Czy szybciej dojedziemy do Gdańska?

  Przykro mi, że wśród nas nie ma przedstawiciela Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad z Gdańska, bo o odcinek „szóstki” od Trójmiasta do Koszalina dziś chodzi – mówił podczas spotkania Piotr Jedliński, prezydent Koszalina. – Mimo wizyty w naszym regionie ministra Adamczyka, mamy wiele wątpliwości.  Nie znamy szczegółów dotyczących propozycji Partnerstwa Publiczno-Prywatnego przy budowie „szóstki”, o którym minister wspominał, brakuje informacji o zadeklarowanych 133 milionach złotych, które miały być przeznaczone na wykup nieruchomości pod budowę trasy. Dziś wciąż także nie wiemy, czy węzeł w Gorzebądzu będzie realizowany. A to tylko część ważnych dla nas zagadnień. Wciąż czujemy się tu, na Pomorzu Środkowym, wykluczeni pod względem transportowym – zarówno drogowym i kolejowym, jak i lotniczym.

- Wizyta ministra to tylko uspokojenie tematu na chwilę, bo wybory idą – stwierdził Marek Biernacki, członek zarządu stowarzyszenia. – Nie wiemy, w jakim trybie będzie realizowany projekt, bo brakuje dokumentów związanych z Partnerstwem Publiczno-Prywatnym. Domniemam, że wygasa ważność dokumentów środowiskowych, dlatego dobrze, że budowie przygląda się komisja europejska, bo to może zmobilizować rząd do działania. Przyznaję, że deklaracje pana ministra nie uspokoiły nas – i mówię to zarówno jako członek stowarzyszenia, a także jako słupszczanin.

Organizacja od 2016 r. protestuje przeciwko wycofaniu się przez rząd z szybkiej realizacji pomorskich odcinków trasy Koszalin – Słupsk, Słupsk – Bożepole Wielkie, którym odebrano finansowanie w Programie Budowy Dróg Krajowych na lata 2014-2023, przesuwając przedmiotowe inwestycje na odległe miejsca rezerwowe bez szans na zakończenie w okresie trwania Programu.

Wiosną 2018 r. zadeklarowano budowę ww. odcinków w trudniej i niestosowanej dotychczas w Polsce dla budowy dróg ekspresowych formule Partnerstwa Publiczno–Prywatnego do końca 2023 r. Po upływie roku nie odnotowano żadnego realnego postępu w przygotowaniach do ogłoszenia przetargu.

Na pisma z prośbą o podanie konkretów i harmonogramu rozpoczęcia inwestycji w nowym modelu realizacyjnym, Stowarzyszenie otrzymuje ogólne informacje, że trwają analizy ekonomiczne, finansowe i prawne i przygotowania wzorów umów, a Rząd planuje ogłoszenie pierwszego przetargu dla jednego z czterech projektów PPP w pierwszej połowie 2019 r.

Nie odpowiedziano pozytywnie również na apel Stowarzyszenia, aby w pierwszej kolejności został przygotowany i ogłoszony przetarg na najpotrzebniejszy ze względu na wykluczenie komunikacyjne i spójność społeczno–gospodarczą środkowego Pomorza odcinek trasy S6 Koszalin – Słupsk – DK nr 6 Boże Pole Wielkie.

Stowarzyszenie Samorządowe S6 powstało w dn. 23.11.2013 r. z inicjatywy Gminy Kobylnica. Siedzibą Stowarzyszenia jest Miasto Koszalin. Funkcję Prezesa Zarządu Stowarzyszenia pełni wybrany jednogłośnie prezydent Koszalina  Piotr Jedliński, który sprawuje ją już drugą kadencję.

Aktualnie Stowarzyszenie skupia 28 członków: gminy i powiaty z obszaru województw zachodniopomorskiego i pomorskiego oraz samorząd województwa zachodniopomorskiego, leżące na terenie oddziaływania planowanej trasy ekspresowej S6.

