Wojskowy Sąd Rejonowy w Szczecinie wyrokiem z dnia 17 sierpnia 1946 r., skazał Łucję Belkę za czyn polegający na tym, że w Pleciminie, pow. Wałcz, od połowy miesiąca lutego 1946 r. do dnia 27 kwietnia 1946 r. była członkiem nielegalnej organizacji Narodowe Siły Zbrojne, mającej na celu przemocą zmienić ustrój Państwa Polskiego i czyniła przygotowanie do popełnienia tego przestępstwa poprzez rozlepienie 6 ulotek treści antypaństwowej.
Sąd wymierzył Łucji Belce karę 2 lat więzienia, zaliczając na jej poczet okres tymczasowego aresztowania od 27 kwietnia 1946 r. i zawieszając wykonanie pozostałej kary na okres 2 lat. Jak ustalono piętnastoletnia wówczas Łucja Belka w 1946 r. przypadkowo nawiązała kontakt z żołnierzami zbrojnego podziemia niepodległościowego, złożyła przysięgę przystępując do ich organizacji, a następnie rozpowszechniła 6 ulotek o treści antyrządowej, rozlepiając je na terenie miejscowości, w której mieszkała. Za czyn ów została skazana przez były Wojskowy Sąd Rejonowy w Szczecinie.
Niniejszy wniosek skierowano na skutek wystąpienia prokuratora Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w Szczecinie, który nie posiada legitymacji do kierowania tego rodzaju wniosków osobiście.
Pomimo podjętych działań nie zdołano ustalić czy Łucja Belka żyje, a jeżeli nie, czy ewentualnie żyją jej najbliżsi.