Obecnie w Polsce funkcjonuje 18 policyjnych izb dziecka, po dwie placówki w województwach: śląskim (w Katowicach i Bielsko-Białej) i zachodniopomorskim (w Koszalinie i Szczecinie) oraz po jednej placówce w pozostałych województwach. W latach 2013-2015 we wszystkich tych policyjnych izbach dziecka umieszczono ok. 20 tys. nieletnich.
Często w izbach dziecka naruszane były także prawa do swobody i tajemnicy komunikowania się oraz do intymności. W wielu placówkach nieletni nie mogli swobodnie zgłaszać próśb, skarg i wniosków. Nieprawidłowości te są spowodowane m.in. brakiem spójnych przepisów prawa oraz wystarczająco szczegółowych zasad określających funkcjonowanie policyjnych izb dziecka.
Zjawisko przestępczości wśród nieletnich pozostaje od lat nierozwiązanym problemem prawnym i społecznym. Niepokojąco wzrasta brutalność działań nieletnich sprawców w stosunku do ofiar. Wzrasta również liczba nieletnich sprawców działających po spożyciu alkoholu, narkotyków i środków odurzających. Obniża się natomiast granica wieku młodocianych przestępców.
Od 2012 roku obowiązuje rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych, w którym określono warunki, jakie powinny spełniać policyjne izby dziecka, wprowadzono także regulamin pobytu w tych placówkach. W następnym roku rozpoczęto reorganizację policyjnych izb dziecka w celu podniesienia efektywności ich wykorzystania oraz poprawy panujących w nich warunków.
W policyjnych izbach dziecka byli umieszczani nieletni zarówno podejrzani o popełnienie czynów karalnych, jak też zatrzymani tylko z powodu samowolnego oddalenia się poza schronisko czy ośrodek wychowawczy, a więc ich prawa powinny podlegać odmiennym ograniczeniom.