Celem Stowarzyszenia jest współdziałanie członków w zakresie promowania idei budowy drogi ekspresowej S6 w najszybszym możliwym terminie, wspieranie przygotowania i  przyspieszenie realizacji inwestycji związanej z budową tej drogi, ochrona uzasadnionych interesów oraz współpraca w zakresie wykorzystania potencjału gospodarczego i społecznego terenów przyległych do drogi ekspresowej S6, jej węzłów komunikacyjnych i dróg dojazdowych.

 Wystąpienie Zarządu Stowarzyszenia Samorządowego S6

do Ministra Infrastruktury Pana Andrzeja Adamczyka

Szanowny Panie Ministrze !

 Zarząd Stowarzyszenia Samorządowego S6 zwraca się z apelem do Pana Ministra o przyspieszenie realizacji trasy ekspresowej S6 na odcinkach Koszalin – Słupsk i Słupsk – Gdańsk jako kluczowych dla rozwoju regionu, których planowana i zabudżetowana realizacja w modelu dotacyjnym z Funduszu Spójności, została wstrzymana w l. 2015-2017, przy sprzeciwie samorządów i społeczności Pomorza, skazując na dalsze pogłębienie wykluczenia komunikacyjnego najbardziej zmarginalizowane pod tych względem obszary kraju: wschodnią część województwa zachodniopomorskiego i zachodnią części województwa pomorskiego.

Wiosną 2018 r. usłyszeliśmy publiczną deklarację Rządu budowy środkowej części drogi ekspresowej S6 w formule Partnerstwa Publiczno – Prywatnego do końca obecnego okresu programowania Unii Europejskiej tj. do 2023 r.

W odpowiedzi na pisma Stowarzyszenia Samorządowego S6 skierowane do Pana Ministra z prośbą o podanie konkretów i określenie harmonogramu rozpoczęcia inwestycji w tym nowym i trudnym modelu realizacyjnym, nie praktykowanym wcześniej w Polsce dla budowy dróg ekspresowych, otrzymaliśmy w połowie 2018 r. ogólne informacje, że trwają analizy ekonomiczne, finansowe i prawne oraz przygotowania wzorów umów, a Rząd planuje ogłoszenie pierwszego przetargu dla jednego z czterech projektów PPP w pierwszej połowie 2019 r.

Z uwagi na fakt, że mimo upływu roku od deklaracji budowy środkowej części trasy S6 w formule PPP nie widać żadnych realnych postępów w przygotowaniach do szybkiego ogłoszenia przetargu, zwracamy się do Pana Ministra z apelem o przyspieszenie prac związanych z uruchomieniem postępowania na budowę brakujących fragmentów drogi S6 oraz  z wnioskiem, by w pierwszej kolejności został zrealizowany najpotrzebniejszy ze względu na wykluczenie komunikacyjne i spójność społeczno – gospodarczą środkowego Pomorza z resztą kraju odcinek trasy S6 Koszalin – Słupsk – DK nr 6 Boże Pole Wielkie.

 Jednocześnie przypominamy, że:

Odcinki drogi ekspresowej S6 Koszalin – Słupsk oraz Słupsk – Gdańsk do 2017 r. znajdowały się na liście zabudżetowanych inwestycji priorytetowych w poprzedniej wersji PBDKiA. Wynikało to z wysokiej pozycji tytułów inwestycyjnych S6 Szczecin – Koszalin, Koszalin – Słupsk i Słupsk – Gdańsk na liście rankingowej wcześniejszego Dokumentu Implementacyjnego do Strategii Rozwoju Transportu do 2020 r. (z perspektywą do 2030 r.),  sporządzonej w wyniku wielu szczegółowych analiz i oceny wielokryterialnej ich przydatności i pilności komunikacyjnej, ekonomicznej i społecznej.

Konieczność budowy trasy S6 na całej długości potwierdzały także zapisy Kontraktu Terytorialnego dla Województwa Pomorskiego oraz Kontraktu Terytorialnego dla Województwa Zachodniopomorskiego zawartych pomiędzy Stroną Rządową oraz Samorządem Województwa Pomorskiego i Samorządem Województwa Zachodniopomorskiego.

Droga ekspresowa S6 na całym przebiegu przewidziana została do realizacji ze środków Funduszu Spójności w ramach Polityki Spójności 2014-2020 (Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020), co zostało potwierdzone wpisaniem poszczególnych etapów inwestycji na listę dużych projektów Programu.

