Czym jest stulejka fizjologiczna?

Postanowiliśmy zebrać w jednym miejscu i rozprawić się ze wszystkimi mitami na temat stulejki fizjologicznej (o metodach leczenia stulejki przeczytasz także tutaj: www.tourmedica.pl/artykuly-medyczne/jakie-sa-metody-leczenia-stulejki ).

Zacznijmy od budowy męskiego prącia. Penis zbudowany jest z trzonu oraz żołędzi, którą napletek, czyli przykrywający ją fałd skóry, chroni przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych i uszkodzeniami mechanicznymi. Żołądź jest bardzo wrażliwa na wszelkie bodźce, dlatego napletek spełnia jej funkcję ochronną. Prawidłowy napletek powinien dać się bez bólu, uczucia dyskomfortu i oporu odprowadzić z żołędzi do tak zwanego rowka zażołędnego zarówno w stanie spoczynku, jak i we wzwodzie. O stulejce mówimy wówczas, gdy zdjęcie napletka jest niemożliwe lub mocno utrudnione. Czy jednak ta definicja sprawdza się również w przypadku małych dzieci?

Stulejka fizjologiczna u niemowląt i małych dzieci

Rodzice często z niepokojem zauważają przy kąpieli czy w trakcie zmiany pampersa, że odprowadzenie napletka z żołędzi u dziecka jest niemożliwe. Stulejka jest powszechną przypadłością, każdy z nas ma świadomość, że taka choroba istnieje i może dotknąć chłopców oraz mężczyzn niemal w każdym wieku. Kiedy więc rodzice zauważą trudności z odprowadzeniem napletka u niemowlaka bądź małego chłopca, ich pierwszą, pełną przerażenia myślą jest „moje dziecko ma stulejkę!” i z drżącym sercem rozważają czekającą ich operację.

Spokojnie. Okazuje się bowiem, że do 2-3 roku życia aż 90 procent małych mężczyzn ma nieodprowadzalny napletek. Taki stan rzeczy nazywamy stulejką fizjologiczną, zwaną też pozorną. W pierwszych latach życia sklejenie napletka z żołędzią uznajemy za normę, stan prawidłowy. Występuje naturalny zlep między napletkiem a żołędzią. Wraz z rozwojem prącia, w ciągu pierwszych lat życia dziecka, dochodzi do stopniowego oddzielania żołędzi od napletka, co związane jest z gromadzeniem się złuszczonych nabłonków, które odłączają fałd skórny od główki penisa. U dzieci pojawiają się powtarzające się wzwody, które sprzyjają temu procesowi. Ważne, aby podczas kąpieli nie starać się odsunąć napletka na siłę, gdyż wówczas może dojść do powstawania pęknięć i blizn, które sprzyjają występowaniu stulejki w rozumieniu patologicznym. Napletek powinien dać się delikatnie odchylić tak, aby było widać ujście cewki moczowej.

Czy stulejkę fizjologiczną należy leczyć?

Stulejkę fizjologiczną leczy… czas. Okazuje się, iż większość niemowląt i małych dzieci nie wymaga leczenia, gdyż stulejka ustępuje u nich samoistnie. Napletek odkleja się sam, najczęściej do 2. roku życia dziecka, a za górną granicę wieku podaje się 3-4 lata. Jeśli u 3- czy 4-latka napletek wciąż pozostaje nieodprowadzalny, warto wybrać się do pediatry, który najprawdopodobniej skieruje dziecko do urologa lub chirurga.

Istnieją jednak pewnego rodzaju dolegliwości, których nie należy lekceważyć, nawet gdy dziecko nie osiągnie jeszcze wieku 3 czy 4 lat. Stulejka fizjologiczna bowiem nie wyklucza możliwości wystąpienia stanu chorobowego. Rodzice powinni natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli u chłopca występują takie objawy jak pojawiające się stany zapalne prącia czy bakterie w moczu. Ponadto nasz niepokój powinno wzbudzić bardzo wąskie, utrudniające oddawanie moczu zwężenie napletka, które może wiązać się z bólem, dyskomfortem oraz pieczeniem w trakcie załatwiania potrzeby fizjologicznej przez dziecko. Niepokojącymi symptomami są też: cienka strużka i zaleganie moczu przy napletku – wówczas przy ujściu prącia wytwarza się coś w rodzaju niewielkiego balonika.

Lekarze sugerują rodzicom, aby obserwować napletek dziecka. O stulejce fizjologicznej mówimy wówczas, gdy na napletku nie występują blizny i niepodatna biała skóra. W przeciwnym wypadku warto skonsultować się z lekarzem, gdyż dziecko może wymagać interwencji chirurgicznej.