Komu pieniądze za działalność opozycyjną

Osobie o przyznanym statusie działacza opozycji lub osoby represjonowanej z powodów politycznych z urzędu przyznaje się legitymację i odznakę honorową. Status działacza potwierdza w drodze decyzji administracyjnej Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych (Warszawa, ul. Wspólna 2/4). Na ten adres należy kierować również wnioski o świadczenie, pomoc pieniężną itd.

Status działacza lub osoby represjonowanej z powodów politycznych przysługuje osobie, która nie była pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa. Co do której w zasobie archiwalnym IPN nie zachowały się dokumenty wytworzone przez nią lub powstałe przy jej udziale w ramach czynności wykonywanych w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organa bezpieczeństwa państwa,

Ponadto od 1 stycznia 1956 r. do 31 lipca 1990 r. łącznie, przynajmniej przez 12 miesięcy prowadziła działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw człowieka w Polsce (nie wlicza się okresu legalnej solidarności, 31.08.1980 r. – 12.12.1981 r.). Przebywała w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia na mocy wyroku wydanego w latach 1956-1989 lub bez wyroku jednorazowo przez okres dłuższy niż 48 godzin lub wielokrotnie przez łączny okres dłuższy niż 30 dni, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości,

Była internowana lub powyżej 30 dni pełniła zasadniczą służbę wojskową lub czynną służbę wojskową w ramach ćwiczeń wojskowych, do której odbycia została powołana z przyczyn politycznych za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę. …

Na skutek wystąpienia wolnościowego na rzecz odzyskania przez Polskę, na skutek działania wojska, milicji lub organów bezp. Państwa poniosła śmierć, doznała uszkodzeń ciała na okres dłuższy niż 7 dni,

Była pozbawiona możliwości wykonywania zawodu, została z nią rozwiązana umowa o pracę, relegowana z uczelni, była inwigilowana przez organa bezpieczeństwa Państwa, była objęta zakazem publikacji przez Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk.

Znowelizowana ustawa zniosła równie progi finansowe dla świadczenia pieniężnego. Otrzyma je każdy, kto uzyska status działacza … i co ważne – bezterminowo.

Pomoc pieniężną otrzymają osoby znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej lub w związku z zaistnieniem zdarzeń losowych. Pomoc może być przyznana np. na częściowe pokrycie zakupu wózka inwalidzkiego, sprzętu rehabilitacyjnego, dostosowanie pomieszczeń mieszkalnych do rodzaju inwalidztwa czy opłacenie pomocy pielęgnacyjnej. Dochód samotnie gospodarującej osoby nie może przekraczać 220 % najniższej emerytury (2200,00 zł), dochód na osobę w rodzinie 150 % najniższej emerytury (1500,00 zł).

Do wniosku o przyznanie statusu działacza należy dołączyć:

– decyzję Prezesa IPN o spełnianiu warunków art. 4 ustawy o działaczach (z obowiązku dostarczenia decyzji Prezesa IPN zwolnione są osoby posiadające odznaczenie Krzyż Wolności i Solidarności) ;

– dowody potwierdzające spełnianie warunków o których mowa w art. 2 i 3 ustawy (doznane represje, działalność antykomunistyczną);

– życiorys, zdjęcie do legitymacji.

Aby uzyskać wspomnianą decyzję oraz dowody, należy złożyć odpowiednie wnioski w IPN.

Kto może złożyć wniosek w IPN?

1.       Osoba ubiegająca się o status;

2.       Za zmarłego członka rodziny – osoby wymienione w art. 67 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tj. małżonek, dziecko własne, dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione, wnuk dziecko obce przyjęte na wychowanie, rodzic, ojczym, macocha, osoby przyspasabiające.

Wymagane dokumenty.

1.       Pisemny niosek (poczta, osobiście)

2.       Dokumenty potwierdzające śmierć i pokrewieństwo.

Termin realizacji  – 3 miesiące.

We wrześniu 2010 roku Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uzyskał również wyjątkową prerogatywę, będącą jednocześnie zaszczytnym obowiązkiem. Uprawnia ona do występowania do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o przyznanie zasłużonym działaczom opozycji z lat 1956–1989 wyjątkowego odznaczenia państwowego – Krzyża Wolności i Solidarności. Zostało ono ustanowione przez parlament równocześnie z aktem restytucji Krzyża Niepodległości, do którego chlubnej tradycji nawiązuje.