W krajowych dokumentach strategicznych wzięto pod uwagę znaczenie S6 dla krajowego systemu komunikacyjnego, która jest główną arterią komunikacyjną Polski północnej na osi wschód – zachód, łączącą największe miasta tej części kraju i stanowić będzie lokalnie obwodnice wielu pomorskich miejscowości. Od niej odchodzą w kierunku północnym drogi obsługujące nadmorskie ośrodki turystyczne, zaś w kierunku południowym — połączenia z centrum kraju. Wraz z linią kolejową nr 202 trasa S6 stanowi część północnego transeuropejskiego korytarza transportowego Via Hanseatica (trasa E28) prowadzącego z Niemiec, poprzez Polskę, Obwód Kaliningradzki, do państw nadbałtyckich – wpisanego w sieć uzupełniającą TENT, ustanowioną na lata 2014-2020.

Szybka budowa drogi ekspresowej S6 to możliwość rozwoju samorządów leżących na jej trasie oraz zwiększenie ich atrakcyjności inwestycyjnej i turystycznej. Polepszenie spójności społeczno - gospodarczej województw zachodniopomorskiego i pomorskiego, w których wciąż jeszcze istnieją duże różnice w rozwoju ich podregionów.

Dostosowanie parametrów drogi krajowej nr 6 do parametrów drogi ekspresowej to zdecydowana poprawa warunków przewozowych w wymiarze społecznym, ochrony środowiska i bezpieczeństwa. To oszczędność czasu przejazdu, eksploatacji pojazdów i ograniczenie częstych na obecnej DK nr 6, tragicznych w skutkach wypadków drogowych.

Pomorze Środkowe jest, według analiz diagnozy „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” przyjętej przez gabinet Pani Premier Beaty Szydło w dniu 14 lutego 2017 r., terenem najbardziej wykluczonym komunikacyjnie w całym kraju (Rys. 10. Wskaźnik peryferyjności czasowej na s. 173 SOR).

Ziemia koszalińska i słupska należą do najsłabiej rozwiniętych części kraju i położone są znacznie bardziej peryferyjnie transportowo niż Polska Wschodnia, kumulując liczne problemy społeczno – gospodarcze związane ze słabym zaludnieniem i niskim uprzemysłowieniem oraz oddaleniem od aglomeracji, restrukturyzacją gospodarki po 1989 r. (upadek PGR-ów), które zostały dodatkowo pogłębione przez reformę administracyjną kraju w 1999 r. i utratę przez Koszalin i Słupsk statusu miast wojewódzkich. Obserwowane są na tym obszarze negatywne zjawiska społeczne i gospodarcze o charakterze strukturalnym, takie jak bezrobocie, wysoki poziom ubóstwa oraz wykluczenia społecznego, problemy z lokowaniem inwestycji zewnętrznych, czy utrudnione warunki prowadzenia działalności gospodarczej.

Odłożenie budowy trasy ekspresowej S6 na odcinku od Koszalina do Gdańska na bliżej nieokreśloną przyszłość będzie oznaczało dalsze pogłębianie różnic w rozwoju kraju i wewnątrz regionów i prowadziło nas w kierunku swego rodzaju latynizacji Polski, gdzie obok siebie występować będą wysokorozwinięte obszary wzrostu i bogactwa z autostradami, nowoczesnymi lotniskami i szybkimi kolejami oraz tereny pogrążone w gospodarczej i infrastrukturalnej zapaści z pogłębiającym się ubóstwem i społeczną dezintegracją.

Niezrealizowanie trasy ekspresowej S6 na całej długości w obecnej perspektywie finansowej UE na lata 2014-2020 jak pierwotnie planowano, utrwali istniejący status quo na dziesięciolecia, gdyż wielkość środków w ramach polityki strukturalnej dla Polski w kolejnym budżecie UE zgodnie z powszechną oceną nie będzie już tak duża jak obecnie. Spowoduje to także zakończenie bieżącego okresu programowania bez spodziewanego efektu transportowego i ekonomicznego dla północnej Polski, pozostawiając wyrwę w środku połączenia trasami szybkiego ruchu Szczecina z Gdańskiem.