Jury krótkich form

Adrian Panek (przewodniczący jury), jest absolwentem Wydziału Reżyserii Wydziału Radia i Telewizji UŚ im. K. Kieślowskiego i Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Twórca filmów fabularnych, dokumentalnych, teledysków, reklam, autor scenariuszy. Zadebiutował wielokrotnie nagradzanym filmem   

Adrian Panek

kostiumowym o awanturniczym pseudomesjaszu Jakubie Franku - „Daas”. Obecnie pracuje nad swoim kolejnym filmem pt. „Wilkołak”.

Anna Wydra - producent i kierownik produkcji wielu nagradzanych filmów, zarówno dokumentalnych, jak i fabularnych, m.in. „Efekt Domina” (reż. P. Rosołowski, E. Niewiera), „Deep Love” (reż. J.P. Matuszyński), „Wszystko co kocham” (reż. J. Borcuch). Za „Królika po berlińsku” (reż. B. Konopka) nominowana do Oscara i wyróżniona Nagrodą dla najlepszego producenta podczas Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Nominowana do nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w

Anna Wydra

kategorii „Promocja za granicą”. Członek Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Polskiej Akademii Filmowej oraz Stowarzyszenia  „Film 1,2”. Uczestniczka warsztatów Discovery Campus Masterschool, Ex  Oriente,  EKRAN, PIXEL Lab. W 2011 roku ukończyła prestiżowe warsztaty dla producentów – EAVE (European Audiovisual Entrepreneurs). W latach 2006 - 2009 kierownik działu produkcji,  a od 2010 wykładowca Programu dla     Kreatywnych Producentów w Szkole Wajdy. Prowadzi firmę produkcyjną Otter Films.

Ewa Borysewicz dorastała na Białostocczyźnie. Absolwentka ASP w Krakowie. Stypendystka programu rezydencji artystycznej AAIR w Tokio oraz Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie. Po festiwalowych sukcesach studenckiego filmu

Ewa Borysewicz

animowanego „Kto by pomyślał?”, jej debiutancki film „Do serca Twego” został zaproszony do Konkursu Filmów Krótkometrażowych Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Berlinale. Autorka krótkich animacji o treściach społecznych dla TVP Kultura i białostockiej Galerii     Arsenał. Mieszka w Katowicach

   
Vahram Mkhitaryan - reżyser i fotograf. Ur. 1977 w Erywaniu (Armenia). Absolwent Wydziału Kultury Armeńskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (specjalizacja: reżyseria filmów fabularnych, 2001). Po studiach pracował przy realizacji reklam społecznych jako reżyser, scenarzysta i operator obrazu. W Polsce po raz pierwszy w latach 2005-2006 jako stypendysta Programu im. Lane’a Kirklanda Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Obecnie pracuje jako asystent w

Vahram Mkhitaryan

Międzywydziałowym Studium Fotografii ASP w Gdańsku. Dwukrotny stypendysta programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gaude Polonia” oraz Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego. Absolwent Programów: Fabularnego („Studio Prób”) i Dokumentalnego („Dok Pro”) Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. W 2014 ukończył swój pierwszy niezależny dokument krótkometrażowy „Pieśń pasterza” oraz fabularny debiut krótkometrażowy „Mleczny brat”. Oba filmy – wielokrotnie nagradzane na     festiwalach w Polsce i zagranicą – to pierwsze koprodukcje polsko – armeńskie.

Michał Sobociński

Michał Sobociński - absolwent Wydziału Operatorskiego Szkoły Filmowej w Łodzi. Pracę jako operator kamery rozpoczął w 2007.  Jego etiuda fabularna „Ojciec”  nagrodzona została „Brązową Kijanką” w Konkursie Etiud Studenckich oraz Wyróżnieniem  Specjalnym Panavision im. D. Samuelsona dla Najlepszej Etiudy Szkolnej Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć  Filmowych „Plus Camerimage” (2007).

Od tamtej pory stał za kamerą przy ponad trzydziestu projektach fabularnych, serialach i filmach dokumentalnych w Polsce i za granicą, pracując m.in. na planie filmów: „Bogowie”, „Miasto 44”, „Carte Blanche”, „Pod Mocnym Aniołem”, „Drogówka”, „Papusza”, „Miłość”, „1920 Bitwa Warszawska”, „Wenecja”, seriali: „Wataha” i „Bez tajemnic”, czy brytyjsko - francuskiej produkcji „The Tunnel”.

Jest autorem zdjęć do filmów „Ojciec”, „Warsaw by night”, „Kamczatka”, „Wygrany”, serialu „Prawo Agaty” i dwóch filmów dokumentalnych. Za zdjęcia do filmu „Kamczatka” otrzymał nagrodę im. Andrzeja Munka: „za poruszające przełożenie uczuć bohaterów na język obrazów. Za umiejętność postawienia kamery w miejscach, które otwierają nam drogę do ich wewnętrznego świata. A także za wydobycie ciemności z losu głównego bohatera i uczynienie jej wizualnym bohaterem filmu”.
   
Pochodzi z rodziny wybitnych operatorów – jest wnukiem Witolda Sobocińskiego, synem Piotra Sobocińskiego m.in. nominowanego do Oscara za zdjęcia do filmu „Trzy kolory. Czerwony” Kieślowskiego i bratem Piotra Sobocińskiego jr.