Kultura
Punkowy wieczór w Inferno
Autor ArtRut 14 Września 2014 godz. 10:04
Kontestacja, bunt w czystej formie i totalne szaleństwo – tak można określić pierwszy - miejmy nadzieję nie ostatni - punkowy wieczór w Inferno.
1/97
2/97
3/97
4/97
5/97
6/97
7/97
8/97
9/97
10/97
11/97
12/97
13/97
14/97
15/97
16/97
17/97
18/97
19/97
20/97
21/97
22/97
23/97
24/97
25/97
26/97
27/97
28/97
29/97
30/97
31/97
32/97
33/97
34/97
35/97
36/97
37/97
38/97
39/97
40/97
41/97
42/97
43/97
44/97
45/97
46/97
47/97
48/97
49/97
50/97
51/97
52/97
53/97
54/97
55/97
56/97
57/97
58/97
59/97
60/97
61/97
62/97
63/97
64/97
65/97
66/97
67/97
68/97
69/97
70/97
71/97
72/97
73/97
74/97
75/97
76/97
77/97
78/97
79/97
80/97
81/97
82/97
83/97
84/97
85/97
86/97
87/97
88/97
89/97
90/97
91/97
92/97
93/97
94/97
95/97
96/97
97/97
Poprzednia galeriaKoncert zespołu Wilga w Klubie 105
Następna galeriaKSKK 2003 wygrywa
Czytaj też
Punk's not dead
Ekoszalin - 14 Września 2014 godz. 9:54Kontestacja, bunt w czystej formie i totalne szaleństwo – tak można określić pierwszy - miejmy nadzieję nie ostatni - punkowy wieczór w Inferno.
Na takie imprezy nie trafia się przypadkiem. Punk w każdej odmianie to protest i świadoma deklaracja sprzeciwu. Sprzeciwu często konkretnie skierowanego, ale i takiego przeciwko wszystkim i wszystkiemu. I choć muzyka jest ważnym elementem każdego koncertu, to akurat w tego typu imprezach często pełni rolę zapalnika... a potem... potem rzeczy dzieją się same.
Na infernowej scenie w sobotni wieczór miało zagrać pięć punkowych załóg - i pewnie zagrało. Trudno to jednoznacznie stwierdzić, bo muzycy jednej kapeli przeplatali się na scenie i muzykami innych zespołów, grupies, a wielu przypadkach również tymi, którzy po prostu chcieli zaśpiewać. Legendarny Jabol Punk, równie legendarnego KSU rozgrzał atmosferę do tego stopnia, iż dwa utwory później prawdziwy „jabol”, o nazwie Wiśniowy „pękł” na scenie.
- To pierwsza punkowa impreza w moim klubie. Trochę się obawiam, bo z punkami nigdy nic do końca nie wiadomo – powiedział w trakcie koncertu Piotr „Berial” Kuzioła, właściciel i dobry - a może zły - duch Inferno.
Obawy były na wyrost, bo koncert udał się wyśmienicie, a parafrazując słowa piosenki „Pan Heniek” zespołu Bunkier – jednego z wykonawców – „Panie Piotrze Pan nie wymięka w trawie – damy radę, damy, damy radę. I dali – blisko setka punków z całego Pomorza poszła w pogo jakiego w Inferno ostatnimi czasy nie było. Polecamy galerię zdjęć.
