument doceniony m.in. w Zagrzebiu i Krakowie.
scenariusz i reżyseria: Marta Minorowicz
zdjęcia: Paweł Chorzępa
GDZIE JEST SONIA?
Polska 2012/50 min
Nagrodzona m.in. Brązowym Gronem w Łagowie dokumentalna opowieść o niezwykłej kobiecie, która w murach cerkwi próbuje odbudować wartości, jakie rosyjskie społeczeństwo utraciło pod rządami kolejnych politycznych reżimów.
scenariusz i reżyseria: Radka Franczak
zdjęcia: Radka Franczak, Michael Ackerman, Ita Zbroniec-Zajt, Anna Wydra, Małgorzata Szyłak
JOANNA
Polska 2013/40 min
Polski kandydat do Oscara 2015. Andrzej Wajda pisał o nim: „(...) niepowtarzalny film o odchodzeniu z tego świata z całą świadomością, że jesteśmy tylko jego częścią. (...) Tak wyrazistej współczesnej postaci młodej kobiety świadomej tego, że są to ostatnie dni jej życia, a tam po drugiej stronie nie ma już nic, polskie kino nie stworzyło od lat”.
reżyseria: Aneta Kopacz
scenariusz: Aneta kopacz, Tomasz Średniawa
zdjęcia: Łukasz Żal
KONIEC ŚWIATA
Polska 2015/40 min
Nagradzany na festiwalach w Polsce i na świecie (Kijów, Tirana, Hot Springs) kameralny dokument, w którym kilka historii spotyka się w czasie jednej nocy. W tę jedną noc, podobną do wielu innych, ludzie w dużym mieście, nękani samotnością, chcą z kimś porozmawiać.
scenariusz i reżyseria: Monika Pawluczuk
zdjęcia: Małgorzata Szyłak, Szymon Lenkowski, Jakub Giza, Michał Dymek
MIEJSCY KOWBOJE
Polska 2016/30 min
Czy koń może uratować życie? W Dublinie z pewnością. W dzielnicy, w której łatwo o kłopoty, a trudno o perspektywy, nastoletni Dylan zaprzyjaźnia się z białą klaczą Shelly. Jest jednym z dzieciaków, które oswajają dzikie konie i stają się... miejskimi kowbojami.
scenariusz i reżyseria: Paweł Ziemilski
zdjęcia: Maciej Twardowski
MLECZNY BRAT
Polska, Armenia 2014/30 min
Program 30 Minut Studia Munka – SFP
Nagrody w Koszalinie, Krakowie, Gdyni, Bratysławie... Bohaterem opowieści jest 10-letni Seto. Chłopiec marzy o rodzeństwie. Niestety, nowonarodzone niemowlę umiera. Jego miejsce w rodzinie wypełnia mały baranek, karmiony piersią przez matkę Seto...
reżyseria: Vahram Mkhitaryan
scenariusz: Vahram Mkhitaryan, Aleksandra Majdzińska
zdjęcia: Marcin Sauter
obsada: Lusine Avanesyan, Manuk Qishmishyan, Arthur Papikyan
MÓJ DOM
Polska, Wielka Brytania 2012/29 min
Impresja o wysiedleniach i paradoksach historii, w której tradycyjna dokumentacja przeplata się z eksperymentalnie przetwarzanymi archiwaliami. Jeden dom, dwie kobiety: Polka i Niemka. Dokument zdobył nagrody m.in. w Sydney, Rochester i wielu festiwalach w Polsce.
scenariusz i reżyseria: Magdalena Szymków
zdjęcia: Paweł Chorzępa, Kurt Moser
PAPARAZZI
Polska 2011/33 min
Dokument o świecie pogubionych wartości i nagiętych zasad – pokazuje jednak, że zawsze mamy szansę, aby zdecydować, jakim człowiekiem będziemy jutro. Wśród wielu nagród znalazła się statuetka EFA (Kraków). „Po obejrzeniu tego filmu może nawet Polański pozwoli się sfotografować” – pisali jurorzy.
scenariusz i reżyseria: Piotr Bernaś
zdjęcia: Łukasz Żal, Piotr Bernaś
ŚLIMAKI
Polska 2015/29 min
Nagrody w Polsce i na świecie. Andrzej wraz z kolegą chce założyć hodowlę ślimaków. W przerwach w pracy mężczyźni prowadzą rozmowy o poważnych tematach, które stają się kwintesencją filmu. Ślimak zaś... urasta do roli symbolu odradzania się i życia wiecznego.
scenariusz i reżyseria: Grzegorz Szczepaniak
zdjęcia: Daniel Wawrzyniak, Marek Kozakiewicz
TELEFONO
Polska 2004/3 min
Film powstał dla Europejskiej Akademii Filmowej. Wymyślona przez Pedro Almodóvara Patty Diphusa, gwiazda filmów erotycznych, przyjeżdża do Warszawy...
scenariusz i reżyseria: Marcin Wrona
zdjęcia: Paweł Fils
obsada: Ewa Kasprzyk, Marcin Kwaśny
TRÓJKA DO WZIĘCIA
Polska 2006/37 min
Program 30 Minut Studia Munka – SFP
Film nagrodzony m.in. w Koszalinie, Krakowie, Warszawie, Breście i Petersburgu. Śmiertelnie chora kobieta wychowuje samotnie trójkę dzieci. Zanim odejdzie, chce znaleźć dla nich nowy dom. Córka Inga zrobi wszystko, żeby nie rozdzielono jej z rodzeństwem.
reżyseria: Bartek Konopka
scenariusz: Piotr Borkowski, Bartek Konopka
zdjęcia: Piotr Rosołowski
obsada: Klaudia Barcik, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Krzysztof Czeczot
ZA PŁOTEM
Polska 2005/12 min
Film, który pozwala oderwać się na chwilę od codzienności i zaprasza do przypomnienia sobie czasów młodości, wiecznych wakacji i gorącego lata, kiedy wszystko było na wyciągnięcie ręki... Dokument nagrodzony m.in. w Londynie, Paryżu i Wilnie.
reżyseria: Marcin Sauter
zdjęcia: Dawid Sokołowski
WSPÓLNA REALIZACJA. PRODUCENT KREATYWNY – PARTNER CZY TYLKO SPRAWNY ORGANIZATOR? PANEL
Ten aspekt branżowych relacji obrósł już legendą. Producent kontra reżyser? Czy tak musi być? Czy tak być powinno? A może to mit, niesprawiedliwy stereotyp, fałszywy trop? Jaka faktycznie rola spoczywa na producencie? Czego oczekuje od niego reżyser? Czego spodziewają się po sobie obie strony? Partnerstwo czy przeciąganie liny? To kwestie i zagadnienia, które właściwie od początku reformy kinematografii nie znikają z publicznych, i nie tylko, dyskusji oraz sporów. Jak naprawdę zrobić wspólnie film? Jak pomóc sobie nawzajem, zachowując tożsamość, twórczą niezależność, szacunek oraz zrozumienie? O roli i zadaniach producenta kreatywnego oraz reżysera w procesie powstawania filmów – odwołując się do własnych doświadczeń, a także prezentując rozwijane w Szkole Wajdy projekty – rozmawiać będą kursanci programów edukacyjnych Fundacji Szkoła Wajdy: autorka poświęconego Zdzisławowi Beksińskiemu „Pars pro toto” Katarzyna Łęcka, a także Marta Szarzańska, Natalia Łodygowska, Maciej Marczewski oraz Artur Wyrzykowski.
Rozmowę poprowadzi Artur Cichmiński.
WYSTAWA FOTOGRAFICZNA: ANDRZEJ WAJDA 40/90
Rynek Staromiejski/6-26 czerwca
Wernisaż wystawy „Andrzej Wajda 40/90” miał miejsce 1 września 2016 roku, kilka miesięcy po 90. urodzinach Mistrza. Plenerowa ekspozycja, w porządku chronologicznym, prezentuje wszystkie jego filmy fabularne: od „Pokolenia”, debiutu z 1954 roku, aż do jego ostatniego dzieła – „Powidoków”. Na planszach obok fotosów, werków i plakatów, znajdują się fotokody, odsyłające do fragmentów filmów i zwiastunów.
Nad wystawą pracowali m.in. Natalia Chojna, Robert Jaczewski i Ola Kot. Autorem tekstów jest prof. Krzysztof Kornacki.
Wystawa powstała z inicjatywy i środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, zrealizowana została przez Filmotekę Narodową we współpracy z wieloma instytucjami – przede wszystkim studiami filmowymi: Kadr, Zebra, Tor, a także CRF, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha i Muzeum Kinematografii w Łodzi.